หนุ่มเกาหลี สาวเกาเหลา และเรื่องบ๊องๆของเรา **(3)***

    ตอนเดิม
    1:http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2718821/W2718821.html#1
    2:http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2722533/W2722533.html

    ------------------------------------------------------

    " กลับบ้านมาแล้วเหรอเจ้าตัวดี ออกจากบ้านไปแต่เช้าเชียวนะวันนี้ กลับมาอีกทีก็ซ่ะค่ำเชียว "

    ยังไม่ทันจะเข้าบ้านเลย ฮุน วุ๊ค ก็โดนแม่ของเขาก็ด่าตั้งแต่หน้าประตู นี่ยังดีนะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอนที่ยังเด็กๆ แม่ของเขาจะยืนถือไม้กวาดอยู่หน้าบ้านคอยดักตีกระบาลเขาเป็นประจำ นึกแล้วก็เซ็ง ความที่เขาเป็นลูกผู้ชายแถมเป็นลูกคนโตของบ้านด้วย พ่อกับแม่จึงชอบมาจ้ำจี้จ้ำไช และกะเกณฑ์ชีวิตของเขาอยู่เสมอ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรยังไงก็ไม่พ้นสายตาอยู่ดี นึกแล้วก็อยากจะยกย่องเจ้าน้องชายตัวแสบในบางครั้งที่มันอาจหาญแหกกฏและปฏิวัติพ่อกับแม่อยู่เป็นประจำ

    " นี่ มีใครบางคนมารอพบแกนะ " แม่ทำหน้ากรุ้มกริ่ม " แต่แกไปล้างหน้าล้างตาก่อนเถอะ ตอนนี้ดูไม่ได้เล้ย "
    " ใครมาหาเหรอแม่ " เอ๊ะ ใครกันนะ จะว่าเพื่อนๆของเขาก็ไม่น่าจะใช่ พวกนั้นมันกลัวแม่ของเขายังกับอะไรดี
    " อะน่า ไปล้างหน้าก่อนไป ฉันให้เขาคอยอยู่ในห้องรับแขก เดี๋ยวแกเข้าไปก็รู้เองละนา "

    หลังจากล้างหน้าล้างตาแล้ว ฮุน วุ๊คก็เดินไปยังห้องรับแขก เขาอยากรู้เต็มทนแล้วว่า แขกที่มาพบนั้นคือผู้ใด พอเปิดประตูเลื่อนเข้าไปเขาก็พบกับ...........

    " อันยง ฮาเซโย , สบายดีหรือ ฮุน วุ๊ค ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลยน่ะ "

    เฮ้ นี่มัน เซ จอง นิหว่า!!!!!!!!!  ฉันฝันไปหรือเปล่าเนี้ย   " เซ จอง! เซ จอง จริงๆด้วย! กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย "

    " กลับมาตั้งแต่เมื่ออาทิตย์ก่อนแล้ว แต่ความที่ยุ่งเรื่องงานใหม่ เลยไม่มีเวลามาหา  ต้องขอโทษด้วย พอดีวันนี้ว่าง เลยตั้งใจว่าจะมาหาคุณลุงคุณป้านะ "

    ฮุน วุ๊ค ตื่นเต้นจนบอกไม่ถูกเลยที่ได้เจอ เซ จอง เขาแถบไม่เชื่อสายตาตัวเองด้วยซ้ำ  เซ จอง เนี่ยเมื่อก่อนเธออาศัยอยู่บ้านข้างๆนี้เอง ครอบครัวของเธอและเขาสนิทกันมาก แต่ต่อมาคุณพ่อของเธอถูกย้ายไปประจำที่อเมริกา 5 ปี และเธอจะต้องย้ายตามไปด้วยเช่นกัน  

