ความคิดเห็นที่ 2 ถึงตัวเอง เป็นคนไทย อยู่ไกลบ้าน ยังงุ่นง่าน ยามเมืองไทย ไม่สงบ คิดสละ เลือดสีแดง ไปแทงรบ แผ่นดินกลบ ร่างเมื่อไร ไม่ต่อกร ข่าวภาคใต้ ช่างกวนใจ ดั่งไฟเผา พวกโง่เขลา ก่อขึ้นมา ข้าฯ ขอสอน โครตพ่อแม่ :-)อยู่มา อย่างถาวร ทำเดือดร้อน คิดบ้างไหม จันไรคน จะรากหญ้า ปัญญาชน คนชั้นไหน แผ่นดินไทย นึงย่ำไป ในทุกหน ศาสนาใด ใช่ปัญหา พาอับจน อย่าจำนน ค้นปัญญา มาช่วยกัน ยังไม่สาย ตริตรองใหม่ ให้ลึกลึก อย่าชักศึก เข้าบ้านไทย ให้ใครหยัน แผ่นดินนี้ หากสิ้นไป ในสักวัน นึงจะขัน กันไม่ออก ตูบอกมา จากคุณ : นัทตี้ - [ 17 เม.ย. 47 03:27:35 A:62.167.51.158 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 แผ่นดินไหน นึงว่าดี ไม่มีแน่ แผ่นดินแม่ อบอุ่นแท้ แม้กังขา ถึงยากจน ไม่อดตาย วายชีวา แม้แต่หมา ยังรอดได้ ให้คิดเอา ข้าวในนา ปลาในน้ำ ย้ำความคิด ผักต้นนิด เห็ดทั่วไป ในแถบเขา ทั้งหน่อไม้ ใบตำลึง ทึ่งไม่เบา ไม่อับเฉา ชีวิตนี้ ดีพอตัว สแกนดิเนเวีย นั่นไง ให้นั่งคิด หนาวจับจิต ยุโรปนั่น ควันขึ้นหัว อเมริกา ยิ่งใหญ่ ใครต้องกลัว อิรัคมั่ว อิหร่านรบ ให้ทบทวน อยู่เมืองนอก ใช่จะง่าย ดั่งใจฝัน แย่เหมือนกัน ต้องหันหน้า มาทำสวน ผักตามป่า เก็บไม่ได้ ใช่คิดรวน โดนตีตรวน ร้องไม่ออก ชอกช้ำใจ จากคุณ : นัทตี้ - [ 17 เม.ย. 47 03:33:13 A:62.167.105.221 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ปลาในน้ำ ดำว่าย ตัวใหญ่ยิ่ง เอาสวิง มาตักต้อน ช้อนใส่ไห ตำรวจมา วิ่งหน้าเริด เตลิดไกล น้ำตาไหล กลายเป็นผิด อย่าคิดทำ ทำงานหนัก เช้าถึงเย็น เป็นขี้ข้า เงินออกมา แทบไม่พอ ข้าฯ ขอขำ เป็นเจ้าทุย อยู่เมืองนอก เขาหลอกยำ คนหัวดำ เดินก้มหน้า น้ำตาริน ทั้งภาษี ทั้งประกันฯ ส่งกันว่อน จ่ายแน่นอน บ้าน-น้ำ-ไฟ ไม่จบสิ้น ทำงานหนัก เงินไม่เหลือ ไว้เผื่อกิน ถึงแดดิ้น ก็ต้องจ่าย ห้ามตายฟรี จากคุณ : นัทตี้ - [ 17 เม.ย. 47 03:39:40 A:62.167.78.64 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาคิดหาคำที่มีคำว่า"ไท" ช่วย ได้มาคำหนึ่ง คือ ไทกอ (โรคชนิดหนึ่ง) ^__^... วันนี้คุณนัทตี้มาค่อนข้างแปลก และเป็นคนมีอารมณ์ขันคนหนึ่งทีเดียว ^__^..  (ท่าทางน่ะจะเป็นคนยิ้มง่าย เอ้ย..หรือว่าดุง่ายกันแน่ ฮ่ะๆล้อเล่นครับ) เมื่อวานเห็นข่าวในทีวี ช้างป่วย เพราะคนพามากรุงเทพ ช้างไม่ชินกับอากาศร้อน เลยป่วย แถวบ้านก็พบช้าง(ยังตัวเล็กอยู่เลย) เดินท่อมๆตามถนน คนพามาขอเงินซื้ออาหาร (ทั้งๆที่เขาเองก็หอบอ้อยมาด้วย ไม่ยักให้ช้างกิน ต้องให้คนอื่นซื้อให้กินในราคาที่แพงสุดๆๆ) ยังนึกภาพเท้าของช้างที่คุ้นเคยกันพื้นดิน ป่า หญ้า  มาเหยียบถนนคอนกรีตที่ร้อนๆๆยามหน้าร้อน มันจะร้อนขนาดไหน (ผมเคยเหยียบเท้าเปล่าๆร้อนแทบเหยียบไม่ได้) ฝ่าเท้านุ่มๆของช้างมันจะรู้สึกร้อนขนาดไหน แต่มันบ่นไม่ได้ จะใส่รองเท้าก็ไม่รู้จะหารองเท้าช้างจากไหน แม้ว่าคนจะอ้างว่า ทำมาหากินเพื่อปากเพื่อท้อง แต่ผมไม่เห็นด้วยกับการทำมาหากินบนความทุกข์ของคนหรือสัตว์ คนอื่นตัวอื่น ยังมีอีกหลายๆวิธี ที่จะทำมาหากิน โดยไม่ต้องทรมานช้างแบบนี้ อ่านกลอนแล้วก็รู้ว่าคุณนัทตี้รักเมืองไทย อืมม์ ไม่เป็นไรครับ เพราะผมอยู่เมืองไทยเผื่อคุณนัทตี้แล้วนะครับ เที่ยวสงกรานต์เผื่อด้วย แล้วขอให้มีโอกาสกลับมาเที่ยวเมืองไทยเร็วๆเด้อ ^__^.. จากคุณ : GTW - [ 17 เม.ย. 47 07:49:27 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เคยได้ยินว่า ช้างเป็นสัตว์ที่ขี้ใจน้อย  ไม่รู้จริงรึเปล่าค่ะ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 17 เม.ย. 47 12:05:18 A:203.113.51.102 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 เวลาเห็นช้างเดินในกรงุเทพแล้วสงสารจังเลย จากคุณ : scottie - [ 17 เม.