W2728226 <>~<> ...พลิกล็อค...<>~<> (เรื่องสั้น) [เรื่องแปล]

ความคิดเห็นที่ 1

ชีวิตเป็นเหมือนเหรียญสองด้านสำหรับฉัน แม้ว่าตอนนี้ ด้านหัวกำลังพลิกหงายหน้าอยู่ด้านบนก็ตาม แต่เหมือนกับที่รู้กันว่า ไข่ก็คือไข่ ไม่มีวันเปลี่ยนไปเป็นอื่น เราต่างก็รู้แน่แก่ใจว่า อีกด้านที่คว่ำหน้าอยู่นั้น คือด้านก้อย ซึ่งกำลังรอจังหวะที่จะหงายขึ้น ถึงจะไม่ใช่ครั้งนี้ แต่ก็ยังมีโอกาสในคราวหน้าเสมอ

ฉันยอมรับว่า ดวงของเรานั้น ไม่เหมือนกันทุกคน สำหรับพวกที่โชคดี ชีวิตก็ราบรื่นราวกับทางเดินที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่เคยมีเมฆฝนฟ้าดำทะมึนมาแผ้วพาน ในขณะที่อีกพวกหนึ่งนั้น ชีวิตจมปลักอยู่แต่ในความทุกข์ระทม มองไปมีแต่ความมืดมัวตลอดกาล

ดูเพื่อนรักสองคนของฉันเป็นตัวอย่างสิ คนแรกก็คือลินดา เรียนเก่งตั้งแต่สมัยที่ยังอยู่โรงเรียนประถมมัธยมเรื่อยมา พอจบก็เลือกงานได้ถูกกับดวงเจ้าหล่อน แต่งงานกับหนุ่มที่ทั้งดีทั้งน่ารัก ทำงานด้านการตลาดให้กับบริษัทโฆษณา ทั้งคู่มีห่วงโซ่คล้องใจสองคนที่มีมรรยาทงาม น่ารักน่าเอ็นดู และตัวลินดาเอง ยังมีธุระกิจส่วนตัวเล็กๆ แต่ประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้น จำหน่ายผักปลอดสารในเวลาว่างอีกด้วย

แล้วอีกคน ก็คือมิลลี่ ที่เรียนจบได้ปริญญาตรีคณิตศาสตร์มาถือไว้ในมือ ทั้งๆ ที่หล่อนอยากจะเป็นนักแสดงแทบใจจะขาด หล่อนถูกคู่หมั้นถอนหมั้นเมื่อเขาเกิดไปประกวดชนะได้ตำแหน่งหนุ่มร้อนเสน่ห์แรง ที่ทางสถานีโทรทัศน์ช่องหนึ่งจัดขึ้น และในที่สุด อนาคตของเจ้าหล่อนก็จบลงอย่างขมขื่น เจ็บช้ำอย่างสุดจะบรรยายและมานั่งทำงานอยู่ที่ศูนย์ลูกค้าสัมพันธ์ของแผนกซ่อมเครื่องซักผ้า เพื่อฟังคำร้องเรียนต่างๆ

แต่ฉันไม่เหมือนเพื่อนทั้งสองคน ชีวิตของฉันมันมีทั้งขาขึ้นและขาลง เหมือนกับรถไฟเหาะเด๊ะ ปัญหาก็มีอยู่ว่า ฉันเรียนรู้ที่จะยอมรับว่า ถึงตอนนี้จะเป็นช่วงขาขึ้น แต่ประเดี๋ยวช่วงขาลงก็จะมาเยือนแล้ว ยอมรับถึงขนาดที่ว่า ยื่นจมูกไปดมหา เอื้อมมือไปไขว่คว้ามาเองเชียวล่ะ อย่างเรื่องแฟนหนุ่มเป็นต้น ฉันควงมาก็หลายคน (ถึงฉันจะไม่ใช่เจนนิเฟอร์ โลเปซ แต่ก็ไม่ได้น่าเกลียดน่าชังเหมือนสวอมป์ธิงหรอกนะ) แต่พอเริ่มคิดทีไรว่า "นี่ล่ะ น่าจะใช่เลย" สมองอีกด้านหนึ่งของฉันก็จะคิดต่อให้ทันที "เดี๋ยวก่อน แล้วมันยังมีอะไรที่เราควรรู้ แต่ไม่รู้อยู่อีกหรือเปล่าล่ะนี่" และนั่นคือจุดที่จะเกิดการแตกหักกันเป็นประจำ เพราะไปเจอะเจอว่าแฟนของฉันดันไปเป็นแฟนกับสาวอื่นด้วยในเวลาเดียวกัน หรือไม่ก็ นอกจากจะไม่สดแล้ว ยังไม่โสด พร้อมกับลูกอีกห้าคน และหนี้ผ่อนบ้านท่วมหัว

