โจจังย้ำแดนผู้ดี (3)


    หลายท่านคงจะเคยได้ยินชื่อ ครูเคท(นามสมมุติ) ครูผู้สอนภาษาอังกฤษจนเป็นล่ำเป็นสัน (ไม่ใช่กล้ามโตนะ) ครูสาว (รึเปล่า?)เจ้าของวลี  "เรียนภาษาอังกฤษกันเข้าไปแต่พูดไม่ได้สักที" ซึ่งผมก็ไปอุดหนุนหนังสือแกมาหนึ่งเล่ม อ่านแล้วจับใจความได้ว่าถ้าอยากเก่งภาษาต้อง "ถึกเข้าไว้" หัดพูดหัดฟัง เจอหัวทองที่ไหนเข้าไปพูด ไม่ต้องกลัว พูดผิดมันไม่กระโดดถีบยอด อกคุณหรอก

    จอช : คุณเคยเคยเจอปัญหา กลัว ฝรั่งไหม?
    ลิซ่า : โอ้ พระเจ้า จอช มันน่ากลัวมาก พวกหัวทอง
    จอช : คุณพูดกับฝรั่ง มันจะไม่เข้าใจ พอมันพูดกับคุณ มันจะพูดรัว ๆ ไม่เกรงใจหัวดำ ๆ ว่าจะเข้าใจไหม
    จอช:  แต่ปัญหานี้จะหมดไปเมื่อคุณใช้ "แอบ โรลเลอร์"
    ลิซ่า : โอ้ พระเจ้า จอช มันยอดมาก ว่าแต่มันไม่ใช่ใช้ลดหน้าท้องเหรอ
    จอช : ใช้ได้เหมือนกันลิซ่า เพียงคุณวางมันแรง ๆ บนหน้าของคุณ หน้าคุณจะหนา ขึ้น ๆ
    ลิซ่า : โอ้พระเจ้า จอช มันมั่ว มาก จบแค่นี้เถอะ
    จอช : ยัง ยัง ไม่หมดเพียงเท่านี้หากคุณโทรสั่งซื้อภายใน 30 นาทีคุณจะได้ "แอบโรลเลอร์" อีก 3 อันสำหรับหน้าเพื่อนบ้าน
    ลิซ่า : โอ้พระเจ้า จอช พอได้แล้วเฟ้ย

    แม้นผมจะมาอยู่อังกฤษได้หลายสิบวันแล้ว แต่ผมก็ยังไม่หายโรค "กลัวฝรั่ง" จะว่าไปก็เหมือนที่เรา ๆ ท่าน ๆ ไม่ชอบแมลงสาปนั่นแหละยิ่งกลัวยิ่งเจอยิ่งหนียิ่งบินเข้าหา ผมก็เลยไม่ค่อยออกไปนอกบ้าน  แต่ในใจก็รู้ดีว่าถ้าไม่ออกข้างนอกบ้างเมื่อไรจะเข้าใจอังกฤษมากขึ้นล่ะ ว่าแล้วผมก็เลยกะจะเดินเล่นแถวหมู่บ้านก่อนเป็นการเอาฤกษ์เอาชัย ก่อนไปในเมืองตามลำพัง

    ผมเดินไปเดินมา ก็เห็นวิว ทิวทัศน์ที่สวยมาก บ้านของคนอังกฤษใน เบอร์มิงแฮม ค่อนข้างจะดู classic (เหมือนเก่า แต่ก็สวย)ผมก็เดินอย่างเพลิดเพลินใจ และด้วยความที่บ้านมันค่อนข้างหน้าตาเหมือนกัน ผมก็เลยเดินไปเรื่อย จนหลง โอ้ ซวยแล้วสิ จะทำยังไงดีพอผมหลงทาง เคราะห์ก็ซ้ำ กรรมก็ ซัด ทันที ลมแรงมาก แทบจะพัดตัวปลิว และอากาศ ก็ หนาว จนหู ชา เดินไปอีกสักพัก ลูกเห็บตกอีก เดินไปเดินมาก็เกือบชั่วโมง รู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว ทางรอดมีทางเดียวเท่านั้น "ถามทางฝรั่ง"

    ผมก็รวบรวมความกล้ามองไปทางฝรั่งร่างยักษ์ "โอ้ หน้าตาน่ากลัวมาก" แล้วผมก็เปลี่ยนใจ มองหาฝรั่งหน้าตา ใจดี ๆ มีไหมแบบเบ็คแฮมแต่ก่อนจะเข้าไปคุยก็ต้องเตรียมบทพูดดี ๆ บีบน้ำตาสักหน่อย แต่คิดเท่าไรก็ไม่ออก ไม่รู้จะพูดอะไรดี ภาพครูเคท (นามสมมุติจริงๆ นะ)ก็ลอยมา "สมน้ำหน้า ขี้เหนียวนัก ไม่ยอมไปเรียนกับฉัน" ในที่สุดผมก็ตัดสินใจเดินไปหาฝรั่ง และจะกล่าวว่า

    อ้าวนี้มันหน้าบ้านตูแล้วนี้หว่า เยี่ยมมากเดินไปมาจนวนกลับมาได้ ว่าแล้วก็รีบ ขึ้นไปบนบ้านทันทีเพราะมันมีฮีทเตอร์ ดีนะที่เรามีพลังชีวิตดุจแมลงสาบไม่งั้นหนาวตายไปแล้วแน่ ๆ

    จากคุณ : Bluejade - [ 31 มี.ค. 47 21:03:02 ]