เมื่อความมืดมิดแห่งค่ำคืนมาเยี่ยมเยือนอีกครั้ง..
และมีผู้คนมากมายเดินผ่านจากเราไป
ผ่านมาเพียงเพื่อที่จะผ่านไป
แต่....เมื่อเธอเดินผ่านเข้ามา
ดูเหมือนเธอจะเป็นแสงสว่างเดียว
ที่ส่องผ่านเข้ามาในชีวิตฉัน
ฉันรู้สึกถึงการมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง...
ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านั้น
โลกทั้งโลกราวกับไร้ซึ่งชีวิต
เหมือนว่าฉันไม่ต้องการรับรู้ถึงชีวิต
ที่มีอยู่ของตนเอง
มีร่อยรอยแห่งความเจ็บปวด
แอบซ่อนอยู่ในความทรงจำ
สถานที่เก่า ๆ
ที่เคยโดดเดี่ยว
และฉัน...
กำลังพยายามที่จะก้าวผ่าน
กระแสเวลาที่ยาวนานเหล่านั้นออกมา
เพื่อที่จะได้พบเธอ
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไร
ฉันเพียงรู้สึกว่าชีวิตทั้งหมดของฉัน
อยู่เพื่อรอคอยเธอ..
และดูเหมือนว่าความรักของฉัน
จะหล่นลงไปอยู่ในหลุมที่ฉันไม่สามารถ
ปีนขึ้นมาได้เอง
ดูเหมือนว่า ฉันต้องการที่จะอยู่ในห้วงแห่งรักนั้น
และเมื่อฉันตกหลุมรักนั้น
แม้แต่ยามค่ำคืนที่ดูจะมืดมิด
ที่นั่นก็ยังเต็มไปด้วยแสงสว่าง
เธอคือ..พรหมลิขิตที่ฉันค้นพบ
เธออยู่จะอยู่ที่นั่น
เพื่อสบตากันและกัน
ที่นั่นจะไม่มีใคร
เมื่อฉันตกหลุมรัก
ที่นั่นจะไม่มีอะไร
จะไม่มีค่ำคืนที่อ้างว้าง
จะไม่มีน้ำตา
และความรักที่มีก็ไม่ต้องเจ็บปวด
ฉันจะเกาะกุมมือเธอไว้
กระซิบแผ่วเบาถึงชื่อของเธอที่ข้างหู
และฉันจะไม่รู้สึกเจ็บปวดในลมหายใจอีกต่อไป
เมื่อฉันได้ตกหลุมรักเธอ...
:+:+:+: i n l o v e :+:+:+:
สงสัยจะอึนกับเดือนแห่งความรักมากไปหน่อย
เลยฟังเพลงเพลงเดียวได้วันละยี่สิบรอบ
ฟังไปฟังมาก็ได้อย่าที่เห็นนี่แหละ
คนเขียน in love เปล่ายังมะแน่ใจตัวเอง เอิ๊กๆๆๆ
แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 47 01:35:43
แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 47 01:32:20
จากคุณ :
เปียร์รุส 
- [
28 ก.พ. 47 00:23:25
]
:+: D e s t i n y :+:
