The gorgeous guy # 1

                                                  -= 1 =-


    ปิดเทอมหน้าร้อนใกล้สิ้นสุดลงแล้ว . . . เทอมใหม่เริ่มคืบคลานมาแล้ว  

    เพื่อนบางคนของฉันเลยไปเที่ยวทะเลส่งท้ายวันหยุดที่เหลือหน้าร้อนนี้ให้สนุก
    สะใจกับกิ๊กเขา . . .

    ฉันอายุสิบแปด  ตอนนี้ฉันทำได้ก็คือเล่นอินเตอร์เน็ตอยู่ในห้องตัวเอง :-(

    ฉันเปิดเว็บไซต์ที่มีอยู่ในโลกนี้ดูเสียปรุ จนไม่มีอะไรจะให้ดูอีกแล้ว

    o _ o เออ ใช่~!  กระทู้~!

    อา! บอร์ดของโรงเรียน!

    มันแวบเข้ามาในหัวฉันในทันใด

    เพราะไม่มีอะไรจะทำ . . .  ฉันเลยคลิกเข้าไปในบอร์ดโรงเรียนมัธยมสตรีโดอิล

    ในหน้าเกสต์บุ้ค  . . .

    ไม่มีข้อความอะไรเขียนมากนักเพราะเป็นบอร์ดของโรงเรียนมัธยมหญิง

    เนื่องจากไม่มีนักเรียนหญิงคนใดในห้องแช็ต ฉันเลยคลิกเข้าไปในหัวข้อกระทู้แทน

    "จี อุน ซุง(Ji Eun Sีung)"

    ถ้าฉันเดาไม่พลาดนั่นมันชื่อเด็กผู้ชายนะ. . .ฮิ  ฮิ   ฮิ . . .

    เอ๊ะ. . . นี่มันเรื่องอะไรกัน

    "นักเรียนหญิงมัธยมโดอิลฟังทางนี้หน่อยจ้า ~"

    " พวกเธอมันแต่งตัวเสร่อ ๆ ~

    อย่าแจ๋นไปเสนอหน้าแถวดาว์นทาว์นล่ะ!

    เข้าใจมะ?~~ โมโหเหรอ? งั้น โพสตอบดิ~~คิคิคิคิ"

    ใช่ค่ะ . . . โรงเรียนของเรา. . . มีชื่อเสียงเรื่องเรียนหนักและผลการเรียนยอดเยี่ยมที่สุดใน
    เมืองกวาชอน( Gua cheon ) นี้. . .

    เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วที่นักเรียนจะไม่สนใจสาระรูปตัวเอง . . . สวมกระโปรงลายสก็อตน่า
    เกลียด ๆ  ผมตัดสั้นแค่ต้นคอ เหน็บชายผมไว้หลังหู . . .

    นักเรียนร้อยละเจ็ดสิบสวมแว่นตา . . .

    แต่ไง !! นี่เกินไปแล้ว . . .ฮึ่ม!

    ฉันโกรธแล้วนะ

    ปัทโธ่!!!

    ฉันยิ่งเป็นคนเลือดร้อนอยู่

    (อันที่จริงฉันมักไม่ใคร่โมโหกับใครเมื่อปะหน้ากันจัง ๆ )

    เพราะโรงเรียนเราการเรียนเด่น

    เลยมีแต่พวกคงแก่เรียนเอาจริงเอาจังเรื่องการเรียน

    ใช่ว่าพวกเขาจะรู้สึกรู้สมอะไรไปด้วย . . . พวกเขาไม่ได้มาเล่นเว็บนี้สักเท่าไร

    ฉันรู้ดีว่าพวกเขาไม่ใช่เด็กสาวพวกที่จะมาโพสต์ตอบกระทู้ เล่น  . . .

    (ในโรงเรียนเรา มีฉันกับชุ่งวอน(Kyung Won) เพื่อนฉันเท่านั้นที่จัดเป็นพวกสัตว์สปีชีส์หา
    ยาก)

    อาทิตย์หนึ่งมีแค่สองคนเองกระมังที่ไปเล่น . . .  คงไม่มีใครว่างมาตอบไอ้หมอนี่หรอก  . . .

    ในที่สุด . . .ฉันจึงตัดสินใจยืนหยัดเพื่อศักดิ์ศรีของโรงเรียนตอบความเห็นนายคนนั้น . . .

    "หุบปากเลย  พูดก็พูดเถอะ ยังกะนายเท่ตายงั้นล่ะ~ ไสหัวไปให้พ้นเลย!! เชอะ?"

    แม้จะเขียนออกไปอย่างนั้น ฉันก็เกิดกลัว . . . เลยลบทิ้ง

    แก้ใหม่อีกทีว่า

    "เห็นเราแล้วเหรอ? เหอ ๆ ??"

