ความคิดเห็นที่ 1 “ ผัวะ “   “ โอ๊ยยยย...  หนูตบพี่ทำไม? “ เสียงดังสนั่นปานฟ้าผ่าพร้อมกับความรู้สึกปวดร้าวที่กกหู  ทำให้เขาต้องลืมตาขึ้นด้วยความตกใจ หากภาพที่เขาเห็น  คือเด็กลูกจ้างยกก๋วยเตี๋ยวในร้านของเขาเอง  ที่ยังกำหมัดค้างอยู่ตรงหน้า นัยน์ตาฉายแววหวาดระแวงปนตื่นตระหนก  ยืนตั้งการ์ดมวย พร้อมที่จะสู้อย่างยอมตายถวายชีวิต “ อย่าเข้ามานะเฮีย  หนอย...  ผมไม่นึกเลยว่าเฮียจะเป็นคนแบบนี้ “ “ เฮ้ยยยยยย  นายเจ  นายจะทำอะไรเฮีย “   “ โอ๊ย... เฮีย  ผมตะหากที่เป็นฝ่ายถูกเฮียกระทำ  นี่ดีนะที่พอจะเป็นมวยวัดมาบ้าง  “ หน้าตาที่ยังตื่นตกใจของนายเจ เด็กลูกจ้าง  ทำให้เขาได้สติเหลียวมองไปรอบ ๆ เป็นครั้งแรก   อ้าว... นี่มันห้องนอนของเขาเองนี่นา   แล้วหนูล่ะ  น้องหนูหายไปไหนแล้ว  เขามองซ้ายมองขวา หรือว่า....  โธ่เอ๊ย...  ฝันไปหรอกหรือนี่  เขายกมือขึ้นกุมขมับ รู้สึกมึนตึ๊บในหัว แถมหูก็ยังอื้อ ๆ แต่แหม  เสียดายจริง ๆ กำลังถึงตอนสำคัญเสียด้วย  นายเจไม่น่ามาขัดจังหวะเลย..  ให้ตายสิ “ แล้วนายเข้ามาทำไม หือ..  คนกำลังฝันดีเลย  เดี๋ยวก็เตะเสียนี่ “   ถือโอกาสพาลเสียเลย “ ฮ่ะ ๆ ๆ  เฮีย.. เฮียฝันดีน่ะใช่  แต่นี่มันฝันร้ายของผมชัด ๆ  อยู่ดีไม่ว่าดี  ซวยจริง ๆ ตู เฮ้อ.. “ ลูกจ้างหนุ่มน้อยส่ายหน้า  เมื่อดูทีท่าเจ้านายของตนดูมีสติสตังเป็นปกติแล้ว จึงลดการ์ดลง นายจ้างหนุ่มยังคงมองมาที่เขาด้วยแววตาเป็นเครื่องหมายคำถาม  เขาจึงขยายความต่อไป “ เฮีย...  ก็เฮียเป็นคนสั่งผมไว้เองให้เข้ามาปลุกแต่เช้า  ผมปลุกอยู่ตั้งนานแล้ว เฮียก็ไม่ตื่นเสียที     ทั้งเขย่า ทั้งทุบ  แต่เฮียก็ยังไม่ยอมตื่น  ปลุกจนหมดแรงแล้วนะเนี่ย เฮียกลับมากอดผมเสียอีก     อึ๋ย...  นึกแล้วยังขนลุกไม่หาย  ตะกี้นี้เฮียถึงขนาดจะ  จะ..จู...  “ “ หยู๊ดดดด ไม่ต้องเล่าแล้ว “   ไอ้เวรเอ๊ย  เสือกเล่าซะละเอียดเลย  เขานึกในใจก่อนจะถามต่อ “ แล้วเฮียให้นายปลุกทำไมแต่เช้าวะ “  เขากุมหัว  คงเพราะยังมึนจากกำปั้นนายเจนั่นแหละ “ ก็เห็นเฮียบ่น ๆ ว่าต้องไปงานทำบุญบ้านคุณหนูแต่เช้าไม่ใช่หรือ “ นายเจยิ้มประจบ ท่าทีอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ  ส่วนเขาพอนึกขึ้นได้ก็ตาหูเหลือก ราวกับโลกถล่ม   “ ฉิบหาย จะไปทันไหมเนี่ย “   เขารีบคว้าผ้าเช็ดตัวจะวิ่งเข้าห้องน้ำอยู่แล้ว  หากเสียงลูกจ้างหนุ่มดังแว่วมาเสียก่อน “ แหะ ๆ คงไม่ทันแล้วล่ะเฮีย  นี่มันจะเที่ยงอยู่แล้ว  พอดีผมเองก็นอนเพลินไปเหมือนกัน  “ พูดจบ  นายเจก็ฉากหลบไปอย่างรวดเร็วก่อนที่จะถูกเจ้านายเตะ เขาไม่สนใจอะไรอีกแล้ว  ผวาไปที่หัวนอน  คว้าโทรศัพท์มือถือมาจะกดโทรออกไปหาแฟนสาว หากหน้าจอว่างเปล่า  เวรเอ๊ย.. แบตดันมาหมดเอาตอนนี้เสียอีก ทำไมเคราะห์ซ้ำกรรมซัดนักวะ เขาเปลี่ยนเป้าหมายไปที่เครื่องโทรศัพท์บ้านที่อยู่ไม่ไกลกัน  หากเมื่อยกสายขึ้นมา  ..เงียบกริบ ไม่มีเสียงสัญญาณให้โทรออก  โทรศัพท์ถูกตัดเหรอเนี่ย  จำได้ว่าไปจ่ายค่าโทรที่ค้างมาแล้วนี่นา “ เฮ้ย... นายเจ  มานี่หน่อยสิ “ ลูกจ้างหนุ่มโผล่หน้าครึ่ง ๆ อยู่ตรงประตูห้อง คงเผื่อทางหนีทีไล่ไว้ เพราะสถานการณ์ยังไม่ปกติ “ ค้าบ....  เฮีย  มีไรให้ผมรับใช้ “ “ ทำไมโทรศัพท์บ้าน โทรออกไม่ได้วะ “ “ ง่า.. แหะ ๆ สงสัย  ผมต่อเนตเมื่อคืนแล้ว  อ่า..  ลืม.. ลืมเสียบสายกลับค้าบ ผมขอโต๊ดดดดด “ แล้วหน้าครึ่ง ๆ นั่นก็แว่บหายไปจากประตูอย่างรวดเร็ว  ทิ้งให้เขายืนงุ่นง่านอยู่เพียงลำพัง เตะลมเตะแล้งอยู่ชั่วครู่ ก็นึกขึ้นได้ถึงแบตสำรองมือถือ  เขารีบหามาเปลี่ยนอย่างเร็วจนมือไม้สั่น   กดเปิดเครื่องยังไม่ทันจะกดโทรออกไปหาเธอ หน้าจอก็มีรูปจดหมายกะพริบวิบ ๆ เตือนว่ามีข้อความเข้า เมื่อกดเปิดเข้าไปดู ก็พบว่ามีข้อความใหม่อยู่สองข้อความ  เขากดเข้าไปดูที่อันแรกทันที “ พรุ่งนี้เจอกันนะคะ  กู๊ดไนท์ค่ะ พี่แทน  ...หนู... “   ข้อความนี้ลงเวลาส่ง 5ทุ่ม กว่า ๆ เมื่อคืนนี้  แสดงว่า  แบตคงหมดไปตั้งแต่ก่อนหน้านั้นแล้ว   ข้อความต่อมา  บอกว่าเขามีข้อความเสียงฝากอยู่ในระบบ  เขาจึงโทรเข้าไปเพื่อฟัง แล้วก็ต้องอึ้ง   “ คุณมี  เจ็ดข้อความ  อยู่ในเมล์บ๊อกซ์ .......  “ เขากดฟังข้อความแรก...  เสียงหวานใสดังมาอย่างร่าเริง “ พี่แทนคะ  ตื่นหรือยังเอ่ย  ทำไมหนูโทรเข้ามือถือไม่ได้นะ  อืมม..ช่างเหอะ  เดี๋ยวเจอกันนะคะ “ ข้อความที่สอง..  น้ำเสียงยังคงหวานใส  แต่รู้สึกจะไม่ค่อยร่าเริงเท่าไหร่แล้ว “ พี่แทนคะ  เอ.. ตื่นหรือยังเนี่ย มาเร็ว ๆ นะคะ  ที่บ้านหนูเตรียมพร้อมกันหมดแล้วค่ะ รออยู่นะคะ “ ข้อความที่สาม...  เสียงยังหวานหากเจือความกังวลไว้อย่างปิดไม่มิด “ พี่แทนคะ.. หนูโทรเข้าเบอร์บ้านก็ไม่มีคนรับ พระเริ่มมากันแล้วนะคะ  พ่อกับแม่ก็ถามถึงพี่ด้วย  มาเร็ว ๆ นะคะ “ ข้อความที่สี่...  เสียงหวานเริ่มหงุดหงิด   “ พี่แทนคะ  นี่ไม่ได้เปิดโทรศัพท์ใช่ไหม  หรือว่ายังไม่ตื่น  พระจะสวดแล้วนะคะ  อีกครึ่งชั่วโมง  มาให้ทันนะคะ “ ข้อความที่ห้า... น้ำเสียงหวาน หากร้อนรน กระวนกระวายใจ “ พี่แทนคะ  พระท่านเริ่มสวดแล้วนะ  มาถึงไหนแล้ว มาเร็ว ๆ เข้า  เดี๋ยวไม่ทันเลี้ยงพระเพลนะคะ “ ข้อความที่หก...  