ย. 47 14:31:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีค่ะ คุณGTW สวัสดีค่ะอาจารย์ เรื่องช้าง ที่เขียนขึ้นมานี่ได้แรงบันดาลใจจากอาจารย์ที่เล่าเรื่องมาเมื่อคราวที่แล้วไงล่ะคะ เมื่อประมาณ 3-4 อาทิตย์ที่แล้วทางนี้ก็เอาโรงพยาบาลช้างจากเมืองไทยมาออกทีวี เมื่อสักสองสามเดื่อนก่อนก็มีคนสวิสฯที่เป็นอัลไซเมอร์ แล้วไปอยู่เมืองไทยมาฉายให้ดู ในหนังสือพิมพ์ก็มีลงเรื่องเกี่ยวกับการผ่าตัดว่าหมอเมืองไทยก็เก่ง ค่ารักษาพยาบาลก็ถูกกันกว่าทางนี้สองสามเท่า เนื่องจากว่าตอนนี้คนทางนี้กำลังแย่ และต่อต้านเรื่องค่าประกันรักษาโรค และเกิดการเปรียบเทียบกันในเรื่องราคาและการดูแลเอาใจใส่ ดิฉันดีใจมากที่เอาเรื่องดี ๆ จากเมืองไทยมาเผยแพร่ต่อประชาชนของเขา เพื่อนฝรั่งโทรมาบอกกันให้วุ่นวายว่าให้เปิดทีวีช่องนั้นช่องนี้ดู เจอคนรู้จักก็คุยกันแต่เรื่องพวกนี้ มันบอกไม่ถูกถึงความภาคภูมิใจที่เราเป็นคนหนึ่งที่ได้มีส่วนเกิดมาในแผ่นดินไทย แต่ก่อนมีแต่เรื่องผู้หญิงไทยในทางเสียหาย เช่นเรื่องโสเภณีเด็ก ผู้หญิงขายตัวทั้งโดนหลอกมาและ เรื่องการแต่งงานกับแมงดามาเพื่อมาขายตัว ในหนังสือพิมพ์เมื่อสองสามวันก่อนมีผู้หญิงไทยคนหนึ่งที่เขาอาศัยอยู่ในสวีเดนมั้งถ้าจำไม่ผิด ตัวผู้หญิงคนนี้เมื่อก่อนก็เป็นเด็กเร่ร่อน จนได้แต่งงานกับฝรั่งและได้พยายามทุ่มแรงกายแรงใจต่อสู้ถึง 35 ปีในเรื่องของความยุติธรรมให้แก่เด็ก จนได้รับเงินจากพระราชินี ซิลเวียเป็นเงินถึง 80000 แอโร ผู้หญิงคนนี้เขาบอกว่าจะเอาเงินนี้ไปช่วยเด็กที่แถบ เอเซีย มันน่าภูมิใจแทน ตัวเองนั้น กว่าจะทำให้ใคร ๆ ยอมรับนั้นใช้เวลานานเช่นกัน แม้แต่คนในครอบครัวสามี ตอนนี้พ่อสามียอมรับและยอมฟังในความคิดเห็นและทำตาม เพราะพ่อนั้นรู้แล้วว่าไม่มีใครจะจริงใจให้กับแกได้เท่าลูกสะใภ้คนนี้ ลูกแกเองก็ไม่เคยเหลียวแล ได้แต่มองดูห่าง ๆ และรอรับสมบัติ ดิฉันไม่สนใจตรงนั้นเพราะมีอยู่มีกินสบายดีแล้ว เคยคิดไว้เหมือนกันว่าถ้ามีโอกาสที่ทางโรงพิมพ์สนใจจะเอาเรื่องของดิฉันไปลงไปทำเป็นเล่ม ก็จะให้เอาเงินที่จะได้นั้นให้แก่เด็ก แก่คนแก่ หรือ โรงพยาบาลช้างไปเลย ตัวเองนั้นเป็นคนธรรมดาเหมือนคนทั่วไป มีโกรธ มีรัก ดิฉันจะมีหลายบุคคลิกมาก เหมือนเทพเจ้าและซาตานอยู่ในคน ๆ เดียวกัน ซาตานจะออกมาไม่บ่อยนอกจากถึงที่สุดจริง ๆ ดิฉันจะทำให้เขาต้องพ่ายแพ้จนได้ และในทางที่ถูกต้องด้วย สู้กันในทางกฏหมายและความจริงใจ เรื่องเป็นเทพเจ้านี่เป็นบ่อยจนบางครั้งก็เหมือนเว่อร์ไป เพราะจะช่วยจนเขาพ้นฝั่ง บางทีตัวเองแทบแย่ ตัวเองจะชอบสนุก ตลกโปกฮา บ้า ๆ บอ ๆ ไปตามสถานการณ์ เรื่องไหนที่ผ่านไปแล้วไม่เคยเก็บมาคิดให้วุ่นวาย ผ่านแล้วผ่านเลย และเอากันซึ่ง ๆ หน้าบางทีก็ดุจนคนกลัว เป็นคนซื่อที่ไม่เซ่อค่ะ ดีหรือร้ายขอให้พูดกัน บอกกัน รับได้แต่อย่าโกหก จากคุณ : นัทตี้ - [ 17 เม.ย. 47 16:54:42 A:62.167.113.169 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ปลุกเลือดรักชาติให้ลุกได้ดีทีเดียวค่ะ... ชอบกลอนเกี่ยวกับระบบเมืองนอกจัง...เห็นด้วยค่ะว่าต้องจ่ายทุกอย่าง ไม่มีคำว่าฟรี... อยู่ไหนจะสบายเหมือนเมืองไทยเราเนาะ...^_^ จากคุณ : กระวาน - [ 17 เม.ย. 47 17:07:12 A:149.225.82.102 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณซอมพอแดง สวัสดีค่ะและยินดีต้อนรับ คุณเขียนกลอนได้เก่งมากนะ ชอบและจะรอเจ้าหญิงนกกระจาบตอนต่อไปค่ะ ไม่แต่ช้างหรอกค่ะที่ขี้ใจน้อย แม้แต่แมว หมาหรือสัตว์เลี้ยงต่าง ๆ นี่จะขี้ใจน้อยแทบทุกตัว ถ้าให้ความรัก กอด ลูบ พูดกับเขาดี ๆ เขาจะกลายเป็นสัตว์ที่น่ารักมาก ที่บ้านตอนนี้เลี้ยงแมวไว้หนึ่งตัว เค้าจะเดินตามต้อย ๆ เหมือนหมา เช้าก็เข้ามาปลุก เวลาได้ยินเสียงรถเรามา จะวิ่งมารอแล้วหน้าตาก็ยิ้มได้ด้วย จะพลิกตัวกลับไปมาให้รู้ว่าเขาดีใจนะ เขาจะไม่ค่อยร้องเหมียว ๆ ให้รำคาญใจ ถ้าหิวจะมานั่งรอตรงชามอย่างอดทน ถ้าเรานั่งอยู่ที่ไหนก็แล้วแต่แล้วเขาหิว เขาจะมานั่งรอตรงที่เราอยู่และเงยหน้ามองเรา ถ้าเขาหมดความอดทนจะเหมียวแค่ทีสองทีเบา ๆ ถ้าเราลุกขึ้นเขาจะเดินนำหน้ามาที่ชาม หรือที่ประตูถ้าเขาอยากออกข้างนอก ถ้าเทอาหารให้แล้วเขาไม่ชอบ เขาจะเมิน เดิมมาหาเรานั่งรออีกแล้วร้องเหมียว ถ้าเราไม่สนใจเขาจะงับที่เท้าเราเบา ๆ เรียกให้มาดู หน้าหนาวขนเขาจะไม่ร่วงเขาจะวิ่งเข้ามานอนด้วย ถ้าหน้าร้อนเขาจะเปลี่ยนขนและขนร่วง เขาจะไม่เข้ามานอนกับคน เรากอดรัดหอมเค้าได้ตามสบายและเขาก็ชอบด้วย เป็นแมวอารมณ์ดีไม่มีการข่วนใคร