ความคิดเห็นที่ 1 "เฮ้อ เจ้าเกี่ยมฮุ้นนี่ฝีมือและไหวพริบนับว่าเยี่ยมยอดจริงๆ ขนาดแผนการของพี่ฮั่นละเอียดลึกซึ้งเพียงนั้น มันยังหนีรอดไปได้ นี่ ซังเอ๋อ เจ้าว่าภายในครึ่งปี มันจะพัฒนาฝีมือจนร้ายกาจ สามารถต้านทานมือกระบี่อันดับหนึ่งเช่น ฮั่นตง ได้หรือไม่?" เสี่ยวซากำลังนั่งปรับทุกข์อยู่กับหลี่ซังซัง บ่นไปพลางถามไปพลาง หลี่ซังซังหน้าเคร่งเครียด ถอนหายใจยาว "ข้าพเจ้าไม่ทราบ แต่ที่แน่ๆ มันคงร้ายกาจกว่าที่เป็นอยู่แน่!" "อืม นั่นสิ ขนาดพวกเราล้อมมันเอาไว้ มันยังหนีไปได้หน้าตาเฉย แถมยังลงมือทำร้ายเซียนแพทย์เทวะได้อีก เวลานี้คนผู้นั้นเป็นตายเท่ากัน ข้าว่า เราคงไม่สามารถหาพยานไปยืนยันกับท่านลุงของเจ้าได้" เสี่ยวซาอดที่จะกล่าวถึงเรื่องเมื่อคืนไม่ได้ เด็กสาวทอดสายตาไปในที่ไกล แล้วก็กล่าวขึ้นว่า "ท่านลุงตลอดเวลารักใคร่และเอ็นดูข้าพเจ้ายิ่งนัก แต่กับเรื่องภายในสำนัก ท่านกลับมิเคยให้ข้าพเจ้าก้าวก่าย ลำพังคำพูดของข้าพเจ้า คงไม่เพียงพอที่จะปรักปรำมัน ฮึ่มม เป็นเพราะเจ้าแท้ๆ เจ้าโง่!" ตอนท้ายหันมาตวาดใส่เสี่ยวซา " อะ .. อ้าว ไฉนมาว่าข้าล่ะ เจ้าเองก็อยู่ด้วยตอนนั้น เหตุใดไม่ลงมือขัดขวางมัน" เสี่ยวซาโต้ตอบกลับมาบ้าง "เพ้ย เจ้ากล่าววาจาผีสางอันใด ข้าพเจ้าเป็นเพียงสตรีอ่อนแอ จะไปสู้รบตบมือกับยอดฝีมือเช่นมันได้อย่างไร" หลี่ซังซังร่ำร้องอย่างมิพอใจ "ข้าก็เป็นคนครัว ให้ข้าผ่าฟืน หั่นผัก ยังจะสะดวกดายกว่า ให้สู้กับผู้อื่น" "เออ ข้าพเจ้ามีเรื่องคิดถามไถ่จากท่าน"หลี่ซังซังเมื่อได้ยินอีกฝ่ายกล่าวคำ "คนครัว" ดูเหมือนจะนึกบางสิ่งขึ้นมาได้ "ฮา ฮา ซังเอ๋อ เจ้ากับเรียกข้าว่าท่าน สงสัยเรื่องที่ถามต้องมีความสำคัญยิ่งนัก ลองว่ามา" เสี่ยวซากล่าวพลางแสร้งวางท่ายืดอกอย่างภาคภูมิ "ข้าพเจ้าอยากทราบว่า ท่านฝึกวิชามาเนิ่นน่านเท่าไหร่แล้ว เหตุใดพลังฝีมือทั้งล้ำลึก พิสดาร ทว่าเวลาใช้ออก คลับคล้ายเด็กทารก ร่ายรำกระบี่วิเศษ ไม่สามารถใช้อาวุธทรงอานุภาพได้อย่างเต็มกำลัง" "เพ้ยย เจ้ากับหลอกด่าว่าเรา ฮึ่มม" เสี่ยวซาแสร้งทำเป็นขบเคี้ยวฟัน ทว่าสบเข้ากับดวงตาใสแป๋วราวลูกกวางน้อยของอีกฝ่าย ก็อดที่จะวาบหวามใจมิได้ "อืมม จะว่าอย่างไรดี ตัวเราแท้จริงจะว่าฝึกมาเนิ่นนานก็ใช่ จะว่าพึ่งฝึกก็มิผิด" ดวงตาใสแป๋วของหลี่ซังซังเริ่มเปลี่ยนเป็นขุ่นมัวแล้วเวลานี้ "อันใดของเจ้า ฝึกนานก็ใช่ พึ่งฝึกก็มิผิด ที่แท้เจ้าฝึกวิทยายุทธมานานหรือพึ่งฝึกกันแน่" หลี่ซังซังกล่าวด้วยความหงุดหงิด "ก็ทั้งสองประการแหละ ข้าเคยฝึกเดินลมปราณมาตั้งแต่ยังเด็ก ถึงตอนนี้ก็กว่าสิบปีแล้ว