คืนนี้เป็นอีกครั้งที่ผมนอนไม่หลับ ไม่รู้ว่าเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่เกิดอาการอย่างนี้ พอพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า จันทราเผยแสงแรกยามท้องฟ้าทาสีหม่น อาการนอนไม่หลับ กระวนกระวายว้าวุ่น ประดังเข้ามาอยู่เรื่อยไป
พยายามหาคำตอบให้กับตัวเอง สำหรับอาการอย่างนี้ คิดถึงใครหรือเปล่า เหงาหรือเปล่า ไปแอบรักใครหรือเปล่า คำตอบที่ได้ก็คือ ไม่ใช่
แล้วผมเป็นอะไรละ ทำไมนอนไม่หลับ
เดินไปออกไปตรงระเบียงบ้าน มองขึ้นไปบนฟ้า รู้สึกว่าระเบียงบ้านยังไม่สูงพอที่จะมองทิวทัศน์บนท้องฟ้าเหงาได้อย่างชัดเจน
ผมเริ่มหาวิธีปีนขึ้นไปบนหลังคาบ้าน ใช้ความพยายามอยู่ไม่นานก็พาร่างกายปีนบ่ายขึ้นมาสำเร็จ
นอนนับดาวระยับบนท้องฟ้าหวังว่าอาการนอนไม่หลับจะหายไป แต่ไม่เลย สองตายังแข็งกร้าว ไม่มีความรู้สึกอยากประกบเปลือกตาแทรกเวียนเข้ามาเลย
ทุกครั้งที่นอนไม่หลับ ผมมักจะสรรหาวิธีต่างๆนานาเข้ามาช่วย เพื่อที่จะได้หลับ บางคืนนับแกะได้เป็นแสนก็ยังนอนไม่หลับ บางครั้งกินยานอนหลับเป็นกำมือก็ยังรู้สึกเฉยๆ
วันนี้เลยลองวิธีใหม่ นอนนับดาวบนหลังคาบ้าน หวังลึกๆว่ามันจะช่วยได้
นับดาวฝั่งโน้นได้แปดร้อยดวง ด้านนั้นได้สี่ร้อยดวง และ และ และ ไม่รู้อีกกี่พันดวง
ยังไม่รู้สึกง่วงเลย...
...แล้วจะทำยังไงดี หรือว่าผมไม่สมควรจะนอนในอารมณ์อย่างนี้ เมื่อนอนไม่หลับก็ไม่สมควรจะนอน
...............
ยังไม่ฟื้นอีกหรือค่ะ
ยังครับ หมอก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเขาจะรู้สึกตัวเมื่อไร แต่วางใจได้เลยนะครับเขาพ้นขีดอันตรายแล้ว
เดี้ยนก็หวังให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ ไม่น่าเลย ตาพี ไม่รู้คิดอุตริอะไรขึ้นไปเล่นบนหลังคา
อย่าคิดมากเลยครับคุณผู้หญิง หมอว่าปล่อยให้แกพักผ่อนสักระยะ ไม่นานแกก็คงฟื้น แล้วตอนเย็นหมอจะมาตรวจอีกรอบ ขอตัวก่อนนะครับ
ขอบคุณค่ะคุณหมอ
ไม่เป็นไรครับ
...............
เสียงคุณแม่นี่ คุณแม่คุยกับใคร คุณหมอเหรอ แล้วผมอยู่ที่ไหน ทำไมลืมตาไม่ได้
ลูกพี เดี๋ยวแม่มาหาใหม่นะ แม่ไปทำงานก่อน พักผ่อนเยอะๆนะลูก
แม่ๆๆ แม่จะไปไหนครับ อย่าปล่อยให้ผมอยู่อย่างนี้สิ ผมไม่อยากอยู่คนเดียว ผมเป็นอะไรไป ทำไมขยับร่างกายไม่ได้ ทำไมลืมตาไม่ได้
จากคุณ :
เรือ่ยเปื่อยไปวันๆ
- [
11 มี.ค. 47 11:40:23
A:203.149.33.248 X:
]