แม่หนูอยู่บนฟ้า ยายบอกว่าแม่จะหาหนู    แม้ถึงบัดนี้ฉันยังเฝ้าคอยดู   ยังเฝ้าคอยดูยังไม่เห็นลงมาฟ้าสูงอยู่เสียดฟ้าถ้ามีบันไดฉันจะขึ้นไปหา       ขึ้นไปให้ถึงแล้วชวนแม่ลง     ให้แม่ลงเล่านิทานให้หนูฟัง
คำกล่าวนี้เป็นความใฝ่ฝันของ เด็กชาย  สุบิน ที่อยู่ในบ้าน ห่วงใย  เป็นบ้านที่เขาได้อยู่มาตั้งแต่เล็กจนมาถึงบัดนี้อายุได้ 8ขวบ  เจ้าของบ้านห่วงใย เล่าให้ฟังว่าที่นี้เปิดรับเลี้ยงเด็กเล็กสำหรับดูแลเด็กทั่วไปทั้งประจำและไปกลับอยู่มาวันหนึ่งมีผู้ปกครองคู่หนึ่งได้มาติดต่อเพื่อจะฝากเด็กเล็กอยู่ประจำที่บ้านเวลานั้นอายุของเด็กประมาณ 5 เดือน แล้วทางบ้านก็ยินดีที่จะรับเลี้ยงเด็กคนนั้น เด็กนั้นคือ สุบินนั้นเอง
หลังจากพ่อแม่เขาได้ฝากไว้แล้วพร้อมกับเงินจำนวนหนึ่งแล้วทั้งคู่ก็จากไปตั้งแต่วันนั้นจนถึงบัดนี้ไม่ได้มาติดต่ออีกเลย ด้วยความรักเด็กจึงรับเลี้ยงเด็กไว้พร้อมกับติดต่อทางราชการในเรื่องดังกล่าว สุบินโตขึ้นที่นี่เมื่อเขาเริ่มที่จะพอรู้เรื่องบ้างได้ถามยายคนข้างบ้านที่มาช่วยงานที่บ้านว่า แม่หนูอยู่ไหน คุณยายบอกว่าแม่หนูอยู่บนฟ้าด้วยเหตุนี้สุบินจะคอยถามเสมอว่าเมื่อไหร่แม่หนูจะลงมมาหาสักที ขณะเดียวกันได้เห็นพ่อแม่ของเพื่อนๆที่มาหา ทำให้สุบินรู้สึกซึมและมักจะเก็บตัวเงียบๆอยู่คนเดียวบ่อยครั้งที่ได้ยินคำพูดลอยๆ ว่าแม่หนูอยู่ไหนเมื่อไหร่แม่จะมาหาหนูมันเป็นควาาฝันและความหวังของเด็กน้อยผู้ไร้เดียงสาไม่รู้ว่าความฝันของหนูน้อยผู้นี้จะสมหวังเมื่อไร? ยังไรก็ตามสุบินอยู่ที่บ้านห่วงใยก็ได้รับการเลี้ยงดูเป็นอย่างดีเหมือนลูกแม้จะไม่ได้รับค่าตอบแทนในการเลี้ยงดูเด็กก็ตามไม่ใช่เด็กในสังคมนี้จะโชคดีเหมือนสุบินทุกคนไม่     จิตใจของคนยุคนี้ไม่รู้ว่าทำด้วยอะไร มีแต่จะเสื่อมลงทุกวัน
จริยธรรมก็เสื่อมไม่มีความเข้าใจคำว่า ความรัก เป็นเช่นไรมีแต่ความเห็นแก่ตัวขอชีวิตที่สนุกไปวันๆจนเกิดปัญหาในเด็กบางกลุ่มและบ้างก็มีท้องก่อนวัยอันควรที่ไม่สามารถจะรับผิดชอบได้จึงทำให้เกิดเป็นปัญหาของสังคมที่ไม่สามารถจะแก้ไขได้จนถึงทุกวันนี้ วันนี้ของวัยรุ่นความรักที่แท้จริงมาจากไหน ความรักที่แท้จริงความรักที่มาจากพระเจ้า เป็นรักที่ไม่เสื่อมคลายยอมให้ทุกสิ่งกับเราพระองค์เป็นคำตอบสำหรับทุกๆปัญหา  ขอวัยรุ่นที่จะเติบโตขึ้นที่รู้จักอยู่ในศีลธรรม เพื่อจะเป็นผู้ที่มีชีวิตที่มีคุณภาพนำชีวิตให้ถึงความใฝ่ฝันและประสบกับความสำเร็จจนในที่สุด
เรื่องราวของเด็กชาย สุบิน คงทำให้เราได้หยุดคิดสักนิดและตระหนักถึงความจริงในเรื่องนี้ เพื่อสังคมของเราที่จะน่าอยู่จะไม่มีเด็กถามหาพ่อแม่อีกต่อไปแต่ละครอบครัวต่างๆมีความรักซึ่งกันและกันมีความห่วงใยและเชื่อว่าคงไม่ได้ยินคำนี้อีก....   แม่หนูอยู่ไหน