ความคิดเห็นที่ 1 "ส้มโอหวาน ข้าวสารขาว ลูกสาวสวย" นครปฐม เป็นถิ่นเกิดของเด็กชายผู้หนึ่งที่ต่อสู้ชีวิตและโชคชะตาที่เล่นตลกกับชีวิตน้อย ๆ นั้นอย่างไม่ยุติธรรม แต่ถึงอย่างไรเขาก็ไม่เคยจะทิ้งความฝัน และมีกำลังใจที่มีให้แก่ตัวเองอย่างสม่ำเสมอ ไม่เคยท้อแท้ในชีวิตน้อยๆ นั้นเลย "เฮ้ย นุ่น หลวงตาเรียกหาแน่ะ" เสียงจากเจ้าเปี๊ยกเพื่อนเด็กวัดในวัยเดียวกัน "เออ ขอบใจ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ" ว่าแล้วเขาวางปากกาที่ถือไว้บนโต๊ะ รีบวิ่งไปอย่างเร็วเท่าที่เด็กหนุ่มอย่างเขาจะทำได้ ถึงจะอยู่วัดแต่นุ่นได้รับการสอนกิริยามารยาทจากหลวงตามาอย่างดี เด้กชายได้คลานเขาเข้ามาหาหลวงตาด้วยความนุ่มนวล สายตาของเด็กชายนั้นได้ไปสบตาเข้ากับเด็กหญิงตัวเล็ก  ๆ ที่นั่งอยู่ข้างผู้หญิงมีอายุคนหนึ่ง อายุคงจะได้ประมาณ 5 ขวบมั้ง นายนุ่นคิดในใจและบังเกิดความเอ็นดูเด็กหญิงตาโตนั่นอย่างประหลาด เด็กหญิงนั้นนั่งไม่อยู่เฉย หันหน้ามองออกไปข้างนอกกุฎิ เขามองตามสายตานั้นไปจึงเห็นว่าเธอมองไปทางลานวัดที่พวกเขาเล่นเตะบอลกัน อยู่ไกลจากกุฎิหลวงตาออกไป เขาตื่นจากภวังค์เมื่อได้ยินเสียงหลวงตาพูดขึ้นว่า "เออ นุ่นเอ๊ย มีอะไรยุ่งหรือเปล่า พาน้องไปดูนกดูปลาเล่นหน่อยดีไหม หลวงตาเห็นยุกยิกมานานแล้ว หลวงตาต้องคุยกับคุณโยมยายของน้องนัทอีกนาน พาน้องไปหน่อยไป๊" หนุ่มน้อยวัย 15 รับคำแล้วคลานเข่าออกไปโดยมีเด็กหญิงตัวน้อยนั้นคลานตามมาทางด้านหลัง เด็กหญิงนั้นเมื่อออกมาได้เธอรีบวิ่งปร๋อไปยังจุดหมายที่เธอหมายตามานานนั้นคือสนามฟุตบอล นายนุ่นรีบวิ่งก้าวเท้ายาว ๆ ไปจับตัวน้องนัทเอาไว้ได้ แล้วดุว่า "เด็กดื้อ" เด็กหญิงสะบัดออกจากการจับแล้วโต้ตอบด้วยเสียงอันดังว่า "ใครใช้ให้วิ่งตามล่ะ เค้าจะไปเล่นฟุตบอล" "ไปไม่ได้ หลวงตาให้พาไปดูนกดูปลาไง ไม่ไปเหรอ?" "ไม่ไป ที่บ้านเค้าก็มี" เด็กหญิงตัวเล็กวิ่งตื๋อออกไปอีกหน คราวนี้นายนุ่นรู้แกวรีบจับน้องนัทยกขึ้นลอยสูงจากพื้นดิน เริ่มมีโมโหกับเด็กหญิงฤทธิ์มากคนนี้ ปากก็บอกว่า "เดี๋ยวจะจับไปโยนลงบ่อไอ้เข้ กลัวไหม?" "ไม่กลัวหรอก ปล่อยนะ" "ไม่ปล่อย ถ้ายังดื้ออยู่" "จะทำไม" "ก็จะตีก้นเด็กดื้อนะสิ" "ถ้าน้องนัทไม่ดื้อ แล้วพี่จะตีหรือเปล่า" "ไม่ตีหรอก บอกมาสิว่าอยากจะไปไหน" "อยากเล่นฟุตบอล" "มา งั้นเดี๋ยวพี่พาไป สัญญากันแล้วนะว่าไม่ดื้อ" "ค่ะ" นายนุ่นปล่อยเด็กหญิงตัวน้อยลง เขาจูงมือเธอเดินตรงไปยังสนามฟุตบอลที่เห็นอยู่ข้างหน้านั่น "พี่ตัวโตจัง พี่ชื่ออะไรคะ" "ชื่อนุ่น แล้วหนูละชื่ออะไร" "ชื่อนัทค่ะ" "นัทอะไร นัดพบหรือเปล่า" "นัทตี้ ค่ะ" "อ๋อ" จากคุณ : นัทตี้ผู้แสนสวย ซื่อ ซาบซ่า - [ 7 พ.ค. 47 08:48:35 A:62.167.45.4 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไหงมีแค่นี้เองอ่ะ...ยังไม่ทันหวานแหว๋วเลย จากคุณ : ^.^ (ลันลา) - [ 7 พ.ค. 47 09:02:34 ]

ความคิดเห็นที่ 3 น้องนัทนั้นถึงจะเป็นเด็กผู้หญิง แต่เธอชอบเล่นฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ พ่อแม่นั้นก็ไม่ได้หวงห้ามและบังคับจิตใจลูกแต่อย่างใด ถึงบางครั้งจะดื้อบ้างตามประสาเด็ก แต่เมื่อพูดกับเธอดี ๆ ด้วยเหตุผล เธอจะเป็นเด็กที่น่ารักทีเดียว ที่สนามฟุตบอลน้องนัทหายพยศแล้ว ตั้งแต่ที่พี่นุ่นพยายามเข้าใจเธอ "พี่นุ่นไปเล่นบอลสิ น้องนัทจะนั่งดูพี่เล่นบอล" "ถ้าพี่ไปแล้ว น้องนัทจะวิ่งหนีอีกละสิ" "ไม่หนีหรอก น้องนัทจะเชียร์พี่นุ่น พี่นุ่นต้องยิงประตูหลาย ๆ ลูกนะ" "จ้า" จนเวลาใกล้ค่ำ ทีมฟุตบอลสลายตัว นายนุ่นเหงื่อโชกท่วมตัว เดินมาหาน้องนัทที่นั่งตบมือด้วยความภาคภูมิใจที่เขาไม่ทำให้เธอผิดหวัง นายนุ่นจับมือน้องนัทเดินมาด้วยกัน นายนุ่นเก็บเมล็ดต้อยติ่งระหว่างทางเดิน มาแปะกับเหงื่อของตัวเอง น้องนัทมองด้วยความสนใจ ประสาเด็ก เกิดเสียงดังแป๊ะ เธอชอบอกชอบใจ เมื่อนายนุ่นกับน้องนัทมาถึง คุณยายก็กำลังลงบันไดมาและได้เวลากลับพอดี น้องนัทขึ้นไปกราบหลวงตา และโบกมือให้เขาไปจนลับตา ถ้านายนุ่นมีตาทิพย์คงปลื้มใจ ที่ชื่อพี่นุ่น ๆ ๆ ไม่ได้ขาดหายไปจากปากของน้องนัทเลย จนถึงเวลาที่เด็กหญิงต้องเข้านอน ************************************** 10 ปีผ่านไป หลวงตาแก่ลงไปมาก ถึงนุ่นจะเรียนจบมีงานทำแล้ว แต่เขาไม่เคยคิดที่จะทอดทิ้งหลวงตาและถิ่นที่อยู่ไป ทุกเช้าและเย็นนุ่นจะขึ้นมาหาหลวงตาปรนนิบัติหลวงตามิได้ขาดสักวัน ใช่ จริงสิ ถึงเขาจะโตเป็นหนุ่มใหญ่แล้วแต่เมื่อไหร่ที่เขาเห็นเด็กหญิงเล็ก ๆ ตากลม ๆ หน้าบ้องแบ้ว เขาจะคิดถึงอีกคนที่วิ่งหนีเขาเพราะฟุตบอลในวันนั้นทุกที เขาเคยคิดในใจว่าป่านนี้เธอคงโตเป็นสาวน้อยแรกรุ่นแล้ว คงลืมเขาไปแล้วเช่นกัน นุ่นทำงานอยู่ในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในจังหวัดนั้น วันนั้นหัวหน้าฝ่ายได้เข้ามาบอกเขาว่าพรุ่งนี้จะมีคณะนักเรียนชั้นม.ศ. 3 จากโรงเรียนสตรีแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯมาดูงาน ให้คอยอธิบายและดูแลด้วย นุ่นรับคำและทำงานต่อไป วันรุ่งขึ้นคณะนักเรียนของโรงเรียนสตรีนั้นก็ได้มาถึง เขาไม่ได้สนใจมากนักที่จะมองดูกลุ่มของเด็กสาว ๆ เหล่านั้น เขาคิดว่าเดี๋ยวพวกเธอต้องเข้ามาแน่นอน คณะนักเรียนเหล่านั้นได้แบ่งกันเป็นกลุ่ม ๆ ดูการทำงานตามห้องต่าง ๆ  ทะยอยกันไปโดยมีผู้อธิบายคือเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้น ๆ นุ่นได้ให้การต้อนรับและผ่านไปด้วยดี จนมาถึงกลุ่มสุดท้ายที่เข้ามากันถึง 10 คน เด็กผู้หญิงที่เดินนำหน้ามาท่าทางของเธอนั้นยียวนกวนประสาทดีแท้ เขาคิดในใจ แต่หน้าตาเธอนั้นเขารู้สึกคุ้น ๆ อย่างไรบอกไม่ถูก ตากลมสีดำนั้น เหมือนเขาเคยเห็นเธอที่ไหนมาก่อน เขาจ้องมองเรื่อยไปที่มือเธอที่ยกขึ้น นั่นเขาเห็นปากกาที่เธอถืออยู่มีทีกดเป็นรูปลูกบอล ใจเขาเต้นแรงอย่างไม่มีเหตุผล ไม่นะ ไม่น่าจะเป็นไปได้ นุ่นประหม่าเสียจนพูดผิด ๆ ถูก ๆ ให้เด็กหญิงกลุ่มนั้นได้หัวเราะกันหลายหนหลายครา "ช่างรื่นเริงหน้าเป็นกันเหลือเกินนะแม่คุณ"นุ่นคิดอยู่ในใจ ช่วงที่ให้ถามคำถามนั้น เธอคนนั้นก็ซักถามด้วยคำถามกวน ๆ ว่า "พี่ ๆ หมอเค้านัดพบกันที่ไหน" "ก็ห้องประชุมนะสิ" แม่จอมกวนหัวเราะกับเพื่อน ๆ คิกคัก นายนุ่นเริ่มจะโมโหถามว่า "ถ้าไม่ใช่ห้องประชุมแล้วจะห้องไหนล่ะ" "ก้อห้อง ไอซียู ไงพี่" เธอช่างทำหน้ายียวนกวนประสาทให้เก่งเหลือเกิน เรียกเสียงหัวเราะของเพื่อน ๆ ให้ฮาครืน นุ่นกำลังคิดว่าจะแก้เผ็ดแม่เด็กแก่นนี่เสียหน่อย "นี่ยายนัท โตแล้วนะ ให้มันเรียบร้อยหน่อย"เสียงดังของอาจารย์หญิงท่านหนึ่งได้เข้ามาเตื่อน "ค่ะ อาจารย์" เป็นเสียงตอบรับจากยายหน้าทะเล้นนั่น นุ่นกลั้นใจ ระงับความตื่นเต้น และประหลาดใจ โลกมันคงไม่กลมขนาดนี้หรอกน่า เขาคิด "น้องชื่อนัทเหรอ" "แล้วทำไมล่ะพี่ ชื่อนี้ไม่ได้หรือไง" "ชื่อนัทเฉย ๆ หรือว่านัทตี้" เด็กสาวทั้งกลุ่มเงียบไปชั่วครู่ ก็มีเสียงถามยียวนตามมาว่า "ชื่อนัทตี้ แล้วจะทำไม เป็นญาติข้างไหนกันล่ะ" "เรานี่ยังปากเก่งเหมือนเดิมนะ" "อ้าวพี่งี้ก็สวยสิ เรารู้จักกันตอนไหนล่ะ ไม่มีญาติอยู่จังหวัดนี้นะพ่อแม่บอก" "กาลครั้งหนึ่ง..มีเด็กหญิงอายุ 5 ขวบ ตามคุณยายมาวัด แล้ววิ่งปร๋อไปที่สนามฟุตบอล" นายนุ่นทำท่ายียวนกลับไปด้วยความหมั่นไส้ "เราจำได้ลาง ๆ นะพี่คนนั้นนะเองที่พาเราไปเก็บเม็ดเป๊าะแป๊ะ เนี่ยนัทจำเกือบไม่ได้แล้ว พี่ยังจำได้อีกหรือ?" นุ่นพยักหน้ารับคำ "อ้าวเด็ก ๆ เสร็จแล้วก็ไปขึ้นรถเร็ว เดี๋ยวกว่าจะถึงก็มืดพอดี " เสียงอาจารย์ปราณี ด้งขึ้น "นัทกับเพื่อนกลับก่อนนะพี่ ไปล่ะขอบคุณมากค่ะ" เด็กทั้งกลุ่มไหว้เขาอย่างสวยงามผิดกับเมื่อสักครู่นี้อย่างขาวกับดำ นัทเดินออกประตูไปท้ายเพื่อน เธอหันมาตะโกนถามเขาเสียงไม่ดังนักว่า "พี่ชื่ออะไรนะ บอกนัทหน่อย" "นุ่น จ้ะ" "นัทไปแล้วนะ แล้วหวังว่าเราคงได้เจอกันอีก"   ************************************** ยังมีต่อ จากคุณ : นัทตี้ - [ 7 พ.