น้ำเสียงเซ็งโลก น้อยอกน้อยใจอย่างเห็นได้ชัด “ พี่แทน  หนูจะส่งพระกลับวัดแล้วนะ  พี่คงไม่ต้องมาแล้วมั้ง  แค่นี้นะคะ “ ข้อความที่เจ็ด...  บึ้มมม..   “ คนบ้า  มือถือก็ไม่ยอมเปิด โทรบ้านก็ไม่รับ  อย่ามาให้เห็นหน้า  แล้วก็ไม่ต้องโทรมาแล้วนะ  ฮึ่ม.... “ เขากดตัดสายโทรศัพท์  หมด.. หมดกัน  วันเปิดตัวกับว่าที่พ่อตาแม่ยาย  เขาทำมันพังหมดเสียแล้ว   ลังเลอยู่อึดใจ  กว่าจะกดโทรออกไปหาเธอ  เสียงสัญญาณที่ดังแต่ละครั้ง ทำเอาหัวใจเขาสั่นไหวไปด้วย เธอจะให้อภัยเขาหรือเปล่านะ  แล้วเขาจะบอกเธอว่าอย่างไร  ไม่สบายกะทันหันเหรอ  โธ่.. มุขเก่า ๆ หรือจะบอกไปตามจริง  ว่าเขาตื่นเต้นกับนัดวันนี้จนนอนไม่หลับ เพิ่งมาหลับเอาเมื่อใกล้รุ่งนี่เอง แต่มีหรือที่เธอจะเชื่อ  เพราะว่าครั้งนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรก ที่เขาผิดนัดเธอ  และที่เธอโกรธมันก็สมควรแล้วล่ะ เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาจะได้พบหน้าครอบครัวของเธออย่างเป็นทางการ  มันเป็นนัดสำคัญจริง ๆ เฮ้อ.. ยิ่งคิดก็ยิ่งกลุ้ม  เสียงสัญญาณยังคงดังต่อไป..  จนกระทั่งตัดเข้าบริการรับฝากข้อความเสียง   เสียงหวานใสร่าเริงของเธอดังมาอีกครั้ง  ได้ฟังแล้วก็ยิ่งใจหาย.. “ สวัสดีค่ะ  ขณะนี้หนูติดภารกิจระดับชาติอยู่ ยังไม่สามารถมารับสายได้ กรุณาฝากข้อความไว้.. “ เขากดตัดสายทิ้ง  ป่วยการที่จะแก้ตัว.. กับลมกับแล้ง  หากไม่ได้พูดกับเธอเองเลยแล้ว ก็อย่าดีกว่า เขาทิ้งตัวลงนอนเหยียดยาวบนเตียงอีกครั้ง  จ้องอย่างเลื่อนลอยไปบนเพดาน  ในหัวเฝ้าคิดเพียงว่า จะทำอย่างไร เธอจึงจะหายโกรธ..  จะทำอย่างไร..  จะทำอย่างไร..  โอ๊ย..  กลุ้มม  โว๊ยยย ( มีต่อ ) จากคุณ : syringe - [ 18 มี.ค. 47 17:12:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “ เฮียค้าบ..  มีแขกมาหา “   เจ้าตัวแสบโผล่หน้าครึ่ง ๆ อยู่ที่ประตูห้องตามเคย  ตอนนี้เขาเซ็งเกินกว่าจะลุกขึ้นไปไล่เตะมันเสียแล้ว “ ใคร? แขกที่ไหน  ถ้ามาทวงตังบอกไปเลยว่ายังไม่มี “   คราวนี้ลูกจ้างหนุ่มโผล่เข้ามาทั้งหน้า  พลางมองประเมินสถานการณ์ว่าจะรอดพ้นองค์บาทแล้วรึยัง “ แขกชื่อ พี่อ้อ กะคุณเอค้าบ “ “ หือ “ “ เก๊าะคุณที่สวย ๆ  หัวเราะเก่ง ๆ สองคน ที่เคยมากะคุณหนูของเฮียยังไงเล่า “   อ่า.. เขานึกออกล่ะ  สองคนที่เคยมากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านเขากับน้องหนูนั่นเอง  ว่าแต่  มีธุระอะไรนะ “ เขาบอกไหมว่ามาทำไม? “ “ มะรู้..ค้าบ  เขาไม่ได้บอก “ “ อ้าว.. ก็แล้วทำไมเอ็งไม่ถามเขาเล่า เดี๊ยะ  ยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่นะโว้ย เดี๋ยวพ่อเตะเสียนี่ “ หน้าที่เห็น รีบผลุบกลับไปเหลือครึ่ง ๆ ตามเดิม  แล้วก็หายแว่บไปพร้อมเสียงลงบันไดตึง ๆ เพียงไม่ถึงอึดใจ  ครึ่งหน้าเดิมก็มาโผล่อยู่ที่ประตูอีกครั้ง  พร้อมเสียงประจบประแจงเต็มที่ “ คุณเค้าบอกว่ามีข่าวคุณหนูมาบอกเฮียค้าบ “ ได้ยินเพียงเท่านั้น  เขาก็ผุดลุกขึ้นทันที แทบจะวิ่งลงไปชั้นล่างแล้ว หากนายเจไม่ขวางเอาไว้ “ เฮ่ย.. มาขวางทางทำไม  เฮียจะรีบลงไป หรืออยากถูกเตะ “  เขาเงื้อเท้า  แต่เป้าหมายรีบหลบ “ เอ๋า.. ทำบุญบูชาโทษแล้วไหมล่ะผม  งั้นถ้าเฮียจะลงไปทั้งอย่างนี้ก็ตามใจเหอะ ผมเผ่นก่อนล่ะ “ พูดจบ ลูกจ้างหนุ่มก็แวบหายไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้เขายืนงงกับประโยคสุดท้าย ก่อนจะก้มลงมองตัวเอง “ ตายห่า... “     เขาสบถออกมาแล้วกระโจนไปคว้าเสื้อกางเกงมานุ่ง  เพราะทั้งเนื้อทั้งตัวมีผ้าขาวม้าอยู่ผืนเดียว !! *** +++ *** +++ *** +++ *** เขาสำรวจเงาตัวเองในกระจกเป็นครั้งที่สอง กันพลาด  เมื่อมั่นใจแล้วก็เดินลงไปชั้นล่าง ซึ่งก็คือบริเวณร้านขายก๋วยเตี๋ยวของเขานั่นแหละ  และพบสองสาวนั่งรออยู่แล้วที่โต๊ะตัวหนึ่ง “ สวัสดีครับ  คุณอ้อ  คุณเอ  ลมอะไรหอบมาถึงที่นี่ล่ะครับเนี่ย “ ถึงจะรู้ดีถึงต้นเหตุการมาของสองสาว  หากเขาก็ยังคงทำวางฟอร์มไม่รู้ไม่ชี้เอาไว้ก่อนตามเคย     “ ไม่ใช่ลมรักแน่นอนค่ะ  คุณพี่ “  หญิงสาวสวย หุ่นดี ผิวขาว หันมายิ้มหวาน พลางตอบชัดถ้อยชัดคำ “ จะเรียกว่าลมร้อน  ก็คงจะพอได้ ร้อนอกร้อนใจเชียวแหละ คุณเอ๊ย “   อีกสาวรับลูกต่อทันทีไม่มีให้เขาตั้งรับ   แล้วสองสาวก็หันมาจ้องหน้าเขาเขม็ง พร้อม ๆ กับประสานเสียงถาม “ ทำไมคุณถึงไม่ไปบ้านยัยหนู หือ “ เจออย่างนี้เข้า  ฟอร์มเขาเลยแตกไม่สามารถเก็บอาการร้อนตัวร้อนใจไว้ภายใต้มาดนิ่ง ๆ อีกต่อไป “ แหะ ๆ ผมลืมตื่น “   เขายกมือขึ้นเกาหัวแกรก ๆ  หน้าแดงราวกับเพิ่งดื่มเบียร์หมดไปเป็นถัง ๆ “ อ้าว  แล้วไม่มีนาฬิกาปลุกเรอะคะ “   สองสาวทำหน้าฉงน “ มันปลุกแล้ว แต่ผมไม่ตื่น วานเด็กช่วยปลุก มันก็ดันตื่นสายเหมือนกัน “  ตอบพลางยิ้มแห้งแล้ง “ อืม.. แล้วโทรศัพท์ล่ะ ทำไมไม่เปิด  ยัยหนูโทรมาเป็นร้อยรอบได้มั้ง โทรจนโมโหแทบจะขว้างทิ้ง “ “ แหะ ๆ แบตหมดพอดี “  หน้าเขาที่จืดเจื่อน และจ๋อยอยู่แล้ว  ยิ่งหดเล็กลง เล็กลงเข้าไปอีก “ เวรกรรม  แล้วโทรบ้านล่ะ  ทำไมคุณถึงไม่รับ “  สองสาวยังคงเล่นเกมยี่สิบคำถามไม่เลิกรา “ เด็กมันเล่นเนตเมื่อคืน แล้วลืมเสียบสายกลับ “   สองสาวอึ้งไป  เธอมองหน้ากัน  แล้วพยักหน้าให้กันหงึก ๆ  เป็นทำนองลงมติได้แล้ว “ เอ ขอแนะนำอย่างแรงค่ะ คุณพี่ “   สาวผิวขาวยังคงยิ้มหวานจ๋อย “ ครับ แนะนำว่า ? “   เขามองเธอ รอคอยที่จะฟังคำตอบอย่างมีความหวัง   “ ว่าคุณควรไปทำบุญสะเดาะเคราะห์เป็นการด่วน อะไรมันจะซวยซ้ำซวยซากขนาดนี้เนี่ย “ อีกหนึ่งสาวที่นายเจเรียก พี่อ้อ  ตอบพลางส่ายหน้า อย่างปลง ๆ กับชะตาชีวิตของเขา “ น่านสิคะ  พี่อ้อ  คุณพี่ไปทำบุญเก้าวัด เก้าจังหวัดเลยก็ดีนะคะ  จะเริ่มที่เชียงใหม่นั่นเลยก็ได้ “ หากสิ่งที่เขากังวลกลับไม่ใช่เรื่องโชคชะตา  เขาเป็นห่วงเธอของเขานั่นต่างหาก  เธอจะโกรธเขามากไหม “ แล้ว.. แล้ว..  