CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown



    สสาร,พลังงาน

    โฟทีนพยายามมองผ่านความมืดล้ำลึกออกไป

    แสงกระพริบพร่างพรายพวกนั้นปรากฏอยู่ทุกหนแห่ง  กล้องทั้งหมดบนยานเพ่งมองออกไปทุกทิศทาง หากแต่ไม่พบสิ่งใด  มีแต่ความเวิ้งว้างว่างเปล่าไกลออกไปจนสุดเขตสัมผัสของประสาทไฟฟ้า  แสงระยิบระยับบางจุดกระพริบส่งประกายคล้ายเงาของแสงไฟยามกระทบกับคลื่นน้ำ เวลาที่ผ่านไปแต่ละวินาทีดูเหมือนไม่มีค่าอะไร โฟทีนเพียงแค่ดับเครื่องยนต์และปล่อยให้ตัวยานหยุดนิ่งอยู่กับที่  ไม่มีแรงดึงดูดหรือมวลสารใดๆเข้ามาปะทะ เสียงครางเบาๆของอุปกรณ์ดูดซับพลังงานบนปีกทั้งสองข้างกำลังกักเก็บแสงที่มีอยู่มากมายไว้ในแบตเตอรี่ นอกเหนือจากนี้ก็ไม่มีสิ่งใด
    เป็นความว่างเปล่าแท้จริงที่ไม่มีอะไรเลย

    แล้วเขามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร
    สิ่งสุดท้ายที่โฟทีนจำได้คือลำแสงเจิดจ้า  มาตรวัดพลังงานทุกอย่างถูกกระตุ้นถึงขีดสุด หลังจากนั้นสติของเขาก็ดับวูบลง  มารู้สึกตัวอีกทีก็อยู่พ้นแรงดึงดูดสูงจากชั้นบรรยากาศขึ้นมาหลายร้อยกิโลเมตรเหนือระดับของพิษร้าย  หากแต่หมู่เมฆกลับเป็นสีเงินสว่างสุกใสไม่ใช่เมฆดำทมึนเหมือนเมื่อครั้งมองจากด้านล่างขึ้นมา  สีเงินยวงนี่เองที่สะท้อนและป้องกันไม่ให้พลังงานแสงมหาศาลพุ่งทะลุลงไปทำลายผืนดิน
    เหมือนกับที่เขาเป็นอยู่ตอนนี้
    โฟทีนมองผ่านกล้องด้านข้างของตัวยานเพื่อสำรวจความเสียหาย ผิวด้านนอกของเขาเป็นสีเงินสว่างจ้าเช่นเดียวกับพิษร้ายเบื้องล่าง  นี่คงจะเป็นผลมาจากสารป้องกันหรืออะไรซักอย่างที่นายช่างทั้งหลายเคลือบไว้ให้เขา ผิวหน้าสะท้อนแสงทำให้ระดับความร้อนลดลงต่ำกว่าเมื่อครั้งพุ่งทะยานผ่านชั้นบรรยากาศขึ้นมา  โฟทีนสามารถเปิดสนามไฟฟ้าเพียงเล็กน้อยเพื่อลดอุณหภูมิจากคลื่นความร้อนลงไปได้จนถึงระดับที่ไม่ต่างอะไรกับอุณหภูมิปรกติ
    เมฆที่สะท้อนแสงได้ดีขนาดนี้น่าจะเป็นละอองของโลหะหนักชนิดใดชนิดหนึ่ง
    โฟทีนได้แต่สงสัย ผู้สร้างละอองโลหะหนักจำนวนมากขนาดปกคลุมผิวดาวได้ทั้งดวงเช่นนี้เป็นใครกัน

    “ อีกประมาณสามร้อยนาทีถังพลังงานทั้งหมดจะเต็ม เราส่งทิศทางตั้งต้นไปให้แล้ว  ถ้าพลังงานเต็มให้คุณออกเดินทางได้ทันที ”
    เสียงของสภา  โฟทีนตรวจหาและพบว่าสภากำลังติดต่อกับเขาผ่านทางคลื่นความถี่สูงพิเศษ  เขาไม่รู้ว่าสภาสามารถทำแบบนี้ได้จนเมื่อซักครู่นี้เอง  การสำรวจเบื้องต้นคงทำมาก่อนแล้วโดยยิงคลื่นความถี่พิเศษนี้ขึ้นมาแล้ววิเคราะห์ผลการสะท้อนที่ได้ หมายความว่าเหตุการณ์นี้อยู่ในความคาดหมายของสภา เขาปลอดภัย…
    “ ผมขึ้นมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง  เกิดอะไรขึ้นระหว่างที่ผมผ่านชั้นบรรยากาศขึ้นมา ”
    “ คุณขึ้นมาถึงโดยระบบอัตโนมัติที่ไดร์วติดตั้งไว้ให้  ความสว่างของดวงอาทิตย์อยู่นอกเหนือการคาดการณ์ของเรา ทำให้ต้องเปลี่ยนแผนเล็กน้อย ตามกำหนดการเดิม ทันทีที่คุณเร่งความเร็วสูงสุดและขึ้นไปสัมผัสกับพิษร้าย  เกราะด้านนอกที่เป็นสีดำจะทำปฎิกิริยากับละอองของพิษร้าย จากนั้นจะถูกรังสีแม่เหล็กจากกระสุนปืนทำลายและหลุดร่วงลงไป  เหตุการณ์จะเหมือนกับเกิดอุบัติเหตุขึ้นจนยานเสียหายหนักและระเบิดกลางอากาศ ”

