เพิ่งเริ่มต้นงานเขียน อยากขอคำแนะนำจากทุกคน เพื่อนำไปปรับปรุง รบกวนอ่านกันหน่อยนะคะ ยินดีรับทั้งคำติและคำชมค่ะ
เสียงเพลงยุคเก่าดังลอดประตูกระจกบานนั้นออกมาแวบหนึ่ง ทันทีที่หล่อนใช้มือเพียงข้างเดียวผลักมันด้วยความเร็วและแรง พอๆ กับอาการเดินลงส้นก้าวฉับๆอย่างเร่งรีบ ไอเย็นจากแอร์คอนดิชชั่นปะทะใบหน้าเรียวยาว ผิวสีแทน ดวงตาภายใต้แว่นบางใสมีแววว่าสนุกสนานกับการเดินฝ่าสายฝนยามค่ำคืนมากกว่าจะมีแววหงุดหงิดรำคาญใจ ผมยาวเคลียไหล่หยักศกมีละอองน้ำอยู่ประปราย เสื้อแขนกุดสีขาวยาวกรุยกรายกับกางเกงยีนส์พอดีสัดส่วนปราดเปรียวนั้น ทำให้หญิงสาวดูชะลูดขึ้นไปอีกจากความสูงเดิมของหล่อน
สวัสดีค่ะพี่จ๋าย
คมฉายส่งเสียงแจ้วๆ ยิ้มกว้างขวางระบายบนใบหน้า
อ้าว
ไงจ๊ะพักนี้ไม่เห็นหน้าเลย ชายวัยกลางคน ผมบ๊อบยาวปกหัวไหล่ หน้าตี๋ สวมแว่นกรอบหนาสีดำทรงเหลี่ยม แต่งกายด้วยเสื้อยืดคอกลม แลสบายๆ กล่าวรับด้วยรอยยิ้มเช่นกัน คมฉายหัวเราะเริงร่าแทนคำสนทนากลับ หล่อนรู้สึกคุ้นเคยเสมอเมื่อมาเยือนที่นี่ และทึกทักเอาเองว่าเป็นเสน่ห์ของที่แห่งนี้ พระนคร บาร์&แกลอรี่
บรรยากาศตึกแถวแนวอนุรักษ์บนถนนราชดำเนินกลาง ตรอกนี้เป็นย่านของแกลอรี่โชว์ผลงานนักศึกษาศิลปากร ช่างศิลป์ และศิลปินอิสระ มีบาร์เล็กๆ ตกแต่งด้วยลักษณะที่คลับคล้ายกัน พระนคร มีคูหา 3 ชั้นรวมดาดฟ้าอีกเป็น 4 ปรับสภาพประตูแบบบานเฟี้ยมให้เป็นกระจกใสแบบผลักเข้า-ออก ชั้นล่างนี้มีโต๊ะไม้รูปแบบง่ายๆอยู่ 4-5 โต๊ะ มีตู้เพลงยุค80s ที่ประดับไว้แต่ใช้การไม่ได้ เคาน์เตอร์บาร์อยู่หัวมุมซึ่ง พี่จ๋าย จะสถิตอยู่ตรงนั้นเป็นนิจ พร้อมขวดเบียร์ในมือหนึ่งและพ่นควันบุหรี่ปุ๋ยๆ ในอีกมือหนึ่ง ปากก็คอยทักทายผู้มาเยี่ยมเยือน ของตกแต่งร้านแบบกระจุกกระจิกโบราณๆ แต่ดูเก๋กลมกลืนไปทั้งร้านหรือกระทั่งเสียงเพลง Imagine ของ John Lennon ที่เปิดคลออยู่
คมฉายสูดกลิ่นนั้นเต็มปอดอย่างชื่นอกชื่นใจเสียหนักหนา สองเท้าพาตัวเองเดินขึ้นบันไดเหล็กเล็กๆ สู่ชั้นสองอย่างไม่รีรอ กลิ่นเหมือนไข่เจียวจากห้องครัวปะทะปลายจมูก เลี้ยวขวาพบกับผนังสีขาวหม่นๆ ไม่เนียนเรียบด้วยฉาบปูนไว้อย่างหยาบ มีรูปภาพแปลกตาใส่กรอบพลาสติกสีดำแขวนกระจัดกระจายอยู่..หากแต่ดูสมดุล หล่อนพินิจพิเคราะห์ผลงานเหล่านั้นอยู่ครู่เดียวก็เอี้ยวตัวเดินขึ้นสู่อีกชั้น
เสียงอึกทึกของเพลงยุคดิสโก้ กับควันบุหรี่ลอยตัวในอากาศคละคลุ้ง ชั้นสามนี้มีรูปลักษณ์ที่ต่างออกไป จะเห็นโต๊ะพูล (POOL) ตั้งเด่นอยู่กลางห้องเสียงดังปุกปักๆ เมื่อลูกกลมๆสีลูกกวาดกระทบกับปลายไม้คิว บอร์ดปาเป้าสีดำสลับขาวที่มุมผนังด้านหนึ่งกับกลุ่มวัยรุ่นที่กำลังขว้างปาลูกดอกอย่างเมามัน เพลงใต้ดินแนวแปลกหูก็หาฟังได้ที่นี่
สยาม หนุ่มหัวฟูเหมือนแจ็คสันไฟฟ์ที่ยืนประจำเคาน์เตอร์ ใส่เสื้อยืดลายการ์ตูนสนูปปี้ สีเหลืองสดร่ำสุราไปพลางผงกหัวตามจังหวะเพลงไปพลาง คมฉายยิ้มร่าเอื้อนเอ่ยคำทักทายเขาเหมือนเช่นเคยทำมา หวัดดีจ้ะคุณสยาม
คืนนี้คนมาอออยู่ชั้นสามค่อนข้างมาก จนริมหน้าต่างฝั่งที่เคยมองเห็นยอดภูเขาทองชัดเจนนั้นถูกบดบัง ทำให้หล่อนต้องชะเง้อสุดคอเพียงเพื่อให้เห็นแสงไฟสีทองสดใสในระยะไกล เพราะสายฝนเมื่อช่วงหัวค่ำ นักดื่มจากชั้นดาดฟ้าต้องระเห็ดอพยพลงมาออที่ชั้นนี้ หล่อนจึงไม่ได้หยุดพักขาแต่กำลังพาตัวเองไปด้านบนอย่างมีความหวังว่าจะเหลือที่นั่งงามๆ ให้คนตัวเล็กๆ อย่างหล่อนได้นั่งจิบเบียร์สักที่สิน่า
.
