เรื่องที่ผมจะเล่าให้คุณฟังต่อไปนี้ คุณต้องไม่เชื่อแน่ว่ามันเกิดขึ้นจริง ขนาดตัวผมเองยังไม่เชื่อเลย ถ้ามันไม่ได้เกิดขึ้นกับผมโดยตรง ต่อให้อมพระมาพูดผมก็ไม่เชื่อ อาจนึกว่าแต่งเรื่องมาแหกตาผมก็ได้ แต่ผมขอยืนยันว่าสิ่งที่ผมจะเล่าให้คุณฟังทั้งหมดเป็นเรื่องจริง เพียงแต่เปลี่ยนชื่อตัวละครในเรื่องเท่านั้น เพราะผมไม่ต้องการให้ใครมายุ่มย่ามกับชีวิตของผม เอาละ ผมก็เกริ่นมานาน ตอนนี้เชิญคุณพบกับสิ่งมหัศจรรย์ที่ได้เปลี่ยนชีวิตผมให้ผิดไปจากเดิมตลอดกาล

คืนหนึ่งในฤดูฝน ขณะผมเดินตากฝนกลับหอพักชายที่ตั้งอยู่ซอยไพรีพินาศในเขตชานเมืองตามปกติเหมือนทุกๆวัน แต่สำหรับวันนี้มันดูแปลกตาออกไป อาจเป็นเพราะฝนตกหนัก ท้องฟ้ามืดครึ้ม มองๆดูเริ่มออกสีแดงมากขึ้นเรื่อยๆคล้ายทะเลเลือด อึย.........น่ากลัวมาก ผมจึงรีบเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น รีบๆจ้ำอ้าวเพื่อให้ถึงหอพัก

ผมเริ่มรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติได้ตอนกำลังเดินผ่านศาลเจ้าพ่อพิฆาตไพรีซึ่งตั้งสถิตอยู่ใต้ต้นไทรใหญ่ที่มีอายุนับร้อยๆปี ชาวบ้านร้านค้าแถวนี้ต่างพากันเคราพสักการะบูชา มีคนนำผ้าเจ็ดสีมาผูกล้อมรอบต้นไทรใหญ่เสมอๆ บ้างนำหมูเห็ดเป็ดไก่มาแก้บน ตามแต่ตนได้ให้คำมั่นสัญญาไว้ ปกติผมเป็นคนไม่เชื่อในเรื่องราวเหล่านี้ แต่ก็ไม่ได้ลบลู่

เวลาผมเดินผ่านศาลผมจะยกมือไหว้ทุกครั้ง ตามคำสั่งสอนของหลวงพ่อที่ว่า ไปอยู่ที่ไหนให้เคราพเจ้าของสถานที่ ให้อ่อนน้อมถ่อมตน เจอใครที่อาวุโสกว่าก็ไหว้ ทำตัวให้มือไม้อ่อน ใครเห็นเขาจะได้รักใคร่เอ็นดู ถึงเอ็งมันจะไม่หล่อไม่มีพ่อรวยๆเหมือนคนอื่นเขา หุ่นออกจะอ้วนเหมือนหมู หน้าคล้ายผีตายซากก็เถอะ แต่ความดีของเอ็งจะทำให้เอ็งได้ดีในวันหน้า

แต่ตอนจากนี้ผมจะไม่เชื่อมันอีกต่อไปแล้ว ทำดีได้ดีมีที่ไหน คนชั่วได้ดีมีถมไป เหมือนอย่างไอ้เรศมันขโมยผลงานของผมไปเสนอให้ผู้จัดการ พอผมรู้ผมรีบไปบอกเจ้านายว่ามันเป็นงานของผม ผมทำมันเองกับมือ แทนที่เจ้านายจะเชื่อผมและไล่มันออก กับไล่ผมออกแทน หาว่าผมมันไอ้คนขี้โกหก ไอ้ขี้อิจฉา ทั้งๆที่ทุกคนในบริษัทต่างรู้ความจริงว่าผมอยู่ดึกดื่นทำทุกวัน แต่กับไม่มีใครกล้าออกมาเป็นพยานให้ผม ทุกคนมันขี้ขลาดกลัวตกงาน เพราะไอ้เรศมันเป็นชู้รักของผู้จัดการ ทุกคนหัวเราะเยาะผม ด่าผมว่าเป็นไอ้โง่ รู้ๆอยู่ว่าไอ้เรศมันเป็นใคร ดันกล้าไปงัดข้อกับมัน แม้แต่ สุรางคนา นักประชาสัมพันธ์คนสวยของบริษัทขวัญของทุกคนรวมทั้งผมด้วย ยังหัวเราะเยาะผม ผมจะอยู่ต่อไปทำไม สู้ตายๆไปให้มันพ้นๆไปจากไอ้โลกเส็งเค็งใบนี้ดีกว่า

