ข้าวเหนียวนึ่งพอสุก แล้วมาคลุกกระทิข้น
กวนไปใจหมุนวน นึกถึงคนที่ห่างไกล
น้ำตาลนั่นสิหวาน มาผสานบรรจงใส่
ค่อยหลอมละลายไป เหมือนหัวใจละลายตาม
แกะเนื้อทุเรียนหน่อย ต้องค่อย ๆ ระวังหนาม
ทิ่มแทงเจ้าคนงาม พี่ครั่นคร้ามในอกตรม
ใส่ลงกวนในหม้อ เพียงแค่รอมันผสม
เดือดแล้วก็ภิรมย์ รอเด็ดดมชมชื่นใจ
ตักใส่ถ้วยน้อย ๆ พี่รอคอยเจ้าแก้มใส
กินด้วยกันเร็วไว ยิ่งหวานใจได้เคียงนาง
******
เขียนเรื่องรักไม่ค่อยแล่น เขียนเรื่องกินดีกว่า
แต่เขียนไปเขียนมา ดันมาพันกันอีก...
ตลกบริโภครึเปล่าไม่รู้... ^^'
โอ้..ทุเรียนจ๋า...
จากคุณ :
ซอมพอแดง
- [
22 เม.ย. 47 16:05:41
A:202.129.2.9 X:
]