ความคิดเห็นที่ 1 ทุ่งเดธวัลเลย์ซึ่งเป็นสนามกีฬาบนปากปล่องภูเขาไฟเตี้ยๆกลางทุ่งหญ้าฝั่งตะวันตกของมหานครสัมปรายภพวันนี้แน่นขนัดไปด้วยบรรดาภูติจากทั่วทุกสารทิศที่มาเบียดเสียดรอคอยชมการแข่งขันจิวาคเค่อย่างใจจดใจจ่อ   ในปรโลกนั้นภูติต่างรู้ดีว่าพวกเขามีกิจกรรมบันเทิงผ่อนคลายร่วมกันไม่กี่ประเภทนัก   รูบี้กับสินธุรีบโดยสารเรือเวตาลมาจากในเมืองตั้งแต่เช้าเพื่อจะได้จับจองที่นั่งด้านติดขอบสนามให้ทัน   แต่แล้วก็ต้องผิดหวังเมื่อพบว่าที่นั่งที่พวกเขาพอจะจองได้ทันห่างจากที่นั่งที่ตั้งใจไว้ไปด้านหลังถึงสิบเอ็ดแถว “สนามแน่นเอี๊ยดทุกสัปดาห์อย่างนี้แหละ” รูบี้ชี้ให้สินธุดูภูติเรือนหมื่นที่นั่งเรียงรายเต็มความจุสนามกีฬาซึ่งเป็นอัฒจรรย์หินรูปวงกลมที่ขุดลงไปในปากปล่องภูเขาไฟและมีลานประลองเป็นแผ่นหินเรียบขนาดกว้างขวางตรงกลางนั้น   นอกจากผู้ชมบนอัฒจรรย์แล้วยังมีผู้ชมที่อยู่บนเรือเวตาลหลายลำลอยวนไปมาบนฟ้ารอบๆสนามเพื่อหวังจะดูจิวาคเค่ฟรีอีกด้วย   ภาพความอลังการของสนามแข่งขันทำให้สินธุลืมความเศร้าในห้องเรียนไปได้บ้าง การแข่งขันโหมโรงด้วยภูติที่มีปากยาวเป็นแตรสี่ตนเป่าปากเป็นเสียงดนตรีกังวานเคร่งขรึม   และจบเพลงเมื่อภูติผอมสูงท่าทางสำรวยในชุดผ้าห่อศพกำมะหยี่สีเงินสวยงามก้าวขึ้นมากล่าวเปิดการแข่งขันจิวาคเค่บนปะรำพิธีลอยฟ้า “ท่านภูติสตรีและบุรุษทั้งหลาย   ขอต้อนรับเข้าสู่การแข่งขันจิวาคเค่อันน่าสยดสยองและตื่นตาตื่นใจ   มันคือเกมการไล่ล่าของเหล่าวิญญาณอัปลักษณ์โดยมีชีวิตใหม่บนโลกมนุษย์เป็นเดิมพัน   และขอเชิญท่านพบกับวิญญาณที่น่าสงสารทั้งสามร้อยดวงของเรา ณ บัดนี้” ขาดคำของภูติเจ้าสำอางเหมือนกระเทยตนนั้น   ประตูด้านหนึ่งของสนามแข่งก็เปิดออกให้วิญญาณมนุษย์ท่าทางผอมกะหร่องหิวโซนับร้อยๆดวงวิ่งออกมายืนออกันอยู่กลางสนาม   ท่าทางของวิญญาณแต่ละดวงที่ยืนห่างๆกันบ่งบอกถึงความไม่ไว้วางใจกันอย่างแรง   รูบี้อธิบายให้สินธุเข้าใจว่าเกมกีฬาจิวาคเค่นั้นเป็นการนำวิญญาณมนุษย์ชั้นเลวที่คัดเลือกไว้มาต่อสู้กับภูติที่มีฝีมือการรบจำนวนหนึ่ง   ในการแข่งขันกรรมการจะเนรมิตรฉากจำลองในสนามแข่งขึ้นมา   อาจจะเป็นป่า   เมืองใหญ่   หรืออะไรก็ได้     จากนั้นก็จะปล่อยพัศดีนรกจำนวนหนึ่งออกมาไล่ล่าวิญญาณเหล่านั้นอย่างทารุณ   หากฝ่ายวิญญาณสามารถรอดกลับออกมาจากลานประลองได้ก็จะได้ไปเกิดใหม่ได้ตามภพชาติและเงื่อนไขที่กำหนดให้เป็นเกมๆไป   