W2712640 หมอก [เรื่องสั้น]

ความคิดเห็นที่ 1

2.
เขารู้สึกว่าเด็กรับใช้เป็นเด็กพิเศษที่แปลกประหลาด ขณะที่หมอกบดบังทุกสิ่งทุกอย่างให้ซ่อนหลบจากคลองสายตาของเขา แต่ก็ไม่อาจซุกซ่อนสิ่งใดจากสายตาของเด็กได้ อย่างเช่นครั้งหนึ่งของการสนทนาออกรสที่น่าจดจำ หลังจากเขาตื่นในวันที่หมอกจัดไม่ต่างกับวันนี้ เขาได้ยินเสียงแว่วมาแต่ไกลแต่ฟังไม่ได้ศัพท์ จึงถามว่า “นั่นเธอร้องเพลงอะไร”

“ขอโทษครับ” เด็กตอบละล่ำละลัก “ถ้าผมปลุกให้นายตื่น” เสียงของเด็กดังมาจากในห้องนั่นเล่น
“เธอทำอะไรในห้องนั่งเล่น ยกอ่างล้างหน้ามาให้ฉันหน่อยซิ”
หลังจากล่างหน้าด้วยน้ำอุ่น เขาถามต่อ “หรือตะกี้เธอกำลังอ่านหนังสือ เป็นไปไม่ได้หรอก ฉันว่า ไม่มีทางที่ใครจะมองทะลุหมอกหนาขนาดนี้ได้ ดูซิ ฉันรู้ว่ามือจุ่มถึงอ่างน้ำ ก็เพราะมือฉันอุ่น ไม่ใช่เพราะฉันเห็น ฉันมองไม่เห็นด้วยซ้ำตอนนี้ฉันใส่เสื้อสีอะไร แน่ล่ะ สีคราม ฉันจำได้เพราะฉันเห็นมันเมื่อคืนนั่นไง”
“ครับ ผมกำลังอ่านหนังสือ นายคงไม่โกรธผมนะครับ”
“เธอยอดเยี่ยมจริงๆ ฉันไม่อยากเชื่อเลย เธอมองตัวหนังสือเห็นได้ยังไง สอนฉันหน่อยสิ หรือเธอใช้พัดโบกให้หมอกจางไป แต่แปลว่าเธอต้องโบกจนเหนื่อยเชียวหล่ะกว่าจะอ่านได้สักบรรทัด”
“ไม่หรอกครับนาย ผมคุ้นกับมัน”
“เธอช่วยหยิบเสื้อสีเทาในตู้ให้ฉันหน่อยสิ เดี๋ยวหมอกเริ่มลดฉันอาจจะออกไปเดินเล่นที่ลำธาร ว่าแต่เธออ่านเรื่องอะไร”
“ซิมโพเซี่ยมครับ นาย มีสีเทาอยู่สามตัว นายต้องการตัวไหนครับ”
“เธออ่านซิมโพเซี่ยมฉบับแปลของโจเว็ตเหรอ” เขานิ่งไปครู่หนึ่ง
“นายครับ”
“เอ่อ เอาสีเทาแขนยาวที่มองดูไกลๆคล้ายเมฆอมฝนนะ เธออ่านจบรึยัง ชอบมันไหม ฉันหมายถึงซิมโพเซี่ยมนะ ฉันเกือบลืมไปแหนะว่าหยิบเล่มนี้ติดมือมาด้วยก่อนออกเดินทาง”
“ขอโทษครับนาย ผมเห็นอยู่ที่ชั้นหนังสือเลยหยิบมาอ่านโดยไม่ขออนุญาตนายก่อน”
“เล่ามาซิ ว่าเธอได้อ่านอะไร หรือไม่ก็อ่านที่เธออ่านให้ฉันฟัง” เขาพูดขณะถอดเปลี่ยนเสื้อ
“ผมแค่เปิดดูผ่านๆครับนาย ไม่ได้ตั้งใจอ่าน ก็เปิดไปเจอบทพจนะของอริสโตเฟนีสพูดเกี่ยวกับความรัก ผมไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูดนัก แต่ก็สนใจเรื่องที่เขาเล่าเกี่ยวกับความโอหังของมนุษย์จนทำให้ซีอุสพิโรธและตัดร่างกายของมนุษย์ออกเป็นสองท่อน จริงหรือครับที่ก่อนหน้านี้คนเรามีสามเพศ”
เขาหัวเราะและยิ้มอย่างสบายอารมณ์ “ฉันไม่รู้สิ คงเป็นนิทานมากกว่า ความรักของอริสโตเฟนีสเลยเป็นอะไรที่วิ่งเข้าหากันจากการสูญเสียเอกภาพเดิมอย่างนั้นสิ ใช่ไหมล่ะ” เขาเว้นจังหวะทบทวนอะไรเล็กน้อยก่อนพูดต่อ “เธออาจจะยังเด็กเกินไปสำหรับมัน และเมื่อกี้เธออ่านท่อนไหน อ่านให้ฉันฟังสักหน่อยสิ”

เด็กรับใช้เดินออกจากห้องและกลับเข้ามาพร้อมหนังสือในมือ เขาไม่เห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น แต่เขารู้ผ่านเสียงฝีเท้าที่เดินออกไปและกลับเข้ามาใหม่ รู้สึกได้ถึงเด็กรับใช้นั่งอยู่บนเตียงบริเวณปลายเท้า แล้วเสียงอ่านหนังสือก็ดังขึ้น

“...สมมติว่าเฮเฟตัสพบเด็กหนุ่มสองคนนอนเคียงข้างกัน เขาถามเด็กหนุ่มทั้งสองว่า ท่านต้องการสิ่งใดจากอีกฝ่ายหนึ่ง เด็กหนุ่มทั้งคู่งุนงง เฮเฟตัสจึงถามต่อว่า ท่านต้องการเป็นคนเดียวกันหรือไม่ ต้องการอยู่โดยไม่แยกจากกันไหม ถ้าท่านต้องการข้าพเจ้าก็พร้อมจะหลอมให้ท่านเป็นคนเดียวกัน เติบโตด้วยกัน เมื่อตายวิญญาณที่ปรโลกจะเป็นดวงเดียวกัน ท่านต้องการไหม เด็กหนุ่มทั้งสองไม่มีใครปฏิเสธข้อเสนอนี้...”
“อือ เป็นเพราะซีอุสไปแยกพวกเขาจากกันใช่ไหม” เขาถาม
“ครับนาย” เด็กรับใช้ตอบ

จากคุณ : ศล - [ 13 มี.ค. 47 22:41:02 ]