ความคิดเห็นที่ 1 ฉันอยู่ที่นี่มาเป็นปีที่หก ฉันทำอะไรต่ออะไรจนนับแทบไม่ถ้วน ล้วนเป็นเรื่องที่น้อยคนนัก ในฐานะแม่บ้านญี่ปุ่นที่อยู่ที่นี่จะได้ประสบแบบฉัน ตั้งแต่เป็นครูสอนภาษาไทยให้คนญี่ปุ่น สอนอาหารไทยด้วยบางคราว จัดปาร์ตี้อาหารไทยให้คนญี่ปุ่นอีกบางครั้ง ลูกศิษย์ฉันมีตั้งแต่คนหนุ่มคนสาว ยันคนชราอายุเจ็ดสิบกว่า ที่ยังมีไฟที่รักจะเรียน หาภาษาอื่นและวัฒนธรรมต่างแดนที่ตัวเองสนใจใส่เข้าไปในชีวิต วันดีคืนดีฉันก็ไปสมัครประกวดสุนทรพจน์ภาษาญี่ปุ่น แข่งกับประเทศอื่น ซึ่งแต่ละประเทศเป็นนักเรียนที่มาเรียนภาษาญี่ปุ่นที่นี่ ทุกวันพวกเค้าอยู่กับตำรา ภาษาแน่นปั๊ก มีอาจารย์ที่ปรึกษา ฉันเป็นแม่บ้านเพียงคนเดียวในนั้น เลยคิดแบบเอาสนุกๆ ลองหาประสบการณ์เล่นๆ ว่ามันจะต่างจากการประกวดที่เคยเข้าร่วมที่เมืองไทย สมัยเรียนภาษาญี่ปุ่นที่นั่น แล้วได้รางวัลชนะเลิศซะด้วยมารึเปล่า สงสัยจริงๆ...เอ้าลองดูสิน่ะ แล้วไงล่ะ...กลายเป็น... ฉันได้รางวัลกลับมาอีกอย่างน่าดีใจ... ถึงจะไม่ชนะเลิศเหมือนก่อน แต่ก็ได้รองกลับมา เออ...แปลกดีแฮะ...โชคเข้าข้างฉันเหรอ... ฉันเป็นล่ามของศาลประจำส่วนภูมิภาคที่นี่ มีชื่อบรรจุอยู่ในทะเบียนล่ามของศาลอย่างมีเกียรติ เพราะฉันไปสมัครเข้าสัมนาการเป็นล่าม เมื่อเห็นมีประกาศทางนสพ.ท้องถิ่น กว่าจะผ่านการสัมภาษณ์ การทดสอบภาษาจากผู้พิพากษา และการติวเข้มในงานสัมนาจริง ฉันแทบล้ม เพราะเอาจริงเอาจังสุดฤทธิ์ในระหว่างนั้น ทำการบ้านถึงดึกดื่น แถมยังต้องรับผิดชอบงานแม่บ้านที่ต้องเลี้ยงลูก ดูแลผัวไปด้วย ในขณะที่ผู้เข้าร่วมสัมนาคนอื่น เป็นนักศึกษา หรือแม่บ้านที่ไม่มีลูกมากวนใจให้สมาธิติดขัด แต่ฉันก็ผ่านมาได้ และทำได้ไม่เลวกว่าคนอื่นๆที่เข้าร่วมสัมนาด้วยกัน อย่าไปพูดถึงเรื่องงานนะ เพราะมันไม่ค่อยมีเกียรตินักสำหรับชื่อเสียงของเมืองไทย หากจะมีคดีๆนึง หลุดเข้ามาให้ฉันต้องเข้าไปทำหน้าที่นั้นในศาล แต่ถึงอย่างไร ฉันก็ภูมิใจกับตำแหน่งเหลือเกิน.... มันดูเท้ห์...เท่ห์....เพราะเพื่อนๆคนญี่ปุ่นของฉันมักจะชมเชยฉันอยู่เสมอ เมื่อฉันได้ตำแหน่งนี้มา และฉันก็นึกถึงบุญคุณของเพื่อนๆเหล่านั้นอยู่เสมอ ที่คอยเป็นกำลังใจและช่วยเหลือในบางครั้งบางคราว เกี่ยวกับเรื่องภาษาให้ฉัน และถึงแม้จะมีงานมาให้ทำปีละครั้งก็เหอะ เพราะที่นี่ไม่ค่อยมีคดีที่เกี่ยวกับคนไทยนัก โน่น...ต้องไปแถวๆเมืองใหญ่อย่างโตเกียว...ไม่แน่ อาจจะรับงานกันเพลิน เดินขึ้นศาลกันเป็นว่าเล่น แต่เอาน่ะ....แค่ศาลที่นี่เรียกตัวไปทำงานซ้ำ ในหนที่สอง...ที่สาม... ฉันก็น่าจะมั่นใจได้มั่งว่า... ตัวเองคงจะได้รับความน่าเชื่อถือ ในการทำงานในหน้าที่นี้ได้เหมือนกันเนอะ... แล้วก็นี่...