27 มีนาคม 2000
ในเครื่องบินหลังอาหารค่ำตอนตีสอง
มุก เพื่อนรัก...
แพนอยู่ในเครื่องบินตอนนี้ มีเวลาก่อนจะง่วง ก็เลยเขียนจดหมายหามุกเสียหน่อย
เสียดายที่มุกมาส่งแพนไม่ได้ เพราะต้องกลับไปเยี่ยมคุณยายที่ต่างจังหวัด
แต่ไม่เป็นไร แพนสัญญาว่าจะเขียนจดหมายมาเล่าชีวิตต่างแดนของแพนให้มุกฟัง
มุกก็เตรียมรับพายุจดหมายได้เลย...
มุกจ๋า....
แพนขอสารภาพ...แพนเพิ่งรู้สึกตัวว่า กำลังจะไปจากเมืองไทยแล้ว...
แพนความรู้สึกช้าไปหรือเปล่านะ..มุก..
แพนกำลังไปจะไปอยู่ในบ้านเมืองที่ไม่รู้จัก...พูดก็ไม่ได้..
คิดๆแล้ว ชักจะกลัวแล้วสิ..
แพนสะดุ้งสุดตัวเมื่อถึงเวลาจะก้าวเข้าด่านตรวจหนังสือเดินทาง หรือประตูที่เคยเห็นเขามาถ่ายละครกันอยู่บ่อยๆ ในฉากที่พระเอกหรือนางเอกไปเรียนต่อเมืองนอก ดาวร้ายเจ้าน้ำตาอย่างแพนเพิ่งจะรู้สึกตัวว่า กำลังจะจากบ้านเกิดเมืองนอนไปอยู่ประเทศที่แพนพูดได้แค่คำว่า
สวัสดี ฉันชื่อ ...... ฉันเป็น...... ฉันอายุ........ปี ฉันหิว ฉันหนาว ฉันรักเธอ ขอบคุณ ลาก่อน..
แพนเริ่มสับสนในตัวเองว่า เลือกถูกหรือไม่นี่ ที่จะมาประเทศนี้
...
.....
มุกคงจำที่แพนปรึกษากึ่งรำพันให้ฟังก่อนที่ตัดสินใจมาเรียนต่อได้...
แพนก็เหมือนกับเพื่อนๆอีกหลายคน ที่มีโอกาสมาเรียนต่อตอนนี้ ในช่วงเวลาที่เศรษฐกิจบ้านเราทรุดตัวอย่างน่าใจหาย ก็พวกเราจบปริญญาตรีมาเมื่อตอนที่เศรษฐกิจตกต่ำถึงจุดต่ำสุดของต่ำสุด...เพื่อนในรุ่นเดียวกันของแพนที่มหาวิทยาลัย หางานตรงสายอาชีพกันได้ไม่เกินสิบคน นอกนั้นก็ต้องเปลี่ยนอาชีพกันไป หลายคนก็เปลี่ยนไปประกอบอาชีพที่ต่างกันไปเป็นหน้ามือหลังมือ
เอม..สาวสวยหน้าตาดี ที่มุกเคยเจอตอนมิตติงรุ่นมหาวิทยาลัยของแพน
แพนเพิ่งรู้ว่า เอมไปขายประกัน หรืออ้อย เพื่อนของเอม ก็หันไปขายเครื่องสำอางขายตรง
หลายคนก็เข้าวงการบันเทิงบ้าง...หรือไม่ก็ไปหางานต่างประเทศกัน..
ส่วนแพนก็..ทำงานก๊อกๆแก๊กๆไปเรื่อยๆ...อย่างที่มุกเห็น
"ลูกน่าจะลองคิดเรื่องเรียนต่อบ้างนะ ดีกว่าทำงานลอยไปลอยมาอยู่อย่างนี้ ไม่มีหลักมั่นคงเลยซักนิดนึง" แม่ของแพนหยอดคำถามให้คิด เมื่อเห็นว่าแพนดูหลักลอยเกินไปในสายตาของแม่
"ค่ะ" แพนตอบสั้นๆ แล้วก็เงียบไป..
แพนคิด คิด และคิด...
ประกอบกับมีปัญหาหลายๆด้านถาโถมเข้ามาในชีวิต แพนเลยตัดสินใจไม่ยากนัก ที่จะมา"หนี"มา"เรียนต่อ"ตามคำหยอดของแม่ เมื่อตัดสินใจได้ เรื่องทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างรวดเร็ว แพนวางแผนว่าจะเรียนภาษาที่เมืองนี้หกเดือน หลังจากนั้นค่อยหาลู่ทางอีกที ให้สมกับเป็นแผนของคนหลักลอยอย่างแพนหน่อย...
มุกยังจำ"โฆษณาชวนเชื่อ" ของโรงเรียนสอนภาษาที่แพนจะไปเรียน แล้วก็คำบรรยายเรื่องเมืองที่โรงเรียนแห่งนี้ตั้งอยู่ได้ไหม... แพนเคยเล่าให้มุกฟังครั้งหนึ่ง เมื่อหลายเดือนก่อน...ตอนที่แพนยังไม่คิดว่าจะมาเรียนเลย
'เมืองที่มีทะเลสาบสีสวย น้ำใส และว่ากันว่า น้ำในทะเลสาบสะอาดที่สุดในยุโรป...
น้ำในทะเลสาบที่ใสจนเห็นก้นบึ้งของทะเลกลางหุบเขาแห่งนี้
แสงแดดที่ตกกระทบยอดเขาแอลป์ส่องประกายระยิบระยับ และวันดีคืนดีก็เห็นยอดเขามงบลองค์(Mt. Blanc)เป็นทิวอยู่ไกลๆ...'
แพนกำลังนึกถึงประโยคเหล่านี้อยู่
ฟังดูสวยยังกับภาพฝัน...
แต่มันจะสวยเหมือนความเป็นจริงหรือเปล่านะ สงสัยจริงๆ...
...
.....
โอ.. ตีสามแล้ว...
แพนเห็นจะต้องจบจดหมายแค่นี้ก่อน เก็บแรงไว้เผชิญวันรุ่งขึ้นบ้างเห็นจะดีกว่า
แพนสัญญาว่าจะเขียนมาเล่าให้ฟังอีก... ทันทีที่แพนไปถึงประเทศนั้น
"ประเทศฝรั่งเศส..."
Bonne nuit จ้ะ เพื่อนรัก...
แพน
แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 47 06:40:20
จากคุณ :
กุ๊กๆ 
- [
6 พ.ค. 47 01:39:13
]
จดหมายจากเมืองไกล (บทนำ)