ถ้ามีแขกมาบ้านเขาจะหลบไปข้างบนหรือบางทีก็ออกไปข้างนอกไม่มีมารบกวน น่ารักมาก ๆ หมาดิฉันก็เคยเลี้ยง เค้าเป็นหมาตัวเมีย เวลาดิฉันคลอดลูกออกมา เค้าจะมานอนซบบนตักดิฉันตรงปลายเท้าลูกเวลาให้ลูกกินนม จะคอยเฝ้าลูกให้ แค่คนแปลกหน้าเดินผ่านบ้านไปเขาจะเห่าเสียงดังทำให้เราต้องออกมาดู พอลูกเดินได้ เขาจะเดินตามลูกไปและนั่งรอ จนลูกเล่นเสร็จและเดินกลับบ้านก็จะเดินตามต้อย ๆ กลับมาด้วยกัน ถ้าเขาหิวเขาจะเดินมาหาแล้วพอเราถาม เค้าจะแลบลิ้นเลียปากแพล็บ ๆ เราก็จะรู้ว่าเขาอยากกินอะไรอร่อย ๆ สามีห้ามนั่งใกล้ดิฉันเขาจะขึ้นมานั่งขวางกลางเลย ปวดอึปวดฉี่ก็จะบอกแล้ววิ่งไปที่ประตู แม้แต่นกเขา ไก่ กระต่าย เหล่านี้ดิฉันก็เคยเลี้ยงและเขาเหล่านั้นจะเชื่องมาก หยิบออกมาได้ นางอาย(เหมือนลิงเป็นสัตว์กลางคืน) จะไม่มีใครจับเขาอาบน้ำได้นอกจากดิฉัน พาไปฉีดยา ให้อาหารจากมือ กอดหอม เค้ายอมดิฉันคนเดียว กับคนอื่นจะกัดด้วยซ้ำ ช้างเค้าก็จะรู้ พาลูกไปเมืองกาญจน์ปีที่แล้ว เราเหมากล้วยน้ำว้าหมด และซื้อไวตามิลล์ยกเป็นลัง ๆ ให้เขาขายขวดละ 10 บาทเท่านั้น เวลาที่เขาโชว์เขาจะต้องยื่นงวงไปขอเงินกินนมกับคนดู เค้าฉลาดมากจะวิ่งตรงรี่มาทางด้านซ้ายของเขาที่ดิฉันกับลูกนั่งอยู่เท่านั้น ตรงอัศจรรย์เล็ก ๆ ที่ทำให้คนนั่งดูและเขาก็แสดงอยู่ตรงนั้นเขาจะไม่วิ่งไปหา นมกับกล้วยก็แจกกันไปหมดแล้ว ต้องรีบสั่งให้คนงานหยิบมาอีกเอามาป้อนเค้า ทั้งสามตัวจะนั่งรออย่างสงบ ให้ลูบให้กอดจูบเขายังได้เลย เวลาเห็นขวดนมมาจะยกงวงขึ้นรอรับเลย คนงานมาเปิดขวดนมให้ 3-4 คนยังเปิดได้ไม่ทันเขาดื่มเลย น่ารักมาก ตอนที่เราจะกลับบ้านเขาก็ให้ลูกสาวขี่หลังเดินอย่างระวังมาส่งที่รถ ลูกสาวรีบร้องบอกว่า หม่าม้าเอาสตางค์ให้น้องช้างไว้กินนมด้วย แม่นี้หยิบเอาใบแดงออกมา ลูกสาวบอกว่า น้องมีหลายตัวหม่าม้า เอาแบงค์ที่มีสีไม่สวย มีศูนย์สามตัวให้น้องไป(เพิ่งจบปิดเทอม ป. 1) น้องช้างรับเงินด้วยงวงและให้ลูกสาวกอดจูบร่ำลากันอีกพัก เขาจึงจะยอมขึ้นรถ ทั้งช้างทั้งควาญโบกมือให้ ลูกสาวก็โบกมือตอบจนรถลับตา กลับมากรุงเทพฯแล้วก็ยังติดใจถามเรื่องน้องช้างอยู่นั่นแหละ เงินพันบาทไทยจะตกถึงน้องช้างของลูกสาวเท่าไหร่กันหนอ ตัวเองมานั่งคิด แต่ไม่ได้พูดออกมาให้ลูกต้องเสียความรู้สึก อยากให้เขารู้สึกดีใจและภาคภูมิใจในเรื่องการรักสัตว์ ความเมตตา ความแบ่งปัน เท่านั้น เรื่องอื่นให้เขาคิดเอาเองเมื่อโตขึ้น จากคุณ : นัทตี้ - [ 17 เม.ย. 47 17:54:51 A:62.167.113.169 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณ Scottie เหมือนกันเลย บางครั้งไม่อยากมอง ไม่อยากให้เงินด้วยซ้ำ แต่อดไม่ได้ เรารู้ทั้งรู้ว่าคนเอามันมาหาเงินโดยวิธีทำมาหากินง่าย ๆ แต่ถ้าเราไม่ซื้อให้เขากินเขาจะได้กินบ้างไหม อาจจะไม่อิ่ม ถึงอาหารที่เขาขายมันจะแพงและเขาก็ถืออยู่ แต่ถ้าเขาไม่ทำอย่างนั้นเขาก็คงอยู่ไม่รอด ช้างก็ต้องพลอยอดไปด้วย สงสารช้างมันมีมากกว่าคนนะ ส่วนใหญ่จะซื้อให้เขากินบางทีก็เหมากันไปเลยว่าอาหารทั้งหมดนี้เท่าไหร่ บางคนก็ลดให้ บางคนก็เขี้ยวนับรายถุงเลย แต่ช่างมันเถอะเราได้ป้อนเขาด้วยอาหารที่เราซื้อ เราได้เห็นกับตาว่าเขาได้กิน อย่างน้อยก็ยังช่วยให้เขารอดตายไปได้หนึ่งวัน ไอ้ควาญช้างเขาจะมีกำไรเท่าไหร่ก็ช่าง แต่ช้างเขารู้นะว่าเราเมตตาต่อเขา ถึงเพิ่งเจอกันเดี๋ยวเดียว เขาจะยอมให้จับให้ลูบและลนลานยื่นงวงมาขอทั้ง ๆ ที่ในปากยังมีอยู่ เขาคงหิว คงอยากกิน แต่โดนบังคับอยู่ให้หาเงิน ไม่มีสิทธิ์จะเรียกร้องอะไรได้ เหมือนเขาตะกละ แต่ถ้าเราคิดกันดี ๆ นะว่าเค้าตัวโต อาหารที่กินเข้าไปต้องมีปริมาณมากเหมือนกัน ทำให้เราสบายใจได้ในตรงนั้น อย่าพยายามมองหน้าควาญช้างเป็นใช้ได้ ไม่งั้นอาจทำให้เกิดอารมณ์เสียถึงขนาดกระโดดถีบขึ้นมาได้เหมือนกัน สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เฮ้อ จากคุณ : นัทตี้ - [ 17 เม.