ความคิดเห็นที่ 1 “แต่เท่าที่หนูได้รับการฝึกมา.. ราชเทวีดาหวันไม่เคยให้ความสำคัญกับเรื่องอะไรเลยที่ไม่ใช่เรื่อง ‘กิริยามารยาทต้องเรียบร้อย’ ‘อาหารที่ทำต้องรสชาดดี’ แบบนี้เหรอคะ.. การฝึกให้เป็นราชเทวีที่ดี..” มาลาตีพูด:-)ดัน  “สิ่งที่ฉันพูดออกไปเป็นเพียงภาพรวม.. จึงไม่แปลกอะไรถ้าในบางครั้งที่จะอะไรที่ใส่เสริมลงไปบ้าง และถ้าหากเธอจะมองในมุมกลับการที่องค์หญิงจะมีกิริยามารยาทเรียบร้อยและทำอาหารอร่อย มันก็ไม่ได้หมายความว่าองค์หญิงคนนั้นจะเป็นราชเทวีที่ดีไม่ได้ นะมาลาตี..”  “เหรอคะ.. แต่ถึงอย่างไรองค์หญิงก็ควรที่จะได้รับการศึกษาไม่ใช่เหรอคะ.. แล้วทำไม..” มาลาตีพูดไม่ทันจบ.. จ้าวสมุทรวาสุกรีก็ขัดขึ้นก่อน  “ทำไม ดาหวันถึงไม่เห็นด้วยในเรื่องที่เธอขอขึ้นไปเรียนที่บนพื้น..” จ้าวสมุทรวาสุกรีมองมาลาตีอย่างเข้าใจ “มาลาตี.. การศึกษาในโลกบนพื้นนั้น ก้าวหน้ากว่าโลกใต้น้ำมาก.. ตอนนี้เธอเองก็ได้ขึ้นไปเรียนที่นั่นสมใจแล้ว เธอก็น่าจะรู้ว่าเธอได้เรียนและได้รู้อะไรหลาย ๆ อย่าง.. จนเกินความจำเป็นที่องค์หญิงควรจะรู้..”  “เกินความจำเป็นที่องค์หญิงควรจะรู้..” มาลาตีพูดพลางแค่นหัวเราะอย่างเสแสร้ง “แต่ไม่เกินความจำเป็นสำหรับนักรบรัชทายาทใช่มั๊ยคะ..”  “ฉันไม่รู้ว่าเธอจะพูดถึงเรื่องนั้นไปทำไมกัน.. ในเมื่อตอนนี้ฉันก็อนุญาตให้เธอขึ้นไปเรียนที่โลกบนพื้นแล้ว.. อย่าลืมสิ.. ว่าฉันอนุญาตเธอทันทีเมื่อเธอขอเพียงครั้งเดียว..”  คำพูดประกาศิตของจ้าวสมุทรเล่นงานมาลาตีอีกคนแล้ว.. และแล้วเธอก็ต้องยอมจำนนกับคำพูดประโยคสุดท้ายของจ้าวสมุทรวาสุกรี  “รู้สึกว่าฉันจะพูดไปไกลเลยนะเนี่ย..” จ้าวสมุทรวาสุกรีพูด และแล้วก็ทำท่าเหมือนตกใจ “เออ.. ฉันรู้สึกว่าฉันลืมคนโทน้ำทะเลของอ่าวไทยมาด้วยนะ..”  “หนูเห็นว่ามันอยู่กระเป๋ามาแล้วล่ะค่ะ.. ความจริง.. ท่านจ้าวสมุทรก็ไม่เคยลืมของสำคัญอยู่แล้วนี่คะ.. พูดขึ้นมาแบบนี้มีจุดประสงค์อะไรหรือเปล่า..” มาลาตีเอ่ยอย่างรู้ทัน  “รู้ทันฉันอีกแล้วนะ มาลาตี..” จ้าวสมุทรยิ้มแห้ง ๆ แล้วหันมามองอูวดล “ฉันพูดขึ้นเพื่อว่าอูวดลจะสงสัยฉันจะได้อธิบายให้เขาฟัง..”  “ผมสงสัยอยู่พอดีครับ..” อูวดลพูดจากใจจริง  จ้าวสมุทรวาสุกรียิ้ม หันมามองอูวดลแล่วเอ่ย “ในงานสมโภชท้องทะเล.. เราจะทำพิธีปัดเป่าความชั่วร้ายในเวลาเที่ยงคืน..” จ้าวสมุทรวาสุกรีหยุดพูดครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ “พิธีปัดเป่าความชั่วร้าย.. ต้องใช้เพชรมหาสมุทรและน้ำทะเลทั้งสามสิบดินแดน.. ท่านผู้นำศาสนารวมทั้งนักบวชคนอื่น ๆ จะทำพิธีสวดมนต์และนำเพชรมหาสมุทรแช่ลงไปในน้ำทะเลทั้งสามสิบดินแดน.. เพื่อถือเคล็ดว่า.. ความชั่วร้ายในปีหน้าจะหมดไป..”  “ต้องใช้เพชรมหาสมุทรด้วยหรือครับ..” อูวดลถาม “แล้ว.. เรื่องคำขู่ของกลุ่มโจรทะเลเลือดล่ะครับ..”  “ฉันบอกแล้วไง.. อู.. ว่ากลุ่มโจรทะเลเลือดไม่มีทางขโมยเพชรมหาสมุทรไปได้หรอก..” มาลาตีพูด  “และจ้าวสมุทรเฮนรี่ ก็รับประกันความปลอดภัยในครั้งนี้เป็นอย่างดี..” นาคินพูดอย่างไม่สบอารมณ์ในความกลัวที่ไม่เข้าท่าของอูวดล   จ้าวสมุทรวาสุกรีรอให้มาลาตีและนาคินพูดจบ จึงเอ่ยขึ้นเป็นเชิงสรุป “จ้าวสมุทรเฮนรี่ สั่งเลื่อนงานสมโภชท้องทะเลออกไปสี่วัน.. เพราะ ใช้เวลาในการจัดระบบความปลอดภัย ดังนั้น เราจึงมั่นใจไปได้ส่วนหนึ่ง.. และอีกอย่าง.. ถ้ากลุ่มโจรทะเลเลือด.. ไม่มีพลังเวทที่แกร่งกล้าพอ.. พวกเขาก็ไม่สามารถแตะต้องเพชรมหาสมุทรได้..”  คำพูดประโยคสุดท้ายสร้างความแปลกใจให้กับอูวดล.. อย่างมากเลยทีเดียว จึงถามออกไป  “หมายความว่ายังไงครับ..”    “ก่อนอื่น ฉันอาจจะต้องเล่าเกี่ยวกับประวัติของเพชรมหาสมุทรให้เธอฟังก่อน.. มันยาวพอสมควร.. เธอพร้อมที่จะฟังหรือเปล่า..” จ้าวสมุทรวาสุกรีถาม  “ครับ..” อูวดลพยักหน้า  จ้าวสมุทรวาสุกรีถอนใจยาวแล้วเล่า “เพชรมหาสมุทรเกิดขึ้นเมื่อประมาณสองร้อยล้านปีก่อน.. เชื่อกันว่าสร้างขึ้นในสมัยของจ้าวสมุทรโอเบ็ต..” อูวดลรู้สึกสะกิดใจกับคำว่าโอเบ็ต.. เขารู้สึกเหมือนกับว่าเคยได้ยินชื่อนี้ที่ไหนสักที่แต่เขาก็นึกไม่ออก จ้าวสมุทรวาสุกรียังคงเล่าต่อ “เพชรมหาสมุทรมีอำนาจในการดูดกลืนความชั่วร้าย.. เพชรมหาสมุทรถูกสืบทอดมาเรื่อย ๆ จากจ้าวสมุทรสู่จ้าวสมุทร.. จนกระทั่งมีการแบ่งดินแดน.. เพชรมหาสมุทรก็ถูกเก็บไว้โดยผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นหัวหน้าจ้าวสมุทร ซึ่งปัจจุบันก็คือตำแหน่งนายกกองควบคุมความสงบและเรียบร้อยแห่งท้องทะเล.. มองเผิน ๆ เพชรมหาสมุทรก็ไม่ต่างอะไรกับเพชรธรรมดา.. มีสีน้ำเงินเข้มส่องประกายระยิบระยับกับแสงไฟ..” จ้าวสมุทรวาสุกรีหยุดพักหายใจสักครู่หนึ่งแล้วเล่าต่อด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา  “แต่ใครจะคาดคิดว่าภายในเพชรมหาสมุทรนั้นกลับแฝงไว้ด้วยความชั่วร้าย.. กาลกิณีและความอัปมงคลต่าง ๆ ที่เพชรมหาสมุทรดูดกลืนมานั้นไม่เคยหายไปไหน.. มันกลับฝังแน่นอยู่ในนั้น.. ทวีอำนาจเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ มิใช่เพียงความชั่วร้ายที่เป็นนามธรรมเท่านั้นที่ฝังอยู่ในเพชรมหาสมุทร.. ปีศาจต่าง ๆ ที่เคยอาละวาดในอดีตก็ถูกฝังอยู่ในเพชรมหาสมุทรด้วย.. มันอาจจะดูเหมือนเทพนิยาย.. แต่มันเป็นเรื่องจริง.. มีหลักฐานที่พิสูจน์ได้.. เพชรมหาสมุทร..เต็มไปด้วยวิญญาณของสัตว์ประหลาดที่เรียกร้องอิสระภาพ กาลกิณีและความอัปมงคลที่ก่อตัวรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ดังนั้น.. เพชรมหาสมุทรจึงมีอำนาจและพร้อมที่จะแผดเผาเนื้อหนังของบุคคลที่อ่อนแอกว่าได้ตลอดเวลา.. ไม่มีใครสามารถหยิบจับมันได้.. เว้นเสียแต่ผู้ที่มีพลังมากกว่ามันเท่านั้น..”  “หมายความว่า..” อูวดลพูดพร้อมกับกำลังความเข้าใจในสิ่งที่รับฟัง  จ้าวสมุทรวาสุกรีปล่อยให้อูวดลคิดสักครู่แล้วจึงพูดเฉลยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ถ้าหากกลุ่มโจรทะเลเลือดยังไม่มีพลังเวทสูงพอ.. พวกเขาก็ไม่สามารถหยิบเพชรมหาสมุทรได้.. แต่ถึงกระนั้น.. ในเมื่อกลุ่มโจรทะเลเลือดกล้าให้คำขู่เอาไว้.. มันก็เป็นไปได้ที่คุบิระและพรรคพวก อาจจะมีพลังสูงขึ้นแล้ว.. และถ้าหากพวกลุ่มโจรทะเลเลือดได้เพชรไป.. หายนะก็อาจจะเกิดขึ้นได้.. เขาต้องการครอบครองผืนน้ำทั้งหมด.. และมันก็จะเป็นไปได้ง่ายขึ้น ถ้าหากจะปลุกสัตว์ประหลาดออกมาสักตัว..”  “แต่มันก็ทำได้ไม่ง่ายไม่ใช่เหรอคะ..” มาลาตีรีบพูดอย่างอวดรู้ “เท่าที่หนูรู้มา ในการปลุกวิญญาณร้ายแต่ละตัวต้องอ่านคาถาที่เคยใช้ในการกำจัดปีศาจตัวนั้นย้อนกลับจากหลังไปหน้า.. แล้วปีศาจแต่ละตัวก็มีคาถาที่แตกต่างกันออกไป.. แล้วคาถาพวกนั้นก็แทบจะหายสาบสูญไปจากโลกนี้แล้วด้วย.. กลุ่มโจรทะเลเลือดจะเอาปัญญาไปหาคาถาพวกนั้นมาจากไหน”  “ที่เธอพูดมันก็ถูก.. มาลาตี.. แต่เธออย่าลืมสิ.. ว่าเราไม่รู้ความคืบหน้าของกลุ่มโจรทะเลเลือดเลย..” จ้าวสมุทรวาสุกรีพูดชัดถ้อยชัดคำ  ทันที่ที่จ้าวสมุทรวาสุกรีพูดจบ สถานการณ์ของความเงียบก็เกิดขึ้น.. ไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักคำ.. ดูเหมือนใบหน้าของแต่ละคนก็แสดงถึงความหวั่นวิตกอยู่ไม่น้อย ยกเว้นราชเทวีดาหวันและกฤษณาที่กำลังหลับอยู่  “เอาล่ะ.. ฉันว่าพวกเธออย่าคิดมากกับสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นเลย..” จ้าวสมุทรวาสุกรีพูดปลุกใจ “ตอนนี้.. เตรียมพร้อมที่จะลงจากไซมาความเร็วสูงได้แล้ว..”  จ้าวสมุทรวาสุกรีพูดจบ ไซมาความเร็วสูงก็ค่อย ๆ ชะลอความเร็ว.. และจอดลงในที่สุด พร้อมกับเสียงที่ประกาศจากสถานี  “ขณะนี้.. ไซมาความเร็วสูงเดินทางถึงสถานีเมดิเตอร์เรเนียนแล้ว.. ขอความกรุณาให้ทุกคนนั่งอยู่กับที่ก่อนเพื่อให้จ้าวสมุทร ราชเทวี นักรบรัชทายาทและองค์หญิงแห่งอ่าวไทยที่เดินทางมาด้วย ลงจากไซมาความเร็วสูงได้โดยสะดวก..”     __________________________________ คุณ GTW , คุณ sano -ขอบคุณครับ คุณ scottie (เจ้าเก่า) -ขอบคุณสำหรับเรื่องคำผิดที่ติมานะครับ นำไปแก้ที่ต้นฉบับแล้ว.. ขอบคุณที่ติดตามเรื่อยมานะครับ จากคุณ : Waasuthep - [ 25 มี.ค. 47 23:13:37 A:203.113.81.7 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้างั้นเพชรมหาสมุทร ก็เป็นสิ่งไม่ดีสินะ (แม้จะทำดี คือดูดกลืนสิ่งไม่ดี เลยทำให้ตัวเองมีสิ่งไม่ดี แต่สงสัยว่าเพชรฯคงใกล้เต็มแล้วนะ โลกทุกวันนี้จึงมีสิ่งไม่ดีมากจัง เพชรดูดซับไม่ไหว (คิดไปโน่นเลย ฮ่ะๆๆๆ)) มาติดตามครับ จากคุณ : GTW - [ 26 มี.ค. 47 09:01:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 บางทีมันก็ขัดๆ กันนะ บอกว่าการศึกษาบนโลกก้าวหน้าว่าใต้น้ำ แต่บนโลกยังเดินทางไม่ได้ถึงครึ่งของใต้น้ำเลย จากคุณ : scottie - [ 26 มี.ค. 47 11:33:38 ]

ความคิดเห็นที่ 4 :) จากคุณ : ... - [ 21 ก.ค. 47 14:24:24 A:203.156.70.77 X: ]