คราวนี้ ก็เข้าใจกันล่ะสิว่าฉันพูดถึงอะไรอยู่ แล้วตอนนี้ ฉันก็กำลังควงกับเดวิด หนุ่มใกล้ใจคนล่าสุด เดวิดเป็นหนุ่มใจดี มีอารมณ์ขันเป็นนิจ เป็นห่วงเป็นใยฉัน หล่อ เท่ ฉลาดเป็นกรด และเชื่อหรือไม่ว่า เขาบอกรักฉัน จะดูไป เขาก็ไม่เหมือนหนุ่มคนอื่นๆ เราคบกันมาหลายเดือนแล้ว แต่ฉันก็ยังกลัวๆ ว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยอยู่เหมือนเดิม

ฉันมักจะโทรหาเพื่อนเป็นครั้งคราว เพื่อขอคำปรึกษา (เอ้า ยอมรับก็ได้ว่า โทรหาบ่อยๆ ไม่ใช่แค่ครั้งคราว) ลินดาจะเชียร์ "จูดี้ เอาเลย แล้วทุกอย่างจะดีเองแหละ" หล่อนพูดจากประสบการณ์ที่อยู่ท่ามกลางความอบอุ่นความปลอดภัยในชีวิตที่แสนสุขของหล่อน ส่วนกระบวนการความคิดของมิลลี่นั้น มักจะมาในแนวที่ว่า "ระวังหน่อย มันยังมีอะไรที่เธอควรรู้ แต่ไม่รู้อยู่อีกหรือเปล่า จู้ด แต่กรุณาอย่าเข้าใจผิดถ้าฉันจะบอกว่า ลองคิดดูให้ดีๆ สิ ถ้าหนุ่มของเธอนั้น สุดเริ่ดประเสริฐศรี แล้วเขาจะมามองเธอทำไม เห็นอะไรดีในตัวเธอล่ะ"

"เขาบอกว่า อยู่กับฉันแล้วรู้สึกดี อบอุ่นใจ แล้วตาของฉันก็เซ็กซี่มากๆ"

"นั่นไง บอกแล้วไง" ลินดาพูด

"โทษทีเหอะ แล้วเธอเชื่อเขาเหรอ" มิลลี่จะตอบกลับมาอย่างนี้เสมอ

จากคุณ : 'ณวรา' - [ 23 มี.ค. 47 12:07:25 A:203.156.73.97 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12

แล้วฉันก็กลับมานั่งวิตกกังวล รอให้โรคอกหักมาเยือนอีกในไม่ช้านี้เมื่อเดวิดโทรมาชวนฉันไปเที่ยวสก็อตแลนด์ตอนสุดสัปดาห์กับเขา การเดินทางเป็นไปอย่างราบรื่น สุดโรแมนติกด้วยบริการของรถไฟขบวนด่วนพิเศษที่ใช้เวลาชั่วข้ามคืน โรงแรมที่เข้าพักก็สวยงามมาก ตั้งอยู่ในหุบเขา ล้อมรอบไปด้วยไม้ดอกต้นเตี้ยออกดอกสีม่วงและเหลืองสะพรั่งเต็มไปหมด ในยามกลางวัน เราใช้เวลาเที่ยวดูสถานที่ต่างๆ กัน และในเวลาค่ำคืน - เช่นเมื่อคืนนี้ - เดวิดไม่รีบร้อนรุกไล่ แต่กลับโอนอ่อนตามและเข้าใจฉันได้อย่างดี แม้กระทั่งในเวลาที่ฉันชะงักงันตัวเกร็งเพราะความหวาดระแวงอยู่ในอ้อมกอดของเขา โอ้ ฉันอยากจะปลดปล่อยความรู้สึกเสียเหลือเกิน อยากจะหลับตากระโจนโถมเข้าหา และให้ความรักเป็นประดุจคบไฟส่องนำทางไปตลอด สลัดทิ้งความรู้สึกเคลือบแคลงใจทั้งมวลราวกับเป็นสิ่งไร้สาระให้ลอยหายไปกับสายลมในยามค่ำคืน แต่มันก็ยังกัดกินลึกในใจของฉันอยู่ดี