หนูเธอโกรธผมมากไหมครับ “   “ ฮ่ะ ๆ ๆ ๆ  โอ๊ย.. คุณพี่ ไม่น่าถามอะไรตลก ๆ เลยเนอะ พี่อ้อเนอะ “   “ ฮ่า ๆ ๆ  น่านนาสิ น้องเอ พี่ก็ว่างั้นแหละ  ฮ่า ๆ ๆ ตลกจริง ๆ “ เพียงได้ยินเสียงน้องเอกับคุณพี่อ้อหัวเราะเท่านั้น เขาก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาทันที นี่คงยังไม่ร้ายแรงอะไร “ นี่แปลว่า หนูไม่ได้โกรธอะไรมากใช่ไหมครับ  ผมจะได้รีบไปง้อเธอที่บ้าน “ สองสาวหยุดหัวเราะทันทีทันใด “ อย่าเชียวนะ.. คุณพี่ “  เสียงน้องเอขึงขัง “ ใช่.. ก่อนกลับนี่เห็นหนูเค้าหยิบปืนมาเช็ด ๆ แล้วด้วย ทะเล่อทะล่าเข้าไปล่ะเสร็จ “ เสียงคุณพี่อ้อ สำทับ “ แล้วนี่ผมจะทำยังไงดี.....  “   เขาครางเหมือนคนใกล้จะสิ้นใจ    หากสองสองสาวตรงหน้ากลับยิ้มมาดมั่น “ ไม่ต้องห่วง ยังพอมีวิธี “   “ หือ  ครับ วิธีอะไร “   “ บ้านนี้เขาแพ้ของอร่อย “   “ ใช่.. ๆ “ “ ทำของอร่อย ๆ ไปเป็นด่านหน้า  ขี้คร้านจะหายงอนเป็นปลิดทิ้ง “   “ ว่าแต่จะทำอะไร  มาช่วยกันคิดดีกว่า “ “ อืมม.. น่านสิ “ *** +++ *** +++ *** +++ *** “ ได้ของมาครบไหม? “   สองสาวเอ่ยถามหนุ่มเจ ที่ถูกใช้ให้ไปจ่ายตลาด “ ครบค้าบ “ “ ดีมาก  งั้นลงมือกันเถอะ “ “ เอ้า.. นายเจอย่ามัวยืนเฉย ๆ ซี่  ช่วยกันทำคนละไม้คนละมือ จะได้เสร็จไว ๆ “   ( หุ.. หุ.. งดบรรยายฉากการประกอบอาหาร  ขี้เกียจเขียน  เอ๊ย ขี้เกียจตามเช็ดน้ำลายที่หน้าจอค่า ) *** +++ *** +++ *** +++ *** “ หนูเอ๊ยย  รถใครมาที่หน้าบ้านน่ะลูก  ออกไปดูหน่อยไป๊ “ “ ค่า “ ใครนะ  มาเอาป่านนี้  ไม่รู้หรือว่านี่ใกล้เวลาอาหารเย็นแล้ว  ช่างไม่รู้เวล่ำเวลาเอาเสียเลย เธอบ่น ๆ พลางเดินไปที่ประตู  พอเปิดประตูโผล่หน้าออกไปปุ๊บ  สิ่งหนึ่งก็ยื่นมาตรงหน้าเธอ นั่นคือจานไข่เจียวเพิ่งทอดใหม่ ๆ หอมกรุ่น  ลักษณะเป็นชิ้นเล็ก ๆ พอคำ หน้าตาสวยแปลก ด้วยว่าคงหยอดในพิมพ์ทำแพนเค้กรูปหัวใจขณะทอด  ทุกชิ้นจึงเป็นรูปหัวใจสีทองเหลืองอร่าม แลเห็นหอมหัวใหญ่ซอยเป็นชิ้นเล็ก ๆ ปะปนอยู่ในเนื้อไข่สีเหลืองทองนั่น  น่ารับประทานยิ่งนัก   พร้อม ๆ กันนั้นเสียงคุ้น ๆ ก็ดังแว่วมา   จะเป็นใครไปอีกได้เล่า  ถ้าไม่ใช่พี่แทนของเธอ  เขากำลังตั้งหน้าตั้งตาอ่านอะไรในมือเสียงสั่น “ พี่ขอโทษอย่าโกรธเคืองเรื่องที่ผ่าน   ง้อถึงบ้านด้วยจานนี้จะดีไหม   ซอยหอมใหญ่ใส่ไข่เจียวรูปหัวใจ   เป็นเมนูไม่ใหม่แน่แต่น่าทาน “ อาหารจานแรกถูกยกผ่านประตูบ้านเข้าไปแล้วโดยนายเจ เด็กยกก๋วยเตี๋ยวที่ร้าน  ซึ่งเธอคุ้นเคยดี จานต่อมา เป็นผัดแกงเขียวหวานไก่น้ำขลุกขลิก  หอมเสียจนน้ำลายสอ  เธอเริ่มรู้สึกหิวตะหงิด ๆ ไก่ถูกหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ พอคำ มะเขือพวงเขียวสด และใบมะกรูดถูกเล็มให้เป็นรูปหัวใจ ( อีกแล้ว ) เสียงคนที่เธอโกรธเสียจนแทบบ้าเมื่อเช้า ยังอ่านต่อไปราวกับถูกครูบังคับให้ท่องอาขยานอย่างไรอย่างนั้น  “ จานที่สองต้องนี่เลยเคยชิมไหม    อาหารไทยน่ะใช่แน่แม่ตาหวาน    อยู่คู่ครัวคนไทยมาแสนนาน    แกงเขียวหวานจานร้อนนี่พี่ทำเป็น “ อ่านจบยังจะหันมายักคิ้วให้เสียอีก  มันน่าซัดให้ซักผัวะไหมล่ะนั่น  แต่เธอทำได้เพียงแค่คิดเท่านั้น เพราะอาหารจานที่สามทำให้เธอต้องตาวาวด้วยความถูกใจ  นั่นคือ ยำวุ้นเส้นจานใหญ่ ของโปรด ที่สำมะคัญ มันถูกจัดเป็นคำ ๆ วางเรียงบนใบผักกาดหอมซึ่งถูกตัดให้เป็นรูปหัวใจ ( อีกแล้ว ) เธอรู้สึกถึงหยาดน้ำใสที่เอ่อตรงขอบตา  หากจะถามว่าซึ้งไหมก็คงตอบว่าใช่  แต่.. ความหิวนั้นมากกว่า  ( ฮิ.. ฮิ.. )  “ อีกหนึ่งนี้ที่เจ้าชมนิยมนัก    ผสมรักเจือเอาไว้ในวุ้นเส้น    ยำสดใหม่ใส่จิตใจชายลำเค็ญ    วอนเธอเห็นใจพี่บ้างอย่าร้างลา “ ยังไม่หมด  จานที่สี่  เป็นผัดพริกแกงกุ้งสดกับยอดมะพร้าวอ่อนที่ถูกหั่นเป็นรูปหัวใจอีกเช่นกัน ( บรรยายมากคนเขียนชักหิวเอง  แง๊ว ๆ ๆ )  เสียงชายหนุ่มคนเดิมยังคงดังมาเรื่อย ๆ  ฟังเพลินนัก  “ ผัดพริกแกงแรงรสใช่หมดรัก    มิอาจหักรักเล่ห์เสน่หา    รักพี่น้อยหน่อยเถิดนะจ๊ะขวัญตา    แต่ทว่าให้รักกันนิรันดร์กาล “ สุดท้ายมาเป็นหม้อ  น่าจะเป็นของหวาน เพราะเห็นน้ำกะทิแตกมันสีขาวนวล  เมื่อเธอใช้ทัพพีช้อนดู   ก็เห็นกล้วยถูกหั่นเป็นรูปหัวใจชิ้นพอคำ  กล้วยบวชชีรูปหัวใจ  ไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ ว่าเขาทำเอง  “ หากเจ้าร้างห่างพี่คิดหนีบวช     ใจร้าวรวดชีพแทบลับดับสังขาร     กล้วยบวชชีแทนใจพี่ที่ร้าวราน     หากสงสารวานเจ้าอยู่เป็นคู่เอย “ เขาอ่านจบแล้ว  หากเธอยังคงยืนเขิน  หิวน่ะก็หิว  เขินก็ยังเขิน  ต่างคนต่างยืนเงียบอยู่หน้าประตูบ้าน