คิดเข้าข้างตัวเองไปรึเปล่าล่ะหนอ... จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 22 ก.พ. 47 22:53:14 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สมาคมทนายความของที่นี่ก็มีชื่อฉันเป็นเม็มเบอร์อยู่ในฐานะล่ามต่างประเทศ เพราะฉันเคยถูกติดต่อให้ทำงานกับทนายในครั้งแรก เค้าถึงกับขอชื่อที่อยู่ฉันไป เพื่อลงทะเบียนในสมาคมที่บอก... เขาว่า....คุณน่าจะอยู่ในนั้นด้วย... เวลามีอะไรก็มักจะส่งข่าวคราวมาเชิญชวนให้ไปร่วมงาน หรือรับรู้เหตุการณ์ที่ส่งมาให้อยู่เนืองๆ ได้ไปงานเลี้ยงสัมนาสมาคมกับคนในวงการทนายด้วยแฮะ.... อ่ะแน่ะ...เท่ห์อีกแล้วสิเรา... บางครั้งฉันก็ถูกเชิญจากสมาคมต่างๆ อาสาสมัครบางองค์กร ให้ไปพูด ไปเล่า หรือไปจัดกิจกรรมให้นักเรียนตามโรงเรียน ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับเมืองไทย คนไทย ฉันเลยกลายเป็นคนโม้เก่งขึ้นทุกวันๆ....พูดคุยกับคนได้หลายประเภท เห็นเรื่องราวชีวิตหลายรูปแบบ และผ่านคนญี่ปุ่นมาหลายด้านหลายมุมมอง เพื่อนฝูงมักให้ความเชื่อถือ และมีเรื่องมาปรึกษาฉันอยู่เสมอๆ จนทำให้ฉันกลายเป็นคนมั่นใจมากขึ้นทุกวัน จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 22 ก.พ. 47 22:55:14 ]

ความคิดเห็นที่ 3 มาวันนี้... สิ้นปีที่ผ่านมา...ฉันทดสอบตัวเองด้วยการเข้าสอบวัดระดับความรู้ภาษาญี่ปุ่น เป็นครั้งแรกในการสอบของฉัน หลังจากจบมาจากโรงเรียนในเมืองไทยเมื่อสิบปีก่อน ฉันไม่ได้เข้าเรียนในโรงเรียนไหนอีก...ดูตำราด้วยตัวเองอย่างสม่ำเสมอ ระดับทั้งหมดมีสี่ระดับ ฉันเลือกระดับสองซึ่งเป็นระดับที่ยากที่สุดรองจากระดับหนึ่ง นับว่าฉันเสี่ยงกับการตกพอสมควร เพราะเค้าจะตัดคะแนนจาก 60% ในระดับนี้ และเป็นการสอบพร้อมกันทั่วโลก ฉันผ่านวันนั้นมาได้ และผลการสอบของฉันอยู่ที่ 76.5% นับว่าไม่เลวทีเดียว สำหรับการดูหนังสือด้วยตัวเอง และด้วยสมองแคบๆที่เก็บความจำได้ไม่มากอย่างฉัน ฉันดีใจสุดขาดดิ้น...เฮ้ย...เราทำได้อีกแล้ว...ฉันจะอายุสี่สิบแล้วนะปีนี้...ยังไม่ฝ่อเท่าไหร่นี่หว่า... คนบางคนไม่รู้จักฉันดี...เห็นท่าทางที่ฉันฉอเลาะกับเพื่อนฝูง... หรือบางครั้งก็เป็นการสนทนาอันเผ็ดร้อนสนุกสนาน...ของฉัน ก็นึกว่าฉันจะเป็นผู้หญิงที่อาศัยโชคชะตาในการดำเนินชีวิต ตีค่าการได้มาของประสบการณ์ของฉันเหล่านั้นแบบไร้สำนึก พูดง่ายๆ...ดูถูกฉันดีๆนี่เอง... ว่าไม่น่าเชื่อ..ผู้หญิงอย่างฉันนี้จะทำได้... ไม่เจ็บใจเท่า คนที่ดูถูฉัน ดันเป็นคนไทยด้วยกันเอง... ฉันบอกตัวเอง...มั่นใจไว้เพื่อน...ปล่อยให้เขาดูถูกไป เราอย่าท้อถอย ท้อแท้ กับแค่ความคิดของคนแบบนั้น สร้างตัวเอง...