ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อรักกันไม่ได้ก็ไม่รัก ไม่เห็นจักเกรงการสถานไหน ไม่รักกุ กุก็จักไม่รักใคร เอ๊ะ น้ำตากุไหลทำไมฤๅ? จาก บันทึกไว้ในวงวรรณ ภาคแรก จอมยุทธฯ ยังติดค้างกลอน วรรคทอง ชุดนี้ ซึ่งถือ ได้ว่าเด่นมาก และเป็นที่รู้จักโดยทั่วไปอีกบทหนึ่ง ของ สุจิตต์  วงษ์เทศ อยู่ จึงขอเป็น บทกวีชุดแรกที่จะนำมาเสนอในกระทู้นี้แล้วกัน ขอรับ          ปากกับใจ พอแขแข่งแสงครอบรายขอบฟ้า คลองที่หน้ากระทอมคร่ำก็น้ำเจิ่ง รวงข้าวมันรันเรียงเสียงรำเริง เครียดคิดเถิงทุกข์ครันเสียงรันเรียง โอ้ เจ้าแก้วพิกุลเกี่ยวมาเกี้ยวเกล้า เสน่ห์เจ้ากระจายสิ้นเป็นเสี่ยงเสี่ยง หวานเพลงแว่วแผ่วเว้าเศร้าสำเนียง ก็เผลอเพียงฟังลำนำลอยน้ำมา " สองกรพี่ข้อนอก                       ช้ำจนชุ่มฟูมฟกอนิจจา ลอยเรือลำลองเรียกร้องความหลัง                       แม่แช่มช้อยร้อยชั่งร่วมนาวา โอ้  ค่ำนี้มิได้มีสมร                       แม่จางพรากจากจรไม่เจรจา มาได้ใจพี่ด่วนพอพบนวลหน้าน้ำ                       ร้องทำนองลำนำที่ริมนา มุ่นเกล้ากลึงกลมปอยผมแกว่งไกว                       เอิบอิ่มยิ้มละมัยลออตา ไม่กล้าทายทักแม้จะรักสุดฤทธิ์                       เมื่อได้ครุ่นคิดถึงคุณค่า แม่ศักดิ์ประเสริฐเหมือนกับเกิดในวัง                       พี่มันชายน่าชังไม่ลือชา สู้อดออมถนอมอกด้วยตระหนกตระหนัก                       ทั้งทั้งที่รักเสียนักหนา สุดท้ายกุศลบันดลบันดาล                       บอกเยาวมาลย์ทางสารา แม่ตอบแม่ต้องแม่สนองแม่เสนอ                       พี่ละเมิดละเมอแต่นั้นมา ใจต่อใจวิสัยสนิท                       จึงต่างเข้าจิตเมื่อต้องตา พี่จากไปทัพเพื่อรบรับอริ                       แม่เด็ดดอกมะลิและมาลา พิกุลจำปีปีบศรีศักดิ์ทรง                       รวมดอกมหาหงส์เสน่หา พี่รับไปดอมได้หอมจนชนะ                       พอกลับกรุงมุ่งปะก็เปล่าตา แม่สิ้นเยื่อใยสิ้นไมตรีจิต                       พี่แทบสิ้นชีวิตลงโรยรา ก่อนจะรักกันเอ๋ย  สิมันยาก                       ทรมานพี่มากมานานช้า พอพี่พบพูดเอ๋ย  ไม่พอใจ                       เจ้าตัดบทหมดไยรังเกียจหน้า ลอยเรือลำรักสะอื้นฮักสะอึกโหย                       