จนกระทั่ง  มีเสียงจากข้างในบ้านพร้อมกับเสียงหัวเราะดังมานั่นแหละ  ทั้งคู่จึงได้สติ “ เอ้า.. จะยืนจีบกันอีกนานไหม  พ่อกับแม่จะอิ่มแล้วนะ  หรือว่ารักกันแล้วไม่หิว ไม่ต้องกินข้าว  หือ “       " แหะ ๆ งั้นเราไปกินข้าวกันดีไหม "   ชายหนุ่มหันมาถาม ถ้าเธอเงยหน้าคงได้เห็นแล้วว่าหน้าเขาแดงไปถึงหู         " ก็ไปสิ "   สาวน้อยก้มหน้ารับคำ  ฝ่ายชายจึงถือโอกาสฉวยมือเธอ แล้วจูงเดินเข้าไปในบ้าน ที่จะลืมไปไม่ได้คือ ดรีมทีมของเขา นายเจ น้องเอ และพี่อ้อ  ร่วมวงอยู่ที่โต๊ะอาหารกันพร้อมหน้าแล้ว เดินยังไม่ทันพ้นประตูบ้าน  สาวน้อยก็ดึงมือเขาเอาไว้ " เดี๋ยว ๆ หนูถามไรหน่อยได้มะคะ พี่แทน " " หือ " " อื้ม... งั้นไว้กินข้าวเสร็จแล้วค่อยถามก็ได้ " " อ้าว ถามมาเหอะ " " ม่าย.. ไม่ถามหรอก " " งั้น ไปกินข้าวเนอะ  หิว " " เอ๊.. หรือจะถามเลยดี " " เอ้า.. งั้นก็ว่ามาสิ " " ม่ายล่ะ.. แกล้งพี่แทนสนุกดี  ฮิ.. ฮิ.. " " เป็นงั้นไป " *** +++ *** +++ *** +++ *** จบมันดื้อ ๆ อีกตามเคยเจ้าค่ะ  ^^ จากคุณ : syringe - [ 18 มี.ค. 47 17:26:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3  ภาคพิศดาร( กว่าเก่า )นี้ ก็มีที่มา   ขอนุญาตมาคุยท้ายเรื่องนะคะ  หลังจากที่เจ๊เขียน แฟนฉัน  ภาคพิศดาร  แปะไปเมื่อสองสามวันก่อนนั่นแล้ว     @@@ แฟนฉัน ภาคพิศดาร @@@ ( ศาลาไทยขอเป็นนางเอก ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2714350/W2714350.html ก็มีพี่น้องชาวถนน หลาย ๆ ท่านเข้าไปลงชื่อให้กำลังใจกันอย่างอบอุ่นเชียวค่ะ     บรรยากาศอย่างนี้นี่เอง ที่ฉุดกระชากลากถูให้อารมณ์นักอยากเขียนกลับมาอีกครั้งหนึ่ง อีกทั้ง  นางเอกสาว  มาตะแง้ว ๆ ฟ้องเจ๊ไว้ใน  กระทู้ก่อนหน้านี้ คคห.33 คุณพี่ไซริงค์เจ้าขา ศาลาไทยโดนพระเอกกลั่นแกล้งนอกจอค่ะ รบกวนคนเขียนบท  ช่วยใส่บทที่พระเอกโดนทำร้ายเยอะ ๆ ได้ไหมคะ แบบว่า นอกจอเอาคืนไม่ได้  เอาคืนในจอก็ได้นะเฟ้ยยยยย เอิ้ก ๆ แล้วยังใน MsN อีก เธอบ่น ๆ ว่า หง่า ยังไม่มีตอน เอากับข้าวมาง้อเลยนะ   หุ.. หุ.. ก็เลยต้องขอสมนาคุณนางเอกกิตติมศักดิ์อีกสักตอนค่ะ ไหน ๆ เธอก็อุตส่าห์หลวมตัวมาขอแสดงฟรีทั้งที       แต่จะให้เขียนมากไปกว่านี้ ก็คงไม่ไหวแระค่ะ   รู้สึกหวานเลี่ยนตัวเองยังไงชอบกล  แหะ ๆ บางท่านอาจจะบอกว่า  ไม่เห็นค่อยหวานเท่าไหร่ เมื่อเทียบกับเรื่องอื่น ๆ ในถนนฯ แล้วยังห่างไกล         แต่เชื่อเถอะค่ะ ว่านี่เจ๊พยายามหวานที่สุดในชีวิตแล้ว  จริง.. จริ๊ง..   ป.ล.1  ตอนนี้  เจ๊แอบเชิญ น้องเจ( นายสามหน้า )  น้องเอ( เอ็นจัง )  และพี่อ้อ จันทร์เจ้าขา มาร่วมด้วย           ช่วย ๆ กันนะคะ พี่น้อง  เพื่อนางเอก น้องหนู ศาลาไทย  เธอจะได้เป็นนางเอกอีกสักตอน แหะ ๆ ป.ล.2  ส่วนนางเอกที่รอคิวขึ้นเขียง  เอ๊ย.. ขึ้นแท่น  กรุณารอสักครู่ใหญ่ ๆ ถ้าจะให้ดี กรุณามาชี้แจงด้วย           ว่าท่านต้องการเรื่องแบบใด  มิเช่นนั้นหากเขียนบทไปแล้วไม่ถูกใจ  จะขอเลิกกลางครันก็ไม่ได้นะเอ้อ ป.ล.3  สำหรับนางเอกคนสวย                        3.1 เจ๊ต้องขออภัยที่ไม่รู้มาก่อนว่าหนูไม่ชอบบะหมี่ ตอนนี้เอายำวุ้นเส้นมาคืนหนูแล้วนะจ๊ะ                    หวังว่าคงถูกใจนะคะ  ฮิ.. ฮิ.. ( แต่ไม่มีทองหยอดนะคะ งานนี้ )            3.2 เจ๊แถมฉากเลิฟซีนให้ด้วย  คงไม่ว่ากัน  แต่ก็ได้ทำร้ายร่างกายพระเอกสมใจแล้วอ่ะนะ            3.3 เจ๊แถมกลอนตอนท้ายให้หนูเป็นพิเศษ ไม่เคยแต่งแนวนี้มาก่อนเลยอาจจะทะแม่ง ๆ ไปบ้างนะคะ         อ่า... แค่นี้ก่อนละกันนะคะ  แล้วจะแวะมาคุยด้วยอีกทีค่ะ               จากคุณ : syringe - [ 18 มี.ค. 47 17:33:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พี่หมูคะ หิวไหมคะ ตอนที่พิมพ์น่ะ อิ อิ จากคุณ : jengly - [ 18 มี.ค. 47 17:45:04 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เจ๊หมู ไหนว่าจะไม่ทรมานคนอยู่ไกลแล้วไงคะ แวะมาแซวเล่น ๆ เน้อ เรื่องน่ารักดีค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 18 มี.ค. 47 18:51:35 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แวะมาดูนางเอก กับพระเอก รวมไปถึงตัวประกอบ มากบทบาท แหะ แหะ ขอรับ อ่านสนุกเจียวขอรับ ออกอาการตาร้อนผ่าว ๆ สงสัยข้าพเจ้าต้องแปลงร่างเป็นผู้ร้ายใจทมิฬ เสียแล้วกระมัง ขอรับ แหะ แหะ ขอรับ สวัสดี ขอรับ จากคุณ : นายทิวา - [ 18 มี.ค. 47 19:30:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สนุก สนุก น่ารักมากๆด้วย เปลี่ยนใจแล้วค่า ไม่เอาแล้วภาคปกติ ขออ่านภาคพิศดารต่อไปเรื่อยๆดีกว่า คราวหน้า คงได้อ่าน ภาคพิศดารที่สุด ใช่ไหมคะ จากคุณ : bookmark - [ 18 มี.ค. 47 20:47:07 A:203.113.77.73 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตามอ่านมาจนถึงตอนสอง ขอโทษค่ะ ที่ตามมาช้า เรื่องนี้ ทำให้ต่อมหิวมีปัญหากันถ้วนหน้าเลยนะ ความน่ารัก ของนางเอก และ พระเอก รวมทั้ง พยาบาลนักเขียน ก็มีไม่น้อยเลยด้วย จากคุณ : ป้าเอม - [ 18 มี.ค. 47 20:58:52 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไข่เจียว เขียวหวาน ยำวุ้นเส้น เนื้อเน้นเน้นรูปหัวใจใส่ในหม้อ ผัดพริกแกงตามมาไม่รั้งรอ แล้วอยากขอกล้วยบวชชีอีกที่เอย... โอ้วววว...