...อากาศเปลี่ยน...เลยเพี้ยนไปหน่อย...

    ฉันไม่ชอบอากาศช่วงนี้ของที่นี่เลยจริงๆ...ฉันรำพึงคนเดียวเงีบยๆ ในขณะที่ใครหลายๆคนกำลังยืนเต้นอย่างสนุกสนานเข้ากับจังหวะเพลงที่ถูกเปิดขึ้นในชั่วโมงนี้...

    คนเหล่านี้เขาคงไม่รู้สึกถึงสายลมเย็นเอื่อยๆที่พัดผ่านมาเป็นแน่...ผิดกับฉันที่กำลังนั่งปวดหัวเพราะร่างกายปรับสภาพไม่ทันกับอากาศที่แสนจะแปรปรวนในช่วงนี้ ก็อากาศที่นี่ ยิ่งตอนกลางคืนแบบนี้ อากาศจะค่อนข้างหนาวจนถึงรุ่งเช้า แต่พอสายแดดก็จะร้อนเอามากๆจนไม่อยากจะออกบ้านไปไหน แต่ฉันมีงานอีกหลายอย่างที่จะต้องทำ ดังนั้นตอนกลางวันฉันจะใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในรถคันเล็กๆ ที่เหมือนเตาอบดีดีนี่เอง...

    "เป็นไรไปเปล่า แก ทำไมทำหน้าแบบนั้น"

    "ไม่เป็นไรหรอก แค่ปวดหัวนิดหน่อย อากาศเปลี่ยนหละ" ฉันต้องตะเบ็งเสียงแข่งกับเสียงเพลงจากลำโพงใกล้ๆ

    "อ้าวเหรอ คิดว่านึกถึงใครซะอีก เอ้า ชน..หมดแก้วววว"

    แก้วใสที่เหลือน้ำแข็งเพียงไม่กี่ก้อนถูกวางลงบนโต๊ะอย่างแรง...เอ...ป่านนี้เธอจะทำอะไรอยู่นะ เธอจะคิดถึงฉันบ้างไหม นานแล้วนะที่เราไม่ได้คุยกันแบบวันเก่า ฉันอยากได้ยินเสียงเธอแบบอ้อนๆจัง แค่นึกถึงฉันก็อดยิ้มไม่ได้จริงๆ

    เพียงแค่คำแซวอย่างไม่ใส่ใจของใครบางคนก็กลับทำให้ฉันคิดถึงเธอขึ้นมามากมาย เพลงเบาๆของร้านน่ารักๆ ในวันนั้นเธอยังจำได้ไหม เรานั่งคุยกันเป็นชั่วโมงๆ พูดถึงสิ่งต่างๆที่ผ่านมาระหว่างเรา ความเข้าใจซึ่งกันและกันที่ฉันเองก็ไม่คาดคิดว่าจะมีคนแบบนี้อยู่ในโลก เธอกับฉันพูดประโยคเดียวกันพร้อมกัน เข้าใจกันอย่างไม่น่าเชื่อ...บางครั้งฉันก็อดคิดไม่ได้ว่า ฉันกำลังคุยอยู่กับตัวฉันเอง แล้วเธอหละ เธอเองก็คิดเหมือนกับฉันใช่ไหม....

    แก้วใสถูกวางลงบนโต๊ะอีกครั้ง...นี่ฉันดื่มไปกี่แก้วแล้วนะ...

    ภาพของเธอสะท้อนเข้ามาอีกแล้ว ฉันจะทำยังไงดี...สมองของฉันเริ่มคิดเรื่องเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมา เธอจะยังรู้สึกเหมือนเดิมกับฉันรึเปล่านะ เธอยังรักฉันรึเปล่า เธอไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกว่าเธอเปลี่ยนไปหรอก แต่เธอกำลังอยู่กับตัวเธอเองต่างหาก ฉันไม่ชินกับอารมณ์แบบนี้เลยจริงๆ....ฉันรู้สึกปวดหัวจี๊ดขึ้นมาอย่างจัง หรือเป็นเพราะน้ำในแก้วที่เย็นจัด หรือเพราะอากาศที่หนาวเย็นที่โดนตัวฉัน หรือเป็นเพราะฉันคิดถึงเธอ...อะไรกันที่ทำให้ฉันปวดหัว...ไม่รู้สินะ อาจจะทั้งหมดก็ได้ และแล้วบางอย่างก็ดึงความสนใจไปจากฉัน...เธอเดินมาหาฉัน กอดฉัน..อย่างไม่แคร์สายตาใคร ฉันสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากตัวเธอ กลิ่นน้ำหอมจางๆที่ยังคงส่งกลิ่นเย้ายวนใจ...ฉันจำมันได้ดี...

    "เฮ้ย..ตื่น..ไม่ร้อนหรือไง สายแล้วนะ ดูดิ ผ้าห่มตั้งกี่ผืนห่มเข้าไปได้ เดี๋ยวก็ร้อนตายหรอก ตื่น...โว้ยย"

    เอ..เสียงคุ้นๆแฮะแล้ว..เธอหละ เธอหายไป เธอหายไปไหน หรือ ว่า ฉัน...ฝันไป...ว้าาาาา



    จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 3 มี.ค. 47 00:18:50 A:202.28.251.194 X: ]