ย. 47 18:12:29 A:62.167.113.169 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณกระวาน สวัสดีค่ะ เออหนอ เรื่องรักชาตินี้มันจะเข้มข้นยิ่งขึ้นเมื่อมาอยู่ไกลแผ่นดินเกิด ไม่มีที่ไหนจะอบอุ่นเท่าบ้านเรา ขนาดไปห้างซื้อของคุณต้องพกถุงไปเอง ไม่งั้นคุณต้องซื้อในราคาใบละ 15 บาทบ้านเรา ถุงกระดาษหูหิ้วนี่แหละ ถ้าขยันเกินไปมีรายได้รายปีเยอะ จะโดนภาษีให้หมดความขยันไปเลย ตัวเองนั้นตอนนี้ลาออกมาเป็นแม่บ้านเฉย ๆ เพราะปี 03 เจอหักภาษีรายได้ไป 25000 ฟรังส์(สองหมื่นห้าพัน) เอา 30 คูณดูแล้วจะออกมาเป็นเงินไทย ธรรมดาถ้าไม่ทำงานจะอยู่ที่14000 (หนี่งหมื่นสี่พัน) นี่ยังไม่หมดนะ ยังมีภาษีบ้าน ภาษีถนน ภาษีป้าย ภาษีทหาร ภาษีโบสถ์ (สามีลาออกแล้ว ไม่ต้องจ่าย) ภาษีรัฐบาล ภาษีอำเภอ ภาษีคลอง โอ๊ยสารพัดแต่ละภาษีถึงจะจ่ายไม่เยอะเท่าภาษีรายปี แต่รวม ๆ กันแล้ว คิดเป็นเงินไทยก็เป็นแสนเหมือนกัน ประกันก็มี ประกันเจ็บป่วยทุกเดือนที่ต้องจ่าย ครอบครัวดิฉันจ่ายเดือนละ 530 ฟรังส์ นอกนั้นยังมีประกันบ้าน ประกันไฟไหม้ ประกันของเสียหาย ประกันความยุติธรรมความถูกต้อง  ประกันอุบัติเหตุ (ของลูกสาวเราจะมีทำพิเศษให้อีกต่างหาก ทั้ง ๆ ที่เสียรวมกับพ่อแม่ไปแล้ว ของลูกคนเดียวปีละ 1500 ฟรังส์) ประกันเครื่องใช้ไฟฟ้า โอ๊ยสารพัดประกัน ไหนจะทางเมืองไทยที่เราสองคนแม่ลูกทำประกันไว้ปีละอีกห้าหมืนกว่าบาทไทย เรียกว่าหัวโตเลยแล้วกัน ถือว่าเราค่อนข้างโชคดีที่มีรายได้ที่อยู่กันได้อย่างคนชั้นกลาง อยู่ทางนี้จะไม่ทำฟันกับหมอที่นี่ เสื้อผ้าก็ไม่ซื้อ แว่นตา อาหารแห้ง จะไม่เคยซื้อทางนี้เลย เพราะเราเอาเงินที่จะทำฟัน ซื้อเสื้อผ้า ฯลฯ เก็บไว้ซื้อตั๋วเครื่องบินกลับเมืองไทย เราจะมีโอกาสดีกว่าคนอื่นที่เราสามารถไปได้ทุกปี ขากลับเราจะหอบเอาของพวกนี้กลับมาด้วย และสามารถไปเช็คฟันของเราได้ทุกปี ใคร ๆ คิดว่าสวิสฯ เป็นเมืองคนรวย คนที่จนก็มีมากนะ แต่คนพวกนี้เค้าค่อนข้างหยิ่งในตัวเอง จะไม่มีการมาร้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้าน หรือญาติพี่น้อง ตัวใครตัวมัน ถ้าสนิทกันก็จะพูดเรื่องลึก ๆ กันเช่นเรื่องปัญหาในครอบครัว เรื่องเงินให้ฟัง แต่คนที่นี่กว่าจะไว้เนื้อเชื่อใจใครสักคนนี่ใช้เวลากันเป็นปี ดิฉันนั้นมีเพื่อนฝรั่งที่สนิท ๆ กันอยู่สีห้าคน เราจะพูดคุยกัน แนะนำกัน ช่วยกันแก้ปัญหา ความลับของเขาก็เหมือนของเรา หยิบยืมกันได้ นี่ถือว่าสนิทกันมากแล้ว ดิฉันโชคดีที่มีเพื่อนดี ๆ เยอะ มีเพื่อนบ้านที่สนิทกัน มีพ่อสามีที่เข้าใจ มีสามีที่ดี มีลูกที่ถือว่าเป็นเด็กดี มีสัตว์เลี้ยงที่น่ารัก และที่เมืองไทยก็มีครอบครัวที่อบอุ่น ไม่หวังเอาอะไรแล้วพอแล้วค่ะชีวิตนี้ จากคุณ : นัทตี้ - [ 17 เม.ย. 47 19:00:25 A:62.167.113.169 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14   อีกไม่นานตัวเราเองก็ต้องออกเดินทางเร่ร่อน ไปต่างบ้านต่างเมือง ไปแล้วก้ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน จะได้กลับมาผจญอากาศร้อนหฤโหด กับเหงื่อที่ชุ่มหลัง เหมือนเพิ่งถูกงมขึ้นมาจากทะเล เฮ้อ....  อยู่เมืองไทยก็บ่นได้บ่นดีว่าไม่ดีอย่างงู้นอย่างงี้ แต่พอจะไปจริงๆก็ชักแกว่ง เริ่มโวยวายว่ากลัวไปแล้ว จากที่อ้วนปุ๊กจะกลายสภาพเป็นจิ้กจกถูกประตูหนีบ เพราะเป็นพวกลิ้นชาตินิยมอย่างแรง กระเป๋าก็แฟ่บ คงเดินเข้าร้านอาหารไทยบ่อยๆได้ยากส์ บ่นนู้นบ่นนี้จนพี่ชายรำคาญจะยันเปรี้ยงเข้าให้ เลย อัปเปหิตัวเองมานั่งจิ้มคอมจึ๊กๆ ให้หายเซ็ง   แค่นี้ละคะ มาบ่นให้ฟังเฉยๆ จากคุณ : aZtec - [ 18 เม.ย. 47 00:12:51 A:203.113.45.42 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณ aZtec น่าเห็นใจ ๆ จะอัปเปหิตัวเองไปอยู่ถึงไหนคะ ถ้าแถบเอเซียก็ค่อยยังชั่วหน่อย ถ้ามาทางยุโรปก็เตรียมตัวให้ดีแล้วกัน เสื้อแจ็คเก็ตมาซื้อเอาทางนี้ถูกกว่า ถุงเท้าซื้อติดมาเยอะ ๆ เสื้อเชิ้ตคอกลมเยอะ ๆ หน่อย เครื่องในของผู้หญิงหอบมาเลย(เช่นกางเกงในอย่างน้อย 30 ตัว เสื้อในสัก 4-5ตัว)รองเท้าใส่หน้าหนาวมาซื้อทางนี้ กะปิ ดอกไม้จีน สาหร่ายทะเล ฟองเต้าหู้ของแห้งเบา ๆ ซื้อมา หมูหยองกุนเชียงซื้อติดมาด้วย น้ำพริกแกงต่าง ๆ อย่าลืม มาม่าทางนี้ราคาไม่แพงแค่ฟรังส์เดียว แต่พวกพริก ใบโหระพา กระเพราะฯลฯซื้อติดมาด้วยแล้วมาเด็ดล้างรอแห้งเก็บใส่ถุงเตะใส่ห้องแข็งไป อ้อพริกขี้หนูแห้งก็ใช้แทนได้ ของหนัก ๆ อย่าเอามา เห็ดหอม กระเพาะปลา