เดวิดเคยพาสาวอื่นมาพักที่นี่ก่อนฉันหรือเปล่าหนอ แล้วฉันเป็นเพียงคนหนึ่งในจำนวนหลายคนของเขาหรือไม่ ฉันละอายใจที่จะบอกว่า ฉันต้องรีบลุกออกจากที่นอนแต่เช้าตรู่ ในขณะที่เดวิดยังหลับอยู่ - ผมสีน้ำตาลนุ่มลื่นนั้น กระจายทั่วหมอน แขนข้างหนึ่งพาดเหนือศีรษะ - แล้วฉันก็ออกจากห้อง ลงไปที่โต๊ะต้อนรับ พนักงานสาวสั่นศีรษะปฏิเสธ เปล่าค่ะ คุณมีเซิลส์ ไม่เคยเข้าพักที่นี่มาก่อน "เพราะชื่อนี้ ถ้าผ่านตาแล้ว ลืมไม่ได้ง่ายๆ หรอกค่ะ" หล่อนยิ้ม

เดวิดลงมาทานอาหารเช้าพร้อมกับฉัน หลังจากนั้น เราก็พากันไปเดินเล่นในหุบเขาที่ปกคลุมไปด้วยพุ่มไม้เตี้ยๆ กันอีกครา ในขณะที่ไกลออกไปเบื้องหน้า เมฆฝนกำลังไล่มาอย่างช้า ๆ ฉันเดินสะดุด หน้าคะมำ แต่เดวิดจับตัวไว้ทัน แล้วรวบกอดไว้อย่างแนบแน่น จนฉันได้ยินเสียงหัวใจของเขา "ผมรักคุณ จูดิธ" เขาพูดเสียงห้วนด้วยอารมณ์ "ผมรักคุณ"

ฉันกลับได้ยินเสียงของลินดาและมิลลี่ดังก้องขึ้นในหัว ต่างกันเหมือนเหรียญต่างด้าน "เอาเลย แล้วทุกอย่างจะดีเองแหละ"

"แล้วมันยังมีอะไรที่เธอควรรู้ แต่ไม่รู้อยู่อีกหรือเปล่า มันจะราบรื่นดูดีไปหมดเชียวหรือ"

"ผมรักคุณนะ จูดิธ อยากให้คุณรักผมมากพอๆ กับที่ผมรักคุณ"

ฉันตกตะลึงจังงังไป "แต่เดวิด ฉันรักคุณนะ ฉันรักคุณ" ฉันร้องแย้งเสียงดัง

เขาส่ายหน้า ท่าทางเศร้าสร้อย "ไม่หรอก จูดิธ ความรักเหมือนการเดินเข้าไปสู่ความมืดมิด เป็นไปไม่ได้ที่จะระแวดระวังทุกย่างก้าว หรือจะมองหาเบาะรองรับเวลาสะดุดล้มลง คุณจะโทรไปทั่วเพื่อตรวจสอบว่าผมใช่คนที่อ้างว่าเป็นหรือเปล่านั้นไม่ได้หรอกครับ ความรักคือการยอมรับใครสักคนอย่างที่เขาเป็น ทั้งด้านดีและด้านเสีย"

น้ำตาของฉันไหลอาบแก้ม น้ำตาแห่งความสุขคละเคล้ากับความปวดร้าว การที่ลางสังหรณ์ของฉัน ได้กลายเป็นจริงไปอีกครานั้น ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นเลย เหรียญได้พลิกกลับด้าน จากหัวกลายเป็นก้อย ฉันแพ้แล้ว โอ - เดวิดขา ฉันทำอะไรพลาดไปหรือ ไม่มีประโยชน์ที่จะเล่าความแต่หนหลังว่าฉันเจ็บปวดมาหลายครั้งหลายครา จนกลัวที่จะเชื่อฟังหัวใจของตัวเอง เม็ดฝนเริ่มร่วงหล่นพรูลงมาจากสวรรค์ จนเกือบกลบเสียงของเดวิด

"แต่ถ้ามองจากอีกมุมหนึ่ง ในฐานะที่ผมทำงานเป็นนักธนาคาร ผมชอบนะที่ผู้หญิงรู้จักระมัดระวังไว้บ้าง" แม้ว่าน้ำตาและหยาดฝนจะทำให้เห็นไม่ชัดเท่าที่ควร แต่สาบานได้ว่า ฉันเห็นเขายิ้มให้ ตามด้วยแขนที่โอบรัดฉันไว้แนบกับอกอุ่นของเขา

"จูดิธ แต่งงานกับผมนะ"

"แต่งเลย" ลินดาร้องสนับสนุนเสียงก้อง

"อย่านะ" มิลลี่ร้องแย้งเสียงดัง

"ค่ะ ด้วยความเต็มใจ แน่ใจ ไม่เปลี่ยนแปลงแน่นอนค่ะ" ฉันตอบอย่างระมัดระวัง

~~~~~~~~~~~~~~(: จบ :)~~~~~~~~~~~~~~

แปลและเรียบเรียงจาก เดอะคอยน์ สปินส์ - จูเลีย คาเมรอน

จากคุณ : 'ณวรา' - [ 24 มี.ค. 47 17:36:11 A:203.156.69.158 X: ]