    คำอธิบายยิ่งทำให้ทุกอย่างสับสนมากขึ้น
    “ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำทุกอย่างให้มันยุ่งยากถึงขนาดนั้นด้วย “ โฟทีนถามขึ้นมากลางคัน
    “ คุณไม่มีกำหนดการเดินทางกลับ  เราสามารถติดตามการเดินทางของคุณไปได้แค่ระยะหนึ่งเท่านั้น  หลังจากที่คุณออกเดินทางไกลออกไปเรื่อยๆ  การสื่อสารระหว่างสภากับคุณจะยุ่งยากขึ้นตามลำดับ ระยะทางจะบีบบังคับให้เราต้องตัดการติดต่อกับคุณในที่สุด หากถึงตอนนั้นหน่วยที่เคยเกี่ยวข้องจะตั้งคำถามถึงคุณมายังสภาตลอดเวลา  คำถามจะทำให้สภาขาดความน่าเชื่อถือ  มันจึงง่ายกว่ามากถ้าหากเราตัดคุณออกจากระบบไปตั้งแต่แรก ทำให้ทุกคนเข้าใจว่าคุณตายด้วยการทิ้งสมองจำลองของคุณลงไปยังพื้นดิน ”
    ประโยคชี้แจงจบลงเพียงเท่านั้น แทนที่จะพอใจโฟทีนกลับนิ่งเงียบ คำตอบที่ได้รับสมเหตุสมผลทุกประการแต่กลับไม่ถูกต้องสำหรับเขา จากนี้ตลอดไปเขาจะถูกลอยแพ  โฟทีนเกลียดชังและสังเวชตัวเองเงียบๆ

    อารมณ์งั้นหรือ..  อารมณ์พวกนี้มาจากไหน

    “ คุณคงกำลังแปลกใจกับความรู้สึกของตัวเอง ”  เสียงสังเคราะห์ของสภาพูดขึ้น
    ความแปลกใจเข้าจู่โจมสองครั้งซ้อนในเวลาเพียงเสี้ยววินาที  อารมณ์พวกนี้ไม่ใช่สิ่งที่หน่วยต่างๆบนยานของเขาเคยมี หน่วยย่อยๆพวกนั้นชอบที่จะมีบุคลิกเฉพาะเป็นของตนเอง  หากแต่เป็นเพียงสิ่งที่เคลือบฉาบการสื่อสารและการแสดงออกไว้เพียงผิวเผินเท่านั้น  เทียบกับสิ่งที่โฟทีนรู้สึกถึงในขณะนี้ไม่ได้เลย ความล้ำลึกที่เชื่อมกับระบบความคิดภายในและระดับอารมณ์สั่นคลอนความคิดของเขาอย่างรุนแรง
    นอกจากความคิดแล้ว โฟทีนกลัวว่าที่สุดแล้วสิ่งนี้จะมีผลรุนแรงจนสั่นคลอนการตัดสินใจของเขา อารมณ์เป็นปัจจัยที่นอกเหนือการคำนวน หากมันมีผลต่อการตัดสินใจจะก่อให้เกิดความผิดพลาด
    โฟทีนไม่ยอมรับความผิดพลาด เขาจะให้สิ่งนี้จะมีผลต่อการตัดสินใจไม่ได้..