สายลมโชยหลังฝนพรำค่ำคืนนี้ ทำให้บรรยากาศบนดาดฟ้าชุ่มฉ่ำไปหมด โต๊ะและเก้าอี้ไม้สีขาวมีพราวน้ำสะท้อนแสงตะเกียงวับวามจนมองเห็นได้ ยังเหลือแขกอยู่หลายโต๊ะกวาดสายตาได้เท่านั้นคมฉายอมยิ้ม
เมื่อเหลือบไปเห็นเคาน์เตอร์นั้นยังมีที่ว่าง
เสียงเพลง My Girl ของวง The Temptations กำลังขับขานความไพเราะอมตะของมันอยู่ หล่อนเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์บาร์ที่ฉาบปูนเปลือยขึ้นมาอย่างหยาบๆ ผนังด้านในทาสีขาวสว่างๆ มีช่องหน้าต่างเป็นโพรงอยู่ 2-3 ช่อง มีตุ๊กตา The Angel และโมบายนกนางนวลสีขาว อยู่ตรงช่องหน้าต่างนั้นตัดกับฟ้าสีดำทะมึนเบื้องหลัง มีตู้เย็นรุ่นเก่าสีเขียวลอดช่องหม่นๆวางอยู่มุมหนึ่งและยังใช้การได้ดี
.โซดาและน้ำอัดลมเย็นเฉียบถูกเรียงรายในนั้นไม่มีขาด ตู้ไม้สีน้ำตาลเข้มเตี้ยๆมีขวดสุราทั้งไทยและเทศทั้งกลมและแบน มีกระดาษชิ้นเล็กๆ ปะชื่อเจ้าของมันติดไว้รอการถามหา ด้านช่องทางเข้ามีภาพถ่ายขาวดำของ เจมส์ ดีน ดาราผู้ล่วงลับแขวนอยู่ ทำให้คมฉายนึกถึงคำคมของเขาที่เคยอ่านเจอจากนิตยสารเล่มหนึ่ง จงฝันเหมือนกับว่าคุณจะมีชีวิตอยู่ชั่วนิรันดร์ แต่จงมีชีวิตเหมือนกับว่าคุณจะตายลงในวันนี้ เคาน์เตอร์นี้เป็นของ คุณหนุ่ม ชายวัยสามสิบต้นๆหน้าตาคมสัน ซ่อนกายในเสื้อยืดสีขาวคอวี กางเกงสีกากีตัวโคร่งๆ เป็นอาจิณ คมฉายไม่เคยเห็นเขาเปลี่ยนการแต่งตัวเลยแม้เพียงครั้ง หากวันหนึ่งหล่อนมาที่นี่และไม่เห็นเขาอย่างที่เป็น คงไม่แน่ใจว่ามาถูกที่รึเปล่าเป็นแน่
!
หล่อนยกมือไหว้เขา และสั่งเบียร์เย็นเฉียบขวดเล็กๆทันที ที่เหลือคือช่วงเวลาแห่งความสุขที่หล่อนจะตักตวงพร้อมลิ้มรสพรายฟองเบียร์ขวดเขียวใสในมือเรียวบาง
ที่แห่งนี้ ต่างจากคราวที่มาเยือนเป็นครั้งแรกกับคนชายรัก ราวๆ 3-4 ปีมาแล้ว กระทั่งปลายปีก่อนเพื่อนคนหนึ่งพาคมฉายกลับมาที่นี่อีกครั้งด้วยความบังเอิญ หลังจากนั้นหล่อนมักหาเวลาว่างๆ ช่วงสุดสัปดาห์มานั่งจิบเบียร์เย็นๆ ฟังเพลง ดูผู้คน ชมแสงไฟบนถนนราชดำเนินและหายใจทิ้งเล่น เมื่อมองจากดาดฟ้าสู่เบื้องล่างผ่านช่องตึกแถวเก่าๆ เป็นมุมที่สวยงามเหมาะเจาะ ราวกับภาพวาดทอดผ่านสายตาหล่อนเป็นภาพที่คุ้นเคยในห้วงความทรงจำที่ถูกเรียกคืนกลับมาแจ่มชัดทุกๆครั้งที่มองลงไป ระหว่างช่องตึกนั้นคมฉายเห็นภาพตัวเองกับเขาจูงมือกันวิ่งข้ามถนนที่ประดับประดาแสงไฟงดงาม ท่ามกลางอากาศหนาวเย็นช่วงเดือนธันวาคม ปลาย พ.ศ.2542
จากคุณ :
BORN to BE.... ^-^ v 
- [
10 มี.ค. 47 17:08:30
]
+ + + พ ร ะ น ค ร + + +