พัฒนาตัวเอง...กับความคิดของเราเอง มั่นใจไว้...พยายามเข้าไว้...เชื่อสิ... ต้องมีวันอีกวัน....และอีกหลายๆวัน ที่ฉันจะทำให้เค้าเห็นว่า...นี่ไงล่ะ...ฉันทำได้... ด้วยตัวฉันเอง...ความพยายามนะยะหล่อน... ไม่ใช่ฟลุ๊ค...เปิดตาดูให้ชัดๆเลยจ๊า... จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 22 ก.พ. 47 23:05:23 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เขาเห็นพี่ปานแค่เปลือกนอกมั้ง เลยคิดแบบนั้นกับพี่ อือม์ จริงจริง หิมะนี่ตอนยังไม่ละลายเลอะขี้โคลน สวยมากมากเลย แต่ขอดูเฉยเฉยละกัน  เป็นโรคแพ้ความหนาว จากคุณ : canossa (Canossa) - [ 22 ก.พ. 47 23:10:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สนุกจังเลยครับคุณปาน บทนี้มีสีสันสดใส(บทที่แล้วอ่านแล้วมองผู้ชายญี่ปุ่นแบบแคลงใจนิดหน่อย ว่าเป็นอย่างที่เขาเล่าจริงรึ) ภูมิใจแทนอีกด้วยที่ได้ทำหน้าที่ที่มีเกียรติ เป็นคนไทยที่มีคุณภาพอีกคนหนึ่งในต่างแดน เขียนมาให้อ่านอีกนะครับ จะรอ.. แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 47 01:10:18 จากคุณ : อันโตนิโอ (อันโตนิโอ) - [ 23 ก.พ. 47 01:09:12 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ชอบ จากคุณ : GTW - [ 23 ก.พ. 47 05:17:08 A:202.133.172.31 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 แหม... ข้ามฝั่งมาไกลจัง จาก @Japan อิอิ อ่านแล้ว ภูมิใจแทนค่ะ ที่คุณปานได้ทำหน้าที่ที่มีเกียรติค่ะ จากคุณ : Jungle (Jungle^^) - [ 23 ก.พ. 47 08:14:29 ]

ความคิดเห็นที่ 8 หญิงไทย ยอดไปเลย จากคุณ : กระบี่อิงฟ้าฯ - [ 23 ก.พ. 47 08:37:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตามมาขอบคุณในกำลังใจและมิตรภาพที่น่ารักของพี่ปานค่ะ :) ขอบคุณจริงๆนะคะ พอมาอ่านกระทู้นี้ โอ้โห! พี่ปานเก่งจัง เป็นล่ามในศาลด้วย เป็นล่ามธรรมดาก็เครียดพออยู่แล้ว นี่เป็นล่ามให้ศาล คงเครียดมากกว่าเป็นหลายเท่าเลยนะคะเนี่ย สู้ๆนะคะ แล้วจะคอยตามอ่านเรื่องดีๆ สนุกๆจากพี่ปานอีก เขียนเล่าเยอะๆนะคะ ปล เราไม่ได้อยู่ห้องแม่บ้านต่างแดนหรอกค่ะ พี่ปานคงเคยเห็นแว้บๆจากห้อง@Japanนั่นแหละ (แต่ปกติแอบอ่านอย่างเดียว ไม่ค่อยได้เขียนคุยอ่ะค่ะ) แล้วค่อยคุยกันอีกนะคะ จากคุณ : mommy45 - [ 23 ก.พ. 47 11:59:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณcanossa...สงสัยค่ะ...สงสัย... เปลือกนอกพี่เป็นคนเฮฮา ปาร์ตี้ ซะด้วยสิ ความที่เราเฮฮา ไปมากับคนทุกกลุ่ม ใครจะไปดื่ม ชวนฉัน...ฉันไป ใครจะไปคาราโอเกะ ชวนฉัน...ฉันไป เพื่อนฝูงเรียกหาตลอดเวลา ถ้าไปได้....ฉันไปโลด... เค้าคงนึกว่าเรา ดีแต่เล่นซะแหง...