อะไรพวกนี้อย่าลืม พี่จะบอกให้ว่าลองจดรายการดู เอาของเบา ๆ ก่อน ถ้ามาของการบินไทยให้ทำบัตรสมาชิกไว้ด้วย เราจะได้สิทธิ์พิเศษถึง 30 กิโล(ชั้นธรรมดา)ถ้าเกินกว่านั้นให้บอกเขาว่าเราไปเรียน เขาก็ให้ บัตรนี้ใช้สะสมไมล์ได้ด้วย ไม่อดตายหรอกมีน้ำพริกกะปิอย่างเดียวก็อร่อยแล้ว ผักสดก็ซื้อหาดัดแปลงเอา กระทิก็ใช้นมสดแทนได้ อยู่คนเดียวก็ข้าวผัดไข่ ข้าวคลุกกะปิ ข้าวสารพัดจนถึงข้าวกับน้ำปลา กินเข้าไปเถอะ ที่แรกที่พี่มาอยู่ที่นี่เล่นอาหารฝรั่งอย่างเดียวแต่จะต้องมี ทาบาสโก้ ใส่ทีฝรั่งร้องจ๊ากเพราะแม่เล่นทีเกือบครึ่งขวด อยู่ไป ๆ เดี๋ยวมันก็เก่งไปได้เอง ไอ้ที่ไม่เคยกินก็มาได้กิน อย่างเนื้อแพะ เนื้อแกะ เนื้อกระต่าย หอยทาก อย่าเพิ่งแหวะ ในนี้พี่ก็กินได้แค่กระต่ายอย่างเดียวเหมือนกัน ตอนนี้จะกินพวกเนื้อสัตว์น้อยลงหันมาเล่นผักแทน มันไม่เหมือนจิ้งจกถูกหนีบนะสิ มันใกล้เป็นอีช้างน้อยเข้าไปทุกทีแล้วเหมือนกัน เฮ้อ จากคุณ : นัทตี้ - [ 18 เม.ย. 47 01:21:07 A:62.167.63.255 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 เฮ้ย เพิ่งเห็นนะเนี่ยว่ากลอนตอนท่อนท้ายของเราหายไปไหนหมดเลย สงสัยโดนแบนเพราะเขียนด่าพวกหนักแผ่นดินไว้เยอะ มีตั้ง 3 บทแน่ะ จากคุณ : นัทตี้ - [ 18 เม.ย. 47 01:27:15 A:62.167.63.255 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาอ่านครับ และได้รู้อีกว่าคุณนัทตี้ไม่เก่งเฉพาะร้อยแก้ว ร้องกรองก็ยังมีลีลาร้อนแรงสั่นแผ่นดินถนนฯจนไฟรักชาติพรุ่งพล่าน ดีครับ ตอนนี้ชอบช่วงขึ้นต้นมากๆ ทำให้รู้สึกน่าสนใจอยากติดตามอ่านจนจบ อ้อ..ซากุระตอนใหม่เสร็จแล้วนะครับ อยู่ข้างบนแน่ะ จากคุณ : อันโตนิโอ (อันโตนิโอ) - [ 18 เม.ย. 47 02:23:46 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เมืองไทยเมืองช้าง   เหอๆๆ  แต่ข้าน้อยกลัวช้าง  หงะ กลัวมันเหยียบหนิ อ้อ! แล้วอาจารย์จะชอบพูด  เดินให้เหมือนช้างหน่อยสิเธอ อย่าเดินลากเท้า  ขนาดช้างตัวใหญ่  น้ำหนักก็มาก ยังเดินได้เงียบกว่าเธอเลย แฮ่ๆ ปริ้วๆ เรยเรา จากคุณ : ต้นอ้อ - [ 18 เม.ย. 47 12:42:06 A:203.113.61.104 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 คุณอันโตนิโอ ขอบคุณค่ะที่ชม จะตามไปแต่ขอเวลาอีกสัก 15 นาที เพิ่งตื่นน่ะ นอนตอนตี 3 แน่ะ จากคุณ : นัทตี้ - [ 18 เม.ย. 47 15:30:23 A:62.167.32.99 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 คุณต้นอ้อ ช้างมันไม่ทำอะไรหนูหรอก ลูกพี่นี่ให้ช้างเหยียบมาแต่ 2 ขวบกว่า ๆ แล้วพี่ก็เคยด้วย เค้าแค่เอาเท้าบางเบา ๆ เอง ส่วนเรื่องที่อาจารย์พูดนี่ก็ถูกนะ เพราะคนโบราณนี่จะว่าไว้ว่าเป็นผู้หญิงให้เดินเหมือนช้าง คือค่อยย่างกราย และเดินด้วยปลายเท้า พี่นี่เมื่อก่อนนี้เวลายายอยู่จะมาเดินปัง ปังไม่ได้ จะโดนเคาะตาตุ่ม ต้องเดินยังกับพวกหัวโขมย ย่องเบา พอวัยรุ่นเริ่มเปลี่ยนท่าเดินใหม่เป็นที่ม้าขย่ม ท่าเป็ด บ้าๆบอ ๆ อยู่พักหนึ่ง เดี๋ยวนี้วัยรุ่นที่พี่เห็นที่กรุงเทพนี่ชอบเดินท่าหนีบ ตลกดี แต่ถ้าจะดีจริง ๆ คือ เดินธรรมชาตินั่นแหละ ตอนนี้ท่าที่พี่กำลังฮิตคือ ท่าเดินตามควาย จ้ะ มันลดน้ำหนักได้น่ะ จากคุณ : นัทตี้ - [ 18 เม.ย. 47 15:40:07 A:62.167.32.99 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านเปิดกระทู้ก็สนุก  อ่านกลอนก็มัน  เขียนแบบนี้บ่อย ๆ นะคะ หง่า - - - ไม่ดีกว่า - - - เพราะเขียนตอนบ้านเมืองไม่สงบนี่นา งั้นถ้าบ้านเมืองสงบจะได้แบบนี้ไหมหนอ - - - ล้อเล่นค่ะ แหะ ๆ เขียนบ่อย ๆ ตามนโยบาย - - - ทำให้ชิน - - - สักพักจะเป็นของชิน อิ ๆ - - - ถึงแดดิ้น ก็ต้องจ่าย ห้ามตายฟรี - - - โดนจริง ๆ เล้ยวรรคเนี้ย ว่ามาตั้งแยะ  ทีแรกแค่จะเข้ามาบอกว่าชอบช้างมาก ๆ ชอบไปปางช้าง ไปดูช้างที่โน่นที่นี่  ไม่ชอบเวลาช้างไม่สบาย ไม่ชอบมากเวลาเห็นคนเอาลูกช้างตัวเล็ก ๆ มาเร่ขายกล้วย จริง ๆ ช้างเมืองไทยมีไม่มากแล้ว  เค้าน่าจะทำอะไรจริงจังช่วยบ้าง บ่นไปก็เท่านั้น  ลำพังกะคนฝนยังตกไม่ทั่วฟ้า นับประสาไรกะช้าง ไปดีกว่า  - - - สวัสดีค่ะคุณนัทตี้ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 18 เม.