มันตรมโตรดโอดโอยอนิจจา พี่มาร่ำทุเรดแม่ไม่เวทนา                       จบลำนำร่ำลาตายเอย..." เออ สงสารมันหนอขอสวาท แต่สิ้นชาติชายแกล้ว mung แล้วเหวย รักฉะนี้ อดสูกุก็เคย แต่ไม่เอ่ยปากพร่ำวอนน้ำใจ เมื่อรักกันไม่ได้ก็ไม่รัก ไม่เห็นจักเกรงการสถานไหน ไม่รักกุ กุก็จักไม่รักใคร เอ๊ะ น้ำตากุไหลทำไมฤๅ? สุจิตต์  วงษ์เทศ แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 47 16:58:25 จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 7 มี.ค. 47 16:53:32 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ชุดเดียวคงไม่พอแน่ สำหรับบทกลอนสไตน์ลูกทุ่ง ของสุจิตต์  วงษ์เทศ ที่ว่ากันว่า ออกแนวแนบสนิทติดดินท้องทุ่งท้องนา กลอนชุดหนึ่งที่ถือได้ว่าเป็นตัวตนของกลอน ลูกทุ่งแบบ สุจิตต์  วงษ์เทศ จริงๆ คือกลอนชุด "นุ่งเจียมห่มเจียม" สะท้อนลักษณะ ความเป็น สุจิตต์  วงษ์เทศ อย่างไร? มาอ่านดูดีกว่าขอรับ นุ่งเจียม  ห่มเจียม ศักดิ์แม่หญิงยิ่งกว่ามหาศักดิ์ อยู่ตำหนักราวกับประดับแก้ว กระแพงล้อมอ้อมเครื่องเป็นเนื่องแนว สมควรแล้วที่แม่ตั้งอหังการ ประเพณีดีชั่วเหมือนรั้วรอบ แม่ประกอบสมชาติราชฐาน มหาหงส์ส่งหอมกล่อมบาดาล เยี่ยงหอมแม่แผ่หวานทั้งวนเวียง กุไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินเป็นหินผา สิ มามาดปรารถนานั่งเสลี่ยง เหมือนไม้ซีกงัดสุเมรุฤๅเอนเอียง ผิดก็เพียงซีกหักปักสุเมรุ กระท่อมทับหับเห็นเป็นสมบัติ ดูขัดขัดท่าทางเยี่ยงกางเขน มือแต่วักตักโยนแต่โคลนเลน ฤๅจักเจนจัดจอมถนอมนวล ตระหนักแน่แก่ตนคนละชาติ ผิวะมาดก็จะร่ำเป็นกำสรวล เพชรกับเพชรย่อมนิยมค่าสมควร เพชรกับพลอยด้อยกระบวนสมควรกัน กระสันจิตพิสมัยได้เท่านี้ ต่อร้อยปีห่อนหายคลายกระสัน กาลหนึ่งคงหลงปลื้มลืมชีวัน น้อยหนึ่งนั้นมิอาจปลื้มลืมแม่รา ศักดิ์แม่หญิงยิ่งกว่ามหาศักดิ์ แต่กุรักศักดิ์หยิ่งกุยิ่งกว่า ตายกลางดินกินฟางอยู่กลางนา ไม่บากหน้าตายบนตักตำหนักใคร สุจิตต์  วงษ์เทศ เดี๋ยวมาอ่าน กลอนลูกทุ่ง ของ ขรรค์ชัย  บุนปาน กันขอรับ แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 47 16:56:30 จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 7 มี.ค. 47 16:54:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อาจารย์ ดร.