แฮ่ะๆ... ทำไงได้...คนมันชอบหนุกๆหนานๆอ่ะ... พอหนุกเสร็จ...มันก็มีไฟที่จะมาทำอะไรแบบเครียดๆได้นิ เป็นมนุษย์สองร่าง...ได้เหมือนกาน...โฮ่ะโฮ่... คุณcanossaอยู่เมืองไหนคะ... อยากรู้จังเลย... จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 23 ก.พ. 47 14:07:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณอันโตนิโอ...ขอบคุณค่ะ... เรื่องเล่ามีเยอะค่ะ...เพราะดิฉันชอบตะลอนๆไปโน่นมานี่ อยากรู้อยากเห็นเรื่องรอบๆตัวอยู่เรื่อย... ภาษาของน้องคนนึงเค้าบอกว่า...ชอบแท่ด... เพราะแท่ดโน่นแท่ดนี่...ปัญหาอยู่ที่จะไม่ค่อยมีเวลามานั่งเล่านะสิค่ะ แต่ถ้าคุณอันโตนิโอ ยอมมาเป็นแฟนประจำเรื่องของดิฉันล่ะก็... ไม่แน่นะคะ...จะยอมเอาเวลาที่ตะลอนๆมานั่งเขียนเรื่องเอาใจคุณอันโตนิโอบ่อยๆ... แน่ะ...ล่อให้หลง...แมงโม้ตัวใหญ่...ไว้ใจได้ไม๊เอ่ย... จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 23 ก.พ. 47 14:27:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณGTW... ดิฉันก็ชอบคุณค่ะ... เอ๊ะ...ไรกันนี่.... จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 23 ก.พ. 47 14:33:47 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณJungleล่ะค่ะ...อยู่ฝั่งไหนเอ่ย... ขอมาอยู่ฝั่งเดียวกันสักพักได้ไหมคะ ถ้าพูดถึงงานล่าม งานมีเกียรติจริงๆค่ะ...แต่ไม่ค่อยมีงานค่ะ...เอิ๊กกก... ไม่ค่อยอยากให้มีด้วย...เพราะนั่นหมายถึงชื่อเสีย ของไทย ไม่ใช่ชื่อเสียงในทางที่ดี อยู่เฉยๆ...โม้ไปเรื่อยๆกับตำแหน่ง...อย่างงี้...สบายกว่าเยอะค่ะ...แหะๆ... แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 47 15:13:36 จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 23 ก.พ. 47 15:12:12 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณกระบี่อิงฟ้าฯ...มิได้เลยท่าน... ข้าพเจ้าขอคารวะคืน สามจอกครึ่ง.... จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 23 ก.พ. 47 15:16:28 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณmommy45...อ้าวว...ที่แท้ก็อยู่ห้องเดียวกันเหรอคะเนี่ยะ... ตายจริง...ขอโทษนะคะ...จำใครไม่ค่อยได้มากนัก ถ้าไม่มาคุยเล่นกันหลายๆหน...ขี้ลืมเป็นบ้าเลย หวังว่าเราคงได้คุยกันบ่อยขึ้นนะคะ... คดีล่ามที่เคยทำเป็นคดีเล็กๆทางกฏหมายเข้าเมืองซะส่วนใหญ่ค่ะ แล้วขั้นตอนของการเป็นล่ามสำหรับพี่มักจะอยู่ที่ การไต่สวนมูลฟ้องเพื่อฝากขังก่อนส่งฟ้อง ซึ่งจะว่าไป ก็เครียดทุกครั้งที่ต้องไปทำหน้าที่แหละค่ะ เพราะต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุด เป็นกลาง ห้ามพูดอะไรนอกเหนือจากคำพูดที่ต้องแปลมาจากปาก ระหว่างเจ้าหน้าที่ศาล และ ผู้ต้องหาฝ่ายไทย เพราะหากศาลรู้ว่าเราแปลอะไรเป็นการช่วยเหลือผู้ต้องหา นั่นหมายถึง เราทำผิดกฏหมายญี่ปุ่นไปด้วย มีโอกาสที่จะต้องโดนข้อหาซะเอง เวลาเสร็จงานงี้...