หิวจัง  ขอแบ่งหน่อยนึง  ^__^ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 18 มี.ค. 47 21:19:03 A:203.113.51.101 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 อิอิ .. อ่านแล้ว ไม่รู้ทำไม คิดถึงคำว่านัดนรก ฮี่ๆ จากคุณ : scottie - [ 19 มี.ค. 47 00:21:25 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โอย....เจ๊  หนูหิว...วววว...ว....ว จากคุณ : อุณากรรณ - [ 19 มี.ค. 47 00:32:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เหอเหอเหอ คนเราหนีเจ้าของโรงพยาบาลมาแอบแปะ เจ้าข้าเอ้ย มาดูเร็ว คนหนีงานมาแปะ เอิ้กก แล้วบอกว่านอนไม่หลับ ที่แท้ก็ไม่หลับไม่นอนนี่เอง มา เขียนเรื่องต่อกันติดๆๆ เรื่องประจำทั้ง 2 เรื่องอะ เอาแบบ นี้บ้างจิเจ้ทเอิ้กก ปล. พูดอะไรไปหว่าเรา เหมือนชะตาจะขาด ไม่มีเงาหัวยังไงก็ไม่รู้ แหะแหะ 55555555 จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 19 มี.ค. 47 00:37:16 A:202.133.169.84 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 + + + + + + @^_____________________________^@ + + ++ แว่บมาเช่นกัน + + + + แวะมาอ่านได้แต่ตอนอยู่บ้านล่ะทีนี้  ที่รพ.โทร.ออกไม่ได้ แล้ว  หมดสิทธิ์เล่นเนตในรพ.แล้วเธอ  อู้..คนไข้กะหมอมา อ่านไม่ไ่ด้แล้วเรา เอ๊..มีใครฟ้องผอ.ออ.เราปะว๊า  หุหุ  จริงๆก็คือ  เข้าเวรแล้ว มันปลีกตัวมาไม่ได้แล้วต่างหาก  มีโอกาสมาตระเวนเฉพาะ เวลากลับมาบ้าน วันนี้ก็แก้งานอวช.ทั้งวัน  ทั้งที่เพิ่งออกเวรดึกมานะเธ๊อ..อ กว่าจะได้นอนก็  หกโมงเย็นไปแล้ว  ตอนนี้..เหลือแต่ซาก เข้าไปทุกวันเลยเรา..แต่..แวะมาอ่านก่อนนอนล่ะ  เพราะ พรุ่งนี้เข้าเวรเช้าบ่าย ( พักนี้เวรโหด..ดด) ออกเวรหกทุ่มคง ไม่ได้อ่านอีกหลายวันล่ะ... + + + +คิดถึงเธอนะ..ไปนอนเอาแรงแล้วเรา+ + จากคุณ : พยาบาลเกเร - [ 19 มี.ค. 47 00:50:12 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ฮะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ .. สัตยาชิดซ้ายเลยครับ .. แหม    .. ผมอ่านไปหัวเราะไปตลอดเรื่อง .. น่ารักดีอ่ะ  ขำก็ขำ  หนุกๆๆๆๆๆ .. ยิ่งนึกหน้าตัวเอกสองคนยิ่งขำ .. เสียแต่มันหิวด้วยนี่สิ .. ตู้เย็นมีไรเหลือมั่งเนี่ย แง่ม ๆ ๆ ๆ ๆ .. จากคุณ : สัตยา - [ 19 มี.ค. 47 02:03:28 A:202.133.172.124 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ฮ่ะๆๆ ตอนแรกนึกแปลกใจว่าคุณ syringeกล่อมจนคุณ น้องหนู (ศาลาไทย) (หลวมตัว) มารบบทในเรื่องได้อย่างไร  แต่อ่านแล้วคุณ syringe เขียนได้ดีและสนุก มีมุขมาหยอดตลอดรายการ คุณ syringe เขียนแนวนี้ได้น่าอ่านมากครับ ^__^....... จากคุณ : GTW - [ 19 มี.ค. 47 03:39:27 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เหอๆ ชอบฉากอิโรติกที่ ลุงแทน ปลุก เอ้ย นายเจ ปลุก ลุงแทนจิ งๆ   จากคุณ : กระเฉดน้อย - [ 19 มี.ค. 47 09:15:11 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ^^  เมนูกลางวันนี้ ข้าวผัดแกงเขียวหวานกุ้ง  ส่วนกล้วยบวชชี หากินยากอ่ะ จากคุณ : NoK_Zilla - [ 19 มี.ค. 47 09:21:57 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ดันมาอ่านตอนจะเที่ยง เวรกรรมของอาราเร่จริงๆ จากคุณ : aRaRe - [ 19 มี.ค. 47 11:53:34 A:203.113.86.156 X:192.168.177.38, 172.16.1.7 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เรื่องมัน "พิสดาร" ตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้วล่ะค่ะ  มันเลย "พิศดาร" สองภาคติด ๆ กันเลย สงสัยต้องไปตามพระเอกตัวจริงมาอ่านเสียแล้ว   คงขำก๊ากแหง ๆ อ่านไปก็พูดไปว่า เนี่ย ๆ แบบเนี้ย ที่อยากได้ ... อิ ๆ ว่าแต่... จะไปหาที่ไหนเนี่ย - -" ถูกใจที่สุดเห็นจะไม่เกิน  "เมนูกลอนง้อ"  ที่ร้องขอไป ... "พี่ขอโทษอย่าโกรธเคืองเรื่องที่ผ่าน  ง้อถึงบ้านด้วยจานนี้จะดีไหม  ซอยหอมใหญ่ใส่ไข่เจียวรูปหัวใจ  เป็นเมนูไม่ใหม่แน่แต่น่าทาน" น้องยกโทษมิโกรธเคืองเรื่องที่ผ่าน ง้อถึงบ้านด้วยจานนี้พี่ทำให้ ไข่เจียวเหลืองพร้อมตัวและหัวใจ จักรับไว้ดูท่าทางช่างน่าทาน "จานที่สองต้องนี่เลยเคยชิมไหม   อาหารไทยน่ะใช่แน่แม่ตาหวาน   อยู่คู่ครัวคนไทยมาแสนนาน   แกงเขียวหวานจานร้อนนี่พี่ทำเป็น" จานที่สองมองเห็นเป็นยิ้มออก ชื่อก็บอกจริงเชียวแกงเขียวหวาน ของคู่ครัวคนไทยตักใส่จาน แสนเบิกบานยินดีพี่ทำเป็น "อีกหนึ่งนี้ที่เจ้าชมนิยมนัก   ผสมรักเจือเอาไว้ในวุ้นเส้น   ยำสดใหม่ใส่จิตใจชายลำเค็ญ   วอนเธอเห็นใจพี่บ้างอย่าร้างลา" อีกหนึ่งนี้น้องชมนิยมนัก จักตอบรักเจือไว้ในวุ้นเส้น เชื่อมหัวใจสองเราเช้าจรดเย็น ถึงลำเค็ญมีเยื่อใยไม่ร้างลา "ผัดพริกแกงแรงรสใช่หมดรัก   มิอาจหักรักเล่ห์เสน่หา   รักพี่น้อยหน่อยเถิดนะจ๊ะขวัญตา   แต่ทว่าให้รักกันนิรันดร์กาล" ผัดพริกแกงแสร้งทำเหมือนย้ำอยู่ ขอจงรู้ฤทธิ์แรงรักแสนหนักหนา อาจพลาดพลั้งระวังหน่อยถ้อยวาจา ในบางคราช่างดุเด็ดเผ็ดคำพาล "หากเจ้าร้างห่างพี่คิดหนีบวช    ใจร้าวรวดชีพแทบลับดับสังขาร    กล้วยบวชชีแทนใจพี่ที่ร้าวราน    หากสงสารวานเจ้าอยู่เป็นคู่เอย" แม้นพี่ร้างห่างน้องต้องหนีบวช นิมนต์สวดล้างสิ่งร้ายหายจากบ้าน กล้วยบวชชีทำถวายมาหลายงาน ปัดรังควาญรับคนใหม่จริงใจเอย  บทจบมันมาแบบบังเอิญ  ศาลาไทยไม่ได้ตั้งใจ  แต่เหมือนพี่ scottie ว่า  ขืนได้แบบ "นัดนรก" หาใหม่ดีกว่า อิ ๆ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 19 มี.ค. 47 12:19:09 ]

