1..
ณ โรงเรียนประจำสำหรับสตรีแห่งหนึ่ง
แก้ว แก้ว ตื่นได้แล้วล่ะ นี่นอนมาเกือบชั่วโมงนึงแล้วนะพรรณเขย่าตัวแก้วเบาๆ นี่แก้วทำไมต้องหลับชั่วโมงคณิตศาสตร์ด้วยละรินเริ่มเจ้ากี้เจ้าการ ก็ วิชาคณิตศาสตร์มันน่าเบื่อนี่ ไม่เข้าใจเลยทำไมต้องเรียนด้วย ง่วงจังแก้วขยี้ตาแล้วหาวหวอดหวอด แก้วมณี ปิดปากเดี๋ยวนี้นะ เมื่อคืนคงนอนดึกละสิท่าอาจารย์ปานใจ อาจารย์สอนวิชามารยาทสำหรับกุลสตรีผู้จุ้นจ้านคนหนึ่ง เดินฉับฉับเข้ามาในห้องเรียน ขอโทษค่ะ ซิสเตอร์แก้วพูดอย่างแผ่วเบา อาจารย์ปานใจหันมาแล้วเริ่มจดเลกเชอร์บนกระดาน ยายแก่เอ๋ยแก้วบ่นเบาๆกับพรรณและริน ทั้งสามต่างนินทาอาจารย์ปานใจอย่างสนุกสนานแล้วหัวเราะคิกคัก แก้วมณี พรรณราย รินรัตน์ นี่ผู้ปกครองของเธอส่งพวกเธอมาเรียนโรงเรียนที่เข้ายากแสนยากเพื่อมาคุยงั้นรึอาจารย์ปานใจถามพวกหล่อน ซิสเตอร์คะ พวกแก้วมณีไม่ได้จดเลกเชอร์ค่ะนราพร หรือที่พวกแก้วมณีเรียกว่า ยายปากปลาร้า ฟ้องอาจารย์ปานใจ ทั้งทั้งที่เธอเพิ่งจดได้แค่2บรรทัดทั้งที่อาจารย์ปานใจจดไปครึ่งกระดานแล้ว เมื่อได้ยินดังนั้นแล้วอาจารย์ปานใจเดินตรงมาที่พวกเธอทันที อะไรกันชั้นไม่เข้าใจพวกเธอจริงๆ ไป ไป ออกไปยืนสำนึกผิดนอกห้องเดี๋ยวนี้นะ ครูปานใจแผดเสียง ทั้งสามจึงเดินกันตามต้อยๆกันไปนอกห้อง ยายอ้น ปากปลาร้าแก้วเริ่มปากพล่อย ซิสเตอร์ อาจจะได้ยินก็ได้นะรินเริ่มกลัว ถ้าเกิดยายอ้นไม่ปากปีจอขึ้นมาเราก็ไม่โดนหรอกแก้วปลอบ แล้วห้องห้องนั้นละรินเริ่มน้ำตาคลอ อะไรกันแค่นินทาซิสเตอร์แค่เนี้ยไม่โดนขังไว้ในห้องมืดหรอกพรรณปลอบใจริน
ห้องมืดที่ทั้งสามพูดถึงคือห้องที่อยู่ชั้นใต้ดินของอาคารเรียนนี้ สำหรับกำราบนักเรียนที่ผิดกฎของโรงเรียนขั้นรุนแรง นักเรียนจะถูกขังไว้หนึ่งคืน นักเรียนที่ออกมากลายเป็นคนเรียบร้อยผิดหูผิดตามาก ทั้งสามยังไม่เคยเข้าห้องนี้แต่สังเกตมาจากศศิตา ซึ่งเคยแกล้งเพื่อน และเคยตบหน้าอาจารย์วนิศรา อาจารย์ประจำชั้นของพวกเธอ จนถูก อาจารย์ปานใจจับขังไว้ในห้องมืด ผมที่เคยซอยจนตั้งกลับถูกถักเปียจนแน่น และไม่ยอมพูดคุยหรือสุงสิงกับใคร จากนั้นไม่นานนักเธอก็ย้ายโรงเรียนไป
สักพักอาจารย์ปานใจก็เรียกพวกเธอกลับเข้าห้อง ชั้นได้ยินมาว่าพวกเธอนินทาชั้นใช่ไหมอาจารย์ปานใจถามด้วยโทนเสียงราบเรียบ เปล่าค่ะทั้งสามตอบพร้อมกันชั้นใช่ไหมอาจารย์ปานใจถามด้วยโทนเสียงราบเรียบ เปล่าค่ะทั้งสามตอบพร้อมกันเบาๆ แต่ชั้นได้ยินมาจากนราพรว่าพวกเธอนินทาอาจารย์ ยายอ้นปากหมาแก้วเผลอหลุดปาก พันกระแทกแก้วเบาๆ รู้สึกว่าการสอนของฉันไม่ดีพอสำหรับพวกเธอใช่ไหม ได้คืนนี้ฉันจะเตรียมห้องไว้สำหรับพวกเธออาจารย์ปานใจแผดเสียง เสียงกระดิ่งเปลี่ยนคาบเรียนดังขึ้น อาจารย์ปานใจเดินจากห้องโดยรวดเร็วโดยไม่หันมามองนักเรียนสามคนที่กำลังทรุดนั่งอยู่หน้าห้อง
จากคุณ :
แก้วร้าว
- [
10 มี.ค. 47 17:23:28
A:203.149.30.60 X:
]