โหตัวเบาออกมาทุกที...เหมือนยกภูเขาออกมาจากอกจริงๆ... ต้องไปซดเบียร์กับสามีให้ฉ่ำใจแทนความเครียด...ฮ่า... ถ้ามีคดีให้ทำบ่อยๆ...สงสัยพี่คงไม่ไหวแน่ๆค่ะ เครียดเกินไป... โชคดีจริงๆที่ที่นี่ไม่มีคดีมากอย่างที่บอก ปีละครั้งหรือสองครั้ง เท่านั้นเองค่ะ เวลาว่างๆก็ไปหาเรื่องสนุกๆอย่างอื่นทำ ก็แก้เซ็งกับชีวิตไปได้เรื่อยๆดีค่ะ คุณmommy45ล่ะคะ...อยู่ที่ญี่ปุ่นในฐานะแม่บ้านด้วยรึเปล่า น่าจะใช่นะคะ ดูจากชื่อ...แต่คงไม่ใช่อายุนะคะ ตัวเลขข้างหลังน่ะ...เฮ่...ม้ายงั้นคงไม่เรียกพี่ว่าพี่ร็อก...ช่ายป่าวเอย... เอาเรื่องสนุกๆมาเล่าแลกกันก็ดีนี่คะ...อยากอ่านมั่งจัง... จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 23 ก.พ. 47 16:06:58 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จะมีโอกาสได้ไปดูป่าวเนี้ยะ จากคุณ : กริช - [ 23 ก.พ. 47 17:37:18 A:202.44.14.194 X:10.11.20.73 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตอนหิมะยังอยู่ก็สวยดี แต่ตอนละลาย สกปรกชะมัด เป็นล่ามด้วย เก่งจัง แต่น่าจะเครียดเนาะ จากคุณ : scottie - [ 23 ก.พ. 47 18:39:59 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เข้ามาชื่นชมด้วยคนค่ะ ส่วนเรื่องคำนินทา ต้องทำใจค่ะ อย่าไปสนใจ ใช้ความดีพิสูจน์ จากคุณ : bookmark - [ 23 ก.พ. 47 20:21:31 A:203.113.77.73 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 แหะแหะ  พี่ปาน หนูเพิ่งผันตัวเองมาเป็นคุณนาย(ตบยุงที่บ้าน) เมื่อไม่นานมานี้เองค่ะ ก็เลยยังไม่ได้เป็นหม่าม๊า มอมมี่ หรอกค่ะ ยังอยากทำงานก่อน แต่งานหาย๊ากยากค่ะ อยากหาอะไรทำได้เยอะๆอย่างพี่ปานเหมือนกัน จะได้มีเรื่องมาคุยกับพี่ปานได้ไงเนอะ :) จากคุณ : mommy45 - [ 24 ก.พ. 47 17:14:52 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ชื่นชม และ สุดจะปลื้ม หญิงไทยคนนี้เก่งไม่น้อยเลย จากคุณ : ป้าเอม - [ 24 ก.พ. 47 21:40:01 ]

ความคิดเห็นที่ 21 พี่ปานเก่งจัง เป็นล่ามด้วย ผมก้อเคยรู้จักคนที่เป็นล่ามเค้าก้อเหมือนกับพี่ปาน เลยเป็นแม่บ้าน รับจ็อบเป็นล่ามในศาล ซึ่งเวลาแปล ห้ามแปลช่วยคนไทย เค้าก้อเกร็งเหมือนกันทั้งที่อยากจะช่วยแนะนำช่วยคนไทย แต่ก้อช่วยไม่ได้ ปล.จำผมได้รึเปล่าผมอยู่ห้องไหน จากคุณ : taishi - [ 25 ก.