วันนี้ ออกจากบ้านด้วยหัวใจเริงร่าราวติดปีก
วันนี้ ฉันมีปีก
วันนี้ ริจะเป็นกามเทพกับเขาซะทีหนึ่ง
เมื่อคืนได้รับโทรศัพท์จากชายหนุ่มที่เคยเจอกันครั้งแรกเมื่อสามปีก่อน
คนที่เป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที
คนที่ก่อนจะเจอหน้า โดนเพื่อนเตือนเอาไว้ว่า
"มันเพี้ยนๆ หน่อยนะ แกทนๆ เอาหน่อยแล้วกัน... ประมาณว่าเป็นคอมมิวนิสต์คนสุดท้ายในประเทศไทย"
ตอนแรกก็นึกว่าเพื่อนขู่เล่น แต่พอได้เจอถึงรู้ว่าจริง
เพียงแต่มันไม่จริงทั้งหมดหรอก
เขาก็แค่เป็นคน "ช่างสงสัย" มากไปหน่อยก็เท่านั้น
เขาเป็นชายหนุ่มที่มาพร้อมคำถามเป็นกระบุงโกยราวกับฉันจะมีคำตอบให้ทั้งหมด
และเอาจริงเอาจังไปซะทุกเรื่อง
- ทำไม yahoo.com ต้องตั้งชื่อว่า yahoo ด้วยล่ะ ไม่เห็นมีความหมายอะไรเลย จะรู้ได้ไงว่ามันมีเมล
- หมาหุ่นยนต์เนี่ยนะ สร้างมาทำไมเนี่ย ไร้สาระ
- ตอนนี้ ที่ไปรษณีย์เขายังมีบริการโทรเลขอยู่หรือเปล่า (เออ...นั่นนะสิ)
ดังนั้น แทนที่จะบอกว่า "เพี้ยน" ฉันคิดว่าเขาน่าสนใจมากกว่า
ข่าวที่ได้รู้ล่าสุดคือ เขาไปเป็นครูหนุ่มอยู่บนดอยสูงดอยไหนซักดอยหนึ่ง
รับเงินเดือนเป็น "อุดมการณ์"
วันนี้ เขาเข้ากรุงเทพมาพร้อมกับจดหมายของเพื่อนคนที่แนะนำให้ฉันได้รู้จักเขา
เรานัดเจอกันวันนี้ สิบเอ็ดโมงเช้า
ตื่นเต้นๆ ไม่รู้เจอกันครั้งนี้ จะมีคำถามอะไรอีก
โดยเฉพาะในยุค "ทักษิณาธิปไตย" อย่างนี้...คงมันส์พิลึก
เมื่อคืน วางหูจากเขาไปไม่ถึงนาที
อีกสายก็เข้า คราวนี้เป็นน้องสาวคนสวย
เธอเป็นนิสิตจุฬา และเป็นสาวสยามเต็มรูปแบบ
แถมยังเป็น "ไฮโซของจริง"
ได้รู้จักน้องคนนี้ผ่านเพื่อนที่คิดไปจีบน้องเขาอีกที
แม้จนป่านนี้ เพื่อนคนที่ว่าจะจีบน้องเขาไม่ติด
แต่ฉันคนนี้ต่อติดกับน้องเขาไปเรียบร้อย
เธอเป็นน้องสาวที่น่ารักจริงๆ
และต้องบอกว่าเป็นไฮโซจริงๆ จนหมั่นไส้ไม่ลง
คนบางคน เขาเป็นแบบนี้ ใช้ของแบบนี้ ไม่ใช่เพราะว่าอยากอวด
แต่เป็นเพราะเขาถูกเลี้ยงมาแบบนี้จริงๆ
เพราะได้รู้จักเธอ ถึงได้เข้าใจเส้นคั่นระหว่าง
ไฮโซตัวจริง กับคนที่พยายามจะเป็นไฮโซ
เพราะพวกแรกซื้อเสื้อผ้าราคาแพงแล้วตัดป้ายยี่ห้อออก
ในขณะที่อีกพวก ซื้อแล้วพยายามจะปลิ้นเอาป้ายโชว์
