เมื่อถึงเวลา แทนก็มาเอาคืน...ฮึ่ม

    ตอนนี้ดึกแล้วครับ..ไม่เชื่อลองเลื่อนกล่องใบนี้ลงไป..แล้วดูเวลาที่ข้าพเจ้าแปะ..แล้วอย่าลืมเลื่อนขึ้นมาอ่านต่อ..เดี๊ยวจะไม่รู้เรื่องว่าข้าพเจ้าตั้งกระทู้นี้เพื่ออะไร..จะเสียเวลาโดยใช่ที่..กว่าจะต่อเน็ตกว่าจะคลิ๊กมาเจอกระทู้นี้..เป็นเวลาหลายวิ เป็นเงินหลายสตางค์อยู่..

    กระทู้นี้ข้าพเจ้าตั้งชื่อไว้ว่า..เมื่อถึงเวลา..แทนก็จะมาเอาคืน..แถมยังมีฮึ่มแฮ่..ห้อยมาด้วย เพื่อแสดงให้เห็นว่าข้าพเจ้ากำลังขู่..ซึ่งเป็นอาการอย่างหนึ่งที่มักจะเกิดแก่ข้าพเจ้า เวลาที่ข้าพเจ้าทำอะไรไม่ได้..เมื่อข้าพเจ้าถูกกระทำ

    เท่าที่จำได้ตอนที่ข้าพเจ้าถูกกระทำ แล้วทำอะไรมิได้นี้ ก็เป็นตอนที่ข้าพเจ้าถูกผีอำ..อ้าว..จริงสิน่ะ..ข้าพเจ้าจะโกหกทำอะไรมิซับทราบ..อีตอนที่ข้าพเจ้าไปขอนแก่นเพลานั้น ห่างมาได้ไม่ถึงเดือนนี่เอง

    จำได้ว่าข้าพเจ้าไปถึงก็เกือบตีสามเข้าไปแล้ว..เพื่อนของข้าพเจ้าอีกสองคน นอนกรนแข่งกันเป็นวงปี่พาทย์มาตั้งแต่ยังไม่เข้าโคราชบ้านเอ๋ง..ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจเลี้ยวเข้าโรงแรม..ประมาณว่าเป็นโรงแรมระดับสิบดาว..คือมีแต่ดาว..แต่ไม่มีแอร์..และก็ไม่มีอะไรเลย..นอกจากที่นอนและห้องน้ำ..โดยที่ข้าพเจ้าไม่ได้ปรึกษาใคร..ทั้งที่เพื่อนคนหนึ่งเป็นคนในพื้นที่..สามารถหาที่นอนดี ๆ ราคาถูก ๆ ได้ดีกว่าข้าพเจ้า..ก็มันหลับนี่นะ..จะให้ทำไงได้

    เอ..ทำไมข้าพเจ้าต้องเขียนไปจุดไปด้วยเล่า...ไปติดมาจากใครกันนี่..แล้วมันแปลว่าอะไร..แล้วทำไมต้องจุด..อือม์..งั้นเลิกจุดดีกว่า

    ข้าพเจ้าและเพื่อน ๆ สะโหลสะเหลเข้าห้องพัก แยกย้ายกันนอนบนเตียง เพื่อนคนหนึ่งนอนกับข้าพเจ้า เพื่อนอีกคนที่ตัวใหญ่นอนอีกเตียงหนึ่ง เราหวังเพียงให้เช้า เพื่อจะไปทำธุระให้เสร็จสิ้นแล้วจะได้กลับ

    น้ำท่าไม่ต้องอาบกันล่ะ ข้าพเจ้าเพียงต้องการน้ำล้างหน้า จึงเดินเข้าไปที่ห้องน้ำ เปิดไฟ ไฟสีส้มติดขึ้นมา..แล้วก็ดับ แล้วก็ติดอีกครั้ง คราวนี้หรี่กว่าครั้งแรก

    มันเป็นหลอดไฟชนิดประหยัด..ไม่กินไฟ แต่มีแสงสว่างเพียงหิงห้อย..แต่ไม่เป็นไร..เดี๋ยวก็เช้าแล้ว ข้าพเจ้าจึงเปิดก๊อกที่อ่างล้างหน้า..อ๋าว..น้ำไม่ไหล

    อ้อ..ข้าพเจ้านึกออกแล้ว เหตุที่ข้าพเจ้าต้องจุดไปเขียนไป เพราะมันเป็นความต่อเนื่องของข้อความที่ข้าพเจ้าต้องการจะเล่านั่นเอง..นี่ไง..จุดจุดจุด

    งั้นจุดมั่งไม่จุดมั่งไปก็แล้วกัน..อย่าเพิ่งรำคาญข้าพเจ้า..ในเมื่ออ่านมาได้ถึงบรรทัดนี้...ก็แสดงว่าท่านมีใจให้แก่ข้าพเจ้าอยู่บ้าง..ไม่มากก็น้อย..การจะมีใจให้แก่ข้าพเจ้าอยู่บ้างไม่มากไม่น้อยนั้น..ต้องมีที่มาและที่ไป แต่ข้าพเจ้าไม่จำเป็นต้องหาที่มาที่ไปนั้น..เพราะข้าพเจ้าทราบดี..เหตุที่ท่านมีใจให้แก่ข้าพเจ้า..ก็เพราะข้าพเจ้าน่ารัก..

    อ้าว..เสียงใครมาอ้วกแถว ๆ นี้..ขอเวลาให้ข้าพเจ้าไปจัดการก่อน

    ฮึ่ม..

    จากคุณ : แทน - [ 22 มี.ค. 47 00:52:32 A:202.57.181.84 X: ]