+ + ( ความในใจของพระเอกในท้องเรื่อง
..) + + +
สวัสดีครับ ผมชื่อ ราวินทร์ ครับ พ่อผม แม่ผม พี่ผม และน้องๆของผมเรียกผมว่า นายร้าย หรือตาร้าย ครับ มีใครบางคน( แถวๆนี้ ) เธอเรียกผมว่า.. นายราวี คงไม่ต้องให้ผมบอกนะครับว่า..ผมพอใจกับชื่อใหม่..ที่เธอตั้งให้หรือเปล่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า และคุณคงแปลกใจล่ะสิว่า ผมมาทำอะไรที่นิยายเรื่องนี้ จริงๆแล้วก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะครับ ถ้าเผื่อว่าจะไม่มีใครบางคนแถวๆนี้ล่ะครับ เธอเชื้อเชิญผม ก็ไม่เชิงถูกเชิญมาหรอกครับ จะว่าถูกจับมาแสดงนิยายโดย
ความสมัครใจไม่มากนะครับ
(เอ๊ะยังไง) นานๆทีเธอ ( คนแถวๆนี้ ) จะจับผมมาโลดแล่นในนิยายของเธอสักที ผมก็ร้องไห้เสียใจจะแย่ เอ้ย..ดีใจครับ แบบว่าดีใจมากๆจนน้ำตาเล็ดนะครับ คุณเข้าใจหรือเปล่า
โถ
นานๆผมจะได้เป็นพระเอกในนิยายของเธอสักที (ใช่ว่าจะได้เป็นพระเอกนิยายเธอง่ายๆนี่ครับ ) ผมไม่ได้จ้างเธอเขียนนะครับ ( แต่..เราจ่ายค่าตัวกันทีหลังนะครับ นะครับ นะครับ คือว่า
ผมต้องจ่ายค่าตัวเธอที่เธอเอาผมมาเป็นพระเอกนิยายของเธอนะครับ แต่ถ้าจะเป็นพระเอกในดวงใจของเธอ ค่าตัวเธอ สิบล้านครับ ผมคงต้องหาเงินเพื่อที่จะจ่ายค่าตัวเธอจนผมเปลี่ยนสีแน่ๆครับ เอิ๊ก..กก )
ผมเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันครับว่า เธอจะเขียนให้ผมเป็นพระเอกยังไง แนวไหน แต่ต้องออกตัวก่อนว่า ตัวตนจริงๆของผมค่อนข้างจะพระเอ๊ก พระเอก จริงๆนะครับ ใครที่เคยพบเห็นหน้าตาผมมักจะพูดกันอย่างนั้นนะครับ เอ๊
ใครบางคนอาจจะเคยพบหน้าค่าตาผมบ้างแล้วใช่หรือเปล่าครับ นะคะ นะคะ นะคะ
ตอนที่เธอบอกผมว่า จะให้ผมเป็นพระเอกนิยายของเธอ ผมงี้ใจหายว้าบ..บบบ และนอนไม่หลับไปหลายคืนเลยทีเดียว ด้วยว่าดีใจจะแย่ที่จะได้เป็นพระเอกนิยายกับเขาบ้าง และบางที บางทีนะครับ ผมอาจจะเป็นพระเอกในนิยายของเธอ โดยมีเธอเป็นนางเอกของผมก็ได้ เพราะนิยายของเธอส่วนใหญ่เธอเป็นนางเอกครับ เธอบอกว่าจ้างคนอื่นมาเป็นนางเอกทำไม เธอเขียนเองเธอต้องเป็นนางเอกสิถึงจะถูก ผมแอบเห็นด้วยนะครับเนี่ย จริงๆด้วยสิครับ เนอะๆ แฮ่
ผมไม่ค่อยขัดขวางความคิดเธอหรอกครับ กลัวโดนตื้บ..บบ
จริงๆแล้ว
ผมก็ชักไม่แน่ใจแล้วสิครับว่า
.ที่ผมใจหายว้าบ..บบในครั้งเนี่ย มันเป็นครั้งแรกหรือเปล่า บางทีใจของผมอาจจะหายไปกับเธอนานแล้วก็เป็นได้ (เอ๊ะ
ยังไงดี ) ต้องแอบกระซิบถามกันหลังฉากนิยายแล้วละครับว่า..
