ความคิดเห็นที่ 1  ปีหน้ากลางๆปีจะไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นแล้ว  เอ.....เราต้อง แพคเครื่องเทศไปเป็นปี๊บๆมั๊ยเนี่ย เอิ๊กส์   เขียนมาอีกนะคะ จะรออ่าน จากคุณ : aZtec - [ 13 มี.ค. 47 00:09:15 A:203.113.45.37 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตามเสียงหัวเราะ ฮะหุย ฮะหุยมาครับพี่ปาน-แซ่บ พี่หัวเราะได้แปลกกว่ามุนอีก ขอหัวเราะมั่งนะครับ.. ฮะหุย ฮะหุย กึกึ.. ...... อ่านเรื่องผักชีของพี่แล้วรู้สึกอยากทานสาคูไส้หมู เวลามุนทานสาคูไส้หมูถ้าไม่มีผักชีแล้วมุนไม่ทาน ต่อให้มีผักกาดขาวมาเป็นกระสอบ ๆ ก็เหอะ.. นอกจากผักชีแล้วต้องมีพริกสด.. และจะต้องเป็นพริกขี้หนูเท่านั้น ใส่สาคูเข้าปากหนึ่งเม็ด..ตามด้วยพริกครึ่งเม็ด..เคี้ยว..โอย..หอมพริกขึ้นจมูก..ต้องดับความหอมนั้นด้วยต้นและใบผักชีที่หอมไปอีกแบบ โหย..คราวนี้หร่อยอย่าให้เซ่ด.. จากนั้นค่อยตามด้วยผักกาดขาว..ซึ่งเอาไว้ดับความเผ็ดของพริกนั่นเอง.. มีเท่าไหร่ก็หมดครับ.. ..... มุนว่านอกจากเรื่องผักชีจะหายากในญี่ปุ่นแล้ว..เรื่องนี้พี่ปาน-แซ่บต้องแฝงอะไรไว้ด้วยแน่ ๆ อือม์..มุนแคะไม่ออก ใครผ่านมาช่วยเฉลยด้วยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับผม จากคุณ : LaMoon not LaMood OK? - [ 13 มี.ค. 47 00:19:26 A:202.57.169.29 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 เอ .. ลองปลูกเองบ้างไหมคะ? จากคุณ : scottie - [ 13 มี.ค. 47 01:48:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผักชี นึกถึง  "แกงอ่อม"  ครับ ไม่ใส่ไม่ได้เลย ใส่จะหอมมมมม...เชิญชวนกินเป็นที่สุด เอื๊อกสซซ!!! ๘๘๘.... จากคุณ : Psycho man - [ 13 มี.ค. 47 07:03:27 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ปลูกเองเลยพี่ อย่างงี้ต้องปลูก จากคุณ : ญ๋า - [ 13 มี.ค. 47 07:59:26 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หันโตย (เห็นด้วยในภาษาเหนือ) น่ะ จากคุณ : กริช - [ 13 มี.ค. 47 10:48:24 A:202.133.182.135 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณaZtec...จะมาเรียนต่อที่ญี่ปุ่นเหรอคะ...ไม่ต้องห่วงเลยค่ะ ถ้าคุณจะมาอยู่ที่โตเกียวล่ะก็ ช่างหาอาหารไทยกินได้หลากหลาย แต่ว่าบังเอิญเมืองที่ดิฉันอยู่นี่ มันยังไม่มีเครื่องบินสายตรงจากเมืองไทย ต้องต่อเครื่องบินอีกต่อหนึ่ง ทำให้การคมนาคมจากเมืองไทยค่อนข้างลำบาก ร้านค้าที่เป็นของไทยๆจึงมีน้อย และราคาแพงกว่าโตเกียว แต่ถ้าจะมาอยู่จริงๆแพ็คมาบ้างก็ดีนะคะ ไงขนมาจากบ้านเราราคาถูกกว่าในญี่ปุ่นแน่ๆค่ะ... น้องมุน...