ตะนุ๋งตุ๋งติ๋ง

    ณ ที่แห่งหนึ่ง

    แห่งไหนเหรอ??

    นู่น..บนฟ้านู่น..

    เมฆเกาะกลุ่มหนาแน่นเป็นพื้นนุ่ม..เก้าอี้ก็นุ่มโต๊ะก็นุ่ม..ก็ทำจากเมฆเหมือนกันนี่นา..

    กำแพงเมฆโปร่งใสสามารถมองทะลุไปไหนต่อไหนก็ได้..เขาคนนั้นเลยมองทะลุไปไหนต่อไหนซะจนไม่สนใจคนข้าง ๆ ที่กำลังบ่นอะไรอยู่ยืดยาว..

    "นี่..ตกลงคุณกำลังฟังผมอยู่หรือเปล่า?"

    เขาดึงสายตากลับ..ค่อย ๆ หันมาช้า ๆ  ขยับปีกที่หลังเล็กน้อยให้หายเมื่อยขบ

    "สวยดีครับ.." เขาตอบไปคนละทาง
    ชายวัยกลางคนหน้าตาบอกบุญไม่รับไม่ยอมใส่ซองนั้นตีสีหน้าขรึมเข้าใส่

    "อะไรสวย?"

    "นางฟ้าสาว ๆ เหาะไปเหาะมา..โน่น..กำลังตีลังกาอยู่คนหนึ่ง..แหม่..ถ้าเปลี่ยนชุดรุ่มร่ามนั้นเป็นชุดว่ายน้ำแทน..ผมว่าเธอเหมือนนักกีฬาโดดน้ำในเมืองมนุษย์.."

    ชายกลางคนคนนั้นทำท่าควันออกหู กระพือปีกด้านหลังอย่างโกรธจัด เขาฟาดปึกเอกสารที่เธออยู่ลงบนโต๊ะที่ทำด้วยเมฆนั้นดังบุ๊ง..ละอองเมฆกระจายฟ่องราวกับฝุ่น ก่อนจะจับกลุ่มกันเป็นรูปโต๊ะเหมือนเดิม

    "คุณรู้ไหม? ผมเอือมระอาคุณที่สุดแล้ว..นี่ถ้าคุณไม่ได้เกี่ยวข้องเป็นอะไรกับท่านประธาน..ผมจะแทงชื่อคุณให้หลุดจากฐานะของเทวดาไปนานแล้ว.."

    เขายังไม่รู้สึกรู้สา..ควักก้อนเมฆบนโต๊ะมาปั้นเป็นก้อนกลมแล้วโยนเล่น..

    "คุณกำลังให้ผมไปทำงานบนโลกมนุษย์ไม่ใช่หรือครับ? หน้าที่ผมมีอะไรบ้าง?"

    "ผมบอกคุณเป็นรอบที่ร้อยแล้ว..คุณยังมาถามอีกรึ?"

    "ไปหาเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง..เฝ้าดู..พอเธอตาย..ก็พาวิญญานเธอมาที่นี่??"

    "ใช่..เธอเป็นคนดี..เธอไม่ควรถูกฉุดลงนรก..ภพของเธอขึ้นลงสูงต่ำมาตลอด..เพราะเธอมีลักษณะของเทพีที่เหมาะทั้งนรกและสวรรค์ มีภูมิชาติที่ถูกกำหนดเอาไว้ให้เป็นคู่ครองของเทพชั้นสูง..ฉะนั้น..หน้าที่ของคุณคือลงไปปกปักรักษาเธอเอาไว้..ให้พื้นจากมือมาร.."

    "ทำไมต้องเป็นผม?"

    "คุณคิดหรือว่าผมอยากจะให้เป็นคุณ..คุณที่กวนประสาทที่สุดในหมู่เทวดาอารักษ์นับร้อยนับพันบนนี้..คุณอย่าถามอะไรมากไปกว่านี้เลย เพราะจะทำให้ความอดทนของผมหมดไปเสียก่อน..คุณไปได้แล้ว.."

    สิ้นคำ..ร่างของเขาก็ร่วงวับลงจากพื้นเมฆนั้นอย่างรวดเร็ว
    เขาขยับปีกเล็กน้อย..แล้วร่างก็สลายหายไปกับก้อนเมฆ

    แสงอาทิตย์ยามเย็นสาดแสงสีส้มทั่วฟ้า
    สายลมพัดเอื่อยมาจากทิศตะวันออกสู่ทิศตะวันตก
    หมู่วิหคโผผินบินกลับรังเป็นหมู่ ๆ
    ทิวไม้สะบัดใบรับอากาศที่แช่มชื่น
    หลังคาบ้านคนที่ปลูกกันอยู่ห่าง ๆ เริ่มปรากฎพวยควันจากการทำอาหารเย็น
    เสียงตูมดังขึ้นที่บ่อน้ำข้างบ้านหลังหนึ่ง
    เด็กหนุ่มคนหนึ่งตะกายขึ้นมาจากบ่อน้ำนั้น
    เขาก้มมองดูตัวเอง
    ตะโกยเฮ้ยขึ้นมาคำหนึ่ง..
    ใช้มือปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่า..
    หันซ้ายหันขวากลัวคนเห็น
    ในใจรำพันรำพึงด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
    "เทวดาตกสวรรค์ทั้งที..ทำไมถึงต้องตกลงมาในบ่อเลี้ยงควายด้วยวะ??"
    .......

    จากคุณ : ปิ๊วปิ้วเองครับ - [ 24 ก.พ. 47 10:51:25 A:202.57.179.51 X: ]