พ. 47 00:53:22 A:211.18.136.88 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขออภัยค่ะ...กำลังดูแลลูกที่ประสบอุบัติเหตุได้รับบาดเจ็บอยู่ มีเวลาจะเข้ามาตอบทู้ที่เหลือนะคะ... แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 47 20:32:43 แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 47 18:37:57 จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 25 ก.พ. 47 07:41:42 ]

ความคิดเห็นที่ 23 นาย taishi  ตกลงได้อ่านมังกรคู่สู้สิบทิศแล้วยัง (ถูกคนปล่าวหว่า) จากคุณ : canossa - [ 25 ก.พ. 47 12:50:04 A:133.68.126.131 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขออภัย ทักผิดคน คนที่อยากอ่านนิยายกำลังภายในคือคุณเพียวจัง มิใช่คุณ taishi   จากคุณ : canossa - [ 25 ก.พ. 47 16:23:36 A:133.68.126.131 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 พี่เก่งจังเลย ขยันหาความรู้และประสบการณ์ด้วยตัวเองจริงๆ อย่าไปสนใจเสียงนินทาเลยค่ะ ชีวิตเราเป็นยังไงอยุ่ที่เรากระทำ คนอื่นไม่ได้มาหาเลี้ยงเราซะหน่อย จากคุณ : nasa - [ 25 ก.พ. 47 21:56:53 A:147.188.244.60 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 เข้ามาตอบทู้ต่อนะคะ...เดี๋ยวจะหาว่าไม่มีความรับผิดชอบ ปล่อยปละละเลยให้ทู้ค้างเติ่ง พอดีมีเรื่องลูกเข้ามาขัดจังหวะ เลยหายหน้าไปหลายวันค่ะ คุณกริชขา...ดูอะไรเหรอคะ...ดูหิมะรึเปล่าคะ... คุณscottie...ตอนนี้หิมะที่นี่เริ่มละลายแล้วค่ะ...สกปรกจนไม่อยากจะมองเลย คุณ bookmark...ขอบคุณค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจ ก็คิดอยู่เหมือนกันค่ะ... ไม่ต้องคิดอะไรมาก...ทำวันนี้ของเราให้ดีที่สุดเท่านั้นเอง คุณmommy45 ...พี่เองเข้าใจนะคะ งานที่ญี่ปุ่นหายากจริงๆ บางคนมีความรู้แต่ไม่มีโอกาส เพราะสังคมเค้าปิดโอกาสคนต่างชาติเหลือเกิน งานน้อยมาก... เรื่องพวกนี้ บางทีต้องพึ่งดวงซะด้วยสิ แบบ...เก่ง บวก เฮงไงคะ...ว่าไหมคะ...อดทนหน่อยนะคะ... อ้อ...ขอบคุณมากๆนะคะที่ตามไปอวยพรให้ลูกที่ห้องโน้น... คุณป้าเอมขา...ขอบคุณค่ะ.... คุณtaishi...จำได้สิคะ... คุณnasa...ขอบคุณค่ะ...จำไว้ขึ้นใจเลยค่ะ บรรทัดล่างเนี่ยะ แม่นเลยจริงๆ... จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 28 ก.พ. 47 22:52:03 ]

ความคิดเห็นที่ 27 วันนี้มาตามเก็บผลงานพี่ปานค่ะ... คงไม่ช้าไปนะพี่... ภูมิใจที่ได้รู้ว่า คนไทยทำได้ และได้ดีค่ะ จากคุณ : ปูค่ะ (poutai) - [ 12 มี.ค. 47 17:35:54 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อยากไปมมากค่ะ จากคุณ : แนน - [ 1 ก.ย. 48 21:38:11 A:203.155.34.10 X: TicketID:107058 ]