เอ่อ... (เก็กเสียงหล่อนิดๆ ) คุณครับ ใจผมหายไปอยู่กับคุณนานหรือยัง ผมอยากจะรู้เช่นกันว่าเธอ(คนแถวๆนี้) จะเขียนให้ผมเป็นพระเอกแนวไหน ยังไง แต่เชื่อว่าเธอ(คนแถวๆนี้) เธอค่อนข้างใจดี(น้อย) และเธอดุ(มาก..กกก ถึงมากที่สุด) เธอคงไม่ต้มยำทำแกงผมบ่นปี้หรอก(กระมัง)
และถ้าผมป่นปี้เพราะนิยายเรื่องนี้ของเธอ ผมคิดว่าเธอ(คนแถวๆนี้)คงมีความรับผิดชอบ ตัวและหัวใจ ของผมมากพอกระมัง หุหุ โปรดทราบๆ
ต้มยำทำแกงผมนะ ช่วยกรุณาแสดงความรับผิดชอบด้วยนะครับ..บบ
เอาเป็นว่าผม
โดนเธอบังคับให้มาเป็นพระเอกในนิยายเรื่องใหม่ของเธอด้วยความรู้สึกที่ว่า..ไม่ได้ไม่สมัครใจ
แต่จะว่าสมัครใจหรือเปล่า ก็ไม่นะครับ เอ๊..คุณเข้าใจความรู้สึกผมหรือเปล่าครับ คอยติดตามต่อไปนะครับว่าจะเป็นยังไงต่อไป
และนี่ก็คืออีกมุมมองหนึ่งที่เธอถ่ายทอดผมออกมาเป็นตัวหนังสือครับ
..นะคะ นะคะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ปล. เรื่องนี้ เธอ(คนแถวๆนี้)เขียนนิยายเรื่องนี้จากจินตนาการ อาจจะตรงกับเหตุการณ์จริงไปบ้าง (ขอให้รู้ว่ามันเป็นความจริงทั้งหมดครับ เอ๊..หรือเปล่า) อาจจะพาดพิงผู้ใดไปบ้างให้รับรู้ว่า
คนเขียนเธอตั้งใจมากๆว่า.. เธอเจตนาพาดพิง แต่สำหรับผม โดน..นนเต็มๆครับ
เพราะผมเพิ่งรู้ตัวและหัวใจของผมเองว่า...ตั้งแต่ผมแรกพบ สบตาปิ้งส์ๆ และรู้จักตัวตนของเธอ(คนแถวๆนี้) ผมก็โดน ผมโดนซะแล้วละครับ ผมโดน..นนน โดนล้วง
งงง ผมโดนล้วง
.งง
คือจริงๆก็คือ " ผมโดนล้วง..หัวใจ " ไปเป็นบางส่วนแล้วครับ เฮ้อ
..รู้ตัวเมื่อสายไปแล้วครับ นะคะ นะคะ เพราะ..กว่าจะรู้ตัวผมก็โดนล้วงไปซะแล้ว เฮ้อ
.ออโดนล้วงไปซะแล้ว
+ + + คุณรู้มั้ยว่า..." ผม " ที่เป็น " พระเอก " คือใคร..ลองเดาดูสิครับ นะคะ นะคะ นะคะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า + + +
(มีต่อค่ะ )
แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 47 16:24:35
แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 47 23:23:34
แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 47 23:19:14
แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 47 22:49:14
จากคุณ :
พยาบาลเกเร
- [
4 พ.ค. 47 22:48:06
]