ไอ้น้องชายคนเก่ง...พูดถึงสาคูไส้หมู เออ...พี่ก็ผัดไส้แช่แข็งไว้ในตู้เย็นนานแล้วนี่หว่า ยังไม่ได้เอามาห่อสาคูนึ่งกินเลย...พูดแล้วน้ำลายมันกระดิกอยู่ในปากเหมือนกัน... มุนเอ๊ย..พี่ไม่ได้แฝงอะไรไว้หรอก บอกจริงๆ...แคะขี้หูมุนยังจะเจอะอะไรง่ายกว่า มาแคะเรื่องผักชีของพี่สะอีก แคะไปแคะมาพี่ว่าจะเจอะเอาขี้ดินที่มันติดรากผักชีน่ะสิ... แต่ว่าไปแล้ว...พี่ก็สนองศรัทธามุนหน่อยก็ดี พยายามหาเรื่องแฝงๆให้เจอะ ก็อาจจะมองเป็นสัจจธรรมอย่างหนึ่งว่า ไม่มีอะไรที่อยู่กับเราตลอดไป อย่าไปยึดติดถือมั่น มีมาก็มีจาก มีอยู่ก็มีไป...เหมือนผักชี ของพี่ไง...ใช้ได้ไหมล่ะมุนเอ๋ย...ฮะหุย...ฮะหุย... แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 47 20:17:50 จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 13 มี.ค. 47 20:15:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุณscottieคะ...เคยลองปลูกแล้วค่ะ ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง หลายรอบหลายหน... คืองี้ค่ะ ที่บ้านน่ะมันหนาวเกือบทั้งปี เวลาปลูกต้นไม้ก็ปลูกได้แค่ตรงขอบหน้าต่างจิ๊ดนึง แบบเอากระถางวางไว้ที่ระเบียงเล็กๆในบ้าน ถ้าปลูกนอกบ้านก็ต้องปลูกช่วงหน้าร้อนตรงระเบียง ก็ต้องใส่กระถางอยู่ดี แต่พอจะปลูกได้กินสักแป๊บก็หนาวอีกแล้ว หิมะตกซ้ำ ก็ตายหมดค่ะ อีทีนี้ที่บ้านเนี่ยะไม่รู้เป็นไร ปลูกผักชีไม่เคยได้ใบสวยๆมันกลายเป็นพันธุ์ไม้เลื้อยใบฝอยๆไปทุกครั้ง ไม่ได้กินดีสักที เลยเลิกปลูกเอง ไม่กินมันก็ได้ เอากระถางมาปลูกพวกใบโหระพา กระเพาแทนกลับได้ใบสวยมีให้กินทั้งปี เลยสงสัยว่าบ้านนี้ไม่มีดวงสมพงศ์กับการปลูกผักชีมังคะ เหะๆ... คุณ Psycho man...คนเหนือรึเปล่าคะ...แกงอ่อมไหน...คุณแม่ดิฉันเป็นคนลำปาง ท่านทำแกงอ่อมเนื้อทางเหนืออร่อยมาก คิดถึงคุณแม่จังเลย...ละเนี่ยะ... คุณญ๋า...ขา...มะเป็นไรค่ะ...พี่ภาวนาว่าคงอดกินไม่นาน เดี๋ยวคงมีให้ได้กินอีกแหระ...ไอ้ที่เขียนไปน่ะ ไม่ใช่ไรหรอก ม่ายรู้จะเขียนเรื่องไรดี...สมองมันตื้อน่ะ เหะๆๆ...เลยเอาเรื่องผักชี ของใกล้ตัวที่ไม่คิดว่ามันจะสำคัญมาเขียนลองดูน่ะค่ะ....ความจริงไม่มีกินมันก็อดทนด้ายยย...แต่ถ้ามี...ก็ดีจายยยน่ออออ...