ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีครับผม ยินดีที่จะได้รู้จักกับทุกคนครับ มาคุยกันนะครับคุยให้สนุก                                                                                                               ขอบคุณครับผม จากคุณ : เจ้าน้อย - [ 19 เม.ย. 47 03:00:06 A:203.107.160.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 เหมือนคนเป็นโรคร้าย แล้วไม่กล้ามีความรัก... จากคุณ : กระวาน - [ 19 เม.ย. 47 04:02:51 A:62.134.113.11 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 หวาดวิตกไปเองหรือเปล่านะ .. จากคุณ : scottie - [ 19 เม.ย. 47 09:23:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ความรักเดินทางมาทักทาย ถ้ามันจะต้องจากไป ก็ขอให้มันเหลือแต่ความสวยงานในความรักดีกว่านะคับ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป จากคุณ : กริช - [ 19 เม.ย. 47 09:28:30 A:68.107.128.191 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าจะรัก อย่ากลัวเลย... จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 19 เม.ย. 47 09:39:47 A:202.129.2.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 @ ) _ _ _ _ __ _ _ _ _ _ _ __ _ _ _ _ ( @ ความรัก เห็นแก่ตัวเสมอ จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 19 เม.ย. 47 10:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ความรักเข้าทางประตู... เหตุผลจะบินออกทางหน้าต่าง.. ...ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลแบบไหนก็ตามเหอะค่ะ... @^____^@ จากคุณ : p_jung - [ 19 เม.ย. 47 10:45:37 A:203.149.40.222 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ความรักมีที่ทางของมันเอง ไม่ว่าจะคิดว่า"ฉันจะรักใครไม่ได้" ซักวัน ความรักมันก็จะทะลุกำแพงเข้ามาทักทายเราได้อยู่ดี เห็นแก่ตัวในความรักไม่ใช่เรื่องผิดนิค่ะ แต่อย่าให้มันมาทำร้ายเราหรือคนที่เรารักก็พอ จากคุณ : ก้อนหิน - [ 19 เม.ย. 47 10:48:21 A:65.41.110.134 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 เหมือนตะวันเลยอ่ะ กลัวที่จะรัก เพราะจริงจังกับรักเกินไป บางครั้งก็รักจนเกินพอดี ไม่รู้เหมือนกันว่าความรักที่พอดีนั้นอยู่ที่ตรงไหน แต่ ให้กำลังใจแด่ผู้ที่ ...... หวาดกลัว ความรัก......ทุกคนค่ะ จากคุณ : เพียงตะวัน - [ 19 เม.