ค. 47 09:40:53 A:62.167.45.4 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 26ปีผ่านไป ในประเทศแถบยุโรป วิทยาการคอมพิวเตอร์ก้าวหน้าไปทั้งโลก นัทตี้นั่งเขียนนิยายแหวกแนวตอนสั้นๆ ลงในถนนนักเขียนพันทิพมาหลายตอน มีผู้มาลงความคิดเห็นเอาไว้มากมาย ส่วนใหญ่นัทตี้มักจะเขียนให้ผู้ใหญ่หรือคนที่มีครอบครัวแล้วอ่าน จุดประสงค์ของนัทตี้คือต้องการมีเพื่อนทั้งใหม่และเก่า และตามหานายนุ่นคนนั้น  นัทตี้ยังคิดถึงเขามาตลอดเวลา ครั้งนั้นคือครั้งสุดท้ายที่เราได้พบกัน นัทตี้เชื่อทฤษฎีโลกกลม ครั้งหนึ่งมีผู้มาลงความเห็นโดยใช้ชื่อแฝงว่า "ตานุ่นภารโรง" สะดุดใจขึ้นมาทันที โลกจะกลมหรือเบี้ยวเดี๋ยวได้รู้กัน นัทตี้ตอบตานุ่นฯไปอย่างนิ่ม ๆ จนเริ่มคุ้นกัน เราให้อีเมลล์กัน ส่งรูปใหกัน แต่รูปที่ได้เห็นนั้นเป็นรูปตาแก่หงำเหงือก อะไรกัน นัทตี้พยายามนึกหน้าของพี่นุ่นก็เห็นภาพก่อนจากกันครั้งสุดท้ายนั่นทุกที นัทตี้ยังไมกล้าบุ่มบ่ามถาม กลัวไม่ใช่เดี๋ยวเหยื่อที่เข้ามาอ่านงานของนัทตี้จะหายไป ตานุ่นได้ส่งข้อความมา เราได้เขียนโต้ตอบกัน ตานุ่น/ นัท จำพี่ได้ไหม? นัทตี้/ จำไม่ได้หรอก เอารูปตาแก่ทีไหนส่งมาให้ล่ะพี่ ตานุ่น/รูปพี่เอง อะไรแก่เหรอ นัทตี้/ อือ ตานุ่น / นัทยังชอบเตะบอลอยู่หรือเปล่า? นัทตี้ /เตะบอลไม่ไหว เตะคนพอไหว ตานุ่น / เรานี่ยังกวนเหมือนเดิม นัทตี้ / แล้วพี่รู้ได้ไงว่าเหมือนเดิม ตานุ่น /จำพี่ไมได้เหรอ ที่นัทไปกับยายที่วัด และวิ่งหนีพี่นะ นัทตี้ / พี่นุ่นคนนั้นจำได้ แต่คงไม่ใช่พี่มั้ง ตานุ่น / จำตอนไปดูงานที่โรงบาลได้เปล่า นัทตี้ / ได้ดิ  พี่จริง ๆ เหรอ พี่นุ่น / พี่ตามหานัทมาตั้งนาน นัทตี้ / หาทำไมล่ะ พี่นุ่น /ก็ไม่รู้ เมียพี่คนใหม่นี่ก็ชื่อนัท นัทตี้ / อ้าว เหรอ เกี่ยวอะไรล่ะ ตานุ่น / คนที่แล้วก็ชื่อนัท นัทตี้ / บังเอิญมั้ง ตานุ่น / ไม่บังเอิญ ตั้งใจไว้แล้ว ว่าจะมีเมียชื่อนัทอย่างเดียว นัทตี้ / เอ๊ยพี่ เรามีผัวแล้ว ตานุ่น / ไม่เป็นไร มีได้อีก นัทตี้ / ขลิบหรือยัง ตานุ่น / ไม่ต้องขลิบ ถามทำไม นัทตี้ / คิดว่าเปลี่ยนศาสนา ตานุ่น / ไม่เปลี่ยน พี่รักนัทตั้งแต่นัทอายุ 5 ขวบแล้ว นัทตี้ / เราก็รักและรอพี่เหมือนกันนะ ตานุ่น / จริงป่าว นัทตี้ / จริงดิ แต่ตอนนี้ไม่ได้แล้ว ตานุ่น / ทำไม นัทตี้ / ก็โลงมันรอแล้วนาพี่ พอเถอะ พี่นุ่น / งั้นเปลื่ยนเรื่อง นัทตี้/  เล่นอะไรเอ่ยไหม แต่รอหน่อยนะ ตานุ่น / จ้า นัทตี้ / อะไรเอ่ย เขาซื้อหนูมา เขาพาหนูไป เขาแก้ผ้าหนู เขาถูเขาไถ จนน้ำหนูไหล จนหนูผอมลง แล้วเขาก็ทิ้งหนูไป ? ตานุ่น / ว๊าก  คำถามบ้า ๆ นัทตี้ / ไม่บ้า ตานุ่น / บ้าสิ ใครจะกล้าทายวะ นัทตี้/ ตอบเหอะ งั้นไม่เล่นด้วยนะ ตานุ่น / ไม่ตอบ นัทตี้ /ไม่ลามกหลอก ตานุ่น / นัทหรือเปล่า นัทตี้ / ประสาทแด๊กแล้วพี่ ตานุ่น / แล้วอะไร นัทตี้ / สบู่ไง แล้วเมียคนที่ 3 จะเอาชื่อนัทไหม? ตานุ่น / ไม่เอาดีกว่า ปวดหัวตายห่ะ นัทตี้ / เอาเถอะ ตานุ่น / ไม่เอา นัทตี้ / งั้นไปบวช ตานุ่น / บวชทำไม นัทตี้ /ก็บอกว่าไม่เอา ตานุ่น / กวนไม่เลิก เด็กจนแก่ นัทตี้ / ไม่กวนก็ไม่แข็งพี่ ตานุ่น / อะไรแข็ง นัทตี้ / ผลไม้กวนไง ตานุ่น / เลิกแล้วจะไปนอน นัทตี้ / เลิกแล้วนอนไม่ได้ ตานุ่น /อะไรอีกล่ะ นัทตี้ / เลิกแล้วต้องเอา ตานุ่น / เอาอะไร นัทตี้ / เอาลงรู ตานุ่น / รูอะไร นัทตี้ / รูหนู ตานุ่น / หนูอะไรวะ กวนบาทาจริง นัทตี้ / หนูนัทมั้งพี่ ตานุ่น / นัทไหน นัทตี้ / นัทเมียพี่ไง บ๊าย บาย จากคุณ : นัทตี้ผู้แสนสวย ซื่อ ซาบซ่า - [ 7 พ.ค. 47 10:17:47 A:62.167.45.4 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 ใช้ได้ไหมนิยายรักอมตะของพี่นุ่นกับน้องนัท ชอบหวานแหว๋วแบบนี้ หรือว่าชอบโหด ซาดิสม์ คืนนี้นัทตี้ยังไม่ได้นอนเลยเนี่ย เขียนออกมาแล้วก็พิมพ์กันเลย แต่นัทตี้พิมพ์ช้าน่ะ ไม่มีแป้นไทย จำตัวอักษรไม่ค่อยได้ บางทีอาจจะเข้ามาอีกวันศุกร์เย็นของทางนี้ บ้านเราก็ประมาณ 5 ทุ่ม เขียนคำวิจารณ์กันได้เต็มที่ เดี๋ยวนัทตี้จะตอบตอนเย็น ๆทางนี้นะ ขอไปนอนก่อน จากคุณ : นัทตี้ - [ 7 พ.ค. 47 10:31:39 A:62.167.45.4 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 อิอิ ตอนจบ ตลกดีค่ะ :) จากคุณ : โคอาร่า - [ 7 พ.ค. 47 11:08:05 A:10.0.153.141 X:203.130.143.243 ]

ความคิดเห็นที่ 7                             จากคุณ : [:-Ancharee-:] - [ 7 พ.ค. 47 12:59:47 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ฮิๆๆๆๆ..... เขียนแนวนี้ก็ตลกดีค่ะ ... วันนี้เบลอๆ หัวทึบๆ คิดอะไรไม่ค่อยออก แค่นี้ก่อนนะคะ .. ขอไปงีบให้หมดฤทธิ์ยาก่อนค่า ... จากคุณ : Mae ja - [ 7 พ.ค. 47 13:38:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รู้สึกจะตลก...มากกว่า หวานนะคับ.. จากคุณ : ^.^ (ลันลา) - [ 7 พ.ค. 47 15:13:55 ]