สุวรรณา  เกรียงไกรเพชร แห่งคณะอักษรศาสตร์จุฬา กล่าวไว้ว่า " สุจิตต์มีลักษณะเป็นลูกทุ่งแบบโบราณ กระเดียดไปทางพระเอกของ ไม้  เมืองเดิม ส่วนขรรค์ชัยเป็นลูกทุ่งชนิดนักเลงผสมกับเพลย์บอยเมืองกรุง ไม่ค่อยเอาจริงเอาจัง " ว่ากันว่าถ้าใครรู้จักกลอนบทนี้ ของสุจิตต์  วงษ์เทศ เมื่อรักกันไม่ได้ก็ไม่รัก ไม่เห็นจักเกรงการสถานไหน ไม่รักกุ กุก็จักไม่รักใคร เอ๊ะ น้ำตากุไหลทำไมฤๅ? ก็ต้องรู้จักกลอนบทนี้ของ ขรรค์ชัย  บุนปาน ถ้ารักใครไม่ได้ก็ไม่รัก แต่กุจักชักดาบเข้าฉาบฉุด ทั้งพ่อตาแม่ยายอย่าหมายยุด ดาบจะกุดหัวให้ชีพวายวาง กลอน ๒ บทนี้ ชี้ความเป็นตัวตนของทั้ง สุจิตต์ และ ขรรค์ชัย อยู่ ท่าทีและถ้อยทีที่ต่าง กัน มีส่วนสะท้อนวัฒนธรรมของคนบ้านนอก กับ คนเมือง อยู่ด้วย มาอ่านบทกลอนชุดเต็มๆชุดนี้ ของ ขรรค์ชัย บุนปาน กันดีกว่าขอรับ เพลงรักเพลงดาบ ถ้ารักใครไม่ได้ก็ไม่รัก แต่กุจักชักดาบเข้าฉาบฉุด ทั้งพ่อตาแม่ยายอย่าหมายยุด ดาบจะกุดหัวให้ชีพวายวาง ต่อข้ามนาแดนนี้อีกสี่เท่า ร้อยลูกของภูเขาคอยเข้าขวาง ด้วยฤทธิ์รักจักด้นดั้นหนทาง ตามเอานางมาอยู่เป็นคู่ครอง สาวเจ้าเอยแจ้งประจักษ์เพียงรักตอบ หัวใจมอบหัวใจไม่เป็นสอง เถอะ! กระทั่งธุลีน้อยฝอยละออง อย่าหวังพ้องพานพลิ้วพบผิวนวล สาอะไรกับลมปากพรมพัด เพราะมนัสกุมั่นยากผันผวน มากแม่ม่ายไร้ผัวยิ้มยั่วยวน กุไม่ด่วนเพราะตระหนักในรักเดียว กุหนอกุความรักถูกทักท้วง พ่อแม่เขาห่วงหวงแหนหน่วงเหนี่ยว แสนเสียดายสายสวาทจะขาดเกลียว เมื่อลอบเหลียวรู้สิ้นรอยยินดี กุจักทำศึกสวรรค์ให้ลั่นฟ้า เพื่อชิงโฉมเสน่หามารศรี แม้หมดรักหมดสวาทหมดชาตินี้ เกิดอีกกี่ชาติอย่าพบหน้ากัน !! ขรรค์ชัย  บุนปาน มาอ่านกลอนสไตน์ลูกทุ่งของ ขรรค์ชัย อีกชุดขอรับ เพลงแค้นของคนนา ถ้าผักบุ้งริมบ่อยากพอมื้อ mung ผิดซื่อสัตย์ได้กุไม่ว่า หากโสนดอกบางที่กลางนา mung เสาะหาผัวใหม่กุไม่แค้น ปลาตากแห้งรสมันไม่หวานสด ลิ้นลิ้มรสหรือจะสู้กับหมูแผ่น เครื่องขับกล่อมกุเพียงเสียงขลุ่ยแคน เปรียบก็แม้นเหมือนแพ้เสียงแตรชู้ ตำลึงทอดยอดเอนโอนเบนเบี่ยง คนแกงเลียง.......