ย. 47 14:55:25 A:202.183.235.3 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 รักไม่กลัว กลัวไม่รัก มันหนักจิต ก็จะคิด ไปทำไม ให้ปวดหัว หนึ่งนั้นไป สองนั้นมา ไม่น่ากลัว มิใช่ชั่ว จงตริตรอง มองให้ดี เกิดเป็นหญิง แท้จริง แสนจะง่าย เปิดดูกาย ใจคนข้าง อย่างถ้วนถี่ ทั้งเปิดตา เปิดใจ ใกล้ดูที คงจะมี คนรักได้ ในสักวัน ถ้าไม่ดี เฉดหัวไป ให้ไกลห่าง ถึงอ้างว้าง ยังดีกว่า มาสังสรรค์ แผ่นดินนี้ ยังมีชาย หลายเผ่าพันธุ์ ข้อสำคัญ จริงใจกัน เท่านั้นพอ ที่แล้วมา ก็แล้วไป อย่าไปคิด จะลองผิด ลองถูกไป ไม่ต้องหงอ ใจเราเอง เป็นเจ้านาย ให้กายพอ ใครจะล่อ ลงหลุมรัก มักยากเย็นมี มีเวลา ถมเถไป ในเรื่องรัก เรื่องอกหัก คิดไปใย มิใช่ที่ ลองรักดู สักวันหนึ่ง คงซึ้งดี มีศักดิ์ศรี มีรักแท้ ไม่แพ้ใคร จากคุณ : นัทตี้ - [ 19 เม.ย. 47 16:10:48 A:62.167.198.223 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 แก้ไขหน่อย ลืมลบคำว่ามี ตรงที่ว่า ใครจะล่อ ลงหลุมรัก มักยากเย็น คำว่า มี ที่ต่อท้ายนั้นให้ตัดทิ้งไป เพราะมันเป็นของอีกบรรทัดต่อมาค่ะ จากคุณ : นัทตี้ - [ 19 เม.ย. 47 16:16:34 A:62.167.198.223 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 เอ๊ย ขึ้นไปอ่านดูอีกทีเลยทำให้กลอนในตอนท้ายผิดฉันทลักษณะไปหมด งั้นเอาใหม่นะ ที่แล้วมา ก็แล้วไป อย่าไปคิด จะลองผิด ลองถูกไป ไม่ต้องหงอ ใจเราเอง เป็นเจ้านาย ให้กายพอ ใครจะล่อ ลงหลุมรัก มักยากเย็น มีเวลา ถมเถไป ในเรื่องรัก เรื่องอกหัก คิดไปใย ให้ยากเข็ญ ลองรักดู หาผิดไม่ ใช่ยากเย็น ศักดิ์ศรีเน้น  เกณฑ์รักแท้ ไม่แพ้ใคร จากคุณ : นัทตี้ - [ 19 เม.ย. 47 16:34:29 A:62.167.198.223 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 ความรักมีหลายแบบค่ะ ถ้ารักตัวเองมากกว่า ก็จะเกิดความกลัว เพราะกลัวที่จะผิดหวังได้ค่ะ ลองเปลี่ยนมาเป็นความรักแบบเมตตาดูสิคะ โลกจะสดใสขึ้นค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 19 เม.ย. 47 16:37:24 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ไม่มีความเห็นคับ เพราะว่า.. ปิ๊วยังรักไม่เป็นเรย จากคุณ : ปิ๊ววววว - [ 19 เม.ย. 47 23:49:19 A:202.57.176.203 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าหัวใจยังเต้น ก็มีโอกาสจะรักใครๆ ได้อยู่เสมอค่ะ และถ้ามันไม่เต้นแล้ว ก็ไม่กลัวที่จะอ้างว้าง เพราะชีวิต ความรู้สึกนึกคิด คงจบสิ้นลง ณ วันนั้น :) จากคุณ : โคอาร่า - [ 20 เม.ย. 47 09:33:03 A:10.0.153.141 X:203.130.143.243 ]

ความคิดเห็นที่ 16 นี่เป็นบทกลอนหรือคำถามกันคะ.............ยังไงก็ขอตอบหน่อยละกัน อ้างว้างไหมถ้าสักวันคุณจะรักใครไม่ได้.......ไม่หรอก เพราะรู้ว่าไม่มีทางเป็นอย่างนั้น แต่ถ้าถามว่าจะรักใครได้มากเท่านั้น เหมือนอย่างที่รักคนบางคนหรือเปล่า ตอนนี้ยังตอบไม่ได้ ความรักจำเป็นรึเปล่า ดิ้นรน แสวงหา อยากได้มาเป็นเจ้าของ ไม่เห็นต้องทำอย่างนั้น ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าความรู้สึกนี้เรียกว่าความรักหรือเปล่า หรืออาจจะแค่หวังดี อยากให้คนๆนั้นมีความสุข ไม่ต้องรู้ก็ได้ว่าเรารู้สึกดีๆด้วย ไม่ได้อยากไปบอกความรู้สึก แค่นานๆได้เจอสักครั้ง หรือได้ยินเสียงก็ดี ปลอบใจบ้างเวลาคนๆนั้นมีความทุกข์ ****เค้าเรียกว่าความรักหรือเปล่าคะ ถ้าใช่ เราคงหลายใจน่าดูเลย**** จากคุณ : vilandra - [ 20 เม.