ความคิดเห็นที่ 10 55555555555 ตกลงมันหวานตรงไหนฟระ? 55555555555 จากคุณ : ยายสือจอมแสบ - [ 7 พ.ค. 47 15:30:23 A:210.86.188.65 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ใช้ได้นะคะ  นิยายรักหวานแหววของพี่   หักมุมตอนจบด้วยความตลก  เขียนแบบนี้มาให้อ่านอีกนะคะ พี่ชื่อ  "นัทตี้" แล้วภรรยาของคุณนุ่นภารโรง   ชื่อ "นัท"  ทั้งสองคนเลยหรือคะ กระซิบบอกอีกอย่างนะคะ   ลูกสาวของเรา  ก็ชื่อ  "นัช"  เหมือนกัน  55  สงสัยจะโหล แต่ "นัช"  คำนี้แปลว่า  "เกิด"  ค่ะ   แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 47 16:20:42 จากคุณ : วังวน - [ 7 พ.ค. 47 16:19:37 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถึงจะหวานนิดๆ แต่ก็ยังแนวเดิมๆ อยู่นะคะ :) จากคุณ : scottie - [ 7 พ.ค. 47 17:11:24 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เราตื่นมาทำกับข้าว หายง่วงแล้ว เข้ามากเลย มีแรงแล้ว ใครอยากทราบเรื่องแรงบันดาลใจของเรื่องนี้ถามได้เลย เราเขียนให้น้าสือหายเศร้า โดยเฉพาะ นัทตี้ทุกข์ใจไปด้วย เนี่ยที่นอนไมหลับก็เรื่องตัวเสนียดของน้าสือนั่นแหละ ถามลูกแล้วเผื่อเขาจะรู้จัก เขาบอกว่าภาษาเยอรมันมันว่าอย่างไรล่ะ จะไปหาให้ที่ห้องสมุด เนี่ยเราช่วยน้าสือ กันทั้งครอบครัวเลยนะ สามีก็ไม่รู้จัก บอกมาใหม่ทีว่ามันรูปร่างยังไง เขียนมาให้ดูในกระทู้น้าสือหน่อยก็ได้ เราจะได้ เอารูปไปให้ผู้เชี่ยวชาญเรื่องแมลงดู นะ จากคุณ : นัทตี้ - [ 7 พ.ค. 47 17:14:59 A:62.167.194.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณโคอาร่า น้อง ๆ พูดมาได้ไงเนี่ยว่าสนุก ? ไม่ใช่เรื่องตลกนะ เรื่องรักหวาน ๆ นะ อ่านดูใหม่ คุณ Ancharee แสดงว่ามันหวานแล้วใช่ไหม ไม่งั้นจะมีผึ้งเหรอ หรือว่าผีเสื้อ กันแน่หว่า แต่ยังไงก็แปลว่าหวานได้เหมือนกันเนอะ คุณแม่จ๋า เป็นอะไรไป ถึงต้องกินยา ลดความอ้วนหรือเปล่า ไม่ดีนะ ผอมไปไม่สวย อ้วนกลม ๆ นี่กำลังน่ารัก ไปนอนซะนะ หลับให้สบาย คุณลันลา คุณไปอ่านตอนไหนล่ะ ทีว่าตลก มันหวานดีนา หวานนิดหน่อยใช้ได้ หวานมากแล้วเอียน อ้วน อ้วก ด้วยค่ะ นัทตี้กินกาแฟไม่ใส่น้ำตาลนะ ขนมหวานไม่แตะติดคอ  บริษัททำช็อคโกแล็ตนี่จะเจ๊งกันเป็นแถวเพราะนัทตี้ไม่ได้เป็นลูกค้า ชอบกินอะไรก็ได้ที่ออกรสเปรี้ยวนำ ในตัวนี่วิตามินซีเพียบ จากคุณ : นัทตี้ - [ 7 พ.ค. 47 17:27:58 A:62.167.194.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณน้าสือฯ หวานเดะ น้าสืออ่านดี ๆ นา นี่แสดงว่าน้าสือยังไม่หายเศร้าใช่มะ เนี่ยทำให้เรานอนไม่หลับทั้งคืนเลยเพราะน้าสือ เราไม่อยากให้น้าสือ ฯ เศร้านะ แล้วคิดไม่ออกด้วยว่าไอ้ตัวเสนียดมันเป็นยังไง สงสัยเป็นแมลงพันธุ์ใหม่จริง ๆ ด้วย จะชี้ให้ดูว่าหวานตรงไหน อ่านไปแล้วคิดตามไปเหมือนหนังสิ 1. นายนุ่นเป็นเด็กวัดและน้องนัทมาที่วัด ได้พบกันกลายเป็นรักแรกพที่ฝังใจถึงแม้จะผ่านไปแล้ว 10 ปี 2.ถึงความจำของน้องนัทจะลางเลือนเพราะตอนนั้นเธอยังเด็ก แต่เมือมาพบกันอีกครั้งหนึ่ง น้องนัทที่แก่น ๆ ก็เปลี่ยนเป็นน่ารักได้ทันตาเห็น(นี่ไม่เพราะอิทธิพลของรักเหรอ  ไม่งั้นจะเป็นนางเอกได้ไง ไม่งั้นเขาจะพูดเหรอว่าความรักทำได้ทุกอย่าง ทำให้ตาบอดยังได้เลย จริงป่าว?) 3.ถึงแม้ว่าจะไม่มีโอกาสได้เห็นได้ติดต่อกัน แต่ก็ด้วยความรักที่นายนุ่นมีต่อน้องนัท ทำให้เขาต้องหาผู้หญิงชื่อนัทมาทดแทนคนแล้วคนเล่า (เห็นไหม โรแมนติกจะตาย) 4.ถึงน้องนัทจะแต่งงานแล้ว แต่เธอก็พยายามเสาะหานายนุ่นจนถึงต้องพิสูจน์ทฤษฎีโลกกลม โดยสะดุดใจทันทีที่เห็นชื่อ "ตานุ่นภารโรง" โดยไม่สนใจว่าจะเป็นภารโรงหรือไม่ แต่เธอสนใจชื่อ "นุ่น"นั้นมากกว่า ได้พยายามตีสนิทจนถึงกับส่งรูปผ่านเน็ตให้กัน (อย่างนี้ไม่เรียกว่ารักฝังใจแล้วจะเรียกว่าไง หา) 5.เมื่อได้เห็นรูปกัน ทำไมนายนุ่นจำน้องนัทได้ทันที ทั้งที่ผ่านไปตั้ง 26 ปี แสดงว่านายนุ่นมีภาพพิมพ์เป็นอัลบั้มอยู่ในใจ แต่น้องนัทเท่านั้น ถึงแม้มีเมียกี่คนก็ชื่อนัท พอลองดูนิสัยใจคอแล้วไม่เหมือนน้องนัทคนเก่าที่ฝังใจ เขาก็ทิ้งนัทนั้นไป แล้วพยายามหานัทคนต่อไป จนกว่าจะเจอนัทในใจคนเดิมที่ฤทธิ์มาก (ซึ้งไหม) 6.