ฮ่า... คุณกริช...บ่หันเจ๊า...ข้าเจ้าเมื่อยอกเมื่อยจ๋าย... เมื่อยคอโตยเจ้า...มีป่าวเนี่ยะ...ฮิฮิฮิ...มั่วแหลก... จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 13 มี.ค. 47 20:34:01 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จริงด้วยคุณปาน ของที่มีดาษดื่นที่เมืองไทย ตอนอยู่ต่างบ้านต่างแดน กลับกลายเป็นของมีค่าสุดๆ จำได้ว่าตอนไปเรียนต่อที่อังกฤษ อยู่ประมาณ 8 เดือนได้ไปร้านขายของ ไทยที่แมนเชสเตอร์ เห็นชื่อร้านเขียนภาษาไทย น้ำตาซึมเลย แล้วก็ช็อปปิ้งของไทย เช่น มะม่วงอกร่อง บานตะไท มีความสุขสุดๆ จากคุณ : bookmark - [ 13 มี.ค. 47 20:50:14 A:203.113.77.73 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบกลิ่นผักชีมากค่ะ หอมดี มีช่วงนึงซื้อมา 2 กำใหญ่ๆด้วยความงก เพราะลดราคา ถึงบ้านแล้วพึ่งนึกได้ จะกำจัดมันยังไงก่อนจะเน่า ได้กับข้าวใหม่เป็นยำผักชี ซะเลย จากคุณ : nasa nasa - [ 13 มี.ค. 47 22:27:46 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีค่ะ ไม่ว่างเลยเพิ่งได้เข้ามาเจอคนไกลจากญี่ปุ่นเขียนเรื่องผักชี ต้องเข้ามาแจมด้วย เขียนดีจังคุณปาน เห็นไหม ขนาดเรื่องใกล้ ๆ ตัวยังจับมาเขียนเป็นเรื่องราวสนุก ๆ ให้อ่านกันได้เลย พี่อยู่ทางนี้ข้าวปลาอาหารสมบูรณ์มากมีร้านใกล้ ๆ บ้านเป็นร้านคนไทยอยู่ทั้ง 2 ร้าน แต่ก่อนนี้ยังไม่มี ก็งกซื้อมาตุนโดยจับล้าง แล้วซับน้ำด้วยผ้าสะอาด แห้งดีจริง ๆเพราะใบจะได้ไม่จับกันเป็นก้อนตอนแช่แข็งแล้วพี่ก็จะหั่น หรือเด็ดใส่ถุง(อย่าใส่มาก) ทำผักให้แบน ๆ อย่าทับกันมาก แล้วใส่ตู้แช่เข็งไป เวลาจะกินก็เอามือบิออกมาแต่พอใช้  ใบจะยังเขียวอยู่และมีกลิ่นผักชี ใบโหระพาก็เหมือนกัน ส่วนพริกจะเด็ดหางล้างน้ำซับจนแห้งใส่ถุงเข้าตู้แข็ง เวลาอยากกินจะหยิบออกมาใส่เครื่องปั่นเลย ตะไคร้ ข่า ใบมะกรูด เรียกว่าทุกอย่างทำแบบเดียวกัน พีจะกลับเมืองไทยทุกปีตอนลูกปิดเทอมใหญ่ ตอนกลับมาสวิสฯ ในกระเป๋ามีแต่ของพวกนี้ทั้งนั้น เก็บไว้กินได้ทั้งปีทีเดียว         จากคุณ : นัทตี้ - [ 14 มี.ค. 47 03:19:09 A:62.167.99.212 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณ bookmark...คิดถึงเมืองไทย อาหารไทยแท้ๆนะคะเวลาที่อยู่ต่างบ้านแบบนี้... อาหารไทยที่ญี่ปุ่น เดี๋ยวนี้บูมมาก แต่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นอาหารที่ทำออกมาเพื่อรสชาดปากของคนญี่ปุ่น สู้เราทำเองกินเองไม่ได้ แม้จะต้องแปลงโน่นแปลงนี่บ้าง แต่ก็ได้รสจัดจ้านที่เราต้องการ... คุณnasa nasa...