CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown



    @@@.. กระทู้หาเรื่อง อยู่ดีไม่ว่าดี ดูซิคนเรา … ฝากข่าวถึงท่านเวปมาดกะเต้อพันติ๊บค้าบ @@@

      เห็นด้วย (10 คน)
      ไม่เห็นด้วย (10 คน)
      ไม่ออกความเห็น… แต่อยากจะรู้ว่าเมื่อไหร่คุณแทนจะมีอมยิ้มเสียที ฮิ ๆ (2 คน)
      ไม่ออกความเห็น…. แต่อยากจะรู้ว่าเมื่อไหร่จารย์จีจะมีแฟนเสียทีน้อ ..แฮ่ .. (7 คน)
      ไม่ออกความเห็น แต่อยากจะรู้ว่าจริง ๆ แล้วป้านัทจะสวยอย่างที่เธอว่าไว้ไหมน้อ .. (10 คน)

    จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 39 คน

     25.64%
     25.64%
     5.13%
     17.95%
     25.64%



    ช่วงที่ผ่านมา เนื่องจากในหัวขมองของผมมันแสนจะกลวงโบ๋แต่งเรื่องไม่ออก
    เลยบังเกิดอาการเซ็งสุดขีด  จึงหนีไปเตร็จเตร่อยู่ตามห้องราชดำเนินดูข่าวใต้
    หรือไม่ก็ไปห้องเฉลิมไทยเลาะกระทู้หาดูรูปน้องบอลลูน เอ๊ย ดูเขาคุยเรื่องดารา
    บันเทิงไปเรื่อยเปื่อย  

    แล้วผมก็พบสัจธรรมที่ว่าสถานที่อันสุขสงบที่สุดและอิสระเสีรียิ่งกว่านิวฟรีด้อม
    คือในถนนของเรานี่เอง เรื่องของเรื่องก็เพราะว่าขณะไปอ่านกระทู้ห้องอื่นนั้น  
    บางทีผมชักคันไม้คันมือจะแปะความเห็นมั่ง  ผมก็แปะลงไปเลยโดยไม่ล็อคอิน  


    แต่  !! …ปรากฏว่าทำไม่ได้ครับ ..


    เอ๊ะ  ผมชักงง   แล้วจะแปะด่าไอ้พวกโจรพุงโรได้ยังไงหว่าโดยที่ไม่ต้องล็อคอิน
    ให้พวกมันตามมาเจี๋ยนพุงผมได้ แล้วผมก็เพิ่งรู้ว่าห้องอื่นเขาต้องใช้บัตรผ่านกัน

    ตกลงผมต้องถ่อไปสมัครเมลมาใหม่เพื่อจะปิดชื่อเมลสัตยา  จากนั้นก็ไปขอ
    บัตรผ่านมาใช้เพื่อที่จะแปะความเห็นได้   ซึ่งบัตรผ่านได้มาก็มีอายุชั่วคราว  
    และพร้อมที่จะถูกยกเลิกได้ทุกเมื่อหากพูดอะไรไม่เข้าท่า ..



    ไม่อิสระเลยเนอะ ไม่เหมือนในถนนเราเลย .. ไม่ต้องมีบัตรผ่งบัตรผ่าน



    “ธ่อ  เขารู้กันมาตั้งนานแล้ว.. เพ่   .. ไปอยู่ที่ไหนมา”    ไอ้น้องสุดที่รักถามขึ้น

    “ไม่อยู่ไหนหรอก ก็ในถนนนี่แหละ ก็ข้ารักเดียวใจเดียวนี่นา   เข้าพันทิปมาได้
    ก็ตรงแหนวมาในถนนเลย  ไม่ไปแวะเวียนห้องไหนอีก  เลยไม่รู้ว่าเขาออก
    กติกามารยาทกันต่อไหนถึงไหน”  

    “นั่นสิเฮีย ผมล่ะเซ็ง  แล้วเดี๋ยวนี้นะจะขออมยิ้มต้องใช้หมายเลขบัตรประชาชน  
    คนนึงก็ขอได้แค่อมยิ้มเดียวเอง”

    “แล้วเอ็งจะขออมยิ้มหลายอันไปทำไม”

    “เอ๋า  ผมก็เอามาเป็นนามปากกาของผมสิ”  