เมื่อนายนุ่นแน่ใจว่าคนที่ติดต่อกันทางเน็ตนั้นคือน้องนัทตัวจริง นายนุ่นพยายามเกลี้ยกล่อมโดยบอกว่ารักน้องนัทมาตั้งแต่ 5 ขวบ (แสดงความจริงใจให้เห็น ว่าพี่แกเลี้ยงต้อยไว้นานแล้ว รักแท้ รักแท้นะ)และสามารถยอมสละเมีย่คนที่สองที่ชื่อนัทด้วย เพราะหล่อนเป็นแค่ตัวปลอม (เสียสละเพื่อน้องนัทได้ เห็นยัง) 7.เมื่อน้องนัทบอกว่ามีสามีแล้ว เขาไม่ถามสักคำว่ามีลูกกี่คน แสดงว่าเขารักน้องนัทด้วยความจริงใจ ยอมทุกอย่างเพื่อที่จะได้เธอมา แม้แต่ลูกติดก็จะทำหน้าที่พ่อให้ ขอให้ได้แม่มาก็พอ ถือว่าลูกติดเป็นกำไรไม่ใช่ขาดทุนเหมือนที่ผู้ชายบางคนคิด เป็นไงความคิดของพี่นุ่นนั้นประเสริฐขนาดไหน หมายเหตุ  แต่ยังไม่รู้นะว่าเวลาทะเลาะกันแล้วจะขุดโครตกันขึ้นมาด่าหรือเปล่า ยังไม่ได้พิสูจน์ 8.ทายปัญหาอะไรเอ่ยกับน้องนัทในเน็ต ก็ยอม ถ้าอยู่ใกล้กันแล้วน้องนัทชวนเล่นจ๊ะเอ๋ด้วยรับรองว่าพี่นุ่นไม่ปฏิเสธ เชื่อไหม นี่แสดงว่าพี่นุ่นยอมน้องนัททุกอย่าง แล้วถ้าผู้ชายเขารักเขาขนาดนี้ไม่เรียกว่า โชคดีแล้วจะรียกยังไง "ชี้นกเป็นไม้ พี่ก็ว่าไม้ไปตามวาจา เห็นปูน้องบอกว่าปล่า พี่ก็ว่าปลาอย่างตาดวงใจ...." (เห็นยัง ขนาดผู้หญิงปัญญาอ่อน และตาถั่วแค่ไหน เขาก็ยังรัก) 9.น้องนัทเป็นโรคจิตชอบทายปัญหาใต้สะดือ นี่คือเอกลักษณ์ที่พี่นุ่นไม่เคยรู้ พอพี่นุ่นตามไม่ทันและรู้คำตอบว่าน้องนัทนี่ทะลึ่งที่สุด ก็ห้ามปราม ตักเตือน เห็นไหมเขาช่วยเป็นกระจกให้น้องนัทและชี้ให้เห็นว่าดีหรือไม่ดี เพราะฉะนั้นขอตอบว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องรักหวานแหว๋ว โดยที่ไม่ต้องแหวะออกมาให้เสียของเพราะไม่เอียนเกินไป และขอย้ำ รักหวานแหว๋วจริง ๆ เราจะแจง่คุณสมบัติให้ดูเป็นข้อ ๆ ตามแนวทางของศาสนาพุทธ เรื่องการครองเรื่อนของชาย 1. เป็นพ่อ พี่นุ่นแก่มากแล้ว พอที่จะเป็นพ่อของลูกเราได้ไม่น่าเกลียด 2. เป็นพี่ เราเรียกเขาว่าพี่ด้วยนะ 3.เป็นเพื่อน เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เราได้ 5 ขวบ 4. เป็นสามี เป็นสามีของนัทตั้งสองคน เห็นยังว่าใครจะดีกว่าเขาไปได้ เนี่ยยังเสียด๊าย เสียดาย นัทตี้ใช้ของนอกจนเคยตัว เลยใช้ของไทยเดิม ๆ ไม่ค่อยได้ มันไม่ชินแล้วนะสิตัว พี่นุ่นกับน้องนัทก็เลยจบไม่ได้แฮปปี้เอนดิ้ง อย่างที่ใคร ๆ เดาในตอนจบ (หักแนว) จากคุณ : นัทตี้ - [ 7 พ.ค. 47 18:20:45 A:62.167.194.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 แฮ่ๆๆๆๆ..... หลังจากงีบไปได้ 5 ชั่วโมง (เอ เค้าเรียกงีบหรือเปล่าหว่า ....) ก็ตื่นมาด้วยความสดใส ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วง ... :) เปล่าเลยค่ะพี่นัทตี้... แม่จ๋าไม่ได้เมายาลดความอ้วน ไม่เคยใช้เลยไอ้เจ้ายาพวกนี้และไม่เคยนึกจะใช้ด้วยค่า ผอมไปเดี๋ยวคนมากอดจะบ่นว่าถูกกระดูกตำอีก ... ฮิๆๆๆๆ แต่ที่ง่วงนี่เพราะกิน antihistamine กินเข้าไปแค่เม็ดเดียวเองนะค่ะเนี่ย คือแม่จ๋าจะเป็นภูมิแพ้อากาศ+ฝุ่น เวลาอากาศเปลี่ยนจะคันยุบยิบไปทั้งหน้า แล้วก็จามๆๆๆๆๆ และตามด้วยน้ำมูกไหล ก็เลยต้องเบรคอาการมันไปก่อน คุณเภสัชกรบอกว่า ยานี้ไม่มีง่วงไม่ต้องห่วง แต่ทำไมหลังจากแม่จ๋ากินไปแล้วประมาณครึ่งชั่วโมง จะเริ่มพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง เบลอไปหมด แล้วต่อด้วยหัวทิ่มทันทีทุกครั้งไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ แต่พอตื่นมาแล้วอาการพวกนั้นก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง.... ฮ่าๆๆๆๆๆๆ กลับไปอ่านอีกรอบก็พบว่ามันเรื่องตลกนี่นา ... ฮิๆๆๆๆๆ ไปละค่า ..... จากคุณ : Mae ja - [ 7 พ.