เสียงลูกบาสกระทบกับพื้นครั้งแล้วครั้งเล่าดังก้องอยู่บนชั้นสองของโรงยิม ผู้ที่ทำให้เกิดเสียงนี้ก็คือ ชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง ผิวขาวตามแบบฉบับคนมีเชื้อจีน ใบหน้าที่เคยขาวใสอยู่เป็นนิจ บัดนี้แดงระเรื่อและมีเหงื่อไหลย้อย เพราะเขากำลังซ้อมหนักเพื่อเตรียมตัวแข่งใหญ่ในเดือนหน้า
ทั้งๆ ที่เวลาซ้อมของทางชมรมนั้นหมดไปตั้งแต่ทุ่มนึงแล้ว แต่ชายหนุ่มกลับอยู่ซ้อมต่ออย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เสียงลูกบาสนั้นยังคงดังต่อเนื่องไปเรื่อยๆ จนหญิงสาวที่นั่งอยู่บนอัฐจรรย์ซึ่งเผลอหลับไปตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย และเมื่อเห็นภาพตรงหน้า เธอถึงกับขยี้ตาแบบไม่เชื่อสายตาตัวเอง พร้อมกับดูนาฬิกาข้อมือเรือนงามอย่างงงๆ เข็มชี้บอกเวลา 3 ทุ่มจะครึ่งแล้ว เธอเลยตระโกนออกไปอย่างดัง ทำให้ชายหนุ่มชะงัก และเสียงลูกบาสก็ขาดช่วงไปตอนนั้นเอง
นายจะบ้าเหรอแม็ค ซ้อมบาสตั้งแต่ 5 โมงครึ่งถึง 3 ทุ่มครึ่งเนี่ย ฮะ! หญิงสาวตะโกนออกไปด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง แต่ชายหนุ่มที่ชื่อว่า แม็ค กลับทำหน้าเหลอหลา
อะไรกัน 3 ทุ่มครึ่งแล้วเหรอ ทำไมเหมือนเพิ่งผ่านไปไม่เท่าไรเลยล่ะ หญิงสาวส่ายหน้ากับความบ้าซ้อมของเพื่อนชาย
ซ้อมลืมตายขนาดเนี้ย เดี๋ยวนายก็อดไปแข่งหรอกแม็ค กลัวจะเจ็บไปซะก่อนน่ะสิ เพลาๆ ลงมั่งก็ได้นะ ถ้านายเป็นอะไรไปอะ สาวๆ ทั้งโรงเรียนคงจะเป็นตามนายแหงๆ หญิงสาวพูดไม่วายพูดติดตลก ทำให้แม็คยิ้มออกมา พลางจัดแจงเก็บลูกบาสและอุปกรณ์ที่เหลือจากการซ้อมเข้าที่
ฉันไม่เป็นอะไรง่ายๆ หรอกน่ายัยนัท เธอก็รู้ว่าฉันซ้อมของฉันอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว เพียงแต่วันนี้หนักกว่าปกติก็แค่นั้นเอง วันไหนซ้อมน้อยน่ะสิ แปลก นัทอมยิ้มในความบ้าของเพื่อนซี้คนนี้ ว่าแล้วก็โดดลงไปกุลีกุจอช่วยแม็คเก็บของ
มา เดี๋ยวฉันช่วยเก็บ
แม็คกับนัทเดินคู่กันลงมาทางบันไดโรงยิม ระหว่างนั้นก็คุยโน่นคุยนี่ตามประสาเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เล็กๆ ทั้งสองเดินคุยกันมาเรื่อยๆ จนถึงลานจอดรถมอเตอร์ไซต์ แม็คสอดสายตาหามอเตอร์ไซต์ของตนท่ามกลางความมืด เพราะพอดีไฟที่ลานจอดรถเสีย หลังจากกวาดสายตาซักพักแล้วไม่พบ ก็เริ่มใจเสีย
เฮ้ย นัท มอเตอร์ไซต์ฉันหายว่ะ นัทหันขวับมาอย่างตกใจ
นายว่าอะไรนะ แม็คเหลียวซ้ายแลขวา ไม่รู้จะทำยังไงดี
ก็มอเตอร์ไซต์หายน่ะสิ ซวยแล้วกรู แล้วจะกลับบ้านไงดีวะ นัทหน้าเบ้ เหมือนจะร้องไห้
แม็ค หายจริงเหรอ ลองดูให้ทั่วสิ แต่แม็คกลับส่ายหน้า และยิ้มร่าขึ้นมาซะเฉยๆ ทำให้นัทสับสนเป็นอย่างมาก และก็ถึงบางอ้อ เมื่อเห็นมอเตอร์ไซต์ของแม็คตัวแสบจอดอยู่ตรงป้อมยาม
