โลกันตร์

    เขียนในสมัยที่          คนดีสมองเดี้ยง
    เงินขุนสมุนเคียง       ต่อคิวสยิวครวญ
    ครางลั่นสนั่นโลก      ลิ้นโชกสโม้คชวน
    ชี้กันสวรรค์กวน         ตีนกาสวาเกรียว

    มืดมนพิกลมา           แมวหมาพิฆาตหมู
    หลังเดาะพิเคราะห์ดู   เห็นชัดพิบัติเชียว
    เงินติดพินิจตอบ        ชั่วชอบพินอบเฉียว
    ฉูดฉาดพินาศเชี่ยว     เชิงชาญพิการชู

    ทุนไถกระไรทำ          หลายคำกระหน่ำโขก
    หนี้อื้อกระบือโอ้ก       ซ่อนอานกบาลอู้
    รวยแปร้กระแตปลิ้น     จนดิ้นกระแด่วดู
    เยอะแยะกระแดะยู       ออกเอี้ยกระเดี้ยไอ

    อำนาจผงาดหน้า         เอ่ยอ้าผวาอุ้ม
    งันงกผงกงุ้ม              หัวพ้นผจญภัย
    ลวกลวกผนวกร่าน       จุ้นจ้านผจานใจ
    เบ็ดเสร็จเผด็จไส         เสียงยมผสมหยัน

    โลกันต์กระนั้นหรือ       มืดตื้อกระนี้นี่
    แสงสร่างกระจ่างซี้      โศกเศร้ากระเส่าสันต์
    คลำแอกกระแทกอก     ไหล่ฟกกระทกฟั่น
    เหยิงยุ่งกระทุ้งยัน         เขายิ้มกระหยิ่มเย้ย/.


    (รูปแบบ : ฉันท์ ๔๐ อัษฎาดุริยางค์-คมทวนคันธนู)
    .................................................................
    บังคับ : ใช้ลหุเสียงเดียวกันตลอดบท, สัมผัสสระทุกวรรค


    แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 47 18:06:57

    จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 28 มี.ค. 47 17:14:25 ]