ค. 47 18:26:54 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณวังวน ถามจริงว่าลูกสาวชื่อ "นัช" หรือ รีบไปเปลี่ยนชื่อเสียทันที พี่นุ่นแกยังไม่แก่เท่าไหร่นะ พี่แกเป็นโรคจิตเพราะความฝังใจกับคนชือ "นัท" ไม่ว่าจะเขียนยังไงก็ตามถ้าพ้องเสียงได้ว่า "นัด" ละก้อเป็นได้เรื่องอธิบายยังไงว่าคนละนัทคนละความหมายแกไม่ฟังหรอก รีบเปลี่ยนซะ ไม่งั้นเมียทั้งสองของแกจะชื่อ นัทเหมือนกันเหรอ ไม่ใช่ความบังเอิญหรอก แกตั้งใจฟันคนชื่อนัททุกคนในโลกนี้เลย ถ้าแกยังมีแรงนะ คุณสก็อตตี้ เราคุยกันเป็นงานเป็นการ หรือ เป็นส่วนตัวดี ถ้าเป็นการเป็นงานคือพี่อยากลองดูว่าตัวเองเขียนได้ไหม (อ่านดูในสองกระทู้แรก) บอกตรง ๆ ว่าพี่เชื่อว่าพี่เขียนไม่ได้หรอก เพราเค่สองตอนที่เขียนนี้มันช่างทรมานใจและฝืนความรู้สึกของพี่เหลือเกิน  แทบแหวะออกมา นี่พี่เล่นตามสไตน์หนังไทยเปี๊ยบเลยนะ ส่วนกระทู้หลังที่ 26 ปีผ่านไป นั้นพี่ตั้งใจเขียนในแนวเดิมที่พี่ไม่ต้องมานั่งคิดมาก เอาตามความรู้สึกและความสนุกในอารมณ์ของพี่มานั่งเขียน คือส่วนใหญ่ตัวเองจะเป็นคนอารมณ์ดี และทะลึ่ง ถ้าเครียดก็ไม่นานกว่าครึ่งชัวโมง มันมีเรื่องให้ได้หัวเราะเสียมากกว่า ยิ่งอยู่กับเด็กกับสัตว์ด้วยแล้วมันมีเรื่องให้ได้หัวเราะร่ำไป สามีก็เป็นคนตลก พ่อสามีก็ตลก เพื่อนบ้านก็ตลก ส่วนใหญ่คนทางนี้จะใช้คำพูดตลก ๆ แต่สุภาพ ไม่หยาบโลนเหมือนที่พี่เขียน พี่ก็ไม่ได้หยาบโลนกับเพื่อนบ้านนะ สมมติตัวอย่างให้ดูเช่น คำว่า Stein-reich ที่คำแรกแปลว่าหิน คำหลังแปลว่า รวย เอามารวมกันจะแปลไทยว่า รวยมาก เพื่อบบ้านเขาเห็นพี่สั่งหินก้อนใหญ่ (เอามาทำรั้วกั้นดิน ทำมาจากซีเมนต์ เป็นลูก ๆ เหมือนกระถางต้นไม้ สูง 40 เซ็น กว้าง 40 เซ็น น้ำหนักต่อลูก 40 กก.) พี่สั้งมา 250 ก้อน แล้วช่วยกับสามียกทีละลูกต่อกัน เขาเห็นก็บอกว่า บ้านพี่นี่ สไตน์ไรค์ แปลได้สองแง่คือ รวยมาก (เงิน)และรวยมาก (หินเยอะ) เนื้อที่ที่บ้านทั้งหมด 616 ตรม ก็ 154 ตรว ทำแค่ 3 ด้านก็เมื่อยไปทั้งตัว หลังนี่แข็งมือด้านเลย อยู่ทางนี้ก็ต้องเป็นกรรมกรอย่างนี้แหละ แต่เราก็ภูมิใจนะที่เราทำได้เอง ประหยัดเงินได้เยอะ งานไม้ ไฟฟ้า พี่ก็ทำเองได้สบายมาก มาเที่ยวไหมแล้วพี่จะโชว์ให้เห็นว่าหญิงไทยอย่างพวกเรานี่ ไม่ใช่ย่อยนา ทนทานแข็งแรงเหมือนกระเบื้องตราช้างทีเดียว จากคุณ : นัทตี้ - [ 7 พ.ค. 47 19:02:03 A:62.167.194.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 แม่จ๋า กินแอนตี้มาก ๆ ไม่ดีนะ โรคภูมิแพ้อากาศมีอยู่ 2 ประเภท คือประเภทแรกต้องอยู่ที่สูงคือตามเขา ประเภทสองคือ ต้องอยู่ริมทะเล สังเกตตัวเองว่าถ้าไปทะเลแล้วอาการเป็นหรือเปล่า ถ้าไม่เป็นแพ้อากาศ หายใจได้ดี แสดงว่าถูกกัน แล้วเวลามาสวิสฯคุณอยู่ที่ วิลล์ มันเป็นที่สูงเช่นกัน เกิดอาการแบบนี้หรือเปล่า ถ้าหายใจดี แสดงว่าถูกอากาศบนเขา น้องสาวพี่ก็เป็นแพ้อากาศ เวลาเขามาสวิสฯเขาจะหายใจได้โล่ง เขาพูดล้อกับพี่มาทางโทรศัพท์ว่าหาคนสวิสฯแต่งงานให้หน่อย แต่ไม่ต้องมายุ่งกับเขานะ เขาอยากจะมาอยู่นี่เพราะอากาศ ไม่เอาสามี บ้านพี่ชอบล้อเล่นแบบนี้กันทั้งบ้านแหละ จากคุณ : นัทตี้ - [ 7 พ.ค. 47 19:11:49 A:62.167.194.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 โอ... น้ำใจช่างงดงาม อุตส่าห์พรั่นพรึงถึงเรา ทั้งครอบครัว ตัวเสนียด เราวาดไมได้เพราะ มันไม่มีตัวตนจริงๆ ที่จับต้องได้ แต่มันเป็นแค่ ความรู้สึกง่ะ ปล. กลับไปนอนซะเถอะ เดี๋ยวตาจะโบ๋เอา จากคุณ : สือน้อย - [ 7 พ.ค. 47 19:22:45 A:210.86.188.65 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 เออ... ภูแพ้ของแม่จ๋านี่มันไม่เลือกสถานที่เท่าไหร่เลยค่ะพี่ มันนึกจะมาก็มา แต่ไม่ยอมไปเองนะคะ .. ฮิๆๆๆๆ ตอนอยู่ที่วิลล์นี่ก็เคยเป็นครั้งหนึ่งค่ะ แต่เอไม่เคยเป็นตอนไปทะเลเลย .... ท่าทางจะถูกกับทะเลอย่างที่พี่ว่า แต่แม่จ๋าชอบอยู่ตามป่าตามเขามากกว่าทะเลอะค่ะ ... ทำไงดี...:( จากคุณ : Mae ja - [ 7 พ.ค. 47 19:27:33 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านเหตุผลแล้ว...ยอมให้หวานก็ได้ฮับ.. จากคุณ : ^.^ (ลันลา) - [ 7 พ.ค. 47 20:42:47 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณสือน้อย เราไปนอนมาแล้วนะสามชัวโมง ต้องตื่นมาตอนเที่ยงทำอาหารให้ครอบครัว ว่าจะเข้าไปนอนต่อพอดีมันปวดสะโพก สงสัยส่ายมาก แล้วพอดีมีพี่คนไทยเขาเป็นหมอนวดมานวดให้ เพือนมานั่งกินกาแฟด้วย นวดไปด้วย เด็กเล่นกันให้เจี๊ยวไปทั้งบ้าน นวดเสร็จอาบน้ำ ตอนนี้ผู้จัดการที่เขาทำเรื่องตบแต่งภายในมานั่ง่คุยกับสามีเราอยู่ เราเลยได้เข้ามา อาหารเย็นยังไม่ได้ทำเลย เห็นไหม แม่บ้านก็ยุ่งอย่างนี้แหละ ทำใจเริ่มได้บ้างหรือยัง อย่าคิดมากเลย คุณแม่จ๋า งั้นก็ตามใจแม่เถอะจ้ะ แล้วทำไมไม่กลับมานี่ เพราะแม่จ๋าคนเดียวเมืองไทยถึงได้วุ่นวายนักนะ พี่ว่า คุณลันลา เห็นไหมล่ะ ว่ามันหวาน ๆ แสนหวาน และมันก็สมเหตุสมผลนะ คุณว่าไหม จากคุณ : นัทตี้ - [ 8 พ.