หลงเดินไกลเกินกู่ กระเฉดช่ออรชรครึ่งค่อนคู แกงส้มกุเหลือล้นหมดคนกิน อนาถเอยโอ้อนาถชาติกำเนิด ญาติเพชรเพริศกุด้อยดุจพลอยหิน แรกได้กันกอดกลางทรายก่ายกลางดิน ชีวิตหมิ่นจนกระทั่งถึงมั่งมี กุรัก mung จึงแจ้งฤทธิ์แห่งรัก จะยิ่งกักก็เหมือนยิ่งยุวิ่งหนี ซึ้งน้ำคำน้ำใจก็หลายปี กุยอมพลีวาสนาเข้าตาจน อัญเชิญชู้สู่เรือนเหมือนกุสู่ เป็นสุขอยู่เสมอเถิดเกิดผลิตผล มรดก......นึกทันสวรรค์ดล ลูกสี่คนกุให้เอาไปเลย !? ขรรค์ชัย  บุนปาน ถึงตอนนี้ก็ได้เวลาแดดร่มลมตก จอมยุทธฯ คงขอไปชวนเพื่อนพ้องร่ำเมรัย ก่อนขอรับ เพราะพยาธิในท้องกวนแล้ว :-p แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 47 17:04:14 จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 7 มี.ค. 47 16:55:28 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอมานั่งจองแถวหน้าเลยค่ะ....^__^ รู้สึกลึกล้ำในคำขาน กลอนการอารมณ์บ่งบอกได้ หวานซึ้งโศกเศร้าหรือเหงาใจ เห็นจอมยุทธเมรัยให้ยินดี.... จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 7 มี.ค. 47 17:26:19 A:203.113.51.101 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 ช่วงนี้เหงาๆโดดเดี่ยวอย่างไรก็ไม่รู้ มาเขียนอะไรต่ออีกนิดดีกว่า ฝากเพลงกล่อมถนอมแนบแอบโอษฐ์อุ่น เคลียละมุนแก้มผ่องป้องกำสรวล ปิดเนตรน้องคล้องขวัญรับรัญจวน แอบอกอวลอารมณ์ข่มนิทรา ยามค่ำคืน เคยไหมที่คิดถึงใครสักคน แล้วไม่รู้จะทำอย่างไร? คนอื่นไม่รู้แต่จอมยุทธฯ เป็นบ่อยๆ ขายตัวเองซะเลย ฮ่า ฮ่า ทำอย่างไรหรือ! ก็ได้แค่ส่ง sms ส่งความรู้สึกดีๆ ไปให้เขานะซี ชักอายแล้วนะเนี่ย กลอนบทที่ยกมานี้ ก็คือกลอนอีกบทหนึ่งจากหลายๆบท ที่ จอมยุทธฯ พิมพ์ส่งเป็น sms ไปหายามดึกดื่น เอ้อ...ก็ทำได้แค่นี้แหละ ก่อนจะว่ากันต่อไปมาอ่านงานชุดเต็มๆ ของ "สุรินทร์  ประสพพฤกษ์ " ชุดนี้ดีกว่า กล่อมแก้ว " สายสมรนอนเถิดพี่จะกล่อม เจ้างามจริงพริ้งพร้อมดังเลขา นวลละอองผ่องพักตร์โสภา ดังจันทราทรงกลดหมดมลทิน งามเนตรดั่งเนตรมฤคมาศ งามขนงวงวาดดังคันศิลป อรชรอ้อนแอ้นดังกินริน หวังถวิลไม่เว้นวายเอย " เยี่ยงคนยากฝากเพียงเสียงคำหวาน แผ่วลมผ่านกล่อมให้แก้วใจเอ๋ย เพราะไกลเกินพบเพื่อนเหมือนดังเคย ได้เพียงเผยเพลงกล่อมถนอมใจ โอ้จันทร์เพ็งเล็งแลแต่เปลี่ยวปลื้ม ยิ่งด่ำดื่มน้ำตาตวงความห่วงไห้ ขวัญจะเหงาเศร้าสะอื้นกลืนอาลัย นับวันไกลเกินกว่ามาแนบนวล ฝากเพลงกล่อมถนอมแนบแอบโอษฐ์อุ่น เคลียละมุนแก้มผ่องป้องกำสรวล ปิดเนตรน้องคล้องขวัญรับรัญจวน