ขำจังค่ะ...ยำผักชี...คงอร่อยไปเลยนะคะ...จริงๆด้วยค่ะ เวลาที่เจอะของหายาก เรามักที่จะซื้อไว้เยอะๆเอาไว้ก่อน  งกพอกันกับดิฉันเลยค่ะ...อิอิ...พอซื้อมาแล้วก็มานั่งคิดเสียดายตังค์ เอามาทิ้งเน่าคาตู้เย็นรึเปล่านี่เรา... พี่นัทตี้คะ....ขอบคุณพี่นัทตี้ค่ะ..ที่ว่ายุ่งๆ ก็ยังกรุณามาฝากฝีมือการเขียนตอบทู้ของพี่ อ่านแล้วได้อะไรทุกครั้งค่ะ... ที่บ้านปาน ก็แช่แข็งผักไทยแทบทุกชนิดเหมือนกันค่ะพี่ ยกเว้นผักใบอ่อน เพราะเอาออกมาทีไรมันเละเทะทุกที... ตู้เย็นที่บ้านช่องแข็งนี่ แทบไม่มีที่ว่างเลย เบียดกันแน่นไปหมด...คราวหน้าจะลองพยายามแช่แข็งผักชีให้ได้ผลสักครั้งตามสูตรพี่นัทตี้ค่ะ... อิจฉาพี่นัทตี้มาก ที่มีโอกาสได้กลับเมืองไทยทุกปี...ของปานนี่สี่ปีครั้งนึงก็แทบจะแย่...สองปีก่อนกลับไปเมืองไทย ก็หอบของกลับมาหลายสิบกิโล ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด พริกขี้หนู แช่แข็งเหมือนกันค่ะพี่...แต่ของพี่ล้างก่อนแช่...ของปานจะไม่ล้างเพราะกลัวเช็ดน้ำไม่หมด จะเอามาล้างตอนที่มันละลายแล้วโน่น...จนป่านนี้มันก็ยังนอนอยู่ในตู้แช่แข็ง กินกันข้ามปีข้ามชาติเลยล่ะค่ะ...ฮ่า... จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 14 มี.ค. 47 14:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ฮ่าๆๆ เอิ๊ก ผักชีนี่สำมะคัญจริงๆ ด้วยสิครับ ตอนผมไม่ได้อยู่เมืองไทย ผักชีหาไม่ยาก เลยไม่ค่อยทุรนทุรายเท่าไหร่ แต่มัน แ พ ง ง ่ ะ เหอๆๆ จากคุณ : คุณพีท (PeterPuck) - [ 14 มี.ค. 47 23:28:29 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบทานเหมือนกัน แถมยังเคยแอบเอามาโรยหน้าตัวเองบ่อยๆ แต่ด้วยเหตุที่จะต้องชราลง นิสัยแบบนั้น ก็เลยค่อยๆหายไป การทำอะไรที่ดี ถูกต้องและดูเรียบร้อย เป็นสิ่งน่าภูมิใจมากกว่านะคะ คุณปานน่ารักค่ะ เขียนได้ทุกเรื่องที่อยากเขียน เดี๋ยวป้าเอมว่าง หรือมีอารมณ์ จะเขียนออกมาบ้างแล้วกัน จากคุณ : ป้าเอม - [ 16 มี.ค. 47 09:11:33 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มีไรที่พี่ปานจะแปลสภาพมาเป็นตัวหนังสือไม่ได้มั่งป่ะเนี่ยะ นี่แค่ นังผักชีโรยหน้า ยังฮะหุย ฮะหุย ซะขนาด... จากคุณ : ปูค่ะ (poutai) - [ 16 มี.ค. 47 17:16:29 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณพีท...เรื่องราคาผักชีเนี่ยะ...ต้องยอมตัดใจค่ะ... ดีกว่าหากินไม่ได้ โดยเฉพาะคนที่ชอบอาหารรสจัดแบบดิฉัน ชอบยำโน่นยำนี่เป็นประจำ...พอขาดรสหอมๆของมันไป มันเหมือนไม่ใช่ยำไทยๆเลย.... ป้าเอมขา...พักนี้ยุ่งวุ่นวายค่ะ ไม่รู้จะเขียนเรื่องอะไรดี เขียนเรื่องคนอื่นก็กลัวเค้ามาอ่านเจอะเดี๋ยวโดนดักตบ(อูยพูดจนเสียวไปโน่น...) เขียนเรื่องตัวเองมีความสุขสำราญกับครอบครัวมากๆ เดี๋ยวก็จะมีคนหมั่นไส้เอา...จะเขียนเรื่องงี่เง่าของตัวเองให้คนอื่นอ่าน ก็ยังทำใจมะค่อยได้ เป็นคนแปรปรวนทางอารมณ์อยู่เสมอ จับอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยถูก ก็เลยต้องเอาเรื่องธรรมดาๆมาเขียน เพื่อระบายความอยากในการพิมพ์น่ะค่ะ อิอิ...หนูมันบ้าค่ะป้าเอมขา... ป้าเอมว่างบวกกับมีอารมณ์เขียนนะคะ เดี๋ยวปานว่างจะตามไปอ่านค่ะ โย่วววว....ปู้....ตามมาอ่านด้วยเหรอก๊ะ...ขอบคุณค่ะ... ว่างๆปูลองระบายตัวหนังสือออกมาเล่นบ้างสิ เพลินดีนักแล...ท่าทางปูจะเล่าได้สนุกกว่าพี่นักล่ะ ลองดูกันไหม... จากคุณ : ปาน-Sapporo - [ 17 มี.ค. 47 13:47:10 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อยากจะบอกว่าเรื่อง"ผักชี"ใบหยัก ๆ เขียว ๆ ของพี่ปานที่ พี่ปานว่ามันมาช่วยเสริมรสชาติปุ่มปลายลิ้นของพี่ปาน และ เติมเต็มความกระสันในอาหารไทยแท้ ๆ เนี่ย........ มันให้ข้อคิดที่ดีได้เลยค่ะ ซุปเปอร์มาร์เกตเล็ก ๆ หน้าบ้าน ที่วันนึงมีลูกค้าเข้าเป็นสิบ ๆ ร้อย ๆ คน จะต้องมาสนใจอะไรกันกับรายได้เพียงแค่ สามสิบกว่าบาทต่อวัน หรือร้อยกว่าบาทต่ออาทิตย์ (ถ้า เทียบกับเมืองไทยในแง่ค่าครองชีพก็แค่สิบ-ยี่สิบบางต่อ อาทิตย์)  แต่....... นี่คือลักษณะการทำงานในด้านการให้บริการของสังคม ญี่ปุ่น ที่ดูแลลูกค้าดั่งพระเจ้า คำนึงถึงความต้องการของ ลูกค้าทุกรายดุจดั่งความต้องการของตน หรือคนในครอบ ครัว........ ผลก็คือ เค้าได้ น้อย ๆ ของลูกค้าชาวไทยอย่างพี่ ปานไปทั้งดวง แล้วต่อไปเมื่อพี่ปานคิดจะซื้อของอย่างอื่น แน่นอน พี่ปานก็คงจะคิดถึงซุปเปอร์ร้านเล็ก ๆ นี้ ดวงหน้า ผู้จัดการ ตลอดจนพนักงานที่ให้การต้อนรับพี่ปานอย่าง มิตร ยิ่งไปกว่านั้น....พี่ปานก็จะบอกกล่าวเล่าสิบให้เพื่อน ๆ คนอื่นฟังถึงความประทับใจที่มีต่อซุปเปอร์แห่งนี้ (เหมือนกับที่พี่ปานถอดถ้อยร้อยความออกมาเป็นเรื่องราว ให้เพื่อน ๆ ในเวบบอร์ดแห่งนี้ฟัง) จากคุณ : fudge-a-mania - [ 28 มี.ค. 47 09:51:48 ]