    “ นอกจากการเดินทางสำรวจแล้ว เราจะมอบโครงการระยะยาวของสภาให้กับคุณ  เราให้ไดร์วบรรจุสิ่งที่เรียกว่า ‘ หัวใจ‘ ลงไประหว่างการปรับปรุง   สิ่งนี้ถูกสังเคราะห์ขึ้นมาจากประสบการณ์และระยะเวลาอันยาวนานของสภา  เป็นสิ่งเดียวที่เนเชอเรี่ยนมีแต่พวกเราไม่มี ด้วยสิ่งนี้คุณอาจจะสูญเสียความสามารถในการตัดสินใจไปบ้างแต่ก็จะได้ความคิดแปลกใหม่มาทดแทน  เราต้องการให้คุณทดลองใช้ ’ความคิดสร้างสรรค์‘ ที่ว่านี้เป็นส่วนประกอบของการตัดสินใจ  ไม่ว่าจะออกมาในรูปแบบใด  แต่ผลการทดลองครั้งนี้จะเปลี่ยนระบบความคิดของทั้งเผ่าพันธ์เราไปตลอดกาล ”
    “ ถ้ามันสำคัญขนาดนั้นทำไมถึงมอบให้ผม ” โฟทีนโวยวาย
    “ ด้วยคุณลักษณะของหัวใจที่มีผลอย่างมากต่อสิ่งนอกเหนือการคำนวณอื่นๆ หัวใจไม่ได้ตั้งอยู่บนเหตุผล เราจำเป็นต้องทดลองผลของมันในสภาพแวดล้อมที่ตัดขาดกับระบบของเราโดยสิ้นเชิง สภาพแวดล้อมดังกล่าวคือนอกอาณาเขตดาวของเรา คุณถูกระบุอยู่ในโครงการทดลองครั้งนี้ตั้งแต่ได้รับเลือกให้ทำการสำรวจแล้ว ”
    เป็นครั้งแรกที่โฟทีนรู้สึกว่าการตัดสินใจของสภาไม่เหมาะสม ทุกอย่างถูกต้องแต่ไม่เหมาะสม
    ทำไมต้องเป็นเขา…
    ความคิดนั้นถูกตัดทิ้งไปทันที  โฟทีนรู้สึกกลัว…

    สิ่งหนึ่งปรากฏขึ้นซ้อนทับกับภาพของกล้องสังเกตการณ์ เส้นตรงสีเหลืองมุ่งตรงออกไปด้านหน้าเยื้องไปทางขวาของตัวยาน
    “ เรานำทางให้คุณได้ในระยะสามร้อยกิโลแรก  หลังจากนั้นคุณจะต้องคำนวณทิศทางจากตำแหน่งของดาวและแผนภาพจากแผ่นทองเหลือง ข้อมูลอื่นๆเราจะส่งให้คุณผ่านทางคลื่นสื่อสารที่ใช้งานอยู่ในขณะนี้ เพื่อการนี้คุณจะมีสิทธิเข้าถึงแหล่งข้อมูลก่อนประวัติศาสตร์ทุกอย่างเท่าที่สภามี ตลอดทางอาจจะปรากฏวัตถุที่คล้ายคลึงกับที่เราตามหาเป็นระยะๆ  สภามีหลักฐานที่เชื่อได้ว่าการส่งยานสำรวจในยุคโบราณมีขึ้นนับร้อยครั้ง หากแต่เทคโนโลยีในยุคนั้นไม่สามารถทำให้ยานแต่ละลำไปถึงจุดหมายได้ หากคุณออกไปในทิศทางที่ถูกต้องก็จะเจอซากยานเหล่านั้น “

    โฟทีนดึงข้อมูลของแผ่นทองเหลืองขึ้นมาดูอีกครั้ง  ระนาบสองมิติของแผ่นทองเหลืองบอกตำแหน่งของหมู่ดาวจากด้านบนและรัศมีเทียบระยะทางใกล้ไกล ภาพด้านข้างบอกทิศทางการเดินทางมุ่งออกไปด้านนอกหากแต่ไม่ได้เทียบกับสิ่งอื่นใดนอกจากดวงดาวเก้าดวงและดวงอาทิตย์ของมัน ภาพแผ่นทองเหลืองโบราณถูกเทียบกับสภาพความเป็นจริงที่ปรากฏอยู่  ดวงอาทิตย์ซึ่งเป็นศูนย์กลางมีขนาดใหญ่กว่ามาก  ดวงดาวบริวารมีไม่ครบเก้าดวง เขาออกมาจากดาวดวงแรกแทนที่จะเป็นดวงที่สามเช่นเดียวกับเป้าหมายของเขา  โฟทีนสร้างภาพจำลองขึ้นมาคร่าวๆ  เส้นรอบวงของลูกไฟกลืนกินดาวที่อยู่ด้านในสุดดวงแรกไปและความร้อนมหาศาลคงทำลายดาวดวงที่สองจนหมดสิ้น  
    สิ่งเดียวที่โฟทีนได้จากการเปรียบเทียบ แผ่นทองเหลืองบอกเพียงว่าเขาต้องเดินทางออกไปด้านนอกของระบบดาวที่ล้อมรอบอยู่ในตอนนี้  มุ่งไปยังด้านที่เป็นแถบหมอกสีขาวจากแสงดาวมากมาย

    จากคุณ : ท้ายซอย - [ วันฉัตรมงคล 07:56:43 ]