" ยินดีที่ได้รู้จัก "
ไม่รู้เหมือนกันว่า ฉันได้เคยกล่าวคำๆ นี้กับเธอหรือเปล่า
อาจไม่นานนัก ที่เราสองคนได้รู้จักกัน ...
ฉันจำไม่ได้ว่า .. วันแรกที่เรารู้จักกัน คือวันไหน ? ... เรารู้จักกันได้อย่างไร ?
และฉันคิดว่ามัน " ไม่มีความสำคัญ " เลยสักนิด กับการจดจำความรู้สึกแรก หรือแม้แต่คำพูดประโยคแรกของเรา
อาจเป็นคำว่า
" หวัดดีครับ "
" ดีค่ะ "
" ชื่ออะไรครับ ? "
" เรียนที่ไหนคะ ? "
หรือจะเป็น คำว่าอะไรก็ตามแต่ .. คำเหล่านั้น ล้วนเต็มไปด้วยแบบแผน หรือ ประโยคสำเร็จรูป ที่มนุษย์เลือกที่จะใช้
เพื่อที่จะพยายาม ก้าวผ่านกำแพงความรู้สึก ที่เราอาจเรียกมันว่า ความคุ้นเคย ความไว้ใจ หรือการยอมรับซึ่งกันและกัน
คำเหล่านั้น ... เป็นเพียงจุดเริ่มต้น ที่นำพา เธอและฉัน ...... ไปสู่คำว่าเรา
สิ่งที่สำคัญ สำหรับฉัน คือ " วันนี้ " วันที่กาลเวลาได้กลั่นกรอง คำพูด ความคิด .. ความรู้สึกต่างๆ ที่เราได้ส่งผ่านถึงกัน
มันได้กลับกลายเป็น ความเข้าใจ และการยอมรับนับถือ และความไว้ใจ จนเราได้แทนค่าความหมายของมัน ด้วยคำว่า " เพื่อน "
ในวันนี้ " เธอ " ไม่ได้เป็นแค่ใครบางคน ที่ผ่านมาพบเจอกัน เหมือนดังวันก่อน แต่ " เธอ " ได้เข้ามาอยู่ในส่วนนึง ของชีวิต
" เพื่อน " คนนี้
ทะเลของเธอ ... อาจจะไม่เหมือน ทะเลของฉัน ...... แต่เราก็ชอบมันเหมือนๆ กัน
เสียงดนตรี ที่เราได้ฟัง .... อากาศดีๆ ที่เรารู้สึกถึงมันได้ พร้อมๆ กัน ถึงแม้จะต่างเวลา และ สถานที่
เธออาจจะใช้ " ยางลบ " ก้อนนั้น ลบภาพบางภาพที่ผ่านมา ... ฉันก็อาจใช้ ยางลบก้อนเดียวกันนั้นสร้างภาพใหม่ๆ ขึ้นมาจากจินตนาการภายใน
ส่วนนึงของตัวเธอ ..... ไม่ต่างจาก ส่วนนึง ของตัวฉัน
เราเหมือนกัน ... แต่เรา แตกต่างกัน
บางสิ่งบางอย่าง ... นำพาให้เรามาเป็นเพื่อนกัน .......
จากคุณ :
A r t F u l l Y 
- [
29 ก.พ. 47 19:40:37
]
. . . ยิ น ดี ที่ ไ ด้ รู้ จั ก . . .
เขียนงานได้ดีทีเดียว