ไอ้บ้า แกล้งอย่างนี้ไม่ตลกนะ นัททุบหลังแม็คดังบึก ทำเอาคนขี้แกล้งถึงกับตัวงอ
โอ๊ย เจ็บ มือหนักเหมือนกันนะนัท กลับบ้านเหอะ ดึกละ เดี๋ยวแม่เธอจะไปแจ้งตำรวจซะก่อนว่าลูกสาวหาย ฮ่าๆ แม็คยังไม่วายยียวนเพื่อนสาวต่อ ก็แม่ของนัทน่ะ เวอร์อย่างกับอะไรดี เรื่องเล็กก็ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ได้ แต่เมื่อพูดถึงแม่นัท แม็คก็ใจหายขึ้นมาทันที เพราะแม่เป็นสิ่งเดียวที่เขาขาดหายไปตั้งแต่ยังเล็ก แม่ของแม็คทิ้งแม็คไปแต่งงานใหม่กับเศรษฐีคนที่แม็คไม่เคยรู้จักแม้แต่หน้าตา ชื่อก็ไม่เคยได้ยินแม่พูดถึง แม่ทิ้งแม็ค ทิ้งป๊ะป๋าของแม็คไปก็เพราะความจนของป๊ะป๋า แม็คยังจำคำพูดของป๊ะป๋าได้เมื่อตอนที่แม่ขึ้นรถบีเอ็มดับบลิว ซีรี่ส์ 7 คันงามออกจากบ้านไปอย่างไม่ใยดีเขากับป๊ะป๋าเลย
จำไว้นะแม็ค แกต้องเข้มแข็ง อย่าอ่อนแอแบบป๋าตอนนี้ เราจะต้องรวยขึ้น เพื่อไม่ให้ไอ้หน้าไหนมันมาดูถูกเรานะลูก รู้มั้ย ป๊ะป๋าพูดด้วยน้ำตานองหน้า แม็คพยักหน้าหงึกๆ อย่างเข้าใจ แม้ว่าตอนนั้นเขาเพิ่งจะอายุแค่ 5 ขวบก็ตาม
แต่แม็คก็หยุดความคิดเรื่องแม่ไว้แค่นั้น เมื่อนัทดึงแขนของเขาและพยายามลากเขาไปที่ป้อมยาม
เบาๆ หน่อยก็ได้เจ๊ นักบาสก็เจ็บเป็นเหมือนกันนะครับ
อ๋อเหรอ นึกว่าจะด้านแล้วซะอีก หลอกคนได้หน้าตาเฉยเนี่ย
ยังไม่หายโกรธอีกเหรอ เลิกคิดเหอะ แค่ล้อเล่นหน่อยเดียวเอง กลับบ้านๆ แม็คพูดอย่างไม่ใส่ใจ พลางรีบวิ่งไปที่ป้อมยามอย่างรวดเร็ว ทำให้นัทซึ่งกำลังโมโหอยู่นั้นต้องรีบวิ่งด้วยคน
แม็คขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซต์อย่างรวดเร็ว พลางสตาร์ตรถและทำท่าจะบิดหนีเพื่อนสาวที่เพิ่งวิ่งมาถึง แต่เมื่อเห็นท่าทางของนัท ก็เลิกล้มความคิดที่จะแกล้ง เพราะตอนนี้ดูเหมือนเธอกำลังจะเป็นลม ...
นัทๆ ทำใจดีๆ ไว้นัท อย่าเพิ่งตาย ยังไม่วายพูดล้อเล่น ทำเอาหญิงสาวถึงกับหมดอารมณ์เป็นลม
ยังไม่ตายเว่ย ไอ้บ้า นัทโพล่งขึ้นมา ทำเอาแม็คสะดุ้งไปเหมือนกัน
กลับบ้านได้แล้ว เร็ว นัทออกคำสั่ง ทำให้แม็คทำตามอย่างรวดเร็ว เวลาผู้หญิงโมโหเนี่ย เดาอารมณ์ไม่ถูกจริงๆ แม็คคิดในใจ
นัทขึ้นซ้อนมอเตอร์ไซต์และแตะไหล่แม็คเป็นสัญญาณว่าตนขึ้นมาแล้ว แม็คจึงได้ฤกษ์ออกรถซะที หลังจากที่กวนกันไปกวนกันมาอยู่นานจนตอนนี้จะ 4 ทุ่มแล้ว
แม็คขี่มอเตอร์ไซต์อย่างระมัดระวัง ไม่เร็วจนเกินควร ทำให้นัทรู้สึกอุ่นใจทุกครั้งที่นั่งมากับแม็ค จนเผลอโอบเอ็วแม็คไปอย่างไม่ตั้งใจ ทำเอาชายหนุ่มถึงกับสะดุ้งเฮือก แต่ก็ยังขี่ต่อไปอย่างไม่รู้ไม่ชี้ ลมที่ตีหน้ามานั้นทำให้นัทสู้ไม่ไหว จึงหลับตาลง เอาหัวพิงหลังแม็ค ในใจเธอนั้นดูเหมือนว่าจะไม่ได้คิดอะไรกับแม็คเกินคำว่าเพื่อนเลย แต่แม็คนี่สิ ...
