คน..คนนึงกับใจซึมๆ ที่ยังเฝ้าคอย
จะได้พบใครในสักวัน
เดินคนเดียวอยู่ไปวันๆ มานานเหลือเกิน
มันเหงาเสียจนเริ่มท้อใจ
รอใครสักคนที่จะเข้ามา
เปลี่ยนชีวิตที่มันจำเจให้ได้รู้ว่า
คน..คนนั้นยังมีอยู่จริง สิ่งที่ฉันรอมาแสนนาน
คนที่ฟ้าส่งมาให้ฉัน
แต่ว่าตอนนี้ เธออยู่ที่ใดบนโลกนี้
ที่มันช่างกว้างใหญ่
และฉันยังคงต้องรออีกนานเท่าไหร่
กว่าจะพบคนนั้นที่รออยู่ คู่แท้ที่จะเข้ามาเปลี่ยน
ชีวิตคนธรรมดาคนนี้ให้ไม่ต้องเหงาอีกต่อไป
วาเลนไทน์ก็ยังเดียวดาย ผ่านไปเหมือนเคย
ไม่มีสักคนที่ข้างกาย
มองใครๆได้จูงมือกัน แต่ฉันไม่มี
ยังนั่งเหงาๆ เพียงลำพัง
อีกต่อไป แค่เพียงใครสักคนที่อยู่ด้วยกัน
และทำให้โลกนี้สดใสเธอ
อยู่ที่ไหน แค่เพียงใครสักคนที่ทำให้ฉันนั้น
ไม่ต้องเหงาตลอดไป...
http://www.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=2617
[ เพลง Soulmate ของ Playground ]
เย็นนี้อากาศดีมาก ถึงมากที่สุดเลยล่ะค่ะ
วันนี้ทั้งวันอากาศดีมากๆเลยล่ะค่ะ
เช้านี้อากาศดีมากเลยล่ะค่ะ
เจ้าชายคะ
ขณะที่ฉันกำลังเขียนจดหมายถึงเธออยู่ ไม่รู้หรอกว่าเธอทำอะไร แล้วเธอจะคิดถึงฉันบ้างไหม แต่สำหรับฉันแล้ว เธออยู่ในทุกลมหายใจเข้าออกของฉัน อ่านแล้วอมยิ้มทำท่าจะอ้วกอยู่ล่ะสิ ประทานโทษ ไม่สุภาพอีกแล้ว ทั้งที่ฉันกำลังพูดกับเจ้าชาย แล้วไงล่ะ ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่ ฉันไม่สนหรอกว่าเธออยู่สูงแค่ไหน ถึงไงฉันก็เอื้อมไม่ถึงอยู่ดี ฉันมองเธอจากตรงนี้ดีกว่า
เมื่อวานตอนกลางวันฝนตก เมื่อคืนนี้ฝนก็ตก อากาศเช้านี้ก็เลยสดชื๊น สดชื่น ภูเขาสีเขียวสดดีจัง มีสายหมอกด้วยนะ แดดยามเช้าสีส้มอ่อนๆ รู้ไหมพระอาทิตย์เช้านี้เหมือนส้มเลย กลมๆในหมอกล่ะ ส๊วยสวย
เธอคงว่าฉันต๊องอีกแล้ว ถึงขั้นเห็นพระอาทิตย์สวย ยังจำหน้าเธอได้ตอนที่ฉันบอกว่าสายฝนสวย เธอหัวเราะจนเห็นฟันผุถูกอุดสีดำ มือเธอที่เอื้อมมาขยี้ผมฉันเหมือนเด็กน้อย แล้วเราก็นั่งมองสายฝนที่เทลงมาอย่างบ้าคลั่งในร้านกาแฟเล็กๆ เราแข่งกันวาดรูปบนฝ้ากระจก จนคนในร้านมอง วันนั้นเป็นวันแรกที่เราพบกัน
วันก่อนที่เธอจะไป เธอบอกว่าฝากดูแลมันด้วยนะ ดูแลมันให้ดีเหมือนกับมันเป็นของฉันเอง ฉันสงสัยว่าเธอซ่อนอะไรไว้ข้างหลัง ไม่ยอมให้ฉันดูสักที เธอคงมองเห็นเครื่องหมายคำถามเต็มหน้าฉัน เธอหัวเราะแล้วบอกว่า
ยายโง่ นึกเหรอฉันจะให้อะไรเธอง่ายๆ ซุ่มซ่ามอย่างเธอเรอะ มีหวังของฉันเสียเปล่าๆ
แล้วเธอก็หัวเราะต่ออีกนานจนฉันเริ่ม งอน ใช่ฉันงอน ฉันก็ไม่รู้ว่าผีกุลสตรีนางใดเข้าสิง ฉันถึงค้อนให้เธอวงเป้งขนาดนั้น เธอหัวเราะหนักเข้าไปอีก ฉันยอมรับล่ะว่าทนไม่ได้จริงๆ คนจะจากกันแท้ๆยังจะเอาแต่หัวเราะอยู่ได้ สนุกนักรึไง ขาเริ่มออกเดินหนีจากตรงนั้นทันทีก่อนที่ น้ำตาเจ้ากรรมมันจะไหลลงมา