แอบอกอวลอารมณ์ข่มนิทรา อ้อมแขนแห่งความรักจักโอบอ้อม เชิญหลับในวงล้อมเสน่หา กว่าผ่านเคราะห์เสาะเสน่ห์แห่งเวลา จะมาจูบเปลือกตาปลุกแก้วใจ สุรินทร์  ประสพพฤกษ์ สุรินทร์  ประสพพฤกษ์ ถือได้ว่าเป็นนักกลอนรุ่นเดียวกับ เนาวรัตน์  พงษ์ไพบูลย์ นิภา  บางยี่ขัน ฯลฯ ว่ากันว่าลีลากลอนของเขานิ่มนวลแบบไทยๆ แสดงความซาบซึ้ง ที่เขามีต่อนาฏศิลป์ และเพลงไทยอย่างลึกซึ้งตามอาชีพที่เขาสอนอยู่สมัยนั้น ในเมื่อช่วงนี้หนัง โหมโรง กำลังโด่งดัง จอมยุทธฯ ขอคัดกลอนชุดหนึ่งของกวีที่ ช่ำชองด้านดนตรีไทยท่านนี้ กับบทกลอนชุดที่เขียนเกี่ยวเนื่องกับเพลงไทยเดิมเพลง หนึ่งชื่อ " สุรินทราหู " เป็นอย่างไร มาอ่านกันดีกว่าขอรับ สุรินทราหู แผ่วเพลงเพื่อนเอื้อนพ้อล้อคำหวาน เจียนจะลานใจลงเพราะหลงใหล ทุกภาพพจน์รสถ้อยร้อยฤทัย แทบคว้าไขว่ไหวหวามตามรำพัน เคลิ้มคลับคล้ายสายสุดามาแผ่วแผ่ว กรีดเสียงแก้วกลึงกลอนกล่อมสวรรค์ เพียบพิมานม่านมุ่นละมุนจันทร์ แม้ใกล้กันก็เหมือนไกลให้ระทม ทุกภาพพจน์เผยผ่านม่านประสาท ประจงวาดพิมพ์กมลทนขื่นขม สามสายซอล้อรื่นตื่นอารมณ์ แนบนิ้วพรมแผ่วพร่ำร่ำอาลัย ทอดคันสีหรี่เสียงเพียงใจขาด พิศหรือผาดเพ่งพรั่นก็หวั่นไหว ขนตางอนช้อนตาขลับจับแสงไฟ เหมือนล้อให้ดาวดับลับแสงเดือน พิมพ์ภาพนี้วันนั้นวันสุดท้าย เห็นคลับคล้ายคราวใดก็ไม่เหมือน ยิ่งเพลงพลิ้วหวิวหวามมาตามเตือน เคล้าเสียงเพื่อนเอื้อน สุรินทร์ฯ โอ้ยินดี " น้องเป็นหญิงยากจริงจริงจะให้เห็น พ่อก็เป็นชายเลิศประเสริฐศรี ถ้าน้องเป็นชายตัวพ่อพลายเป็นสตรี ค่ำค่ำนี้จะไปแนบให้หนำใจ " เหมือน สุรินทร์ สิ้นมนต์จึงหม่นหมอง คนเคยร้องเคยสีอยู่ที่ไหน สุรินทร์ ฟังเพลงสุรินทร์ฯ เหมือนสิ้นใจ วอนอย่าใช้ สุรินทร์ฯ มาฆ่า สุรินทร์ สุรินทร์  ประสพพฤกษ์ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 7 มี.ค. 47 21:44:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ชอบบทนี้จังค่ะ " น้องเป็นหญิงยากจริงจริงจะให้เห็น พ่อก็เป็นชายเลิศประเสริฐศรี ถ้าน้องเป็นชายตัวพ่อพลายเป็นสตรี ค่ำค่ำนี้จะไปแนบให้หนำใจ " จำได้ว่าครูเนาว์เคยนำมาประกอบบท "เชิญดอกไม้" ชุด "ศรีมาลา"  ไว้หาเจอจะมาแปะให้นะ ... เอิ้ก ๆ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 7 มี.