เจ้าสาวทาส ตอน 1

    นิยายเรื่องใหม่ของต้นข้าวมาแล้วค่ะ เป็นนิยายเศร้า เพิ่งลองแต่งมา
    อ่านแล้วช่วยวิจารณ์หน่อยนะคะ

    ตอน 1
    บ้านหลังใหญ่ที่อยู่ในซอยย่านคนรวย  ภายในเต็มไปด้วยต้นไม้  ดอกไม้ที่ปลูกในรั้ว  และตกแต่งไว้อย่างสวยงาม  การตกแต่งบ้านก็ดูมีรสนิยม  ทันสมัย    ที่นี่เป็นที่พักอาศัยของพี่น้องสองคนซึ่งน้องสาวมี่ชื่อว่าพิชอร  หญิงสาวเป็นคนมีใบหน้าอ่อนหวาน  สวยแบบธรรมชาติ  ตาคม  ผมยาว  มีนิสัยเรียบร้อย  เธอทำงานเป็นประชาสัมพันธ์ของโรงแรมที่มีชื่อแห่งหนึ่ง  มีชายหนุ่มมากมายแวะเวียนเข้ามาจีบเธอไม่เว้นแต่ละวัน    หญิงสาวก็ยังไม่เคยให้ความสนใจใครเป็นพิเศษ  นอกจากเพื่อนสนิทของพัชเวชที่เป็นพี่ชายของเธอ    เขามีชื่อว่าอัคนินทร์

    ทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่รักกันมากและยังร่วมกันลงทุนเป็นหุ้นส่วนเปิดบริษัทส่งออกสินค้าอุตสาหกรรมไปจำหน่ายที่ต่างประเทศ  ถึงแม้ว่าอัคนินทร์จะเปิดบริษัทหุ้นกับพัชเวช  แต่เขาก็ยังมีบริษัทของครอบครัวที่ต้องช่วยกันบริหารกับพี่ชายอีก  เป็นบริษัทค้าวัสดุก่อสร้าง  และรับเหมาตกแต่งตึกอาคารทั่วไปด้วย  แล้วยังไปเปิดบริษัทสาขาใหม่ที่ประเทศสิงคโปร์อีกต่างหาก

    ผู้ชายที่เธอเฝ้าหลงรักฝ่ายเดียวตั้งแต่หญิงสาวเรียนอยู่นั้นเป็นผู้ชายขี้เล่น  คุยเก่ง    มีความสามารถ  ฉลาด  และยังมีใบหน้าที่หล่อ  คมสัน  ชวนมอง  เขาไม่รู้ว่ามีผู้หญิงคนนึงที่แอบชอบเขาอยู่      เวลาที่เจอกันอัคนินทร์ก็จะพูดคุยกับเธอเหมือนว่าพิชอรเป็นน้องสาวของเขาคนหนึ่งเท่านั้น  ซึ่งไม่ได้ให้ความสนิทสนมหรือให้ความสำคัญกับเธอมากไปกว่าคำว่าพี่ชาย  แต่ใครจะรู้ว่าส่วนลึกในใจของพิชอรนั้นมีเขาซ่อนไว้ข้างในเต็มหัวใจทีเดียว

    ในห้องประชุมกว้าง  ภายในกำลังมีการพูดคุยปรึกษาเกี่ยวกับสินค้าตัวใหม่ที่จะส่งไปขายที่เมืองนอก
    ตื้ด    ตี่    ดิด  ตี่  ดิด…………  เสียงโทรศัพท์มือถือของชายหนุ่มที่กำลังนั่งประชุมอยู่ดังขึ้น  เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกับยกมือขอตัวเดินออกมาข้างนอกคุยโทรศัพท์

    “หวัดดีครับ  เชอรี่”  

    “หวัดดีค่ะกั้ง”

    “รู้มั้ยผมคิดถึงคุณมากขนาดไหน”ชายหนุ่มพูดจาออดอ้อนเสียงหวานกับคนรักของเขา

    “ปากหวานไม่เปลี่ยนเลยนะคะ  เชอรี่ก็คิดถึงคุณเหมือนกันค่ะ”

    “คุณคงไม่โทรมาบอกแค่ว่าคิดถึงเท่านั้นนะครับ”เขาถามหญิงสาวคนรักกลับไป

    “ค่ะ  เชอรี่จะบอกว่ามะรืนนี้จะกลับไปเที่ยวที่เมืองไทย  เวลาประมาณบ่าย  2  อยากให้กั้งมารับค่ะ  ได้มั้ยคะ”เธอบอกถึงธุระที่โทรหาเขา

    “ได้สิครับทำไมจะไม่ได้ล่ะ  คุณอุตส่าห์กลับมาทั้งทีไม่ไปรับได้ยังไง  เอ่อ  เชอรี่ครับเดี๋ยวผมประชุมเสร็จจะโทรกลับไปหาใหม่นะครับ”  อัคนินทร์รีบตัดบทวางสายกับหญิงสาวก่อนเพราะยังประชุมไม่เสร็จ    เชอรี่หรือชนธิสาคนรักของเขาเข้าใจและรู้ว่าตอนนี้ชายหนุ่มกำลังยุ่งมากเลยไม่อยากรบกวน

    “ค่ะ  ประชุมเสร็จแล้วโทรกลับมานะ  เชอรี่จะรอค่ะ”

    “ครับ”  แล้วเขาก็วางสายจากคนรักของเขาซึ่งอยู่ต่างแดน  เดินกลับเข้าไปที่ห้องประชุมอีกครั้ง  นั่งฟังการสรุปผลเกี่ยวกับสินค้าตัวใหม่ที่จะส่งไปจำหน่ายยังต่างประเทศ

    ผ่านไป  2  ชั่วโมงก็ได้เวลาเลิกประชุม  อัคนินทร์เดินออกมาพร้อมกับพัชเวช  เขาบอกกับเพื่อนของเขา

    “เมื่อกี้  เชอรี่  โทรมา  เธอบอกว่ามะรืนนี้จะมาเที่ยวเมืองไทย  เครื่องจะลงเวลาประมาณบ่าย  2  โมง    อยากให้ชั้นไปรับ”

    “แล้วนายว่างเหรอ  ก็พรุ่งนี้  นายต้องไปดูงานแทนพี่ชายของนายที่สิงคโปร์น่ะ  จำไม่ได้หรือ”  พัชเวชเตือนความจำให้เขา  อัคนินทร์เพิ่งนึกออกว่าเขาไม่ว่างเสียแล้ว

    “เออ  จริงด้วยสินะ  ทำไมชั้นลืมไปได้นะเนี่ย  ขอบใจที่เตือน  งั้นเดี๋ยวชั้นโทรกลับไปบอกเชอรี่ก่อน”แล้วชายหนุ่มก็โทรกลับไปหาคนรักของเขาอีกครั้งหนึ่ง  แต่คราวนี้โทรไม่ติด  เพราะเธอออกไปข้างนอก  เขารออยู่นานก็ไม่มีคนรับสาย  เลยตัดสัญญาณวางสายหันมาบอกกับพัชเวชต่อ

    “สงสัยออกไปข้างนอกแล้วแน่ๆ  ถึงไม่มีคนรับสาย  ถ้าวันที่ชั้นไม่อยู่นายช่วยไปรับเชอรี่แทนทีละกัน  รบกวนนายรึเปล่า

    “รบกงรบกวนอะไรกัน  เรื่องแค่นี้สบายมาก”
    พัชเวชรับปากกับอัคนินทร์
    มีต่อ

    จากคุณ : tonkho-w - [ 25 มี.ค. 47 15:03:13 ]