14 กุมภาพันธ์ วันวาเลนไทน์
เธอมีนัดทานอาหารมื้อค่ำกับคนที่เธอเรียกว่าคนพิเศษของเธอ
เธอมีความสุขเล็ก ๆ กับการได้รอคอยให้ถึงเวลานั้น
เธอเฝ้ามองดูนาฬิกาบนข้อมือบ่อยครั้ง วันนี้เธอรู้สึกว่าเข็มนาฬิกาจะหมุนช้ากว่าทุกวัน
เสียงโทรศัพท์ซึ่งเป็นเสียงพิเศษที่เธอตั้งไว้ไม่ให้เหมือนใครดังขึ้นก่อนเวลานัดหมาย
เธอรู้สึกแปลกใจ เห็นบอกว่าจะขอทำงานให้เรียบร้อยก่อนแล้วจะมารับ
นี่ยังไม่สามทุ่มเลย เข็มสั้นบนหน้าปัดนาฬิกาชี้ไปที่เลข 7 เพิ่งจะทุ่มกว่าเอง
หรือว่าเขาเห็นเราสำคัญกว่างาน เธอแอบคิด อมยิ้มให้กับตัวเอง
ทำงานเสร็จแล้วเหรอ ไหนบอกว่าจะมารับตอนสามทุ่ม
เธอตั้งคำถามตามประสาคนขี้สงสัยซึ่งดูเหมือนอีกฝ่ายจะรู้ดีเช่นกัน
เอ่อ.... เค้าขอเลื่อนนัดเป็นวันพรุ่งนี้แทนได้ไหม?
ทำไมล่ะ เธอนิ่งอึ้งไปพักใหญ่ ถามไปยังปลายสายน้ำเสียงแผ่วเบา ออกจะงอนนิด ๆ
พอดีไม่ค่อยสบาย เหนื่อย ๆ เหมือนจะเป็นไข้ น้ำเสียงปลายสายฟังดูอ่อนล้า
อ้าวเหรอ เป็นอะไรมากไหม แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน ถึงบ้านหรือยัง
เธอรีบสอบถามกลับไปด้วยความเป็นห่วง
ทานข้าวอยู่ในห้างฯ ใกล้ ๆ บ้าน ทานเสร็จก็คงจะกลับไปนอนเลย รู้สึกเหนื่อยจัง
ตัวร้อน มีไข้ด้วยหรือเปล่า ทานยาหรือยัง มียาไหม? ให้ซื้อไปให้ที่บ้านไหม?
เธอตั้งคำถามไปชุดใหญ่รู้สึกเป็นห่วงอีกฝ่าย อาการน้อยใจเมื่อสักครู่หลายไปหมดแล้ว
ไม่เป็นไร ที่บ้านมียาอยู่ ว่าแต่ไม่โกรธนะที่ขอเลื่อนเป็นวันพรุ่งนี้หนะ
เขาถามเธอคล้ายจะแคร์ความรู้สึกของเธอ เพราะนี่เป็นครั้งแรกในรอบสามปีที่ผ่านมา
เขาจะให้ความสำคัญกับวันนี้และเธอจะเป็นคนสำคัญสำหรับเขามากกว่าสิ่งใด
อือ.ไม่เป็นไรวันนี้ก็เหมือนวันธรรมดาทั่วไป พักผ่อนเยอะ ๆ นะอย่าลืมทานยาด้วยล่ะ
เธอตอบกลับให้เขาหายกังวล
พรุ่งนี้อย่าลืมแต่งตัวสวย ๆ นะ จะพาไปทานอาหารร้านอร่อย ๆ
รับรองว่าตัวเองต้องชอบแน่ ๆ เขาย้ำให้เธอรู้สึกมั่นใจและกลัวว่าเธอจะน้อยใจ
ปรกติก็สวยอยู่แล้วนี่ เธอส่งเสียงไปยังปลายสายปนเสียงหัวเราะ
ก็อยากให้สวยพิเศษกว่าทุกครั้ง
ถ้าเธอไม่เข้าข้างตัวเองมากเกินไป เธอรู้สึกได้ถึงน้ำเสียงของอีกฝ่ายดูจะภาคภูมิใจ
ในตัวเธอ หรือว่าอีกฝ่ายกำลังแสดงละครตบตา
แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวจะกลับบ้านแล้ว
คะ พักผ่อนเยอะ ๆ นะ ที่สำคัญอย่าลืมทานยาก่อนนอนด้วยล่ะ
เธอไม่ลืมย้ำเตือนให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอเป็นห่วง
คร๊าบ ไม่ลึมคร๊าบ คุณหมอ เขาเน้นเสียงลากยาวทีเล่นทีจริง ทำให้เธอยิ้ม
และรู้ว่าเธอเตือนเขาหลายรอบแล้ว
เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง มีบางสิ่งบางอย่างคอยวนเวียนให้เธอคิดถึงแต่อีกคนที่เธอ
ให้เขาเป็นคนพิเศษสำหรับเธอ เธอบอกกับตัวเองว่าน่าจะโทรถามเขาว่าถึงบ้าน
หรือยัง และเตือนให้เขาทานยาอีกสักหน หรือว่าเธอน่าจะดูแลเขาหน่อย บางที
เขาอาจจะไม่สบายเอามาก ๆ แล้วไม่ยอมไปหาหมอ แล้วเธอก็เลือกจะไม่โทร
ประตูบ้านล็อคกุญแจ.... หรือว่ายังกลับมาไม่ถึง เธอก้มมองดูนาฬิกา
เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว น่าจะมาถึงแล้วนี่นา เธอพึมพำในใจ หยิบ
โทรศัพท์ขึ้นมา แต่ก็หย่อนมันลงในกระเป๋าตามเดิม บางทีเขาอาจจะดีใจก็ได้
ถ้ามาถึงแล้วเห็นเธอยืนคอยอยู่ตรงนี้
เธอก้มมองดูนาฬิกาบ่อยครั้งมากขึ้นจนรู้ว่าเข็มนาฬิกาหมุนผ่านไปอีก
หนึ่งชั่วโมงแล้ว เธอเริ่มกระวนกระวายหัวใจเต้นถี่เร็วผิดจังหวะ หรือว่า
.
เขาจะประสบอุบัติเหตุในระหว่างเดินทาง
ขออย่าให้เป็นอย่างที่คิดเลย
เธอภาวนาในใจ พร้อม ๆ กับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาชื่อเขาทันที
หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาฝากข้อความ
หรือหมายเลขให้โทรกลับก่อนได้ยินเสียงสัญญาณ
เธอยืนนิ่งให้โทรศัพท์ของเธอโทรซ้ำแล้วซ้ำอีก เธอไม่รู้ว่าหยดน้ำในตาไหล
ออกมาเวลาไหนบางทีเธออาจจะไม่ใช่คนสำคัญของเขาอีกต่อไป พรุ่งนี้เธอ
จะไปทานอาหารมื้อค่ำกับเขาดีไหม? คำถามมากมายผุดขึ้นมาในสมอง
จากคุณ :
ดินสอสีน้ำ 
- [
20 ก.พ. 47 13:00:44
]
ไม่มีใครแทนที่เธอ.....