การแข่งขันนี้นอกจากจะเป็นไปเพื่อความบันเทิงของชาวภูติแล้วยังเป็นการฝึกฝีมือให้กับพัศดีนรกอีกด้วย        สินธุกลืนน้ำลายยากเย็น “ไม่เห็นเหมือนที่เคยเรียนมาเลย” เมื่อเห็นสินธุอึ้งไป   ภูติหนุ่มจึงอธิบายเขาด้วยเสียงจริงจังว่า “อย่างที่ชลรีชาบอก   ความรู้เท่าหางอึ่งที่พวกเรามีในเวลานี้คือปรโลกกับโลกอยู่คู่กันคนละด้านของแผ่นกระดาษมิติ  อาจจะมีโลกภพอื่นๆอีก  แต่พวกเราไม่รู้   พวกเราในภพนี้เป็นแค่ภูติ   ไม่ใช่เทพเจ้า   พวกเราแค่ทำตามหน้าที่ที่สืบทอดมาแต่บรรพบุรุษ   คือควบคุมวิญญาณจากโลกมนุษย์ให้เป็นไปตามระเบียบ   วิญญาณบางดวงอาจกลายสภาพเป็นภูติที่นี่   บางดวงอาจจะถูกส่งกลับโลก   บางดวงอาจจะถูกทำลาย   ทั้งหมดก็เป็นไปตามหน้าที่ของพวกเราในการควบคุมความสมดุลของจักรวาล   ไม่มีอะไรมากกว่านั้น   แต่อาจจะทารุณเล็กน้อยในแง่วิธีการ” ยังไม่ทันที่สินธุจะว่าอะไร   ทั่วทั้งอัฒจันทร์เดธ  วัลเลย์ ก็มีเสียงโห่ร้องกระหึ่มเมื่อเห็นว่ากรรมการแข่งขันได้เนรมิตรฉากของเกมในวันนี้ให้เป็นนครโบราณรกร้างสวยงามขนาดมหึมาเหมือนที่เขาเคยเห็นในสารคดีท่องเที่ยว   พยายามเพ่งสังเกตดูแต่ก็พบว่าไม่ใช่ทั้งนครวัตหรือปิรามิดของเผ่ามายา  มันแปลกตามากกว่านั้น   แต่เขาก็บอกตัวเองไม่ได้ว่าเคยเห็นที่ไหน ฝูงวิญญาณวิ่งกระจัดกระจายเข้าไปในเทวาลัยร้างที่ถูกปกคลุมด้วยป่าดงดิบรกครึ้มนั้น   สินธุรู้สึกทึ่งที่ได้เห็นวิญญาณทุกดวงกลายสภาพเป็นมนุษย์สมบูรณ์และมีเครื่องแต่งกายตามจินตนาการของแต่ละคน   และที่แปลกไปกว่านั้นคือในป่ารอบเทวาลัยที่ถูกเนรมิตรขึ้นมายังมีนกและสัตว์ป่าส่งเสียงกู่ก้องราวกับว่ามันเป็นสถานที่จริงตรงนั้นมานานแล้ว   ชายหนุ่มมองวิญญาณสองดวงที่อยู่ในชุดทหารพรานและชุดทหารนโปเลียนวิ่งผ่านหน้าเข้าไปหลบในป้อมศิลาแลงใกล้ๆอย่างตื่นตาตื่นใจ   นกเงือกที่เกาะอยู่บนป้อมส่งเสียงตกใจแล้วบินหนีไปทันที “ฉากวันนี้เจ๋งมากๆ” รูบี้อุทานอย่างเป็นสุข  “นายโชคดีมากๆเลยรู้ไหมที่ได้เห็นฉากสวยๆในวันนี้พอดี   ปกติสัปดาห์อื่นๆจะเป็นแค่ฉากป่าทึบธรรมดา   สงสัยวันนี้จะมันส์แน่” เวลาผ่านไปอีกอึดใจก็มีแร้งฝูงหนึ่งบินลงมาจากฟ้า   แน่นอน  บนหลังของแร้งยักษ์แต่ละตัวนั้นมีภูตินักรบกำยำล่ำสันในชุดเกราะของพัศดีนรกและอาวุธประจำกายครบมืออยู่   กองทัพแร้งต่างบินลงมาหยุดที่ลานหินด้านหน้าเทวาลัยอย่างองอาจเช่นเดียวกับพัศดีนรกที่กระโดดลงจากหลังแร้งมายืนแถวหน้ากระดานขึงขังและได้รับเสียงปรบมืออย่างกึกก้องจากผู้ชม “ชาติภพต่อไปในการแข่งขันรอบนี้คือจระเข้สิบสองตัว”  กรรมการภูติเจ้าสำอางประกาศให้ทั่วทั้งสนามแข่งได้ยิน  “วิญญาณที่เหลือรอดจากการถูกไล่ล่าในเกมนี้สิบสองดวงจะถูกส่งไปเกิดในไข่จระเข้ริมแม่น้ำคองโก   ขอให้วิญญาณที่น่าชังทุกดวงจงโชคดี   เริ่มการแข่งขันได้!!” ทันทีที่สิ้นเสียงของกรรมการ   ก็มีเสียงปืนแตกปากกระบอกลั่นเข้ามาแทนที่   สินธุกับรูบี้มองเห็นหัวของวิญญาณสามสี่ดวงผลุบๆโผล่อยู่หลังกำแพงดินกำลังระดมยิงปืนใส่พัศดีนรกอย่างเผ็ดร้อน   กระสุนบางนัดยิงพลาดสาดขึ้นมาบนอัฒจันทร์  สร้างความสนุกสนานให้ผู้ชมอย่างที่สุด “นี่คือการแข่งขันที่ไร้ขอบเขตจินตนาการ”   รูบี้อธิบายสินธุอย่างตื่นเต้น  “ในสนามแข่ง   วิญญาณจะได้รับสิทธิให้เป็นอะไรก็ได้   ใช้อาวุธอะไรก็ได้เพื่อต่อสู้กับพัศดีนรก   ทั้งหมดนี้เป็นเพียงภาพจินตนาการสมจริงที่ถูกสร้างด้วยมนต์คาถาชั้นยอดโดยมีชีวิตในภพหน้าและความทรมาณในนรกเป็นเดิมพัน   เชื่อไหมว่าครั้งหนึ่งสนามแข่งนี้เคยรองรับวิญญาณถึงสี่ร้อยดวงต่อสู้เพื่อชิงภพชาติต่อไปที่เป็นปลาหมึกเพียงสามตัว!! ” เพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น   พัศดีนรกตนหนึ่งก็ควงคฑาหัวกะโหลกที่เป็นอาวุธประจำตัวกระโดดฝ่ากระสุนปืนเข้าไปหาวิญญาณกลุ่มที่ยืนหลังกำแพงแล้วหวดเข้าใส่ที่ละร่างอย่างใจเย็นจนวิญญาณแต่ละดวงล้มลง   เลือดสีแดงกระเซ็นอาบโขดหินตัดกับสีเขียวสดของตะไคร่พร้อมกับเสียงฮือฮาชอบใจของภูติรอบสนาม การไล่ล่าวิญญาณเป็นไปอย่างดุเดือด   พัศดีนรกบุกเข้าไปในตัววิหารได้แล้ว   แต่ก็ต้องเจอกับการต่อต้านอย่างหนาแน่นของวิญญาณที่จับกลุ่มด้านใน   พัศดีนรกตนหนึ่งพลาดท่าวิญญาณในชุดนักรบกรีกที่ย่องมาด้านหลังจนถูกฟันด้วยดาบ   ผู้ล่าที่เสียท่าตนนั้นร้องอย่างเจ็บปวดและล้มฟุบลงสลายเป็นอากาศธาตุไปต่อหน้า   ส่วนวิญญาณนักรบชูกำปั้นร้องดีใจได้ไม่ทันไรก็ถูกพัศดีนรกอีกตนใช้คฑาอาวุธหวดจนล้มตามไปอีกดวง   การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือดชุลมุน   เลือดฝอยหนึ่งกระเซ็นขึ้นฟ้าสูงลิ่วและตกลงมาโดนตัวของสินธุ   เจ้าตัวทำท่าจะร้องตกใจแต่รูบี้หัวเราะและปิดปากเขาไว้ได้ทัน  “ไม่ต้องกลัวๆ   นี่เป็นแค่จินตนาการ   ทุกอย่างเกิดจากภาพลวงตา   ดูรอยเลือดบนแขนนายสิ” อย่างน่าประหลาดใจ   รอยเลือดที่ว่าหายวับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทันสังเกตเห็น   