ย. 47 18:23:30 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมมาฮาอย่างเดียวคับ .. พวก มช. เขาเรียกพวกลูกช้าง .. ภาษาเหนือเรียก  "ลูกจ๊าง" .. คราวนี้เราจะถูกถามบ่อย ๆ ว่าช้าง มช. เป็นตัวผู้หรือตัวเมีย.. เราก็จะบอก ..  ก็ผ่อตี่หาง ...  คือดูที่หาง ถ้าหางจ๊ำ   .. ก็จ๊างปู๊ .. (ตัวผู้) ถ้าหางจี๊ ..   ก็จ๊างแม่   (ตัวเมีย) .. ซะมั่งสิ .. อิอิ จากคุณ : ส.สัตยา - [ 18 เม.ย. 47 22:58:13 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เวลาเห็นข่าวช้างบาดเจ็บแล้วเท่งทึง น้ำตาจะไหลอยู่เรื่อย สงสารมันจัง บางทีก็โดนพามาอยู่ในเมือง ไม่ใช่ที่ทางของมันสักนิด ปล แอบขำชื่อนายก กับนามสกุลของเลขา ไล่ศัตรูไกล (อาจเป็นได้) ปราบศัตรูพ่าย (น่าจะยากหน่อย) จากคุณ : bookmark - [ 18 เม.ย. 47 23:37:54 A:203.146.197.134 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 คุณ ศาลาไทย เราเสียดายจังเลยที่กลอนตอนท้าย 3 บทมันโดนแบน หรือว่าเราเขียนด่าคนหนักแผ่นดินมากไปก็ไม่รู้ คุณชอบช้างเหมือนกันเหรอ มันเป็นสัตว์น่ารักที่เดียวเนอะ ถ้าคนเราช่วยเขาได้ก็อยากให้ช่วยกัน อย่างน้อยก็ยังมีคุณอีกคนหนึ่งล่ะที่รักเค้า อุต่ส่าห์เขียนบอกมาแค่นี้เราก็ดีใจแล้ว คุณ ส. สัตยา  สวัสดีและยินดีต้อนรับค่ะ คุณเป็นลูกมหาฯ เชียงใหม่เหรอ ที่เขาพูดก็ถูกนะ ว่าต้องดูทีหาง นี่ก็เพิ่งรู้เมื่อไม่นานมานี้เหมือนกัน (สงสัยมานานแล้วกับสุภาษิตไทย) เข้ามาวิจารณ์กันได้ตามสบาย ไม่ต้องกลัวว่าเราจะบอมบ์หรอก มาคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันแก้เซ็ง นี่ก็ดีใจนะที่คุณเข้ามาอ่านด้วย ยังคิดเหมือนกันว่าคุณคงยังเคืองอยู่ เอานิ้วก้อยมา เราดีกันนะ คุณbookmark หายไปไหนมาคะ ไม่เห็นชื่อคุณซะนาน ดีใจนะที่ยังเห็นคุณเข้ามาทักทายกัน นี่ก็ขำตัวเองเหมือนกันว่าเขียนไปได้ยังไง บ้า ๆ บอ ๆ จริง ๆ อย่างที่สามีเคยว่าบ่อย ๆ มั๊ง แต่มันก็เรื่องจริงนะว่านายกฯชื่อทักษิณ แล้วก็บังเอิญเกิดเรื่องไฟใต้ ทักษิณก็แปลว่าใต้ ก็เลยเขียนลงไปเล่น ๆ ไม่ได้คิดไปไกลมากมาย คนทางนี้เขาล้อเล่นนักการเมืองกันยิ่งกว่านี้อีก อ่านแล้วบางทีหนาวแทนว่าจะฟ้องกันไหมเนี่ย ก็ไม่เห็นมีอะไร เขาถือกันว่ามันคือความคิดที่ไม่ต้องปิดกั้น ต่างคนต่างมีสิทธิ์ที่จะคิด จะพูด มันก็ดีนะที่จะได้เป็นกระจกส่องตัวเอง เพื่อนบ้านหรือเพื่อนสนิทฝรั่งก็เหมือนกันถูกใจ ไม่ถูกใจกันอย่างไรก็บอกกันตรง ๆ ก็ไม่เห็นว่าเขาจะโกรธเคืองอะไรกัน คือพูดแล้วฟังแล้วคิด อะไรแบบนี้แหละ มันก็น่าสนใจดี บ้านเราน่าจะมีเยอะ ๆ นะ บางทีอาจมีความจริงใจให้กันและกันมากขึ้น และอะไร ๆ มันอาจจะง่ายเข้า จากคุณ : นัทตี้ - [ 19 เม.ย. 47 03:54:52 A:62.167.95.136 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ ... หวังคงไม่ช้าเกินไปนะคะเพราะเพิ่งกลับจากเชียงใหม่มาหลังจากไปอยู่สิบวัน เป็นคนรักสัตว์แทบทุกชนิด ที่ต้องบอกว่าแทบทุกชนิดเพราะพวกสัตว์เลื้อยคลานนี่ยังรักไม่ลงค่ะ พูดถึงช้างนี่แถวๆสุขุมวิทนี่เห็นบ่อยมาก จนกระทั่งช่วงหลังๆมานี่ไม่ค่อยเจอแล้ว เพราะได้ยินมาว่าเค้ามีโครงการที่จะไม่ให้ควาญนำช้างมาหากินในเมืองแต่จะให้ไปทำงานอื่นแทน เช่น ไปเดินลาดตระเวนในป่า หรือ พานักท่องเที่ยวเดินป่าแทน ก็ได้แต่หวังว่าโครงการนี้จะสำเร็จและอยู่ได้ตลอดไป เพราะช้างต้องคู่กับป่าเท่านั้นไม่ใช่มาเดินย่ำคอนกรีตร้อนๆในเมือง เห็นเค้าอยู่ในเมืองแล้วสงสารเค้า(ช้าง)มาก เคยเห็นแววตาของลูกช้างตัวน้อยที่ต้องเดินหากินให้ควาญในเมืองแล้ว บอกได้คำเดียวว่าหดหู่มากเพราะดวงตาของเค้านั้นมันแห้งแล้งไม่มีแววเอาเสียเลย เห็นแล้วบอกได้คำเดียวว่าอยากร้องไห้ค่ะ พูดถึงเรื่องการเสียภาษีให้กับโบสถ์นี่ ตอนแรกที่พ่อตัวดีบอกว่า ตัวเค้าเองหนะถูกแตะโด่งออกจากโบสถ์นานแล้วเพราะไม่ยอมเสียภาษีให้โบสถ์อีกต่อไป เพราะพระที่โบสถ์หนะรวยเอาๆ เงินก็มีเยอะแล้ว แล้วทำไมต้องมาเรียกเก็บจากชาวบ้านด้วย ก็ยังนึกว่าเค้าพูดเล่นเพราะเอาวัดของเราเป็นมาตรฐาน ที่ว่าเราจะไปหรือไม่ไปวัดมันก็เรื่องของเรา เราอยากจะไปวันไหนมันก็เรื่องของเราอีก เราอยากจะทำบุญมากน้อยแค่ไหนก็ตามจิตศรัทธา