ความคิดเห็นที่ 20 "สงสัยต้องไปตามพระเอกตัวจริงมาอ่านเสียแล้ว   คงขำก๊ากแหง ๆ " โอ้...อยากเห็นพระเอกตัวจริง   ^__^ หมูน้อยกลอยใจ syringe  จ๊ะ อยากเห็นลีลา นางเอก ง้อ พระเอก มั่งน่ะ นะ ๆๆๆ ใครอยากเห็นมั่ง  ชูมือชูใจ หนับหนุนหน่อยนะคะ ^^ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 19 มี.ค. 47 12:52:47 A:202.129.2.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่า....เหอะ เหอะ..... เป็นเรื่องคาว ๆ ที่เลี่ยนจริง ๆ อุอุอุ อะไร ๆ ก็รูปหัวใจ..... ไข่เจียว  แกงเขียวหวาน หงำ ๆ น่าจะเก็บไว้ทานกับจ๋องคน หุหุ อิอิ ไม่ยักนึกว่าได้เป็นดารารับเชิญสะด้วย ถ้าเป็นยายหนูตัวจริง ... คงซัดผัวะปะหน้าด้วยไข่เจียว ราดหัวซ้ำด้วยผัดแกงเขียวหวาน กระแทกประดับด้วยแกงบวชตาม เหอะ เหอะ..... "และถึงแม้ว่าเขาจะยังไม่รู้เลยว่าทำอะไรผิด ......." เรื่องจริงตรงที่สุดไม่อยากทำบาร์บีคิวเล้ยยยยยยยยย สมควร สมควร  ป่านนี้คนสะอึกมาตลอดทางกลับกรุงเทพ  อิอิ จากคุณ : จันทร์จ๋า ภาคตติยภพ (ไม่รู้จบ) - [ 19 มี.ค. 47 16:16:21 A:203.121.151.71 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ไปเจอรูปพระเอกในเรื่องที่กระทู้นี้ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2707493/W2707493.html#47 จากคุณ : รสา รสา - [ 19 มี.ค. 47 20:21:53 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ่ะนะ  นานาอุตส่าห์ชมที่กระทู้ก่อนว่า"น่ารัก" แต่คุณพี่syringe ไม่ยอมรับ  อิ อิ อิ  งั้น คราวนี้นานาชมนางเอกดีก่า  น่ารักจัง^^ โอ๊ยยยย หิวววววว^^  แต่ว่าอ่ะนะ  ดีน๊ะที่พอเป็นมวยวัด(และไม่เคลิ้มม 5555)  คิกๆๆ  ไม่ง้านล่ะก้อ.................อึ๋ยยยยยยยยยยย มะอยากจาคิ๊ดดดดดดดด ^^ แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 47 21:19:28 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 47 21:14:02 จากคุณ : [nana_nana] - [ 19 มี.ค. 47 21:09:55 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แหะ ๆ  ..ต้องรีบมาตอบกระทู้เสียก่อนที่นิสัยชอบอู้จะกำเริบ..   วันนี้หัวหมุนอยู่กะคนไข้ทั้งวันจนเวียนหัวค่ะ  พอออกเวรมาเลยหิวจัด เลิกงานปุ๊บ เลยแวะซื้อหมี่เกี๊ยวเจ้าประจำที่ไม่ได้ไปอุดหนุนเค้านานแล้วอ่ะนะ   ที่จริงจะเรียกว่าไปอุดหนุนก็คงจะไม่ค่อยถูกเท่าไหร่    แหะ ๆ อายจังที่จะบอก เพราะส่วนใหญ่จะได้กินเพราะน้องชายซื้อมาฝาก( ด้วยความเวทนา )มากกว่า แต่แหม... พ่อหนุ่มคนขายไม่ยักหั่นหมูแดงรูปหัวใจให้เรามั่งเลยแฮะ  หุ.. หุ แถมลูกสาวตัวเล็ก มายืนช่วยคุณพ่อตักเกี๊ยวที่ลวกแล้วใส่ห่อให้ด้วย  น่ารักจริง ๆ อ้าว... จะมาตอบทู้  ไหงกลายเป็นมาเล่าเรื่องของกินอีกแล้วแฮะเรา  แหะ ๆ นิสัยไม่ดีจริง ๆ   มาคุยกะคุณผู้อ่านกันต่อ ดีกว่านะคะ *** jengly *** แหะ ๆ หนูแจงมาแซวได้ถูกใจ(ดำ)มากเลย  ตอนที่เจ๊ปั่นเรื่องนี้  ถ้าต้นฉบับเป็นกระดาษ ไม่ใช่ในคอมฯ  มีหวังเจ๊ต้องได้เอาต้นฉบับไปตากแดดก่อน  เพราะน้ำลายเพียบ  ฮิ.. ฮิ.. *** รสา รสา *** อ่า... เจ๊ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ นา  ไม่มีเจตนาแอบแฝงจะแกล้งคนอยู่ไกลให้คิดถึงอาหารไทยเล้ย เพราะคนเขียน  ตอนที่นึกพล็อตไป เขียนไป ก็นึกภาพไป  โอ้โห.. ทรมานใจ จริง.. จริ๊ง..  “>_<” *** นายทิวา *** แหมมมม.....  ยินดีจริง ๆ ค่ะ  ที่แวะมาชมมาชื่น  แถมยังออกอาการตาร้อนผ่าว ๆ เสียอีก เอ.. อิจฉาพระเอก อยากเล่นเสียเองหรือเปล่าหนอ  หรือว่า... ที่จะแปลงร่างเป็นผู้ร้ายเนี่ย เพราะจะได้ช่วยนางเอกเธอ ทำร้ายพระเอกด้วยอีกคน  หุ.. หุ..  สวัสดีค่ะ  แวะมาบ่อย ๆ นะคะ *** bookmark *** โอ๊ะโอ...  เปลี่ยนใจจากขออ่านภาคปกติ  มาเป็นขอติดตามอ่านภาคพิสดารไปเรื่อย ๆ แล้วเหรอคะ ( ฮ่า ๆ ๆ  กรรมล่ะสิ ชั้น  - -“ ) คราวหน้า..   อ่า  คราวหน้าเนี่ย  มันจะมาเมื่อไหร่น๊า..   แหะ ๆ น่านสินะ  มันเมื่อไหร่ก็ไม่รู้  แง่ม.. *** ป้าเอม *** แหมมมม...  ป้าขา  มาช้าดีกว่าไม่มา  หนูล่ะชื่นใจ๊.. ชื่นใจ.. ที่ป้าอุตส่าห์ตามมาอ่านเรื่องหนู ว่าแต่..  กระตุ้นต่อมหิวเนี่ย   แหะ ๆ   จริง ๆ อ่ะค่ะ  หนูเขียนเองยังหิวเองเล้ย  ( สงสัยกรรมสนอง )     ขอบคุณค่าที่ชมพระเอก นางเอก ว่าน่ารัก  แถมยังเห็นความน่ารักของคนเขียนด้วย หุ.. หุ..     *** ซอมพอแดง *** ตักไข่เจียว แกงเขียวหวาน ลงจานสวย พร้อมกับถ้วย กล้วยบวชชี ให้พี่หญิง ผัดพริกแกง แรงรสเผ็ด เด็ดจริงจริง วุ้นเส้นยิ่งอร่อยล้ำ(เพราะ)ยำด้วยใจ. หิวด้วย ๆ  แบ่งกันค่าพี่หญิง   ฮิ.. ฮิ.. *** scottie *** หุ.. หุ..  มะอยากจะขยายเลยค่ะ  อาจารย์รักษ์  ว่าส่วนหนึ่งที่ทำให้เรื่องนี้เขียนออกมาได้   เพราะมีคำว่า  “ นัดนรก “  อยู่ในหัวเหมือนกันค่า     *** อุณากรรณ *** อ้าว...  