บะหมี่เกี๊ยวหมูแดงสองชามค่ะ
เสียงใส ๆ ของหญิงสาวผิวเข้ม ตาคม ผมซอยสั้นที่ตะโกนมาจากโต๊ะในสุด
ทำให้เขาอดปรายตามองไปไม่ได้ เธอเป็นขาประจำของร้านเขา มาทีไร
สั่งเหมือนเดิมทุกครั้ง แรก ๆ เขาออกจะแปลกใจที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้
กินบะหมี่ร้านเขาทีละสองชามเหมือนกับผู้ชายตัวโต ๆ แต่ก็ไม่เห็นว่า
รูปร่างเธอจะขยายตามการกินเลยสักนิด ความสูงก็ระดับมาตรฐานหญิงไทย
ออกจะอวบอยู่สักหน่อย แต่ไม่อ้วน เพราะที่เห็นเป็นกล้ามเนื้อเสียมากกว่า
อย่างว่าแหละ ก็เธอเป็นนักกีฬานี่นา...
แถมเธอยังเลือกเป็นนักกีฬาประเภทที่ผู้ชายคงไม่กล้าเข้าใกล้เสียด้วย
นั่นคือ นักกีฬายิงปืนทีมชาติ!!
นี่ยังไม่นับกีฬาที่เธอเล่นเอาสนุกอย่างเช่น ยูโดกับเทควันโด้อีกน่ะ
ทำไมเขาถึงรู้น่ะหรือ ก็ร้านก๋วยเตี๋ยวของเขาอยู่ใกล้กับสนามซ้อมยิงปืน
ดังนั้น เขาเห็นจึงเธอในเสื้อทีมชาติบ่อยไป ถึงแม้จะไม่รู้จักชื่อของเธอก็ตามที
ส่วนยูโดกับเทควันโด้นั้น เขาเคยเห็นเธอสะพายชุดมากับเพื่อนสาวหลายหน
เฮีย ๆ เส้นเล็กแห้งได้หรือยัง ลูกค้ารอนานแล้วนะ
เด็กลูกจ้างในร้านเดินมาทวง เมื่อเห็นเขาหยุดมือ และมองเหม่อไปทางด้านในร้าน นานหลายนาทีแล้ว
ได้แล้ว ๆ รอเดี๋ยว
เขายกชายผ้าขนหนูผืนเล็กที่คล้องคอไว้ ขึ้นซับเหงื่อบนใบหน้า อากาศกลางเดือนมีนานี่ช่างร้อนเหลือใจ
ยิ่งต้องอยู่หน้าหม้อเกี๋ยวเตี๋ยวทั้งวันแบบนี้ ยิ่งร้อนมาก แต่สำหรับเขา ออกจะเคยชินเสียแล้วล่ะนะ
เส้นเล็กแห้งลูกชิ้นหมู พิเศษ 2 ชาม ตามใบคิวที่เด็กคอยจดให้ สำเร็จลงในเวลาเพียงไม่ถึงสองนาที
ยังมีคิว เส้นใหญ่น้ำ ต้มยำ อีกชามหนึ่ง และ เส้นหมี่น้ำลูกชิ้นปลา อีกชาม แล้วถึงจะเป็นคิวของเธอ
เขายกกระชอนลวกก๋วยเตี๋ยวขึ้นจากน้ำแกงที่กำลังเดือดพล่านอยู่ในหม้อ หยิบผัก และเส้นใหญ่ใส่
แล้วจุ่มกระชอนลงในหม้ออีกครั้ง เพียงอึดใจ ก็ยกกระชอนขึ้น สลัดน้ำ แล้วเทเส้นที่ลวกแล้วใส่ชาม
หยิบลูกชิ้นปลา หมู กุ้ง อย่างละกำ ใส่ลงในหม้อน้ำแกง แล้วเอากระชอนช้อนเลือกลูกชิ้นขึ้นมา สลัดน้ำ
แล้วเทลงในชามเดิม ต่อมา เขาคีบเครื่องในได้แก่ ตับ หัวใจ ไส้อ่อน เซ่งจี้ และเนื้อหมูดิบ ใส่ในกระชอน
ลวกพอสุก ก็สลัดน้ำ แล้วเทลงในชาม สุดท้ายตักน้ำแกงใส่ ปรุงรส ก็เป็นอันสำเร็จ พร้อมรับประทาน
และเส้นหมี่น้ำ อีกชามหนึ่ง ก็สำเร็จลงด้วยกรรมวิธีการปรุงแบบเดียวกัน ในเวลาเพียงครึ่งนาที