    แล้วนักเขียนใหญ่ก็ได้รำพึงรำพันว่าการที่พันทิปออกกฏใหม่มาว่าคนที่จะขอ
    อมยิ้มต้องแสดงเลขบัตรประชาชน  ทำให้คนที่มาใหม่จะมีอมยิ้มได้แค่อันเดียว
    ซึ่งก็เท่ากับว่าทำให้มีนามปากกาหรือนามแฝงได้เพียงชื่อเดียว ซึ่งเป็นอุปสรรค
    อย่างมากสำหรับคนที่ในการที่จะแต่งเรื่องหลาย ๆ แนว

    “ก็ไม่เห็นเป็นไรนิ  เอ็งก็ไม่ต้องล็อคอิน  คราวนี้อยากจะตั้งชื่ออะไรก็ตั้งไปสิ  
    เขาก็ไม่ได้ห้ามสักหน่อย”

    “โธ่ !!  ..  ไม่ได้สิเฮีย  ถ้าไม่มีล็อคอินมันลำบากนา  จะไปแก้ข้อความก็ไม่ได้  
    จะลิงก์กระทู้ก็ไม่ได้ ใส่ภาพก็ไม่ได้ ทำอะไรมันติดขัดไปหมด  อีกอย่างในถนน
    ก็มีจารย์จีกับเจ๊หมูคอยดูเลขไอพีอยู่     เดี๋ยวก็จับได้อยู่ดีแหละว่าเป็นผมแต่ง  
    แล้วอย่างนั้นผมจะมีนามแฝงไปหาพระแสงของ้าวอะไรรึ”

    “เออ .. จริงของเอ็ง“   ผมเกาคางแกรก ๆ   เพราะจำได้ว่าเคยปลอมชื่อแปะไปที  
    แล้วก็ถูกจารย์จีกะยายหมูจับได้ในเวลาไม่ถึงครึ่งวัน

    ว่แต่เอ็งแต่งเรื่องไว้หลากหลายนักรึ    ถึงต้องใช้นามปากกาต่าง ๆ กันไปน่ะ

    “โห  เอีย  ผมแต่งเรื่องเป็นกระตั๊ก  หลากรสหลายแนว  ทั้งเรื่องบู๊ดุเด็ดเผ็ดมัน  
    ทั้งรักโศกเศร้าเคล้าน้ำตา   หรือจำพวกเรื่องสยองขวัญชวนขนหัวลุกก็มีไม่น้อย  
    ประเภทลึกลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนก็มีตั้งหลายเรื่อง     แม้กระทั่งนิยายเพื่อชีวิต
    สุดแสนสะเทือนอารมณ์อ่านแล้วน้ำตาไหลพราก ๆ ผมก็แต่ง     กำลังภายใน
    หรือนิยายไซไฟแฟนตาซีก็เขียนไว้ตั้งเยอะ”



    อืม !! ..  ถ้ามันแต่งได้ขนาดนี้ก็ต้องยอมให้มันมีหลาย ๆ นามปากกาจริงแฮะ



    “แล้วเอ็งมีนามปากกามั่งหรือยังกับไอ้เรื่องแต่ละแนวที่ว่ามาเนี่ย”

    “มีแล้วสิเฮีย  .. ถ้าเรื่องบู๊ผมใช้ แดง  ไบก้อน   เรื่องรักกุ๊กกิ๊กใช้ชื่อช่อดอกรัก  
    ประเภทสยองขวัญใช้เณรแอ   เรื่องกำลังภายในก็เฒ่าทารก    แนวแฟนตาซี
    ใช้ด็อกเตอร์บ๊วบ    เพื่อชีวิตสะเทือนอารมณ์ก็ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่  ส่วน ..… “

    “พอ ๆ ๆ  .. “  ผมกุมขมับ    “…ข้าล่ะปวดหัวกับแต่ละนามแฝงของเอ็งจริง ๆ”

    “เฮียว่าจ๊าบไม๊    แต่ละชื่อผมคิดตั้งนานนา”

    “ตกลงเอ็งจะของล็อคอินให้ชื่อเหล่านี้ว่างั้นเหอะ”

    “ใช่สิ  .. และก็จะใช้เป็นนามปากกาสำหรับส่งสำนักพิมพ์ด้วยนา   แต่ปัญหาคือมันขอล็อคอินได้อีกแค่อันเดียวสิ…  เฮ้อ .. “