แม็คเริ่มชอบนัทตั้งแต่ขึ้นม.2 จนตอนนี้ทั้งคู่อยู่ม.5 แล้ว และแม็คก็ไม่เคยบอกนัทไปเลยว่าชอบ ต่อหน้านัท เขาก็จะยียวนกวนประสาทเธอไปเรื่อย แต่ก็จะคอยไปรับไปส่งทุกวัน จะคอยดูแลเทกแคร์อย่างดี เพราะลึกๆ ก็อยากจะให้นัทรับรู้ความรู้สึกในใจของตัวเองเหมือนกัน แต่ทำไงได้ใจมันไม่กล้าพูด เพราะกลัวจะเสียนัทไป เขาเคยพยายามจะบอกเธอครั้งหนึ่งเมื่อตอนที่อยู่ม.4 ถึงความรู้สึกในใจเขา
วันนั้นแม็คไปรับนัทแต่เช้า เขาทำตัวเองให้ดูดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และนัทก็สงสัยกับพฤติกรรมของแม็ค
นี่นายแม็ค วันนี้จะไปหาสาวที่ไหนเหรอจ๊ะ นัทแซวเพื่อนชายพลางอมยิ้ม แม็คสูดลมหายใจลึกๆ และพูดคำที่เขาเตรียมมาทั้งคืนอย่างตะกุกตะกัก
ก็เตรียมตัวมาหานัทน่ะแหละ แม็คชอบนัทนะ พูดเสร็จก็หลบตาไปทางอื่นทันที ทิ้งให้นัทยืนงงหน้าแดงเป็นลูกตำลึงไปพักใหญ่ แต่ในที่สุดเธอก็หัวเราะออกมา ทำเอาแม็คมีความหวัง และยิ้มหวานใส่นัท
ล้อฉันเล่นอีกละ นายนี่ ไปๆ รีบไปโรงเรียนดีกว่า เดี๋ยวไม่ทัน แม็คหุบยิ้มลงทันที และก้มหน้าก้มตาไปสตาร์ตรถ แต่นัทก็ไม่ได้สังเกตถึงความผิดปกตินี้
นับแต่นั้นมา แม็คก็ล้มเลิกความตั้งใจทั้งหมดทันที .... หารู้ไม่ว่า เขาคิดไปเองคนเดียวทั้งนั้น รักเอง ช้ำเอง
แม็คจอดมอเตอร์ไซต์ที่หน้าทาวเฮาส์หลังหนึ่งสีขาวสะอาดตา ประตูรั้วเป็นเหล็กดัดสวยงามสีขาวรับกับตัวบ้าน แม็คคุ้นเคยกับบ้านหลังนี้ดี เพราะตัวเขาเองมาเป็นประจำทุกเช้า บ้านหลังนี้คือ บ้านของนัทนั่นเอง
นัท ถึงบ้านแล้ว นัท แม็คปลุกนัทเบาๆ เพราะเธอหลับมาตลอดทาง
อ้าว ถึงแล้วเหรอ ทำไมไวจัง งั้นฉันไปก่อนนะแม็ค ขอบใจมากที่มาส่ง นัทงัวเงียขึ้นมา แต่ก็ยังไม่ลืมขอบใจเพื่อนชาย
ไม่เป็นไรหรอก นอนหลับฝันดีนะนัท พรุ่งนี้ฉันจะมารับ ทั้งสองส่งยิ้มให้กัน จากนั้นนัทก็เดินเข้าบ้าน แม็คก็เลี้ยวรถกลับ เพื่อจะกลับบ้านนอน เพราะตอนนี้ก็ 4 ทุ่มจะครึ่งแล้ว สงสัยกลับไปคงโดนป๊ะป๋าสวดยับแน่ แม็คคิด ...
จากคุณ :
+-=-บางคน-=-+ 
- [
วันจักรี 21:20:18
]
=|| _ Untitled _ ||= ไม่มีชื่อเรื่อง .... ตอนที่ 1