ไม่มีใครมาบังคับให้เราต้องจ่ายเท่านั้นเท่านี้ได้ และที่สำคัญวัดไม่เคยบังคับให้เราต้องจ่ายเงินให้เป็นค่าบำรุงบำเรอ ด้วยเหตุผลที่ว่าถ้าไม่จ่ายก็อย่าหวังว่าจะเข้าวัดได้เลย ก็มานึกว่าเรานี่โชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินที่ร่มเย็นและน่าอยู่ที่สุดแห่งหนึ่งในโลก ถึงแม้ว่าทุกวันนี้มันจะร้อนไปบ้างแต่ก็เชื่ออยู่เสมอว่า กฎแห่งกรรมนั้นมันมีอยู่เสมอแล้วสมัยนี้มันสนองคืนเร็วด้วย อีกทั้งยังเชื่อในพระบรมโพธิสมภาณของในหลวงของเราอย่างเต็มเปี่ยมว่าใครที่มันบังอาจทำให้ท่านต้องระคายเคืองในพระราชหฤทัยมันต้องฉิบหาย ดังคำที่ท่านตรัสไว้ว่า " ใครทุจริตแม้แต่เพียงนิด ขอให้มีอันเป็นไป" เฮ้อ..... พูดถึงเรื่องช้าง เรื่องภาษี อยู่ดีๆทำไมมาลงท้ายด้วยเรื่องเครียดๆเกี่ยวกับพวก[^_^]พวกนี้ได้ก็ไม่รู้นะคะ จากคุณ : Mae ja - [ 19 เม.ย. 47 19:36:17 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ว้า..... โดนเซ็นซ่อร์คำๆนี้จนได้ อันที่จริงมันไม่ได้ไม่สุภาพเลย ... [^_^ ] = จันไร ค่ะ จากคุณ : Mae ja - [ 19 เม.ย. 47 19:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เมื่อคืนมือโพสต์นิยาย ส่วนหูเงี่ยฟังเรื่องเต่าในทีวีค่ะ เขาว่าเวลาเราปล่อยไปแล้ว เดี๋ยวก็มีคนจับมันขึ้นมาใหม่ นึกภาพเขาเอาเต่าตัวใหญ่ๆ นอนหงายทีไรแล้วสงสารนะคะ แต่ในทีวีเขาพูดแรง เขาว่าเป็นการทำบุญแบบออธิสติกค่ะ ส่วนเรื่องช้าง หากเจอที่ไหน ก็จะซื้อกล้วย ซื้ออ้อยให้ค่ะ แต่จะฝากคนขายป้อน เพราะตัวเองใจไม่กล้าพอ แหะๆ จากคุณ : โคอาร่า - [ 19 เม.ย. 47 21:59:36 A:203.156.31.54 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอโทษค่ะ ที่หายไป ไม่มีอะไรมาก ไม่ค่อยว่าง และ สุขภาพไม่ค่อยดีด้วย เลยทำให้อ่านอะไรได้ไม่นาน แต่ล็อคเรื่องนี้เก็บไว้หลายวันแล้ว เพิ่งจะว่างมาอ่านจนจบเมื่อกี้นี้เองค่ะ เรื่องช้าง คงไม่มีใครจะไม่แอบหลงรักมัน ภายในรูปร่างใหญ่โต เขาก็มีจิตใจที่คล้ายพวกเรา แต่พวกเราก็ทำลายธรรมชาติของพวกมันอยู่ได้ สัตว์ใหญ่แบบนี้ เจ็บป่วยทีก็คงทรมานน่าดู เคยเห็นช้างป่วย เห็นใจจนน้ำตาจะไหล ถ้าเราช่วยรักษาดูแลมันได้อย่างสะดวก คงเป็นเรื่องดี จะขอช่วยเป็นแนวร่วมปลุกจิตสำนึกของคน ให้รักและช่วยเหลือพวกมันอย่างจริงจังได้แล้ว ที่สำคัญ เคยมีน้องชาย คุณแม่ตั้งชื่อให้ว่า คเชนทร์ เสียดายที่น้องอยู่ให้ชื่นชมได้แค่ 16 ปีเองค่ะ ยังคิดถึงน้องช้างน้อยคนนี้ไม่รู้ลืมเลยล่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 19 เม.ย. 47 22:17:55 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่ว่างเข้าเน็ตหลายวันครับ เลยได้ตอบเป็นคนบ๊วยๆ คิดถึงจัง คุณนัทที่รัก   ที่เคารพที่บ้านที่เคยให้คุยโทรศัพท์กะคุณนัทก็ชื่อนัท เหมือนกันจ้ะ จะเรียกนัทที่รักทีไรสะดุ้งทุกที อ่านเรื่องช้าง สัตว์ใหญ่มาหลายประเด็น แล้วไม่มีเรื่อง สัตว์เล็กๆ เล่าให้ฟัง บ้างเหรอ  อย่างเช่น เรื่อง แมงกินฟัน อ่ะ อิอิ   ล้อเล่น เล็กๆ  น่า  นัทที่รัก ........ฝากหอมแก้มคุณไซม่อน  ด้วยนะ จากคุณ : ตานุ่นภารโรง - [ 19 เม.ย. 47 22:27:08 A:202.129.13.196 X: ]

ความคิดเห็นที่ 30 อ่า .. อาเจ๊นัทตี้คับ ... ขออำภัยที่ผ่าน ๆ มา  ผมอ่านแล้วไม่ค่อยได้แปะ    แหะ .. โห .. อาเจ๊นึกว่าผมเคืองเร๊อะ .. แหะ ๆ  .. ไม่มีแม้แต่น้อยคับ  นี่คือสัตย์จริง .. ขำ ๆ มากกว่า .. ฮ่า .. แหม .. ก็กระผมไล่กัดไล่อำชาวบ้านเขาไปทั่ว  ทีตัวเองถูกหยอกบ้าง จะมาเคืองกันก็นิสัยไม่ดีสิใช่ไหมคับ ..   ในถนนใคร ๆ ก็รู้ว่าสัตยาชอบอำ  ทะลึ่ง  ติงต๊อง  กระล่อนเล่นไปวัน ๆ  ..แหะ .. เพราะฉะนั้นเจ๊จะมาอำคืนบ้าง  แซวบ้างก็เต็มที่ได้เคยคับ .. ผมก็รู้ว่าเจ๊เป็นคนหนุก ๆ มันส์ ๆ  .. เจ๊ไปเป็นแม่ยกให้ผม  วิกสังกะสีก็หนุกขึ้นอีกจม .. มาฝากเนื้อฝากตัวกับแม่ยกคนสวยถึงที่เลยคับ  แฮ่ !! .. จากคุณ : ส.สัตยา - [ 19 เม.