ค. 47 00:03:45 A:62.167.194.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 ลูกสาวเดิมชื่อ "นัช"  ค่ะ   ต่อมา  พ่อเขาคงอยากให้ลูกเก๋  เลยเรียกเพี้ยนมาเป็น "NASS"  (แน๊ช)  พอจะพ้นไหมคะ ลูกสาวเพิ่งจะ 4 ขวบ  กว่าจะอายุ 15  พี่นุ่นแกคง  62 (ใช่ไหมเอย) จะยังฟันไหวหรือเปล่านะ  55 จากคุณ : วังวน - [ 8 พ.ค. 47 00:09:55 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คุณวังวน พ้นจากลุงนุ่นคงพ้นนะ แต่ถ้าลูกคุณเป็นสาวแล้วมาเรียนอยู่ทางเยอรมัน สวิส ออสเตรีย แถวประเทศที่เขาพูดอ่านเยอรมัน คำนี้ในภาษาเยอรมันแปลว่า "เปียก" ค่ะ เปลี่ยนให้แกใหม่เถอะ ลูกสาวพี่ชื่อนาน่า (ชื่อเล่น ) เฉพาะตอนอยู่เมืองไทย พอกลับมาพี่เปลี่ยนมาเรียกชื่อเต็ม เพราะคำว่า นาน่า ทางนี้แปลว่ายายหรือย่าค่ะ(ในสวิส) จากคุณ : นัทตี้ - [ 8 พ.ค. 47 01:04:23 A:62.167.194.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามาอ่านนิยายรักหวานแหววครับ  ผมว่าคุณนัทตี้เขียนได้หวาน จนมดเริ่มมาเมียงมองแต่แล้วก็เผ่นอ้าวกลับไปเมื่อเจอตอนจบ แบบสะท้านใจ อิ อิ..   ผมว่าเรื่องรักกันแค่ใจนี่ หลายๆ คนก็คงจะมี ผมเองก็อยากจะบอกเหมือนกันว่ามี  แต่กลัวโดนโห่ว่าไม่ว่าจะเป็น เรื่องอะไร  เจ้าสาวกฯ จะต้องเคยเป็นหรือเคยมีไปเสียทุกเรื่องก็เลย ไม่สาธยายละครับงานนี้  ผมเองเป็นคนที่เชื่อในเรื่องบุพเพสันนิวาส หรือพรหมลิขิตน่ะครับ  หากเป็นคู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน แม้จะมีถิ่น กำเนิดอยู่คนละฟากฟ้าก็ยังอุตส่าห์แผ้วถางทางรักมาประจักษ์ใจกันได้ แต่หากไม่ใช่เนื้อคู่หนังคู่กระดูกคู่แล้วก็มีอันให้ต้องแคล้วคลาดไป ไม่ได้อยู่ร่วมกันหรอก  บางรายทำบุญร่วมกันมาน้อย  มาชาตินี้ ได้เจอกันแป๊บๆ ก็โบกมือบ๊ายบายค่อยเจอกันชาติหน้าก็มี  อนึ่ง พวกศัตรูคู่อาฆาตที่แค้นนี้มิยอมอยู่ร่วมฟ้าทว่าลิขิตสั่งมาให้พบเจอ กันบ่อยครั้งยิ่งกว่าสมาชิกในครอบครัวแบบว่าฆ่ากันไม่ตายขายกัน ไม่ขาดจนถึงต้องรำพึงขนาดว่าเทียนกิ๊ดแซ่ยี่ ง่อกิ๊ดแซเหลียง แล้ว กระอักโลหิตออกมาเป็นปี๊บๆ ..แบบนี้จะเรียกว่าเป็นบุพเพฯ ก็น่าจะได้ แต่เป็นประเภทรักในรอยแค้น  ดังตัวอย่างในละครที่ศักดิ์สิทธิ์ ดุ้น เอ๊ย แท่งทอง  แสดงเป็นดารานำ  ฮี่ๆ ป.ล. ที่เข้ามาช้าในกระทู้นี้เพราะไปตามอ่านกระทู้อื่นๆ ของคุณนัทตี้ มาซะเกือบครบทุกกระทู้แต่แจมไม่ออกครับ  หมู่นี้ผมเองการเมืองไม่ยุ่ง การมุ้งไม่มีเอี่ยว ชอบปลีกวิเวกอยู่คนเดียวเรื่อยๆ เอื่อยๆ ซดน้ำพรรค์ อย่างว่าไปเรื่อยไม่เกี่ยวกะใครสบายใจดี  แบบว่าลอยตัวชิ่งหนีปัญหา เอิ๊กๆๆ ว่าแล้วก็ถอนตัวกลับไปซดเครื่องดื่มทุกเทศกาลต่อไป จากคุณ : wok - [ 8 พ.ค. 47 01:32:06 A:203.54.22.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 คุณ  Wok นี่ก็อ่านความคิดเห็นของคุณตามกระทู้ต่าง ๆ อย่างของหน้าสือก็อ่านมาแล้วเรื่องกางเกงเลหลุดตอนรับของ อันที่จริงไม่น่าอายหรอก น่ารักจะตาย ไหน ๆ ก็ เดินมาเส้นทางธรรมแล้วก้ถือว่าให้ทานสายตาแล้วกัน ส่วนเรื่องที่คุณจะอ่านของนัทตี้แล้วไม่ลงความเห็นไว้นัทตี้ก็ไม่ว่าเหมือนกัน เพราะไม่ได้คิดว่าจะทำสถิติอะไรทั้งนั้น นัทตี้เขียนวิจารณ์เรื่องการเมืองนั้นเพราะนัทตี้เป็นคนไทยคนหนึ่ง บรรพบุรุษจริง ๆ นั้นสืบสายมาจากจีนเช่นกันทางแม่ ลูกพี่ลูกน้องที่ลงเรือตามญาติไปเมืองจีนแล้วไม่ได้กลับมาเมืองไทยอีกก็มี แต่นัทตี้เกิดในไทยเป็นคนรุ่นหลังแล้วและถือว่าแผ่นดินนี้เป็นของเราไม่ใช่แผ่นดินไหนเลย นี่แหละทำไมนัทตี้ถึงวิจารณ์ ไม่มีเรื่องราวอะไรกับใคร แต่ไม่ชอบไปบ้านคนอื่น ถ้าไปก็แพล็บเดียว ส่วนใหญ่มีเพื่อนคนทางนี้ชอบมานั่งกินกาแฟคุยกันเล่นเพลิน ๆ บ้านเรากันบ่อย  เราเป็นคนสบาย ๆ ไม่คิดเล็กน้อย ไม่ทุกข์กับใคร ไม่วุ่นวายกับใคร ถ้าเจอทักทายพูดคุย แค่นี้จบ จากคุณ : นัทตี้ - [ 8 พ.ค. 47 02:16:47 A:62.167.194.