ค. 47 21:51:26 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จากคุณ : รสา รสา - [ 8 มี.ค. 47 16:10:06 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จอมยุทธฯ คงจะเขียนอะไรเรื่อยเปื่อยไปเรื่อยๆ เอามาปั่นกระทู้ตัวเองหน่อย ฮ่า ฮ่า มาถึงตรงนี้จะว่าเรื่องอะไรดีหว่า? เอาเรื่องกลอนประกวดดีกว่า พูดเอง เออเอง ฮิ ฮิ เพื่อนๆเคยสงสัยกันบ้างไหมว่า สำนวนกลอนประกวดที่ได้รับรางวัลชนะเลิศ เป็น อย่างไร? ตอบง่ายๆก็คือ สำนวนกลอนประกวดที่ได้รับรางวัลชนะเลิศนั้นต้องดีเด่น ไพเราะทั้งถ้อยคำ เสียง สัมผัสและความหมายตรงประเด็นและหัวข้อที่ตั้งไว้ในการ ประกวดแต่ละครั้ง ถ้าพูดถึงมือล่ารางวัลของวงการนักกลอนเมืองไทยในยุคหนึ่ง ต้องนึกถึงนักกลอน ท่านนี้ขอรับ อเนก  บุณโยทก ผลงานสำนวนชนะเลิศของท่านเป็นอย่างไร จอมยุทธฯ คัดมาให้อ่านสัก ๒ สำนวน ดีกว่า   เลือดปราจีน "เลือดปราจีน" เปี่ยมใจไทยทุกผู้ เลือดนักสู้เปี่ยมไทยหนึ่งในหล้า สิงห์สงครามนามคู่บูรพา ตายด้วยกล้าอยู่ด้วยแกร่งป้องแหล่งไทย "บางปะกง" บ่งประกายเป็นสายเลือด มิแห้งเหือดห้าวหาญโลกหวั่นไหว "พระศรีมหาโพธิ" สถิตฤทธิไกล "ประตูชัย" กำชัยใครกล้าชิง "ปราจีน" ถิ่นปราการเขตบ้านเกิด ใครละเมิดเหมือนล้ำเขตถ้ำสิงห์ "มหาราช, รัตนตรัย" ตรึงใจจริง เทิดเป็นมิ่งขวัญสู้ผู้รุกราน สิงห์สงครามข้ามศพจบศึกเสือ ด้วยชาติเชื้อวีรชนบนคมขวาน โลกตีตรา "ปราจีนถิ่นปราการ" ใจลูกหลานตีตรา "เลือดปราจีน" อเนก  บุณโยธก สำนวนนี้เป็นสำนวนชนะเลิศ "กลุ่มนักกลอนปราจีนบุรีศรีวรรณศิลป์" จัดประกวด เมื่อวันที่ ๑๒ พ.ย. ๑๕ ณ หอประชุมอำเภอศรีมหาโพธิ จังหวัดปราจีนบุรี โดยเฉพาะ บทสุดท้ายของกลอนชุดนี้ กลายเป็นวรรคทองของ อเนก บุณโยธก ก็ว่าได้   มาอ่านบทกลอนสำนวนชนะเลิศจากการประกวด ของ อเนก  บุณโยธก กันอีกสัก สำนวน ในหัวข้อ "ปัญหาชีวิตของวัยรุ่น" ซึ่งดูจะเข้ากับปัญหาวัยรุ่นในยุคนี้เหลือเกิน ปัญหาชีวิตของวัยรุ่น พ่อแม่เป็นเข็มทิศชีวิตลูก ผู้ใหญ่ถูกตราทั่วเป็นตัวอย่าง ครูอาจารย์เป็นแบบแทบทุกทาง ช่วยกันวางรากฐานศานติชน แต่สังคมเสื่อมค่าน่าคิดได้ พ่อแม่ให้คำสอนอ่อนเหตุผล ผูใหญ่ทำตัวอย่างทางเล่ห์กล ครูทำตนลบคำที่พร่ำเตือน ยิ่งขาด ครู ผู้ใหญ่ไร้พ่อแม่ ดุจเรือนแพไร้หลักปักลอยเลื่อน อายุเยาว์เขลาคิดถูกบิดเบือน