ในที่สุด ก็ถึงคิวของเธอแล้ว เขาอมยิ้ม ขณะหยิบบะหมี่สองก้อนออกมาจากถุงบะหมี่ ใช้นิ้วคลี่เส้น
แล้วใส่ลงในกระชอน อีกมือหยิบเกี๊ยวที่ห่อหมูสับไว้เรียบร้อยแล้วกำหนึ่ง ทิ้งลงไปในหม้อน้ำแกง
ลวกเส้นได้ที่แล้ว เขาก็ยกกระชอนขึ้น พร้อมกับช้อนเกี๊ยวสุกที่ลอยขึ้นมา สลัดน้ำแล้วเทใส่ชาม
จากนั้นทำซ้ำแบบเดิมเป็นชามที่สองไว้รอท่า ก่อนที่จะมองหาสิ่งที่ต้องใช้เป็นลำดับต่อไป นั่นคือ
หมูแดงชิ้นใหญ่ซึ่งแขวนอยู่ในตู้กระจกเบื้องหน้า เขาหยิบออกมาชิ้นหนึ่ง พร้อมกับมีดคมกริบในมือ
กำลังจะหั่นหมูแดงให้เป็นแผ่นเล็ก ๆ พอคำ แต่กลับนึกครึ้มใจ หั่นให้หน้าตัดเป็นรูปหัวใจดวงเล็ก ๆ
วางหมูแดงเรียงบนหน้าบะหมี่เกี๊ยวที่ลวกเสร็จแล้ว จากนั้นก็ตักน้ำแกงใส่ เห็นหมูแดงรูปหัวใจลอยฟ่อง
เธอจะรู้หรือเปล่านะ ว่าเขาแอบชอบเธอมานานแล้ว ก็นานพอ ๆ กับที่เธอมาเป็นขาประจำที่ร้านเขา
เธอเพียรมากินก๋วยเตี๋ยวร้านเขานานแค่ไหนแล้วนะ สองเดือน ใช่ สองเดือนแล้วที่เขาทำบะหมี่ให้เธอ
เขามองไปยังโต๊ะด้านในสุดของร้านอีกครั้ง สาวน้อยผมซอยกำลังก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสืออยู่คนเดียว
เธอมาคนเดียวเสมอ นาน ๆ ครั้งจึงมีเพื่อนสาวมาด้วย แต่ก็เพียงไม่กี่หน เขานึกสงสัยอยู่เหมือนกัน
ว่าเธอพอจะมีใครมาจีบบ้างหรือเปล่า เขาไม่เคยเห็นเธอมีเพื่อนชาย มานั่งทานกับเธอเลยสักคราว
หลายครั้งที่ร้านว่าง ๆ และเธอยังนั่งทานบะหมี่อยู่ เขานึกอยากจะเข้าไปคุยด้วย แต่ก็เจียมตัวเสมอ
ว่าเขาเป็นเพียงพ่อค้าก๋วยเตี๋ยว ถึงจะจบปริญญาตรี แต่ก็เป็นแค่พ่อค้า หาเช้ากินค่ำ ไม่คู่ควรกับเธอ
หากวันนี้ ในเมื่อไม่มีลูกค้าอื่นรอแล้ว ขอสักครั้งเถอะนะ เขาจะเดินไปเสริฟก๋วยเตี๋ยวให้เธอด้วยตัวเอง
เด็กยกก๋วยเตี๋ยวตรงรี่เข้ามาที่บะหมี่เกี๊ยวสองชาม แต่เขาโบกมือห้ามเอาไว้ พลางเอ่ยบอก
เดี๋ยวเฮียยกไปเอง
แล้วเขาก็ยกชามบะหมี่เดินลิ่วไปยังโต๊ะตัวในสุด โดยไม่สนใจสายตาตะลึงและปากที่อ้าค้างของเด็กลูกจ้าง
บะหมี่เกี๊ยวได้แล้วครับ
เขาบรรจงวางชามบะหมี่ลงตรงหน้าเธออย่างแผ่วเบา ใบหน้าน้อย ๆ นั่นกำลังเงยขึ้นจากหนังสือตรงหน้า
พร้อม ๆ กับตากลมโตที่ช้อนขึ้นมอง เขารู้สึกได้ในทันทีนั้นเองว่าหัวใจเต้นแรงจนแทบจะออกมานอกอก
เธอช่างน่ารักเหลือเกิน เขาพร่ำบอกกับตัวเอง แปลกใจที่เขารู้สึกคุ้นเคยกับเธออย่างบอกไม่ถูก
ขอบคุณค่ะ
เธอกระซิบแผ่วเบา พลางเอื้อมมือหนึ่งไปที่ชุดเครื่องปรุงบนโต๊ะ เขาจึงรีบเอื้อมมือไปเพื่อที่จะเลื่อนให้