โดยที่ฉันไม่ทันรู้ตัวเธอรั้งแขนฉันไว้ แล้ว แล้ว แล้วฉันก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเธอ ฉันได้ยินเสียงหัวใจของเธอที่เต้นไม่เป็นจังหวะ กลิ่นน้ำหอมของเธอที่ฉันไม่เคยบอกหรอก ว่าชอบกลิ่นของมันมากแค่ไหน ถ้าตอนนั้นฉันหูไม่ฝาด ฉันว่าฉันได้ยินเสียงเธอเครือ เสียงเธอสั่น เธอก้มลงกระซิบข้างหูฉันว่า ฝากด้วยนะ สิ่งที่อยู่แนบหูเธอตอนนี้ รู้สึกใช่ไหมว่ามันเต้นไม่เป็นจังหวะเลย ฉันคุมมันไม่ได้แล้ว ฝากเธอด้วยนะ ดูแลมันด้วย เพราะทั้งหมดที่ฉันมี คือของเธอ
ฉันไม่รู้ว่าตอนนั้นน้ำตามันมาจากนั้นเยอะแยะ ไหลอย่างกับเขื่อนแตก ฉันมองหน้าเธอไม่ชัดเลย จริงๆนะ เธอบอกให้ฉันหลับตา ฉันไม่ยอม เธอเลยเอามือปิดตาฉันไว้ ฉันสัมผัสได้ ริมฝีปากของเธอที่ก้มลงเตะหน้าผากฉัน คำสุดท้ายที่บอกกับฉันก่อนปล่อยมือจากไป ฉันจะอยู่กับเธอตลอดไป
ฉันรู้ว่าเธอไกลออกไปทุกที ทุกที กลิ่นน้ำหอมของเธอ ความรู้สึกที่เธอมอบให้ฉัน ฉันไม่ได้ลืมตา แต่ฉันรู้ เธอยังอยู่ ตรงนี้ เสมอ
วันนี้ฉันไปเรียนเหมือนทุกวัน แม้จะไม่ได้ยินเสียงเธอที่คอยพูดขัดฉันตลอด แม้เราจะไม่ได้บอกว่า รัก กัน แต่จะต๊องไปไหม ถ้าฉันจะนึกเข้าข้างตัวเองสักนิด ว่า เรารักกัน
คิด ไปทำไม ถึง เรื่องอะไรก็ไม่รู้ มาก ไปจะเสียสติ
ยายเฉิ่ม
~ _ ~ ยัยบ๊องนี่ ริอาจเขียนจดหมายรักฤานี่ ชะช่า เริ่มมีพัฒนาการแฮะ เฮ้อ เบื่อโว้ย เมื่อไหร่จะหนีภูเขากระดาษบนโต๊ะไปได้ว้า เฮ้อ อ่านจดหมายยายนี่ทีไร อยากได้ประตูโดเรม่อนทุกที ก็คนมันคิดถึงนี่หว่าแล้วดูลงท้ายเข้า จะบอกกันตรงๆล่ะไม่มี ว่าคิดถึงมาก ชะ ลีลาไม่เบา นี่ถ้าอยู่ใกล้จะจับมาหอมแก้มซะให้เข็ด
เออว่าแต่ตอนนี้แก้มยัยนั่นสิวหายมั่งรึหว่า หน้าท้องยังบวมอยู่เหมือนเดิมรึว่าอืดกว่าเก่า แล้วตกลงยายนั่นจะดัดฟันไหมว้า
... ทุกรายละเอียดที่จำได้ขึ้นใจ กับความสุดเฉิ่ม สุดเชย เธอไม่สวยเลยเมื่อแรกเห็น แต่พอนั่งลงคุยกัน เธอกลับยึดหัวใจเขาไปกุมไว้ทั้งดวง นับจากวันแรกที่พบเจอ เธอไม่เคยหายไปจากใจ
ในวันที่อากาศสดใส ฉันจะไปยืนตรงหน้าเธออีกครั้ง ฉันสัญญา ..
...เขาตอบจดหมายเธอด้วยโปสการ์ดแผ่นเดียว ประโยคเดียว ทันทีที่กระดาษแผ่นนี้ถึงมือเธอ ยายนั่นต้องโวยวาย กระทืบเท้า สาปแช่งเขาแน่ ก็ยังดีที่รูปสวย ไม่งั้นคงโดนหนักกว่านี้ เขาหัวเราะกับตัวเองเบาๆ หมุนเก้าอี้หันหน้าออกไปทางหน้าต่างกระจกข้างหลัง ยิ้มกับดวงจันทร์เกือบเต็มดวง ที่ส่องแสงนวลตา ....เริ่มนับถอย เวลาที่จะกลับไปกอดเธออีกครั้ง....
เจ้าชาย
( เสียใจด้วยนะฮ้า ที่ไม่ใช่จันทร์เต็มดวง เจ้าชายไม่ได้แปลงร่างฮ่ะ โฮะๆๆๆ )
แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 47 21:32:15
จากคุณ :
เอ่อ่อ่ะนะคะ 
- [
2 เม.ย. 47 21:29:42
]
ทุกลมหายใจมีเพียงเธอ
โย่ว ใกล้สงกรานต์แล้น มาเล่นน้ำปี๋ใหม่กันบ๋อเจ้า