หลงตามเพื่อนประพฤติยึดแนวพาล ตำราโจรบนจอต่อไม่จบ ตำราลบกฎหมายมีหลายด้าน เพราะคนถ่อยค่อยจัดนิทรรศการ แพร่ผลงานทรชนชวนสนใจ เหมือนลิ้มรสโภชนาเจือยาพิษ ข่ายความคิดแคบแค่เห็นแก่ได้ ฉุดชำเรารุมฆ่ากล้าเกินวัย กล้าจนไม่กลัวโทษกฎแห่งกรรม วัยรุ่นวัยร่าเริงเหลิงและหลง จึงตกลงอยู่ใต้แรงใฝ่ต่ำ ทุกวันนี้มีคนแนะแต่ไม่นำ น้อยคนทำตัวอย่างในทางดี อเนก  บุณโยทก สำนวนชนะเลิศ "กลุ่มนักกลอนรวมฤดีกวีศิลป์" เมื่อ ๓๐ ก.ค. ๒๕๑๕ ณ หอประชุม ครุสภา กรรมการตัดสิน เจษฎา  วิจิตร, จินตนา  ปิ่นเฉลียว, และ ประสิทธิ์  โรหิตเสถียร จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 8 มี.ค. 47 21:31:28 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ชักติดลมอีกแล้ว สำหรับ จอมยุทธฯ ไม่รู้ทำไม เวลาอ่านหนังสือกลอนทีไรต้องหยิบ หนังสือเล่มที่มีกลอนรักหวานๆ มาอ่านปิดท้ายทุกที ตอนนี้อารมณ์นั้นกำลังมาอีกแล้ว จะอ่านเองคนเดียวก็กระไรอยู่ เลยคัดมาให้เพื่อนๆอ่านด้วยนะขอรับ อ่านผลงานนักกลอนผู้ชายมาหลายท่านแล้ว ตอนนี้เปลี่ยนมาอ่านสำนวนลีลากลอนของ นักกลอนสุภาพสตรีบ้างดีกว่า เลือกงานของท่านนี้แล้วกัน สมประสงค์  สถาปิตานนท์ ว่ากันว่าสุภาพสตรีท่านนี้เก่งหลายอย่าง ไม่ว่ากีฬา รำไทย-ร้องเพลงไทยเดิม ร้อยมาลัย ฯลฯ และที่เด่นมากอีกอย่างคือการเขียนกลอน ซึ่ง สมประสงค์  สถาปิตานนท์ ถือเป็น นักลอนสตรีรุ่นเดียวกันกับ อรฉัตร ซองทอง ,ปิ่นฤทัย รวิปรีชา, นิภา  บางยี่ขัน และ อีกหลายคน ผลงานกลอนจะละเมียดละไมขนาดไหน มาอ่านกันดีกว่า ขอรับ แทนไมตรี คืนจันทร์เพ็ญเด่นฟ้าโลมหล้ารื่น เคยชมชื่นมโหรีที่แว่วหวาน แต่นี้ไปไม่ปรากฏแม้รสกานท์ กล่อมดวงมานเหมือนเก่าน่าเศร้าใจ คิดถึงคำช้ำอุรานิจจาเอ๋ย ก่อนนี้เคยวาบวับชวนหลับไหล ยิ่งพระพายชายพาสุมาลัย กำซาบในนาสายิ่งอาวรณ์ ชื่นอะไรไม่เท่าคำมิตรฉ่ำชื่น ทุกข์ใดอื่นไม่ทุกข์ดังความหลังหลอน หวานใดเล่าเท่าหวานแห่งกานท์กลอน จึงร้าวรอนยามเธอจากพลัดพรากไป ขอกลอนดลมนตร์ผ่านละหานห้วย พระพายช่วยพัดพลิ้วละลิ่วไหว สกุลเกริ่นลำนำนี้ระรี่ไกล สู่ห้องใจเธอแม้นแทนดนตรี กระซิบสั่งกวีวากย์ฝังฝากจิต ว่ามิ่งมิตรห่วงใยไม่แหนงหนี หากไม่เลือนเพื่อนใจเคยไยดี เธอจงมีจิตชื่นคิดคืนมา สมประสงค์  สถาปิตานนท์ คัดมาฝากกันอีกสักบท