ย. 47 10:25:44 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เจ้าน้อยร่วมคุย... * คุณ กระวาน - ใช่เลยครับ เธอเป็นโรคทางจิตครับ                      และเข้าข่ายทางด้านจิตเภทครับ                       * คุณ scottie -  ผมก็ว่างั้นครับ  แต่เธอคงคิดดีแล้ว                      กระมังครับที่คิดอย่างนั้น...น่าเศร้าครับ                      เธอคงคิดไปถึงทางวิทยาศาสตร์นะครับ                      ในด้านทางพันธุกรรม เธอคงกลัวลูก                      ของเธอจะเป็นด้วยละครับ...                      คิดลึกจังเลยเนอะ น่าปวดหัว... * คุณ กริช -     เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับผม...                     ผมก็รออยู่นะเนี่ยไม่เห็นว่าจะมีแวว..เฮ้อ! * คุณ ซอมพอแดง - ผมว่าเธอไม่ใชไม่กล้ารักหรอกครับ                            แต่มีเหตุผลที่เธอรักไม่ได้ต่างหาก                            ครับผม... * คุณ เอ่อ่อ่ะนะคะ - แค้นฝังใจใครอะไรรึเปล่าครับเนี่ย                           ฮึ..ฮึ..ฮึ... ดุจัง..แต่ ป๊มไม่เห็นแก่ตัว                           นะครับ * คุณ p_jung - ช่วยอธิบายผมด่วนครับ...                      ผมเป้นคนคิดไกลนะ * คุณ ก้อนหิน - แล้วถ้ามี่ความรักเข้ามาเยอะแล้วไม่เลือก                      ซะทีจะเห็นแก่ต้วแล้วผิดไหมครับเนี่ย... * คุณ เพียงตะวัน - จริงจังกับความรักผมว่าเป็นสิ่งที่ดีและ                          มีค่าที่สุดสำหรับทุกคนแต่เอาเป็นว่า                          ถ้าคุณรักแล้ว..ความเป็นตัวของตัวเอง                          หายไปหรือเราเหนื่อยที่จะวิ่งตามมัน                          แสดงว่าเราจริงจังกับมันมากไป                          แต่ในทางกลับกัน  คุณสบายเกินไป                          ที่ทำให้คนที่รักคุณเหนื่อยใจ                         ได้เกือบทุกวัน...ความจริงจังชองคุณ                         ก็ไม่มีเอาเสียเลยครับ                         เอาเป็นว่า..รักก็ให้รู้ว่าจะให้รักอย่างไร * คุณ นัทตี้ - ผมว่า...ให้คนกล้ามีความรักนี่ดีนะครับ                   แต่ขอเสริมครับว่าต้องรอบคอบและ                   ระมัดระวัง...โดยเฉพาะคุณผู้หญิงครับ * คุณ รสา รสา - จริงครับ  เมตตาเยอะความสุขก็แยะ...                                    ...เนอะ... * คุณ ปิ๊ว - ฮืม...สู้ต่อไปครับ...เดี่ยวก็มาไอ้ความรักน่ะ.. * คุณ โคอาร่า - จริงครับ  มันเป็นสัจธรรมของโลก...                      แต่ก็เจอไวไวก่อนจะไม่ได้เจอดีกว่านะ..                                         