สินธุก้มลงมองสำรวจทั่วทั้งตัวไม่เจอรอยเลือดที่ไหนเลยก็ยิ่งรู้สึกทึ่งในเกมจิวาคเค่มากขึ้น   จากคุณ : ธามาดา - [ วันฉัตรมงคล 17:03:18 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เสียงเฮลั่นบนอัฒจันทร์ดึงความสนใจของทั้งคู่กลับสู่สนามแข่งอีกครั้ง   ร่างของวิญญาณดวงหนึ่งถูกจับโยนขึ้นลอยคว้างอยู่กลางอากาศก่อนจะตกลงมาสิ้นฤทธิ์บนยอดต้นไทร   พัศดีนรกยึดพื้นที่ในเทวาลัยได้เกือบหมดในเวลาอันรวดเร็วแม้จะมีเสียงการต่อสู้ประปรายตามมุมต่างๆ   สินธุรู้สึกเวทนาวิญญาณในชุดทหารอวกาศดวงหนึ่งที่นั่งหลบตัวสั่นกลัวอยู่หลังรูปปั้นเทวรูป   แต่ก็ถูกพบและกำจัดในเสี้ยววินาทีหลังจากนั้น   เหล่าวิญญาณไม่กี่สิบดวงที่เหลืออยู่ต่างแตกถอยไปที่หน้าผาด้านหลังเทวาลัย   ดวงตาของวิญญาณแต่ละดวงกลอกมองกันเองไปมาอย่างหวาดระแวง   จากทั้งหมดนี้จะมีวิญญาณเพียงสิบสองดวงเท่านั้นที่มีสิทธิรอดและไปเกิดใหม่บนโลก   แม้ว่าจะเป็นจระเข้หรือสัตว์อะไรก็แล้วแต่ – พวกเขาไม่มีทางเลือก   พัศดีนรกกำลังติดตามมาช้าๆ   แร้งตัวหนึ่งโผลงมาใช้อุ้งเท้าผลักวิญญาณสองดวงที่กำลังเผลอร่วงตกหน้าผาไปราวกับก้อนหิน   ส่วนวิญญาณดวงอื่นๆวิ่งหนีต่อไปอย่างเสียขวัญ   ภาวนาขอแต่ให้ตัวเองเป็นหนึ่งในผู้รอด วิญญาณยี่สิบดวงไต่ข้ามช่องเขาแคบๆสูงชันน่าหวาดเสียว   คราวนี้เหล่าวิญญาณต่างโวยวายและหันมาทำร้ายกันเอง   การกำจัดวิญญาณด้วยกันจะทำให้วิญญาณที่เหลือมีโอกาสรอดมากขึ้น   วิญญาณอ้วนดวงหนึ่งพยายามผลักเพื่อนที่อยู่ข้างๆให้ตกหน้าผาไป   วิญญาณดวงอื่นเห็นเข้าก็กรูเข้าช่วยเหลือไว้และเกิดการต่อสู้กันเองขึ้น   แม้ว่าจะไม่มีอะไรรุนแรง  แต่ทุกดวงก็รู้ว่าสายไปเสียแล้วเมื่อพัศดีนรกตนหนึ่งก้าวออกจากมุมหน้าผามายืนเบื้องหน้าไม่ห่างออกไปนัก แม้จะมีหมวกเหล็กปิดใบหน้าไว้ทั้งหมด  แต่สินธุก็รับรู้ได้ว่าพัศดีตนนั้นกำลังแสยะยิ้มอยู่เมื่อมันเงื้อคฑาปักลงกับพื้นอย่างแรง   ทันใดนั้นขอบหน้าผาที่วิญญาณยืนออกันอยู่ก็ทลายลงไปจนหมด   เมื่อฝุ่นควันจางลงก็ไม่ปรากฎว่ามีวิญญาณดวงใดเหลือรอดอยู่เลย “จบการแข่งขัน!”  