ก่อนจอมยุทธฯจะขอตัวไปพักผ่อนในคืนนี้ เพลงรัก " ถ้าแม้นพี่เลือกได้ดังใจพี่ จะไปพ้นที่นี่นั้นหาไม่ จะยืนชมขวัญตาผู้ยาใจ กว่าจะได้สวมกอดแม่ยอดรัก..." ใครหนอขับคำคลอมาพ้อเล่น ช่างไม่เห็นใจเราว่าเศร้าหนัก ยังทวนความเก่าย้ำช้ำยิ่งนัก จนเกินจักกลั้นสะอื้นฝืนอารมณ์ เธอเปรียบนุชประดุจแก้วแววตาสอง เป็นดาวส่องใจสุขสิ้นทุกข์ถม นิจจาเอ๋ยเคยรื่นชื่นคำชม กลับต้องตรมใจช้ำเกินรำพัน " อุตส่าห์สร้างความดีทีละน้อย อุตส่าห์คอยห่วงใยแม้ในฝัน " เป็นแต่เพียงคำตอบคราวชอบกัน ยิ่งนานวันยิ่งห่างสร้างความดี เราร่วมกันทำงานเพื่อบ้านแก้ว ใจแน่แน่วมีรักเป็นสักขี ช่วยกันแก้ปัญหานานามี สร้างศักดิ์ศรีจนพอเลิกง้อใคร " ถ้าแม้นพี่เลือกได้ดังใจพี่ จะไปพ้นที่นี่นั้นหาไม่ " โอ้เพลงหวานลวงเสียงเพียงขาดใจ บรรเลงไยคนฟังจะคลั่งแล้ว สมประสงค์  สถาปิตานนท์ พรุ่งนี้ค่อยมาคุยกับมิตรสหายผู้มาเยี่ยมเยือนนะขอรับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 8 มี.ค. 47 21:31:53 ]

ความคิดเห็นที่ 10 พี่จอมยุทธฯบ่นว่า  "ข้าปวดหัว" คงมัวซัวกลัวความรักจักอ่อนไหว ตอนนี้จึงเป็นได้แต่เหงาใจ ไม่มีแรง..  อ่อน..  ล้าใจ..  ไปทุกที แวะมาทวงโต๊ะจีนเจ้าค่ะ..   จากคุณ : กรวี - [ 8 มี.ค. 47 22:27:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แหะๆ...ผ่านมาร่ำน้ำชา (มิใช่สุรา) อ่านกลอนหน้าเครื่องค่าาาาาา จากคุณ : Big Rabbit - [ 9 มี.ค. 47 11:47:23 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ปู่ .. อารมณ์ใดพาไปอ่ะ ... ติดไว้ก่อน เดี๋ยวมาแจมค่ะ จากคุณ : จังงัง - [ 9 มี.ค. 47 23:34:29 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แวะมาอ่าน ขอรับ มาส่งกำลังใจ ความรักงดงามเสมอ โดยเฉพาะเมื่องดงามในความทรงจำ ดังนั้น จึงมาชวนร่ำสุรา ขอรับ แหะ แหะ จำได้ว่า ข้าพเจ้าก็มีบทที่ท่องขึ้นใจ ของข้าพเจ้าเองขอรับ (ฮา) ๐ข้าเพียรบอก ใจข้า ว่าไม่เจ็บ แต่ข้าเก็บ น้ำตา ข้าไม่ไหว มันหลั่งริน ช้าช้า มาร่ำไร หากกระหน่ำ โบยใจ ให้ร้าวจริง สวัสดี ขอรับ แหะ แหะ จากคุณ : นายทิวา - [ 10 มี.ค. 47 20:21:16 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ข้ามปีแล้วมาอ่านไม่ว่ากันนะคะ งานดีอ่านเมื่อไหร่ก็ดีค่ะ จากคุณ : ทิกิ (tiki_ทิกิ) - [ 11 ม.ค. 48 06:02:59 ]