    นั่นอ่อนไป เขาอาจเคยเห็นเราแล้วก็ได้


    ฉันตัดสินใจเขียนใหม่อีกที

    "นายจะเกินไปหรือเปล่า เราดูดีกว่านายหรอกย่ะ"

    นั่น อย่างงั้นดีแล้ว  . . . แต่แล้วฉันก็ไม่ค่อยมั่นใจนัก . . .

    ฉันปิดเครื่องคอม  . . . แต่พอผ่านไปสักชั่วโมง    ฉันก็ เปิดมันใหม่  แล้วเข้า ๆ ออก ๆ เพื่อดูว่ามี
    ใครมาตอบหรือเปล่า . . . แต่  . . . ไม่มีเลย . . .

    เมื่อตะวันเริ่มตกดิน  . . . ฉันก็เริ่มหิว

    พี่ชายฉันไปทะเล . . .

    แม่ก็ไปสังสรรค์กับพวกเพื่อน ๆ แม่บ้าน . . .

    พ่อก็กลับบ้านดึกคืนนี้ . . .

    เข้าไปในครัวเอาซีอิ๊วมาทำ 'bibim bob' ดีกว่า

    "กริ๊ง~ กริ๊ง~

    มือถือฉันดังขึ้น!!!
    ลืมไปก่อนเถิดเรื่องซีอิ๊ว ฉันรีบกลับไปรับสาย . . .

    "ฮัลโหล"
    "เธอรู้ไหมฉันเป็นใคร?"  เสียงผู้ชายพูด . . .
    ... นายนี่พูดเรื่องอะไรกัน . . .

    ตอนแรก ฉันก็นึกว่าชุงมีน(Jung-min) เล่นตลกอะไรกับฉันเสียอีก(ชุงมีนเป็นกิ๊กคนเดียวของ
    ฉัน . . . เราแค่เพื่อนกัน )

    "เอ่อ~~ ใครพูดน่ะ~"

    "เธอรู้ไหมฉันเป็นใครน่ะ?"

    "ใครพูดน่ะ . . . ."

    "ฉันเหรอ ? จีอุนซุง เด็กมัธยมซางไง  . . . "

    "จีอุนซุงไหน? "  

    O_O  . . .   โอ๊ะ โอ!!!นายคนนั้น . . . ที่ธามออิม

    ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว . . .

    รู้สึกว่าเขากำลังอารมณ์บ่จอย . . .

    "เอ่อ~ ทำไม?"

    "เฮ้ . . . เธอใช่มะคือเด็กนักเรียนหญิงคนนั้น?"

    " . . . เออ . . . "

    " **** . . . ล้อเล่นหรือไง? มีใครที่เธอรู้จักสนิทสนมอยู่โรงเรียนเราเหรอl?"

    " **** . . . .???? นั่นเขาเพิ่งสบถใส่ฉัน ฉันเริ่มเดือดเหมือนกันแล้วนะ . . .

    "เป็นไรเปล่าถ้าบอกว่าไม่รู้จักเลยซักกะคน"

    "อย่ามา แหลน่ะ!"

    "โทรมาหาฉันทำไม? นายรู้เบอร์ฉันได้ไง?"

    "ฉันก็เอามาจากทะเบียนเธอไง . . . ไม่รู้เหรอว่าฉันโทรมาทำไม ? อย่างกะตัวเองสำคัญงั้นน่ะถึง
    โทรมาไม่ได้?"

    "นายเองนะที่เริ่มก่อนน่ะที่ไปโพสต์ไว้ที่นั่น? ฉันเคยบอกเหรอว่าฉันเป็นคนสำคัญที่ไหนกัน?"

    "เฮ้ย เฮ้ย ฟังเธอว่าสิ " นายเองนะที่เริ่มก่อน?" ฮ่า ฮ่า ฮ่า !

    ... นายนี่ทวนให้เพื่อนฟัง ฉันได้ยินพวกเขาหัวร่อต่อกระซิกกัน

    "ยำยำ . . . ช่างเหอะ ฉันจะวางแล้ว."

    แล้วฉันก็วางสาย . . . แต่ฉันยังกลัวอยู่ . . . จะทำไงดีถ้าเขามาซ้อมเธอ?

    +กกกกริ๊งงงงง+

    ให้ตายสิ  โทรศัพท์ ฉันไม่ยอมเงียบเสียงสักที :-(


                                              -= จบตอน =-

    แก้ไขเมื่อ 20 เม.ย. 47 13:07:44

    แก้ไขเมื่อ 20 เม.ย. 47 13:06:54

    แก้ไขเมื่อ 20 เม.ย. 47 12:59:54

    แก้ไขเมื่อ 19 เม.ย. 47 12:21:03

    แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 47 11:26:18

    แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 47 02:43:06

    แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 47 02:22:09

    จากคุณ : MMII - [ 18 เม.ย. 47 02:19:59 ]