โอ๊ะ
มือสองมือสัมผัสกันอย่างไม่ตั้งใจ เขารู้สึกถึงบางสิ่งที่แล่นพล่านอยู่ในกายเขาราวกับกระแสไฟฟ้า
หัวใจของเขากำลังสั่นรัว เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน หากก็ยังไม่ลืมที่จะเอ่ยออกไปอย่างตะกุกตะกัก
ขะ...ขอโทษครับ
หากหญิงสาวตรงหน้าเขากลับนิ่งเงียบ เขาลอบมองเธอ และไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเท่าใดนัก
ที่เห็นริ้วสีชมพูซ่านอยู่บนใบหน้าเศร้าซึ้ง ผิวสีน้ำผึ้งนั้น และนั่นยิ่งทำให้เธอดูสวยสะอ่อนหวานมากขึ้น
เขาไม่สามารถที่จะตัดใจและเดินจากไป ยืนลังเลอยู่สักพัก เขาก็ทรุดลงนั่ง ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้ขออนุญาต
ร่างเล็กตรงหน้าเขาสะดุ้ง ก่อนจะเงยขึ้นมองเขาอีกครั้ง แววตาฉงนฉายคำถามชัดเจนแม้ไม่เอ่ยปาก
เขารู้ดี เธอคงตำหนิเขาด้วยสายตา เขาไม่ควรนั่งร่วมโต๊ะกับลูกค้า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลูกค้าหญิง
สัญชาติญาณการเอาตัวรอดผุดพลุ่งขึ้น เขาทำทีเป็นกุมขมับ อ่อนเพลีย ละเหี่ยใจ ราวคนไม่สบาย
ขอโทษเถิดครับ ผมรู้สึกเหมือนจะหน้ามืด เลยต้องเสียมารยาท นั่งลงแบบนี้
ไม่มีเสียงเอ่ยตอบกลับมา แต่ถ้าหูเขาไม่ฝาด เขาว่าเขาได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วเบาดังมาจากคนตรงหน้า
ไม่มีอะไรจะดีไปกว่า เดอะโชว์ มัส โก ออน ในเมื่อจำต้องทำเป็นสำออยแล้ว ก็ต้องทำไปให้ตลอดรอดฝั่ง
สงสัยจะเป็นเพราะอากาศร้อน อากาศร้อนจริง ๆ เลยนะครับ คุณว่าไหม
ถึงตอนนี้เขาไม่สงสัยเลยว่าทำไมผู้ชายฉลาด ๆ หลายคนมักเริ่มต้นจีบสาวด้วยการพูดถึงดินฟ้าอากาศ
นั่นก็เพราะมันนึกเรื่องที่จะพูดไม่ออกเอาจริง ๆ น่ะสิ มารู้แจ้งเอากับตัวเองก็คราวนี้
เธอยังคงนิ่งเงียบ เขาเห็นเธอก้มหน้าก้มตาเอาตะเกียบคีบหมูแดงชิ้นน้อยขึ้นมาพิจารณาอย่างสนอกสนใจ
ตายละวา หมูแดงรูปหัวใจ เธอคงไม่สงสัยหรอกนะ แต่เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาจะไม่คุยต่อก็ดูกระไรอยู่
คุณชอบทานบะหมี่เกี๊ยวมากหรือครับ เห็นมาทีไร สั่งเหมือนเดิมทุกที
ได้ผล คราวนี้เธอเงยหน้าขึ้น และมองเขาเต็มตาเป็นครั้งแรก แปลก มีรอยยิ้มอยู่ในแววตาคู่นั้นด้วย
แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 47 06:58:21
แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 47 06:47:11
จากคุณ :
syringe
- [
15 มี.ค. 47 06:27:13
]