พอคิดมาถึงตอนนี้ ผมรู้สึกอยากอาเจียนของเก่าออกมา เนื่องจากก่อนหน้านี้ ผมซัดเหล้าเข้าไปเป็นโหลๆทั้งที่ไม่เคยกินมันเลย ลืมบอกไปผมเป็นเด็กกำพร้ามาตั้งแต่เกิด ถูกนำมาทิ้งไว้ที่วัด หลวงพ่อท่านสงสารจึงเลี้ยงไว้เอาบุญ ขอบอก ผมเป็นอารามบอยของแท้
เอาละผมออกนอกเรื่องไปเยอะ กลับมาเรื่องเดิมกันได้แล้ว ดังนั้นผมจึงเดินไปที่คลองส่งน้ำซึ่งอยู่ห่างออกไปทางด้านหลังต้นไทรเล็กน้อย ทันใดนั้นได้ฟ้าผ่าเปรี้ยงลงตรงต้นไทร แสงสว่างจ้าวาบขึ้นมา ตาผมแสบฝ้าฟางจนมองอะไรไม่เห็น หูผมอื้อไปหมด ก่อนสติสัมปชัญญะของผมจะวูบดับลง

“ที่มีมันที่ไหนกัน ขาวสว่าง โล่งสุดลูกหูลูกตา หรือเราตายไปแล้วจริงๆ ตามคำขอ”

ผมคิดในใจอย่างนั้น แต่มันกับเป็นเสียงพูดดังขึ้นสะท้อนกังวานออกมาเหมือนเวลาคุณปาหินลงน้ำมันแตกเป็นวงกว้างออกไปทุกทิศทาง ยังไม่ทันที่ผมจะหายตกใจ ได้มีเสียงพูดที่แสดงอำนาจบารมีดังตอบกับมาจากร่างของชายแปลกหน้า ลักษณะของชายผู้นี้ดูแปลกตา คือมีร่างสูงใหญ่บึกบึนเหมือนนักรบสมัยโบราณ ไม่เพียงเท่านั้นยังนุ่งจุงกระเบนสีแดงลงดิ้นเงินดิ้นทอง ทั้งใส่กำไลทองทั้งข้อแขนข้อขา คล้ายพระเอกละครของกรมศิลป์ที่แสดงในโรงละครแห่งชาติ

“เอ็งยังไม่ตาย และข้าก็ไม่ได้เป็นพระเอกที่ไหนด้วยโว้ย ข้านั้นมีนามว่าหลวงพิฆาตไพรีทหารเอกของกรุงศรีอยุธยา”

“หลวงพิฆาตไพรี หา.................งั้นคุณก็คือ เจ้าพ่อพิฆาตไพรีที่ผมไหว้อยู่ทุกวันนะสิ ผะ ผะ ผี ผีหลอก ยกโทษให้ลูกช้างด้วยถ้าหากทำผิดสิ่งใดให้ท่านโกรธเคือง ตั้งแต่วันนี้ไปลูกช้างจะทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้ทุกวันไปตลอดชีวิต”

“พอเลยเอ็ง ข้าอยู่ดีมีสุขอยู่แล้ว ไม่ต้องรอให้เอ็งทำบุญไปให้ ข้ามีอาหารทิพย์กินโว้ย”

“ถ้างั้นท่านมาปรากฏตัวให้ผมเห็นทำไมครับ”

“ถามได้ดี ถามได้ดี ที่ข้ามาในวันนี้ เพราะเอ็งไปร้องโวกเวกโวยวายหน้าศาลของข้า ว่าทำดีไม่ได้ดีบ้างละ อยากตายบ้างละ ข้าทนฟังอยู่นาน เห็นใจ ดังนั้นข้าจึงมาให้เจ้าขอพร ว่ามาเลยเจ้าอยากได้สิ่งใดข้าจะให้เจ้าสมปรารถนา แต่เพียงข้อเดียวเท่านั้น”

“ผมขอเป็น ผู้หญิง”

“เจ้าแน่ใจแล้วรึ”

“ครับ ผมแน่ใจ”
“ได้ เจ้าจะได้ตามคำขอนั้น นับแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปเจ้าจะเป็น สาวงาม สวยโสภากว่าหญิงอื่นในโลกา”

ทันทีที่พูดจบ ผมรู้สึกว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับตัวผม ร่างกายของผมเกิดการเปลี่ยนแปลงไปตามคำขอให้กลายเป็นผู้หญิง เริ่มจากตัวค่อยผอมลง หน้าอกของผมบวมโตใหญ่ขึ้น เอวคอดเล็กลง สิวหดหายไปจากใบหน้า ผิวค่อยขาวขึ้นเรื่อยๆ ผมยาวลงมาจนถึงเอว ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด ไม่สิมีอย่างหนึ่งที่ไม่เปลี่ยน นั่นคือ ใจ ใช่ครับ ใจของผมยังรู้สึกว่าเป็นผู้ชายเหมือนเดิม

............................................................................................................................