ข้าวเหนียวทุเรียน

    ข้าวเหนียวนึ่งพอสุก แล้วมาคลุกกระทิข้น
    กวนไปใจหมุนวน นึกถึงคนที่ห่างไกล

    น้ำตาลนั่นสิหวาน มาผสานบรรจงใส่
    ค่อยหลอมละลายไป เหมือนหัวใจละลายตาม

    แกะเนื้อทุเรียนหน่อย ต้องค่อย ๆ ระวังหนาม
    ทิ่มแทงเจ้าคนงาม พี่ครั่นคร้ามในอกตรม

    ใส่ลงกวนในหม้อ เพียงแค่รอมันผสม
    เดือดแล้วก็ภิรมย์ รอเด็ดดมชมชื่นใจ

    ตักใส่ถ้วยน้อย ๆ พี่รอคอยเจ้าแก้มใส
    กินด้วยกันเร็วไว ยิ่งหวานใจได้เคียงนาง

    ******

    เขียนเรื่องรักไม่ค่อยแล่น เขียนเรื่องกินดีกว่า
    แต่เขียนไปเขียนมา ดันมาพันกันอีก...
    ตลกบริโภครึเปล่าไม่รู้... ^^'

    โอ้..ทุเรียนจ๋า...

    จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 22 เม.ย. 47 16:05:41 A:202.129.2.9 X: ]