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการกวาดพื้นและถูพื้นแล้ว ผมเดินมาเปิดเครื่องคอมฯ ออนไลน์ เข้าเวปถนน ....... คิดว่าจะหานิยายฉิกจับอิดเรื่องโปรดอ่านสักหน่อยเพราะ วันนี้ก้อวันเสาร์ ซึ่งปกติ เขาจะโพสต์ทุกวันพฤหัส   แต่ว่า ผมเปิดคอมในเวลาราชการไม่ได้ เพราะ ต้องรออาจารย์เผลอ ก่อน....อิอิ    จริงๆ ก็ คือ แอบใช้คอมฯ ฟรีน่ะครับ ไล่สายตา ไปชื่อ ชื่อเรื่อง พี่นุ่นกะน้องนัท ก้อเลยอ่านซักหน่อย 5555555555 แต่งได้ดี มากอ่ะ อ่านไปขำไป ตกลง เป็นเรื่องรักหวานแหวว หรือว่า เรื่องตลก อ่ะครับ คุณนัท แหม ได้เป็นพระเอกด้วยสิ   จะมีภารโรงกี่คนนะ ได้เป็นพระเอกนิยาย ตอนแก่ อ่ะ เอาตอนจบแบบ ตานุ่นถูกหวยล๊อตโต้ได้ป่าวครับ จากคุณ : ตานุ่นภารโรง - [ 8 พ.ค. 47 06:55:11 A:202.129.13.196 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 ตานุ่นฯ  โอ๋น่าสงสารจริง เหน็ดเหนื่อยมากเลยหรือไงพี่ งั้นก็ออนไลน์มาหานัทสิ  วันนี้อยู่บ้าน พรุ่งนี้ไม่อยู่ไปบ้านทั้งครอบครัวไปบ้านเพื่อนซี้ (50กว่ากิโลแน่ะ) ขอบคุณค่ะที่ชมว่าแต่งดี และก็ดีใจนะที่พี่ขำได้ขำดี เพราะการหัวเราะทำให้หน้าของพี่นั้นได้บริหารไปด้วย น้องนัทคนที่สองสบายดีเหรอ นี่คุณวังวนเขารีบเปลี่ยนชื่อลูกสาวเลยนะ เห็นไหมพี่นี่มีชื่อเสียงไปแล้วนะ นี่ไม่ใช่นัทเหรอ ขอบคุณหน่อยสิ ตกลงว่าจะให้มีภาคสองไหม ?ต้องถามพระเอกก่อน ถ้าจะให้มีนางเอกก็ยอมให้มี เอาแนวไหนล่ะ ? ถ้าเป็นหวานจนเอียน นัทเขียนไม่ได้นะ เพราะฝืนความรู้สึกมาก ๆ เอาเป็นแนวโหด ๆ แบบนี้ดีไหม ?เพราะพี่ชอบนิยายกำลังภายใน นีนัทเอาใจพี่เลยนะเนี่ย แต่ก็ขอบคุณมากที่ไม่โวยวายที่ขอยืมเอาชื่อมาใช้ มายำมาแกง จนเปื่อย ออนไลน์เข้ามาสิ เผื่อเราจะได้ความคิดใหม่ ๆ จะถูกหวยล็อตโต้หรือไม่ คงบอกไม่ได้นะ แต่ยังไงเราก็รักกันมาตั้งแต่นัทได้ 5 ขวบแล้วไม่ใช่เหรอ จากคุณ : นัทตี้ - [ 8 พ.ค. 47 14:44:11 A:62.167.199.34 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 เออ นี่เรื่องจริงรึเปล่าคะพี่ รึแต่งเอา งงจริงๆน้า อะไรโลกมันจะกลมดิกขนาดนั้น อิอิ เสีดดายตานุ่นน่าจะสานสัมพันธ์ตั้งแต่ตอนเจอกันที่ทำงานโน่นแล้ว ไม่แน่ตอนนี้พี่อาจจะนั่งอยู่ในเมืองไทยแทนสวิสก็ได้ 555 จากคุณ : nasa nasa - [ 8 พ.ค. 47 17:12:17 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คุณน่าซ่า อ้าวนี่ไม่เชื่อหรือไงว่าโลกมันกลมจริง ๆ เรื่องนี่นะเรื่องจริงนะ ไม่เชื่อถามพี่นุ่นดูได้ เราเจอกันตั้งแต่ตอนที่พี่นั้นได้ 5 ขวบตอนตามยายไปวัดจริงๆ จะว่าน่าเสียดายก็ได้นะ เพราะตอนนั้นพี่คิดว่าเราอายุแค่ 15 เองยังรักสนุกยังไม่เป็นผู้หญิงเท่าไหร่ แล้วไม่ได้คิดจะสานต่อด้วย ลืมไปว่าเราต้องแก่ขึ้นสักวัน พี่นุ่นแกก็ไม่หล่อด้วยตอนนั้นนะ แล้วจริง ๆ ไม่ใช่ความผิดของพี่นุ่นแกด้วยนะ เพราะการงานรัดตัวเหลือเกิน อย่าไปว่าแกเลย แกเป็นคนเก็บกดด้วยไม่กล้าบอกความในใจนะตอนนั้น (มาสารภาพทีหลัง) เมียคนที่สองที่ชื่อนัทนี่ก็เพิ่งจะได้แต่งงานกันเร็ว ๆ นี้เอง เขาแต่งงานกันได้ไม่กี่เดือน  เราก็ได้เจอกัน เพิ่งจะรู้ว่าเป็นคนเดียวกันตอนที่เราออนไลน์คุยกันเมื่ออาทิตย์ก่อนนี้เอง เห็นไหม น่าสงสารความรักของเราทั้งสองนี่ขนาดไหน ตั้งแต่เด็กจนแก่หงำเหงือกขนาดนี้แล้ว เพิ่งจะได้รู้กันว่าต่างคนต่างรักกันมานาน สงสัยจะเป็นบุพเพอาละวาดอย่างที่คุณวอกได้บอกไว้ กินเหล้าให้เมาดับกลุ้มเรื่องความรักนี้ดีไหมคุณวอก จะได้สาวกห้ากระสอบเพิ่มขึ้นอีกคน เขารับเพศหญิงใจชายหรือเปล่านะ จากคุณ : นัทตี้ - [ 8 พ.ค. 47 17:34:08 A:62.167.199.34 X: ]

ความคิดเห็นที่ 31 คุณพี่นัทจ๋า เดี๋ยวคุณน้องป้าเอม ว่างหรือเบื่อจากการโม้ จะกลับมาอ่านนะคะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 10 พ.ค. 47 10:29:41 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ทฤษฎีโลกกลม คือเมื่อวานไปเจอ  ทฤษฎีโลกกลม  มาค่ะ   (แต่คงไม่ใช่เรื่องรักหวานแหววแบบพี่นะคะ) แต่มันแปลกมากเลยค่ะ  ที่คนที่เราคุยจะเป็นคนเดียวกันแบบนั้น   เพิ่งจะรู้เมื่อวาน  แต่คงจะโพสเล่าตรงนี้ไม่ได้  เดี๋ยวฝ่ายโน้นเขาจะเสียหาย  55 แค่อยากจะบอกว่า  ทฤษฎีโลกกลม แบบนี้มีจริงค่ะ (ถึงแม้ว่ามันจะแบนนิดหน่อย ป่องตรงกลาง  และเอียง 23 องศา ก็ตาม) จากคุณ : วังวน - [ 13 พ.ค. 47 11:45:40 ]