ขอบคุณครับที่เข้ามาคุยกันอย่างสนุกสนาน และขอบคุณล่วงหน้าครับสำหรับผู้ที่จะเข้ามาคุยท่านต่อไป และขออภัยถ้าในบขางครั้งใช้คำไม่ถูกกาละเทศะครับ                                          ขอบคุณครับผม จากคุณ : เจ้าน้อย - [ 20 เม.ย. 47 10:37:17 A:203.107.198.64 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 เจ้าน้อยขอทักทาย * vilandra - ผมว่าไม่ใชเป็นคนหลายใจหรอกครับ                 แค่ยังไม่ใช่หรือไม่ก็เห็นแล้วมันผูกพัน                 ก็เลยแอบเพิ่มความรักให้เขาห่างๆ                 มันไม่ผิดนี่ครับ...ผมว่าคุณเป็นคนที่เข้าใจ                 ความรักทีเดียวนะ..                                                        ขอบคุณครับที่ตอบมา จากคุณ : เจ้าน้อย - [ 20 เม.ย. 47 10:49:05 A:203.107.198.64 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้วอยากบอกว่า.. 'ใจ เย็น ๆ นะคะ' :) จากคุณ : คิมมี่ (*CriMy*) - [ 20 เม.ย. 47 21:14:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เกินไปป่าวเพ่ จากคุณ : ตุ๊กก้า - [ 20 เม.ย. 47 21:32:34 A:203.107.199.193 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 ทำไมต้องใจเย็นด้วยครับ จากคุณ : เจ้าน้อย - [ 20 เม.ย. 47 21:50:59 A:203.107.199.193 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านกระทู้ตอบของคุณแล้วมีความคิดเพิ่มเติมอีกนิดหน่อยค่ะ...เป็นความเห็นส่วนตัว...ว่าในอีกแง่หนึ่ง ผู้หญิงคนนี้อาจเป็นโรคที่รักษาไม่หายขาด เช่น เอดส์ หรือมะเร็ง ทำให้มีความรักไม่ได้...เพราะห่วงคนรักและลูกในอนาคต (ถ้าไม่นับกรณีที่คุณเจ้าน้อยบอกว่า เธอเป็นโรคจิต) จากคุณ : กระวาน - [ 20 เม.ย. 47 22:18:36 A:213.61.211.79 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 ถ้าเธอใจเย็นลง.. เธอจะรู้ว่า..ชีวิตมันไม่น่ากลัวขนาดนั้น.. อยู่ที่คนใกล้ชิด และการบำบัด.. คนเราทุกคนมี "โรคจิต" ประจำตัวค่ะ.. อยู่ที่ว่า..จิตนั้นหลุดจากการควบคุมเมื่ิิอไหร่.. เคยเห็น..คนที่โกรธ แล้วสามารถทำอะไรก็ได้หรือเปล่าคะ.. หรือ...คนที่เสียใจมาก ๆ แล้วก็คิดโน่นนี่เป็นตุเป็นตะ คิดว่าคนโน้น คนนี้ ทำอย่างโน้น อย่้างนี้..โดยที่ความเป็นจริง คนเหล่านั้นไม่ได้ทำอะไรเลย..อาการที่เรียกว่า "คิดไปเอง" และเศร้า กดดันว่าสิ่งที่ตัวเองคิดนั้นถูกต้อง..ทำให้ยิ่งเครียด และอาการก็ยิ่งไปใหญ่.. และถ้าหลุดจากจิตควบคุมเมื่ิอไหร่... ไม่ว่าคุณจะพูดอะไร...เขาคนนั้นจะไม่เชื่อคุณเลย.. และจะไม่รับรู้เหตุผลใด ๆ ทั้งสิ้น.. เพราะเหตุผลพวกนั้นจะไป ทำให้เขาจนมุมของตัวเอง...เกิดการต่อต้านอย่างแรง.. จากในเรื่อง..ถ้าเธอคนนั้นยังรับรู้ว่าตัวเองเป็นอะำไรแล้วล่ะก็ แสดงว่า มีทางหาย...แต่ต้องใจเย็น และต้องดูแลบำบัดด้าน จิตใจอย่างอดทน...และมีกำลังใจ.. ยกเว้นว่า..เธอจะเป็นโรคร้ายแรงที่สามารถติดต่อทางพันธุกรรม จริง ๆ ค่ะ.. มีสาระจังเลยวันนี้เรา.. อิอิ.. จากคุณ : คิมมี่ (*CriMy*) - [ 20 เม.ย. 47 22:35:19 ]