ภูติโฆษกร่างบอบบางประกาศลั่น  “พัศดีนรกถูกกำจัดหนึ่งตน  วิญญาณถูกกำจัดทั้งหมดสามร้อยดวง   การส่งวิญญาณไปเกิดใหม่เป็นโมฆะเนื่องจากไม่มีผู้รอดจากการแข่งขัน   ไข่จระเข้ทั้งสิบสองฟองริมแม่น้ำคองโกจะไม่ฟักตัว” ภูติผู้ชมนับหมื่นต่างปรบมือส่งเสียงร้องอย่างพอใจในความสนุกสนานของเกมวันนี้   รูบี้สะกิดสินธุให้ลุกเดินตามออกจากสนามแข่งขันพร้อมกับภูติตนอื่นๆ   พัศดีนรกกลับมายืนเรียงแถวเป็นระเบียบหน้าเทวาลัยอีกครั้ง   ภูติสาวรุ่นกลุ่มหนึ่งร้องวี๊ดว๊ายแล้ววิ่งเข้าไปดูใกล้ๆ “พัศดีนรกมีหน้าที่ควบคุมและทรมาณวิญญาณที่ถูกส่งไปนรก   บางทีก็ได้รับมอบหมายให้ออกล่าวิญญาณที่มีปัญหามากๆบนโลก   พวกนี้ได้รับการฝึกฝนด้านการรบมาดีมาก   นายดูสิ  พวกภูติสาวๆชอบใจกันใหญ่  พวกภูติทหารถึงพยายามเอาเป็นเอาตายนักที่จะสอบเลื่อนขั้นเป็นพัศดีนรกให้ได้” รูบี้พูดอย่างภาคภูมิใจขณะกำลังเดินลงจากบันไดสามร้อยขั้นของสนามกีฬา เมื่อทั้งสองเดินออกจากสนามแข่งขันไปแล้ว   พัศดีนรกตนหนึ่งกำลังถอดหมวกเหล็กออก   ใบหน้าของเขาดูเด็กและเกลี้ยงเกลาสวนทางกับหุ่นบึกบึนองอาจนั้น   ดวงตาที่คมกริบเหมือนหอกแหลมนั้นจ้องไปที่ประตูทางออกไม่วางตา   ไม่สนใจแม้จะมีภูติสาวสวยมากมายยืนส่งเสียงเซ็งแซ่ขอจับมืออยู่รายล้อม “มีอะไรหรือเปล่าครับ  ท่านบอร์บอน” พัศดีนรกตนหนึ่งถามเมื่อเห็นเขาเงียบไป  “ข้าได้กลิ่นมนุษย์อยู่แถวนี้   ดูเหมือนว่ามันเพิ่งจะเดินออกไป” “ถูกแล้วบอร์บอน”  ภูติร่างสง่าแต่เต็มไปด้วยแววแห่งความริษยาอาฆาตตนหนึ่งเดินมาด้านหลังบอร์บอนและตบไหล่เขาเบาๆ   ไม่ต้องหันไปดูก็รู้ว่าเขาคือเอลซิด   “จมูกเจ้ายังไวเหมือนเดิม   แต่ช่วงสัปดาห์ก่อนที่เจ้าไม่อยู่นั้น   ที่นี่ได้เปิดรับมนุษย์คนหนึ่งที่พลัดหลงเข้ามาให้ใช้ชีวิตร่วมกับภูติอย่างเราที่ท่าแรกรับวิญญาณอาร์เคเดีย   มันคนนั้นที่นำความอดสูมาสู่พวกเราคือสินธุที่มาดูการแข่งขันในวันนี้และเพิ่งเดินออกจากสนามไปนี้เอง   มันคือคนที่ทำให้ข้าต้องอัปยศอย่างที่สุด   ข้าถึงต้องมาหาเจ้าในตอนนี้ไงล่ะ” “ข้ารู้ว่าข้าต้องทำอะไรต่อไป”  สีหน้าของบอร์บอนฉายแววพยาบาทเช่นเดียวกับเอลซิด  “มนุษย์ไม่มีสิทธิอยู่ร่วมกับพวกเราที่นี่   โดยเฉพาะถ้ามันเป็นมนุษย์ที่ทำให้ท่านเอลซิดต้องได้รับความอัปยศ” “ข้าอยากเห็นเจ้าไล่ล่ามันในเกมจิวาคเค่เสียจริงๆ” เอลซิดเปรยออกมาเบาๆ  “ท่านจะได้เห็นแน่นอน   ข้าจะทำให้เลือดของมันที่สาดไปทั่วสนามแข่งไม่ใช่แค่ภาพลวงตา” พัศดีนรกสำทับ กลางสนามแข่งนั้น   พัศดีนรกจำนวนหนึ่งกำลังทำพิธีปลุกวิญญาณที่ถูกสังหารให้คืนสภาพใหม่เพื่อนำกลับไปทำลาย   วิญญาณเหล่านั้นต่างส่งเสียงคร่ำครวญไม่หยุด   แต่ก็ถูกทำร้ายและต้อนเข้าไปอยู่ในเรือสำเภาเก่าคร่ำคร่าที่จอดรอในแม่น้ำข้างสนามแข่งนั้น   