    “ไม่ลองใช้บัตรผ่านดูล่ะ   มันทำไม่ได้เหมือนล็อคอินรึ”

    “อ้าว  เฮียไม่รู้รึ ..  ไหนว่าเคยใช้บัตรผ่าน”  

    “แหะ ๆ ก็เคยแค่ครั้งเดียวแหละ  ตั้งกระทู้ขอเบอร์โทรน้องบอลลูนน่ะ  แหะ ๆ  
    ไม่ทันได้สังเกตหรือลองใช้ว่ามันทำอะไรได้มั่ง”

    “ทำอะไรไม่ได้เลยเฮีย….”  นักเขียนใหญ่ส่ายหน้า  “……..บัตรผ่านก็ใช้เพื่อ
    ผ่านมาแปะจริง ๆ จะแก้ข้อความ  จะลิ้งก์กระทู้  จะแปะรูป  ทำไม่ได้สักอย่าง  
    แล้วก็โชว์ไอพีด้วยอีกตะหาก”

    “อืม .. แล้วเอ็งว่าจะทำยังไง”

    “ผมคิดว่า .. อยากขอให้พันทิปเขาออกล็อคอินพิเศษสำหรับถนนนักเขียนน่ะ
    คือคนเดียวมีอมยิ้มหลาย ๆ อันก็ได้เหมือนพวกรุ่นเก่า ๆ แก่ ๆ  แบบป้าหนอน  
    เจ๊อ้อ  เจ๊หมู  พวกนั้นน่ะ”

    “ระวังปากหน่อยเอ็ง  เอาของสูงมาเล่น  เดี๋ยวจะไม่ได้ตายดี     ตกลงเอางั้นรึ”

    “ใช่สิ !!   เอาเป็นแบบเล่นได้แค่ในถนนห้องเดียวก็ได้   เพราะวัตถุประสงค์
    มันก็บอกอยู่แล้วว่าใช้เป็นนามปากกา  ไม่ได้คิดจะเอาไปใช้อำใคร หรือเอาไป
    ฟัดกับใครในห้องอื่น   ขอเพียงแต่ให้ทำได้ทุกอย่างแบบอมยิ้มเหอะ”

    “แล้วเราจะขอพันทิปได้ยังไง  ไปขอดื้อ ๆ งั้นรึ”

    “เขาก็ถีบเราออกมาสิเฮีย มันต้องหาแนวร่วมสักหน่อยน่ะ  แบบคนเดียวหัวหาย
    สองคนเพื่อนตาย  สามคนสบาย  สี่คนหายห่วง”

    “แล้วจะไปชวนใครที่ไหน”

    “ธ่อ ….. “  นักเขียนใหญ่เกาหัวแย็ก ๆ   “……. เฮียนี่ช่างไม่รู้อะไรจริง ๆ เล้ย    
    เดี๋ยวนี้เขามีกระทู้โหวตกันแล้ว    เห็นมั่งป่ะน่ะ  ที่ผมมาพูดกับเฮียก็เพื่อให้ช่วย
    เขียนกระทู้โหวตให้หน่อยนั่นแหละ”


    “อ้อ !!    ก็เท่านั้นแหละ   แหม .. คุยกันมาตั้งนาน”

       

    คุณ ๆ ว่ายังไงดีครับ  มาช่วยกันโหวตสักหน่อยดีไหม ..


    หัวข้อคือ   .. คุณเห็นด้วยหรือไม่ว่า  นักเขียนในถนนควรจะสามารถมีล็อคอินได้หลาย ๆ  อัน   เหมือนเมื่อก่อนเพื่อใช้เป็นหลาย ๆ นามปากกา

    อ้อ .. อย่างงนะครับสำหรับข้อ 3 ถึงข้อ  5   ไม่เกี่ยวกับหัวข้อหรอก
    แต่ใครจะโหวตก็ได้นะ  เพราะมันก็เป็นไอ้ที่ผมอยากรู้ทั้งนั้น  ฮ่า ..

    (เอาเสียหน่อย  เด๋วคนว่าไม่ทันสมัย  อิอิ)

    แก้ไขเมื่อ 05 พ.ค. 47 23:45:49

    จากคุณ : ส.สัตยา - [ วันฉัตรมงคล 23:22:18 ]