ตอนแรกๆ ที่ได้เจอ นึกหมั่นเขี้ยวหน่อยๆ เหมือนกันตามประสาคนใจร้าย
แกล้งพาน้องเขาไปลุยอาหารข้างทาง
ปรากฏว่าท้องเสียค่ะ เล่นเอาพี่ๆ หงอยด้วยความสำนึกผิดไปเลย
ธาตุอ่อนจริงๆ
แต่น้องเขาน่ารัก ขอความช่วยเหลือทีไรไม่เคยปฏิเสธ
โทรไปทีไรก็คุยราวกับสนิทกันมาเป็นสิบปี
เป็นคนที่ใครได้เห็น ได้รู้จักก็ต้องตกหลุมรัก
และขยันตอบคำถามจริงๆ
คนช่างหลงทางอย่างเราก็เลยได้พึ่งบ่อยๆ
เวลาโทรไปถามทางทีไร น้องสาวใจดีก็จะเริ่มอธิบายตั้งแต่ตั้งต้นจากบ้านเรา
น่ารัก... แม้บางทีพี่อยู่สยามแล้ว แต่น้องจะเริ่มจากบ้านพี่ก็ไม่เป็นไร ฟังได้
เพราะรู้ว่าน้องเขาเจตนาดี
คุยๆ กับน้องเขาแล้วปิ๊งไอเดีย
จะเป็นยังไงถ้าเอาคนสองคนนี้มาเจอกัน
คงสมกันพิลึก
คนหนึ่งช่างถาม คนหนึ่งช่างตอบ
คนหนึ่งมองโลกในแง่ร้าย คนหนึ่งมองโลกในแง่ดี
คนหนึ่งเป็นกาแฟขม คนหนึ่งเป็นนมข้นหวาน
ให้เขาเป็นหยิน และเธอเป็นหยาง
โอ้ ความคิดบรรเจิด
จัดแจงนัดน้องสาวคนสวยให้มาหาเวลาเดียวที่นัดกับครูหนุ่ม
คนหนึ่งจะเอาจดหมายมาให้
คนหนึ่งจะมาขอยืมหนังสือ
เพอร์เฟคท์... คิดแล้วเมื่อคืนก็เข้านอนด้วยความตื่นเต้น
...................
.......
เย็นแล้ว
หุบปีกกลับบ้านหงอยๆ
ชายหนุ่มมาก่อนเวลานัดสิบนาที
แล้วรีบขอตัวกลับไป เพราะนัดกับคนอื่นไว้
สาวสวยมาหลังเวลานัดเกือบครึ่งชั่วโมง
เพราะหาที่จอดรถไม่ได้
เป็นอันว่า "คลาด" กันไป...จนได้
เฮ้อ... ทำไมถึงลืมเรื่องนิสัยส่วนตัวไปได้นะ
ลืมสนิทเลย... มือใหม่ก็อย่างนี้แล่ะ
กามเทพฝึกหัดคงทำได้แค่นี้
ที่เหลือคงต้องพึ่งพระพรหมตัวจริงแล้วล่ะ
ว่าบนโลกบวมๆ ใบนี้
คนสองคนนี้สมควรจะได้เจอกันจริงๆ มั้ย
เขาว่าทุกคนบนโลกโยงหากันได้โดยผ่านคนแค่เจ็ดคน
ในเมื่อสองคนนั่น มีทางลัดผ่านฉันแล้ว
ฟ้าดินคงไม่ใจร้ายเกินไป ช่องว่างคงไม่ห่างเกินไป
หวังว่าทั้งสองคงได้เจอกัน
โดยไม่ต้องพึ่งกามเทพมือใหม่...ที่ไม่เอาไหนคนนี้
แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 47 11:29:42
แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 47 11:18:14
จากคุณ :
นารูมิ 
- [
25 เม.ย. 47 11:01:50
]
+:+: มือใหม่+:+:
อยากให้มีต่อครับ อยากรู้ว่าถ้าเจอกันแล้วจะเป็นเช่นไร