    ตั้งแต่เด็กแล้ว เขาก็มีเธอเป็นเพื่อนเล่นมาตลอด เนื่องจากเราอายุเท่ากัน พอถึงวัยเข้าเรียน เราก็เข้าพร้อมกัน เวลาไปโรงเรียน เราก็เดินไปด้วยกัน ทำแบบนี้จวบมัธยมปลาย ตอนนั้นใครๆต่างก็ล้อว่าเราเป็นแฟนกันอยู่เรื่อยเลย แต่มันก็เป็นแค่การล้อเล่นธรรมดา เพราะทุกคนก็รู้ว่า เซ จอง นั้นเป็นถึงดาวโรงเรียน แถมมีแฟนเป็นนักกีฬาเทควันโดมือหนึ่งเสียด้วย  ตัว ฮุน วุ๊ค นั้น เขาก็ยอมรับอยู่ลึกๆว่าแอบมีใจให้เธออยู่เหมือนกัน แต่ด้วยความที่คนมันเจียมตัว เขาก็ได้แต่เพียงแค่มองและปกป้องเธอออยู่ไกลๆ

    เซ จอง มองไปรอบๆบ้าน เหมือนกับว่าเธอกำลังรื้อฟื้นความหลัง จากนั้นเธอก็จ้องมาที่เขาแล้วทำหน้าจริงจัง
    " เราไปตั้ง 5 ปี ฮุน วุ๊ค คิดถึงเราบ้างไหม เราคิดถึงเธออยู่เสมอนะ  "

    โห! เล่นถามแบบนี้เลยเหรอเนี้ย  " ก็ ก็ ก็ คิดถึงนะ เพื่อนกันนินา อยู่ด้วยกันมานาน มาจากกันก็คิดถึงกันเป็นธรรมดาแหละ "

    เซ จอง จ้องมองเขาอีกแล้ว " ฮุน วุ๊ค ดูเปลี่ยนไปนะ หล่อขึ้นมากเลย แบบนี้ แสดงว่าต้องเป็นหนุ่มเนื้อหอม มีสาวๆมารุมจีบเยอะนะสิ "

    จ๊ากกก!! ชมแบบนี้เลยเหรอ อุ้ย เขินจัง หน้าแดงไปหมดเลย ดูสิ จ้องเขาใหญ่เลย อยากวิ่งชนข้างฝาให้สลบตายคาเขินซ่ะให้รู้แล้วรู้รอด  

    " นี่หรือหล่อ แม่ด่าทุกวันเลยว่าหน้าเหมือนหมาข้างถนน ไม่เอาแล้ว อย่าพูดเรื่องเราเลย ว่าแต่ เซ จองเถอะ ใกล้จะมีข่าวดีหรือยัง แล้วแฟนเธอละ สบายดีเหรอ "

    รู้สึกว่าเขาคงจะพูดอะไรผิดไปมั้ง จากหน้าที่หัวเราะระรื่นของเซ จอง เปลี่ยนไปเป็นหน้าที่บึ้งตึงอย่างฉับพลัน

    " อย่าพูดถึงเขาเลยได้ไหม! เราเลิกกันไปแล้วละ ผู้ชาย{^_^}อย่างนั้นนะ ไม่อยากพูดถึง "
    " เอ้ออ .. " (-_- " " )

    จากนั้นเราสองคนก็คุยถึงเรื่องราวในอดีตครั้นที่เรายังแก่นแก้ว รู้สึกว่า เซ จอง จะจำเรื่องราวของเขาได้ดี เธอเล่าไปหัวเราะไป ก็ทุกเรื่องที่ เซ จอง ขุดขึ้นมาจากอดีตนั้น ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่อง{^_^}ๆของเขาทั้งสิ้น อย่างเช่น เรื่องที่เขาฉี่แตกตอนเต้นในงานแสดงของอนุบาล , โดนถีบเลือดกลบปากตอนที่เรียนเทควันโด และอีกหลายๆเรื่อง นี่เขา{^_^}ขนาดนี้เลยเหรอเนี้ย

    " พรุ่งนี้ ฮุน วุ๊ค ว่างหรือเปล่า เราอยากไปที่หอสมุดของมหาลัยเธอ  กำลังทำวิจัยให้บริษัท อยากได้หนังสือสัก 2 3 เล่ม "
    ฮุน วุ๊คตอบกลับอย่างไม่ลังเลใจว่า  " โอ้ย ว่างงงงง ว่างทุกวันเลยละ ฮ่าฮ่าฮ่า " @^_^@
    " งั้นดีเลย พรุ่งนี้เจอกันตอน 11 โมงที่มหาลัยเธอนะ "