เจ้านกแทนที่จะมาบอกว่า คิดถึงเจ๊  หรือมาช่วยเชียร์ ดันมาบอกว่าหิว เสียนี่  เหอะ ๆ *** โอเลี้ยงแก่ ๆ *** รีบส่องกระจกด่วน  หรือจะใช้เงาสะท้อนจากลำธาร  ลำคลอง แม่น้ำ หรือทะเลก็ได้ตามแต่จะถนัด เป็นไง  เงาหัวยังมีอยู่ไหม  หือ..   แล้วโปรดทราบ  โรงพยาบาลเจ๊ไม่มีเนตเฟ้ย  ไม่ต้องไปฟ้อง..   *** พยาบาลเกเร *** ชะตากรรมของเราสองคน คงจะไม่แตกต่างกันสักเท่าไหร่  เนอะเพื่อน  เหอะ ๆ ๆ ป.ล. คิดถึงเธอเหมือนกันจ้า  เมสเสสไป ได้รับแล้วใช่ไหม   *** สัตยา *** ผิดปกติวิสัยเธอเป็นอย่างมากเลยน่ะเนี่ย   ที่ไม่มาป่วนกระทู้เจ๊ตามนิสัย( ถาวร )ของเธอ อ่านะ.. เจ๊เข้าใจ  ชมกันขนาดนี้  หวังจะขอแบ่งของกินด้วยกันใช่มะล่า  รู้หรอกน๊า.. หึ.. หึ.. *** GTW *** โอ้โห...  วันนี้จารย์จีมาชมขนาดนี้  พูดไม่ออกเลยค่ะ  ได้แต่ยิ้ม ๆ ๆ   แหะ ๆ .. ว่าจะเลิกเขียนแซวจารย์แล้วน๊า  แต่ทำไม๊.. ทำไม..  มันอดไม่ได้สักทีเลย  แง่ม.. *** กระเฉดน้อย *** อ่า... ในที่สุดเจ๊ก็รู้แระ หนูเฉดน้อยชอบแนวอีโรติกใช่ไหมจ๊ะ  แหม ๆ ๆ  งั้นพล็อตที่เราคุย ๆ กันไว้ เอาแนวนี้เลยดีไหมน๊า..  แต่  แหม.. เจ๊ต้องออกตัวไว้ก่อนนา  ว่าแนวนี้เขียนไม่ใคร่ถนัดเลยจริง ๆ ทำไมน่ะเหรอจ๊ะ   แหะ ๆ  ก็ที่เขียน ๆ น่ะ  เจ๊นั่งเทียนเอาทั้งนั้นแหละ  จนเทียนจะหมดบ้านอยู่แล้ว..   คราวนี้ถ้าไฟดับล่ะลำบากแย่  ว่าแต่.. มีใครจะบริจาคเทียนบ้างไหม จะเก็บไว้ปั่นเรื่องต่อไปน่ะ  แหะ ๆ   *** NoK_Zilla *** อ่า..  งั้นเจ๊ขอทานด้วยคนได้ไหมคะ  นะ.. นะ.. ( เล่นมุขมึนอีกตามเคย  แหะ ๆ ) *** aRaRe *** หุ.. หุ.. ไปขอหนู นกซิลล่า ทานอีกคนไหม ท่าทางจะน่าอร่อย  มามะ ๆ  หาแนวร่วม ฮี่ ๆ ๆ   *** ศาลาไทย(salathai) *** ก็อย่างที่คุยกันในเอ็มอ่ะนะจ๊ะ น้องหนูจ๋า...   ชายในฝัน  ยังไงก็เป็นแค่ ชายในฝันน่านแหละหนู  จะไปหาที่ไหนเจอล่ะจ๊ะ ถ้าไม่ใช่  “ หลับ “   แล้ว  “ ฝันถึง “  เอาน่ะ    เนอะ ป.ล.  คงต้องไปฝึกวิทยายุทธอีกนาน  กว่าจะมาประชันกลอนกะหนูได้น่ะนะ  ^^ *** ซอมพอแดง *** ง่า..  พี่หญิงบ่นอยากเห็นพระเอกตัวจริงของน้องหนู  แหะ ๆ  พี่หญิงขา  หมูยังมะมีบุญตาเล้ย o O"  อยากเห็นลีลา นางเอกง้อพระเอก  ทำไงดีอ่ะคะ  หนูไม่รู้เค้าทำกันยังไงอ่ะ  จะเขียนออกเร้อเนี่ย       *** จันทร์จ๋า ภาคตติยภพ (ไม่รู้จบ) *** เอ... พี่อ้อขา  ถ้าไม่อยากทำบาร์บีคิวในกระทู้  มากระซิบกับหมูกันสองคนได้มะคะเนี่ย แล้ว.. ถ้าคราวหน้าเชิญมาแสดงอีก จะยินดีไหมเนี่ย  แหะ ๆ  ( ไม่มีค่าตัวให้นะคะ แง่ม.. ) *** รสา รสา *** กระทู้ที่ทำลิงก์มาให้  เข้าไปกี่ที เจ๊ก็ยังขำกลิ้ง  ฮิ.. ฮิ..  ใครไม่เชื่อต้องตามไปดูเองค่า   *** [nana_nana] *** เอ๋า..  คราวก่อนชมเจ๊หรอกเหรอคะ  เวงกรรม กลับไปรับจะทันไหม   คราวนี้หนูนานา งอน เลยเปลี่ยนใจหันกลับไปชมนางเอกซะแล้ว   อ่า.. ไม่เป็นไรค่ะ  เจ๊ยอมยกให้เฉพาะนางเอกเท่านั้นนา  ( แหะ ๆ ก็เขามาช่วยแสดงฟรีนิ ) น่าน...  หิวอีกคนแระ   แล้วเรื่องไรน้า.. ที่บ่น ๆ ว่า  ไม่อยากจะคิดนั่นน่ะ  กระซิบบอกหน่อยจิ  นะ *** *** ***   ในที่สุด  เจ๊ก็ตอบกระทู้จนครบจนได้  คงต้องขอลาไปนอนก่อนล่ะค่ะ   แล้วพรุ่งนี้จะแวะมาคุยด้วยใหม่นะคะ   แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 47 00:57:21 จากคุณ : syringe - [ 20 มี.ค. 47 00:50:53 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อิอิ..เขียนน่ารักมากค่ะ แบบนี้ต้องเขียนต่อไปเรื่อยๆๆๆ ภาคต่อไปจะมีเมนูไรอีกคะเจ๊.... จะได้เตรียมล้างท้องรอ.... จากคุณ : อรพิม - [ 20 มี.ค. 47 11:06:55 A:202.28.62.67 X:192.168.127.86, unknown, unknown ]

ความคิดเห็นที่ 26 ^___________________________________________^ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 20 มี.ค. 47 12:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ว้ายยยยยย..เป็นไปไม่ได้ง่ะ หนูไม่เห็นได้ไงง่ะ ไม่จริ๊ง ไม่จริง อิอิ..เก็บไปนะคะเจ๊ที่รัก จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 20 มี.ค. 47 19:59:28 A:203.151.230.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 ดีที่กินข้าวอิ่มแลล้ว ไม่งั้นแย่แน่ เมนูน่ากินทั้งน้าน จากคุณ : น้ำใส - [ 21 มี.ค. 47 18:03:43 A:203.113.45.42 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 แวบมาตอบกระทู้...  ช่วงนี้ทำงานเหนื่อย ๆ ค่ะ  เมื่อวานเลยอู้ไม่ได้มาตอบเลย เพราะหลับ แหะ ๆ     *** อรพิม *** อ่า... รับไปเขียนต่อไหมจ๊ะ  ออง..  นี่มันแนวถนัดของอองนี่นา  ช่วงนี้เจ๊คงยังไม่มีเวลาอ่ะนะ   คงได้แค่แวบ ๆ  มาตอบกระทู้  ขออู้งานเขียนไปก่อน... อย่าถึงกับล้างท้องรอเลยจ้ะ  เดี๋ยวจะตายเปล่า  เพราะคงอีกนานเหมือนกัน  - -"               *** น้ำลายบูด *** หุ.. หุ.. ดูจากเวลาแล้ว น่าจะพูดไทยได้  ไหงไม่ยอมพูดหว่า..     *** รวยระรินกลิ่นชา *** อ้อ.. จะบอกเป็นนัย ๆ ว่าเจ๊ตัวเล็กจนมองไม่เห็นล่ะสิ  หุ.. หุ..  เชิญเก็บตามสะบายเจ๊า..     *** น้ำใส *** แหะ ๆ  .. ตอนเขียนกำลังหิวค่ะ  คิดถึงอะไร ๆ มันก็น่ากินไปหมดเลย  เฮ้ออ...     *** *** *** วันนี้ง่วงนอนชะมัดเลยค่ะ  ขอตัวไปนอนก่อนดีกว่า  ไว้จะเข้ามาคุยกันต่อนะคะ     ส่วนตอนต่อนั้น  กำลังคิดอยู่ว่า จะทำไงต่อไป..  ถ้ามีคนเชียร์ให้เขียนเยอะ ๆ  อาจจะได้เขียนต่อ ซึ่งก็ขึ้นกับเวลาด้วยค่ะ  ช่วงนี้แทบไม่มีวันหยุดเลย  คงต้องรอสักระยะนะคะ   ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ   แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 47 14:02:31 จากคุณ : syringe - [ 21 มี.ค. 47 23:30:56 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เจ๊คะ.. พระเอกทำงานบ้านได้.. ทำกับข้าวได้.. ยอมให้ทุบให้ถองได้... มีอีกม๊ายค๊า...มีอีกม๊าย... เอิ๊กส์ >____<' จากคุณ : p_jung - [ 22 มี.ค. 47 21:24:12 A:203.149.43.22 X: ]