ย. 47 23:00:05 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คุณ Mae ja อ้าวหายไปเที่ยวเชียงใหม่นี่เอง ลิ้นจี้ออกหรือยัง พี่ตั้งตารอกินมันอยู่ ทุเรียนทางนี้ได้กินแล้ว แต่ลิ้นจี่ยังไม่ได้กินเลย เรื่องภาษีโบสถ์นี่คนเขาลาออกกันเป็นแถว เพราะมันเหมือนการบังคับให้จ่ายน่ะ ไม่เหมือนของเรา ว่ามีศรัทธาก็ใส่กันไป คนรวยคนจนก็ใส่ได้ ไม่จำกัด คนทางนี้บางทีแทบจะไม่พอกิน มาเจอแบบนี้เค้าก็ย่อมต้องตัดรายจ่ายที่ไม่จำเป็นออกไป เช่นโบสถ์ พี่ก็เห็นด้วยเหมือนคุณนะและพี่ค่อนข้างแปลกใจและดีใจที่ในหลวงทรงตรัสคำแบบนั้นออกมา ท่านคงเหลืออดเต็มทีแล้ว แต่พี่ก็ขอให้เป็นตามปากท่านนะ ถ้าคนไหนมันทุจริตก็ขอให้มันมีอันเป็นไป แผ่นดินตัวเองไม่รัก แล้วจะไปรักอะไรได้ คุณโคอาร่า ถ้าชอบดูเต่าไปดูที่กองทัพเรือ สัตหีบสิ เขามีการเพาะพันธ์และอนุรักษ์พันธ์เต่าทะเล น่าสนใจและเรายังจับต้องเค้าได้ด้วย ชีวิตของเค้าน่าสงสารนะ ช้างก็เหมือนกัน แมว หมา ที่คนเอามาปล่อยตามถนน ตามวัดก็เหมือนกัน เล็ก ๆ เค้าน่ารักก็เอามาเลี้ยงเล่น พอโตแล้วก็ทิ้งเขาเลย ถ้าไม่รับผิดชอบก็อย่าเลี้ยงดีกว่า นับประสาอะไรกับสัตว์ แม้แต่คนนี่ก็เหมือนกัน ทำอะไรแล้วก็ไม่คิดกันให้ดี น่าสงสารเด็กน่ะ เศร้าใจดีแท้ ป้าเอม สวัสดีค่ะไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ เพราะไม่มีโทษจะยกให้ ไม่สบายเป็นอะไรไปคะ  อย่างไรก็ตามก็ขอให้ป้าเอมสุขภาพดีขึ้น หายป่วยไว ๆ ค่ะ เอ เห็นชื่อป้าเอมไปแอบเปิดร้านขายของอยู่แถววิกละครของคุณ ส.ด้วยนี่ ที่ไม่สบายนี่เพราะคุณส.หรือเปล่าจะได้บอกให้น้าสือสั่งเจ้าสอดไประดมสาว ๆ แก๊งค์รุ่นเดอะมาบอมบ์ให้ เอาให้เป็นเรื่องช้างไปเลยดีไหม ? จากคุณ : นัทตี้ - [ 19 เม.ย. 47 23:04:21 A:62.167.198.223 X: ]

ความคิดเห็นที่ 32 คุณตานุ่น ฯ คนอื่นเขาเรียกว่า ลุง แล้วยังทำตัวช้าอีก เคยได้ยินไหมเพลงลูกทุ่งสมัยก่อนที่ว่า "ชั่วโมงสี่ ลุงจะจีบให้หลานดู ชั่วโมงสองหลานดูลุงจีบก่อน " อย่าคิดมากพี่นี่มันเพลง เออ วันนั้นก็ไม่ได้ถามแฟนพี่ด้วยสิว่าชื่ออะไร ก็แฟนพี่คุยอยู่เรื่องอากาศอยู่เรื่องเดียวนี่นา เราเลยคุยไม่ออก พี่อยากฟังเรื่องแมงกินฟันเหรอ เดี๋ยวตอนหน้านะ วันนี้ฟังเรื่องแมงหวี่ไปก่อนนะ มีแมงหวี่สองตัวเป็นเพื่อนกัน วันหนึ่งตอนเช้าเจ้าเพื่อนแมงหวี่ก็ทักกับอีกตัวหนึ่งว่า "เฮ้ย เมื่อวานข้าเห็นเอ็งไป ดม ๆ หาอะไรกิน อยู่ท้ายก้นอีช้างสาวน่ะ " แมงหวี่ตัวที่ 2 " เฮ้ย จริงน่ะ " ว่าแล้วเจ้าแมงหวี่ตัวนี้ก็ตบเข่าตัวเองดังฉาดพร้อมกับพูดว่า "เสียดายฉิบ เฮ้ย แล้วทำไมไม่บินมาบอกวะ  ข้าจะได้ฝากรักให้สักสองที " จบแล้วจ้า พี่นุ่น เรียกแฟนว่านัทที่รักแล้วไม่ต้องสะดุ้งหรอก แต่ไอ้ที่พี่ฝากหอมแก้มตาไซม่อนนี่ มันน่าสะดุ้งกว่ากันนะ จากคุณ : นัทตี้ - [ 19 เม.ย. 47 23:24:29 A:62.167.198.223 X: ]

ความคิดเห็นที่ 33 คุณ ส.สัตยา วุ๊ย ไม่มีปัญหาค่ะ เดี๊ยนก็ติงต๊องเหมือนกัน ไม่รู้จะเครียดไปทำไมให้ฉี่เหลือง บางทีก็ถ้ามีรอบเดือนอารมณ์ก็อาจร้ายกาจไปบ้างตามฮอร์โมน มันเป็นธรรมดาและธรรมชาติน่ะ ไม่ต้องเกลี้ยกล่อมให้เป็นแม่ยกหรอก และเดี๊ยนก็ไม่สวยด้วย ขอเป็นแม่ยุ่ง กับแม่ย่น ที่พกความหนาวมานั่งดูด้วยได้ไหม เนื้อตัวไม่ต้องฝาก มันหนักมือและใหญ่ด้วย ถ้าของเล็ก ๆ อย่างไข่ นี่รับฝากจ๊ะ จากคุณ : นัทตี้ - [ 19 เม.ย. 47 23:36:41 A:62.167.198.223 X: ]

ความคิดเห็นที่ 34 แฮ่ะ ๆ  .. ตกลงจะเป็นแม่ยุ่ง  แม่ย่นใช่ไหมครับ .. แหม .. ไม่อยากเชียว   .. ผมฝากเนื้อฝากตัวล่ะไม่รับ .. ส่วน .. เอ้อ .. ไข่.. นั้นกระผมก็ไม่กล้าฝากครับ .. พลาดพลั้งคุณแม่ทำตก  แล้วผมจะทำยางงาย .. เอ้อ !! .. จากคุณ : สัตยา - [ 20 เม.ย. 47 13:49:33 A:210.86.200.207 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 อะฮ้า พระเอกลิเก หลงวิกจริงๆ ด้วย  ตอนนี้ ลิเกไม่เล่นหรือไง ครับ หายหน้าไป หลาย วีค แล้วนะ คนแก่ ก็แบบนี้แหละครับ  ทำอะไร ก้อช้า แบบว่า ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม ไม่รีบร้อน จนเรือล่มปากอ่าวแบบ คุณ ส. หรอก อิอิ อายุมากแล้ว ก้อต้องค่อยๆ นุ่มนวล เนิบนาบ แต่ก็ ทั้งหนัก ทั้งแน่น นา  ......ไม่ต้องพิสูจน์ก็ได้ ครับ รับประกันความชัวร์ในตัวเอง  ฮาาาาาาาา..... สมัยหนุ่มๆ น่ะ อย่าคิดมากน่า เดี๋ยวฉี่เหลือง จากคุณ : ตานุ่นภารโรง - [ 20 เม.ย. 47 20:08:35 A:202.129.13.196 X: ]