    เซ จอง กลับไปแล้ว ฮุน วุ๊ค นั่งยิ้มอยู่คนเดียวหน้าบ้าน เซ จอง ดูสวยยังไงก็ยังสวยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงเลย เพราะความสวยนี้สิที่ทำให้ใจเขาหวั่นไหวทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เธอ  แถมมาวันนี้มาแปลก เธอพูดคำหวานๆ และ ชมเขาตลอดเลย ไอ้เราก็บ้ายออยู่ด้วย ฮ่าฮ่าฮ่า
    -----------------------------------------

    ฉันยืนรอนายไกด์บ๊องอยู่หน้าโรงแรมจิ้งหรีดอย่างเกือบจะหมดความอดทน ป่านนี้ก็ร่วม 10 โมงกว่าแล้ว ชักจะไม่ไหวแล้วนะ บอกให้เราตื่น " ve-ry ve-ry morning "  แต่ตัวเองสิ ป่านนี้ยังไม่โผล่หัวมาเลย เมื่อกี้ยัยพนักงานโรงแรมจิ้งหรีดให้แผนที่บ้านนายไกด์บ๊องมา บอกว่าอยู่ถัดไปแค่ 4 ซอยเอง  เราจะไปตามเขาดีไหมนา อืมมม... เอาฟ่ะเป็นไงเป็นกัน ลุย!!

    เดินไปเดินมา เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา เข้าซอยนี้ออกซอยนั้น ในที่สุดฉันก็มาหยุดอยู่หน้าบ้านนายไกด์บ๊องหลังจากที่เดินจนเหนื่อย ซอยของเกาหลีนี่มันลดเลี้ยวคดเคี้ยวยิ่งกว่าไส้คนเสียอีกนะเนี้ย   โห...แล้วนี่บ้านคนหรืออะไร หลังคายังกับศาลเจ้าแหนะ  มีออดข้างหน้าด้วย แบบนี้บ้านคนชัวร์ เอาละน่ะ กดออดแล้วน่ะ  '  อืดดดดดดดดดดด อืดดดดดดดดดด  อืดดดดดดดดดด   '  โห เสียงออดเกาหลีฟังแล้วขี้แถบหด    -_-"    ได้ยินเสียงฝีเท้าคนวิ่งมาแล้วละ  เสียงประตูไม้เปิดออกช้าๆ อ๊อด อ๊าด อ๊อด อ๊าด   แล้วหน้านายไกด์บ๊องก็โผล่ออกมา

    " อันย้ง ฮาาา ....................อ้าาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "  

    เขาต้องบ้าแน่ๆเลย พอเห็นหน้าฉัน เขาร้องเหมือนกับว่าเจอผีอย่างนั้นแหล่ะ   " Are you nuts ? It's me!  "

    " you here why?!!!! " เขาถามด้วยสีหน้าแตกตื่น
    " You've made appointment with me at 9 , look at the time now!!  " ฉันกระแทกนาฬิกาที่ข้อมือใส่ตาเขา ให้ดูเวลาให้เต็มตาเลย

    ฮุน วุ๊ค กำลังยืนหน้าซีดเหงื่อแตกอยู่หน้าบ้าน เขาลืมยัยสาวตรงหน้านี่ไปเสียสนิทเลย เมื่อวานเขาดันไปนัดหล่อนว่าจะพาไปแถวปริมณฑลของโซล ให้หล่อนมารอเขาตอน 9 โมงที่หน้าย๊อควาน แล้วนี่จะทำไงดีเนี้ย ตอน 11 โมงนี้ก็นัด เซ จองไว้ที่มหาลัยด้วย ดูหน้ายัยคนนี้ตอนนี้สิ แถบจะกินเลือดกินเนื้อเขาอย่างนั้นแหละ ขืนปฏิเสธมีหวังโดนหล่อนบีบคอตายแน่ๆเลย  

    โอ้ย ทำอย่างไงดีน่ะ มืดแปดด้านไปหมดเลย  คิดสิ คิดสิ คิดสิ ................................... ปิ้ง! อ้าา คิดออกแล้ว เอาแบบนี้แล้วกัน อาจจะดูหน้าด้านไปหน่อย แต่เวิร์คแน่นอน!  
    ---------------------------------------------

    จากคุณ : uluvme - [ 23 มี.ค. 47 14:32:33 ]