เรื่อง : Haruki Murakami (translated by Christopher Allison)
==============================================
วันหนึ่ง เมื่อผมกำลังขะมักเขม้นทำงานอยู่ ก็มีเด็กสาวคนหนึ่งส่งเสียงเรียกมา
เธอสวย
อายุราวสิบแปดสิบเก้าสวมเสื้อไหมพรมขนสัตว์ สีเขียว
กำลังยืนประหม่าหน้าประตู มือก็จับก็คลำกระเป๋าเงอะ ๆ งะๆ
"คุณคะ...อ่า...โบนัสสิ้นปีค่ะ" เธอกล่าวเสียงค่อย
"อ้อ แล้วผมต้องเซ็นอะไรด้วยใช่ไม๊" ผมถาม
"มะ..ไม่ ค่ะ หนูคือโบนัสสิ้นปีของคุณ"
"ผมไม่เข้าใจ"
"คือ...พูดกันตรงๆ เลยนะคะ คุณอยากทำอะไรกับหนูก็ได้ทั้งนั้นหนูเป็นของขวัญ ผู้
จัดการบริษัท เค อิ๊งค์ ที่เป็นคนจัดหาของขวํญอภินันทนาการบอกให้หนูมาที่นี่"
"เข้าใจล่ะ" ผมบอกอย่างฮึดฮัด
บริษัท เค อิ๊งค์ เป็นสำนักพิมพ์ใหญ่ ที่ผมร่วมงานด้วยหลายครั้ง
มีวันหนึ่งที่ผมไปดื่มกับผู้จัดการคนนี้ เขาถามผมว่าผมอยากได้อะไรเป็นโบนัสสิ้นปี
ผมโพล่งไปว่า "เด็กเอ๊าะ ๆ ซักคน"
แน่ล่ะ ผมพูดเล่นตลก ๆ ไปอย่างนั้นเอง ไม่นึกไม่ฝันมาก่อนว่าบริษัทชั้นแนวหน้า
อย่างนั้นจะทำจริง ๆ
"โชคไม่ดีเลย ผมยุ่งเสียด้วยวันนี้ มีงานอีกเยอะที่ต้องทำให้เสร็จทันเส้นตายพรุ่งนี้
แล้วตอนนี้ผมยังไม่มีอารมณ์จะทำเรื่องอย่างว่าหรอก เตียงเติงก็ยังไม่ได้เก็บได้
จัด ถ้ารู้ว่าคุณจะมาจะได้เตรียมรอไว้ท่า"
เมื่อผมพูดมาถึงตอนนี้ เธอก็เริ่มสะอึกสะอื้น
"หนูมันไร้ค่า คุณอย่าไล่หนูไปเลยนะคะ หนูทำอะไรไม่ได้เลย พวกเค้าคงไม่ให้ใบ
ขับขี่หนูแย่เลย"
"นั่นไง นั่นไง" ผมว่า
แต่แม่เด็กสาวนั้นดูจะยิ่งส่งเสียงร้องดังขึ้น ๆ
แถวนั้นก็ดันมีเพื่อนบ้านอยู่เสียด้วย
ผมไม่มีทางเลือกก็เลยต้องเชิญเธอเข้ามาในห้องปล้วชวนจิบกาแฟ
"ถ้าคุณไม่อยากมีอะไรกัน ก็ให้หนูทำอะไรให้แทนแล้วกัน เจ้านายบอกให้หนูรับใช้
คุณสองชั่วโมงเต็ม ๆ คุณจะร้องคาราโอเกะไม๊? หนูร้องได้นะ เพลงเก่งของหนูก็เพลงเอริจ๋าของซาซัง"
"ผมไม่อยากฟังคุณร้องหรอก"ผมตัดบทเธอฉับพลัน
ขืนปล่อยให้เธอทำอย่างนั้น งานการผมไม่เป็นอันได้เสร็จกันแน่
"งั้นหนูทำข้าวปั้นเนื้อละกัน หนูถนัดทำข้าวปั้นเนื้อนะ"
"เยี่ยม" ผมว่า
จริง ๆ ผมชอบข้าวปั้นเนื้อมากนะ
แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 47 10:20:23
จากคุณ :
MMII
- [
24 มี.ค. 47 10:16:00
]