เพียงแต่เวลานั้นข้าไม่รู้ว่ามันเป็นกำลังภายใน พึ่งจะมารู้เมื่อมีหลวงจีนอาวุโสรูปหนึ่งชี้แนะ ส่วนวิทธยายุทธก็พึ่งฝึกฝนตอนนั้นแหละ" เด็กหนุ่มพูดไปพลางเกาหัวไปด้วย "อืมม ถ้าอย่างนั้น นานเพียงใดแล้วที่เจ้าได้พบหลวงจีนนั้น หลี่ซังซังเปลี่ยคำถามใหม่" "อ๋อ ถึงเวลานี้ก็ผ่านมาเกือบสองเดือนแล้วล่ะ" เสี่ยวซาตอบ "อะไร!!! เจ้าฝึกวิทยายุทธเพียงสองเดือน ก็มีพลังฝีมือพอๆ กับผู้คุ้มกฏของพรรคเรา หากเจ้าฝึกสักห้าปี สิบปี ไยมิใช่กลายเป็น เจ้ายุทธภพหรอกหรือ!!? เจ้ามิได้อวดโอ่เกินไปหรอกนะ" หลี่ซังซังกล่าวพลางทำหน้าไม่เชื่อถือ "อ้าว ทำไมต้องอวดโอ่ ฝึกวิทธยายุทธมีอันใดน่าอวดโอ่ วิชาทำครัวของข้าพเจ้าสิ ฝึกมานับสิบปี ไม่ว่าจะผัด จะต้ม รับรองว่าอร่อยทุกจาน" "คิกๆ อาหารของเจ้าเอาไว้เลี้ยงสุกรจึงดี" เด็กสาวเหน็บแนม "ฮา ฮา สุกร"ประการัง" เจ้ามิใช่ทานอาหารที่เราปรุงหรอกหรือ" กล่าวพลางเผ่นโผนออกห่าง เมื่อเห็นมือของอีกฝ่ายเงื้อขึ้น "ฮึ่ม ว่องไวนัก มาดูกันหน่อย ว่าวิชาตัวเบาของเจ้ารุดหน้าไปถึงไหนแล้ว" กล่าวจบสาดพุ่งกายติดตามเสี่ยวซาไปทันที "แน่จริงเจ้าก็จับข้าให้ได้ ถ้าจับได้จะยอมเป็นม้าให้เจ้าขี่" เสี่ยวซากล่าวพลางโลดแล่นหลบหนี "หนอย เจ้าศิษย์คิดล้างครู ผู้ใดสอนวิชาตัวเบาให้แก่เจ้า อย่าคิดนะว่าเจ้าจะหนีพ้น"หลี่ซังซังร่ำร้องพลางเร่งทำตัวเบาติดตามอีกฝ่าย ทว่าท่าร่างของนางยิ่งมายิ่งห่างไกลจากอีกฝ่าย "เฮ้ รอข้าพเจ้าด้วย" นางโลดแล่นพลาง ร่ำร้องพลาง เวลานี้ทั้งสองโลดแล่นออกห่างจากที่พักเป็นระยะทางหลายลี้ โชคดีที่ตอนนี้เป็นช่วงเช้ามืด ผู้คนจึงบางตา มิเช่นนั้นการโลดแล่นของทั้งสองคงสร้างความแตกตื่นให้แก่ผู้พบเห็นเป็นแน่! โลดแล่นอีกชั่วระยะเวลาน้ำเดือด เสี่ยวซาก็ทอดทิ้งหลี่ซังซังอยู่เบื้องหลังหลายสิบวา หลี่ซังซังเห็นเช่นนั้น ก็กลอกตาวูบหนึ่ง "หนอย เจ้าเด็กนี่ ชั่วระยะเวลาไม่นานกลับสามารถฝึกฝนวิชาตัวเบาจนเหนือกว่าเราผู้เป็นอาจารย์ ดีล่ะ เราจะคดโกงมันสักครา" ขณะคิดพลันพบเห็นผู้คนสามคนเดินทางสวนมา อยู่ห่างจากเสี่ยวซาประมาณห้าวา ส่วนตัวนางยังห่างอีกประมาณยี่สิบวา สังเกตจากการแต่งกายของพวกมันคาดว่าน่าจะเป็นชาวยุทธ ยิ่งหญิงสาวผู้นั้น แม้จะดูจากระยะห่างขนาดนี้ยังเห็นถึงบุคลิกอันสง่างามสูงส่ง ดังนั้นขบคิดนิดหนึ่ง พลันใช้มือปลดสายรัดผมออก สยายจนยุ่งเหยิง จากนั้นกรีดร้องออกมา "ช่วยด้วยยยย ใครก็ได้ โปรดสกัดเจ้าโจรราคะนั้นไว้ ช่วยข้าพเจ้าด้วย" หลี่ซังซังกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียง ทว่าคนทั้งสามคล้ายมิรู้มิเห็น