ความคิดเห็นที่ 31 เรื่องน่ารักมากค่ะ ตามมาอ่านทั้งสองภาคเลย   ติดใจรายการอาหารที่ซู๊ดดด...ดดดดด.ดดด เขียนได้ดีมากค่ะ  อ่านแล้วหัวเราะจนน้ำตาเล็ดเลย เขียนต่อไปเรื่อย ๆ นะคะ อยากอ่านค่ะ จากคุณ : คนจร...หมอนขาด - [ 23 มี.ค. 47 11:28:20 A:221.128.66.251 X:172.16.5.50 ]

ความคิดเห็นที่ 32 หิวๆๆๆๆ คร้าบ (เสียงโวยวายมาจากในห้องเรียนตอนพัก) ป.ล. นางเอกเรื่องนี้ใจร้ายนะ (อ้างถึงบทสุดท้าย ความคิดเห็นที่ 19 หุๆๆ) จากคุณ : คุณพีทไม่ได้ล็อกอิน - [ 23 มี.ค. 47 19:44:28 A:203.155.204.101 X: ]

ความคิดเห็นที่ 33 เพิ่งรู้ว่า เราได้เป็นดารารับเชิญด้วย ตอนแรกคิดว่า เขียนผิดสะอีก ขอบอกเลยว่า ถ้าเป็นเอ็จังตัวจริงจะเป็นฝ่ายยุให้เลิกมากกว่า ฮ่าๆๆ แบบว่า การสร้างความร้าวฉาน คืองานของเอ็นจัง ไม่ทราบว่าผู้เขียนนี่ แอบไปอยู่บ้านคุณแทนมารึป่าว เหมือนเปี๊ยบ เลย โดยเฉพาะ นัดนรก นัดไปเถอะ แล้วท่านจะมาเมื่อเห็น ส่วนบทตาเจ อันนี้สุดยอด ชอบมากๆๆๆๆ เจ ในที่สุดทุกคนก็รู้ว่า เธอนี่นะ ....... จริงๆๆ จากคุณ : เอ็นจัง - [ 23 มี.ค. 47 22:05:59 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อ่า....มาช้าไปนิด แต่อยากมาบอกว่า สนุกจังเลยค่ะ ๑^_____^๑ จากคุณ : ศรีสุรางค์ - [ 29 มี.ค. 47 17:53:18 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อู้ตอบกระทู้ไปเสียหลายวัน  แหะ ๆ ต้องขออภัยค่ะ ช่วงนี้ธุระเยอะ นัดก็แยะ ตอบกระทู้เลยละกันนะคะ  *** p_jung *** พระเอกแบบที่ปุ๊กว่าเนี่ย  มีแน่นอนจ้า  มีในนิยายนี่ไง  จะเขียนให้เป็นแบบไหนก็ได้     แต่ในความเป็นจริงเนี่ย  ก็คงมีอีกเหมือนกัน  เพียงแต่ว่า  ยังหาไม่เจออ่ะ   ป.ล. เรื่องของปุ๊ก  ยังไม่ได้เริ่มจรดปากกาเลยน้องเอ๋ย  กรุณารอสักครู่ใหญ่ ๆ เน้อ                      *** คนจร...หมอนขาด *** ยินดีค่ะ ที่คุณคนจร...(ว่าแต่ทำไม )หมอน( ต้อง )ขาด(?) มาอ่านและชอบเรื่องนี้ จะพยายามเขียนต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ เท่าที่เวลาและสมองจะสามารถปั่นเรื่องออกมาได้   ได้กำลังใจแบบนี้  คนเขียนชื่นใจมากค่ะ  เดี๋ยวจะไม่อู้ (นาน ๆ ) แล้ว   แต่รอกันหน่อยนะคะ ^^        *** คุณพีทไม่ได้ล็อกอิน *** อ้าว.. หิวเหรอเฮีย  พักรึยังล่ะเนี่ย  ไปหาไรกินสิคะ  แหะ ๆ แล้วซื้อมาฝากด้วยดิ  หิวเหมือนกัน เอิ๊กส์...           ป.ล. อันนี้ไม่เกี่ยวกะคนเขียน  ไปเคลียร์กะนางเอกเองเน้อเฮีย  ^^"  *** เอ็นจัง *** แหม... ถนัดเหมือนกันเลยอ่ะค่ะ  สร้างความร้าวฉานคืองานของเรา  หุ.. หุ..   เอ... ยังสงสัยค่ะที่ว่า ผู้เขียนแอบไปอยู่บ้านคุณแทนมารึป่าว " เหมือนเปี๊ยบเลย " เนี่ย  เหมือนไรคะ?     นัดนรก..  อันนี้ได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างค่ะ  เลยจับมาเขียน  แม้จะยังไม่เคยสัมผัส แต่พอจะจินตนาการได้     แต่.. ประโยคสุดท้ายเนี่ย ยังสงสัยอีกเหมือนกันค่ะ  ที่ว่านายเจ " เธอนี่นะ... จริง ๆ "  อะไร... จริง ๆ น้อ        *** ศรีสุรางค์ *** ยินดีค่ะ คุณศรีสุรางค์ ที่อุตส่าห์แวะมาบอกว่า  " สนุก "  ชื่นใจจัง  ...มาช้ายังไง  ก็ยังดีกว่าไม่มาค่ะ   ขอบคุณที่ติดตามนะคะ แล้วจะพยายามปั่นเรื่องต่อไปมาให้อ่านกันต่อค่ะ   กรุณารอสักครู่ใหญ่ ๆ ( ตามเคย )     *** *** *** เอาล่ะค่ะ  แวบมาตอบกระทู้  นัดน้อง ๆ ไว้ที่งานหนังสือ  เดี๋ยวคงต้องไปเสียที  ถ้าคืนนี้ไม่สิ้นสติไปซะก่อน จะกลับมาปั่นเรื่องให้อ่านกันต่อค่ะ   จากคุณ : syringe - [ 30 มี.ค. 47 09:23:42 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เอ๋า!... อื้ม! Print ไปอ่านบนรถไฟฟ้าเมื่อคืนครับ  ขอบอกว่ายืนขำอยู่คนเดียวจนคนข้าง ๆ เหลียวแล้วเหลียวอีก  มุขเด็ดมาก ๆ อ่านไม่สะดุดเลย หุหุ งานนี้ ฝากไว้ก่อน สัก 1 ปี มาเอาคืน คงไม่สาย หุหุ เวลานี้ ขอกลับไปล้างจานก่อนคร้าบ จากคุณ : {``-_-}{-``-}{-_-``} - [ 31 มี.ค. 47 08:31:49 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แหม ตื่นเต้นที่จะเจอครอบครัวของสาวเจ้าอย่างเป็นทางการนี่เอง อิๆ แทนทำกับข้าวได้เพียบจริงๆ แต่กลอนที่มาง้อนั้น สงสัยให้ดรีมทีมช่วยแต่งหรือเปล่าเพราะอ่านแบบท่องมาเชียว แต่กลอนง้อนี่คนฟังหายงอนแถมเขินไปอีก 55 ว่าแต่พ่อแม่ของสาวเค้าจะตักบรรดาหัวใจทั้งหลายกินกันหมดไหมเนี่ย อิๆ น่ารักมากๆเลยค่ะ พวกที่มีแฟนเป็นสาวแม่นปีนนี่เวลาทำให้สาวโกรธขึ้นมา คงใจตุ๊มๆต่อมๆเหมือนกันนะเนี่ย จากคุณ : นวล - [ 21 ก.พ. 48 08:58:42 A:128.103.186.48 X: ]