เมื่อนายท่าให้สัญญาณ   มันก็ลอยออกจากฝั่งและหายเข้าไปหลังกลุ่มหมอกอีกทิศหนึ่ง   ไม่น่าเชื่อว่าภายหลังความตายจะมีความทุกข์ทรมาณที่ยิ่งกว่าความตายรออยู่อีกสำหรับใครบางคน   โดยเฉพาะวิญญาณที่ต้องลงประลองในเกมจิวาคเค่อันน่าตื่นตาตื่นใจของชาวภูตินั้น ทุ่งเดธ วัลเลย์ . ความตายที่อยู่หลังความตาย =========================== จากคุณ : ธามาดา - [ วันฉัตรมงคล 17:03:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หายไปสองสัปดาห์สำหรับนิยายแฟนตาซีหัดเขียนเตาะแตะ "สุขาวดี : สุดขอบฟ้าข้าคือลิขิตสวรรค์" เพราะไปต่างจังหวัดติดๆๆๆกัน เลยต้องแก้ขัดด้วยเรื่องสั้นที่เก็บไว้ในแผ่นดิสก์3.5 "เจ้าบ่าวแห่งความเหงากับเจ้าสาวแห่งความโดดเดี่ยว" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2782270/W2782270.html  ไปก่อนเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว พอมานั่งอ่านทวนๆแล้วรู้สึกว่าเราคงจะถนัดกับการเขียนแบบม้วนเดียวจบของเรื่องสั้นมากกว่านิยายแฮะ ตอบคำถามตอนก่อนๆ คุณกริช - วิธีการที่ภูติจะข้ามไปยังโลกมนุษย์ได้จะมีพูดถึงในตอนหน้านี่แล้วครับ อดใจรอๆ คุณscottie - ท่าโลงของภูติปกติต้องมีภูติประจำท่าละ๔ตนครับ  แต่ท่าสุดท้ายมีแค่๓(ชลรีชา - เกรเทล - รูบี้) จึงต้องจับสินธุใส่ที่นี่ไปก่อน ^_^ ขอบคุณทุกสายตาที่เปิดเข้ามาและทุกกำลังใจในเมล์ครับ จากคุณ : ธามาดา - [ วันฉัตรมงคล 17:18:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เกมสยองจริงๆ (ความคิดนี้เข้าท่าเชียว) จากคุณ : scottie - [ วันฉัตรมงคล 18:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5               จากคุณ : [:-Ancharee-:] - [ 6 พ.ค. 47 02:12:49 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เกมส์โหดเนอะ แต่ว่าดวงวิญญาณที่แพ้ ได้อะไรเป็นการตอบแทนอ่ะ มีทรมานมากกว่าเดิมป่าว หรือเหมือนเดิมคับ จากคุณ : กริช - [ 6 พ.ค. 47 07:46:41 A:68.107.128.191 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนที่๖ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2820060/W2820060.html ขยาดการเล่นเกมไปอีกนานเลยค่ะ โห๊ด โหด.. แต่การแย่งชิงเพื่อไปเกิดในภพใหม่เป็นปลาหมึกนี่.. อาจจะคุ้มกว่าการอยู่ต่อในนรก.. อ่านแล้วกลัว.. บรื๋ออ จากคุณ : คิมมี่ (*CriMy*) - [ 25 พ.ค. 47 16:10:59 ]