ความคิดเห็นที่ 24 * คุณ คิมมี่ - คำอธิบายของคุณใช้ได้ที่เดียวครับ ผมว่า                  มันจะเครียดไปหน่อยถ้าเราจะยังคุยกันถึง                  เรื่องโรคที่มันปวดขมองต่อไปเอาเป็นว่า                  ผมขอความคิดเห็นของคุณอีกอย่างว่า                  " คุณจะอ้างว้างไหมถ้ารักใครไม่ได้ " * คุณกระวาน - ครับผม มันสามารถเป็นได้อย่างครับ                     ถ้าไม่กล่าวถึงโรคที่ผมกล่าวถึง                     แต่ก็จะยังอยู่ในประเด็นที่ว่า จะเหงาไหม                     ถ้าเราจะอยู่ตัวคนเดียวครับ                     ขอขอบคุณจริงๆครับที่กลับมาอ่านกระทู้ ที่เป็นคำตอบของผม  มันเหมือนได้คุยกัน สนุกดีครับ ( หวังว่าคงกลับมาอ่านนะ )                                       ขอบคุณครับผม จากคุณ : เจ้าน้อย - [ 22 เม.ย. 47 01:18:09 A:203.107.198.103 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณเจ้าน้อยคะ อิหั้นอ่านเรื่องของคุณแล้ว ไม่เข้าใจอะค่ะ สงสัยว่า 1. "ฉัน" ในเรื่องนี่ หญิง หรือ ชาย แต่หากอ่านแบบ ลวกๆ แนน่าจะเป็นหญิง 2. คุณรำพัน เรื่องของคุณเองหรือเปล่า หากใช่ ฉัน ก็เป็นชาย เพราะคุณแดสงตัวว่าเป็นชาย 3. หาก ฉัน เป็นชาย ก็ต้องเป็นชายที่อ่อนไหว แต่เก็บกดมาก จะเก็บกด อดกลั้น ซ่อนอะไรอยู่ ก็แล้วแต่ แต่ ฉัน ในเรื่องเก็บกดสุดๆ 4. ไม่เข้าใจว่า มีรัก แต่รักอีกไม่ได้ แถมพูดถึงเรือ่งการสร้างครอบครัว และมีลูก ถ้าอย่างนั้น ทำไมคุณจะ รัก อีกไมได้ล่ะคะ งง ต่อคำถามที่ว่า ... คุณจะอ้างว้างหรือเหงารึเปล่าถ้าหากคุณไม่มีโอกาสรักใครได้อีก...ถึงแม้ใจคุณยังจะมีรักอยู่ อ้างว้างค่ะ เหงา และเศร้า และขัดเคืองหัวใจยิ่งนัก จริงๆแล้ว การที่มีรักอยู่แล้ว และให้บังเอิญมีรักซ้อน ไม่ใช่เรื่องผิดปกติ เพียงแต่หากเกิดขึ้นแล้ว จะจัดการอย่างไร กับสิ่งที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้าต่างหาก แต่การเก็บกลั้นความรู้สึกของตัวเอง แล้วทำให้จิตใจเศร้าหมอง อิหั้นว่า หากอั้นไว้ได้ ก็ดี แต่ถ้าอั้น แล้วจะแพร่ด ออกทางอื่น (นี่พูดตามหลักการถ่ายเทพลังงาน in put - out put อ่ะนะ) แล้วหากคุณ ผ่อนถ่ายพลังงานไม่ได้ มันก็ระบม ระทม ระทดท้ออุรา โดยส่วนตัว หากเรื่องที่คุณเขียน เป็นประสบการณ์จริง อิหั้นว่า คุณควร หันหน้าเข้าเผชิญความรู้สึกดังกล่าวด้วยความทรนง Deal กับมันอย่างองอาจ แล้วคุณจะทะลุผ่านมันไปได้อย่างสวยงาม บาดแผลที่คิดว่าจะเกิด อาจไม่เกิด หรือหากเกิด ก็อาจไม่เฟะ อย่างที่คุณกลัวไว้ล่วงหน้าก็เป็นได้ การพุ่งทะลุความกลัว มันไม่อันตราย อย่างที่คุณคิดหรอก ลองดู Cheer จากคุณ : น้าสือสาว - [ 23 เม.ย. 47 16:54:02 A:210.86.188.76 X: ]