ไม่ได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้น ที่แท้ทั้งสามเห็นแต่แรกว่าทั้งสองโลดแล่นติดตามกันมา จู่ๆ ฝ่ายหญิงสาวที่ตามหลังก็แสร้งปลดที่รัดผมออก ร่ำร้องตะโกน ดังนั้นทั้งสามมิคิดยุ่งเกี่ยวเรื่องนี้ "บางทีเป็นเรื่องของสามีภรรยา พวกเรามิควรก่าวก่าย" ทั้งสามต่างคิดตรงกัน ทว่าพอเสี่ยวซากำลังจะสาดพุ่งกายผ่านคนทั้งสามไป หญิงสาวที่สะพายกระบี่พลันอุทานดัง เอ๊ะ! "เป็นมัน!!! พวกท่านรีบสกัดมันไว้!!!"หญิงสาวผู้นั้นร่ำร้อง กระบี่ในมือชักออกฟาดฟันสกัดหนทางเบื้องหน้าของเสี่ยวซาเอาไว้ "ควับๆๆ" เสี่ยวซาเห็นเพลงกระบี่ของอีกฝ่ายรวดเร็วร้ายกาจ ก็มิกล้าประมาท เคลื่อนกายถอยหลังไปทันที ทว่าอีกฝ่ายก็มิปลดปล่อยให้มันหลบหนี กุมกระชับด้ามกระบี่ไล่ตามมาอย่างไม่ลดละ "จะหนีไปที่ใด? ในที่สุดเราก็พบพานเจ้าอีกครา"หญิงสาวนั้นตวาด "เฮ้ เราเรียกพวกท่านสกัดมันไว้ มิใช่ให้ทำร้ายมัน" หลี่ซังซังร่ำร้องเมื่อติดตามมาถึง บุรุษสองคนนั้นพากันเข้าสกัดเด็กสาวเอาไว้ "พวกท่านจะทำอันใด" หลี่ซังซังตวาด ซัดฟาดฝ่ามือเข้าใส่ บุรุษทั้งสองอุทานดัง "โอ๊ะ" พวกมันคาดมิถึงว่าอีกฝ่ายมิพูดจาก็ลงไม้ลงมือ พากันแยกย้ายออก ส่วนเสี่ยวซานั้นเคลื่อนกายหลบหลีกไปมา ร่ำร้องด้วยความแตกตื่น "ท่าน...ท่าน ทำอันใด จู่ๆ ลงมือทำร้ายเรา?!!" มันละล่ำละลักถาม "ฮึ่มม เจ้าลองดูว่าเราเป็นใคร?"หญิงสาวรูปโฉมงดงามนั้นตวาด "ท่าน!!! ที่แท้เป็นท่าน!!!" จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 20 พ.ค. 47 13:39:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ฮั่นตงขณะรอคอยการมาของอาคันตุกะที่นัดไว้ พลันพบว่าหลี่ซังซังและเสี่ยวซาพลันหายไปจากที่พัก "เอ เด็กสองคนนี้ กลับไปวิ่งเล่นแต่เช้า หายไปทั้งคู่ทีเดียว" บ่นพลางเดินสำรวจรอบบริเวณที่พัก สภาพที่พักเวลานี้ บางส่วนกลายเป็นขี้เถ้า เนื่องจากเพลิงไหม้เมื่อคืนเสียเกือบครึ่ง เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ฮั่นตงอดที่จะวิตกกังวลมิได้ "ครั้งนี้มิสามารถจัดการกับมัน น่ากลัวจะกลายเป็นเภทภัยใหญ่หลวง" คิดถึงตรงนี้เขาก็อดจะเป็นห่วงเสี่ยวซา และหลี่ซังซังมิได้ "หากว่าเกี่ยมฮุ้นยังอยู่บริเวณนี้ ทั้งสองคนคงมิสามารถต้านทานมัน" ในที่สุดผู้คุ้มกฎขวาแห่งฉิกจับอิดตัดสินใจออกติดตามหาทั้งสองคน... .................. ................................. "ใช่ ข้าพเจ้าเอง ทางที่ดีเจ้ายอมจำนนเสียแต่โดยดี" หญิงงามนางนั้นตวาด "แม่นางเหวิน! ข..ข้า ข้ามิได้..." เสี่ยวซาละล่ำละลัก "เจ้าไม่ต้องพูดแล้ว เราก็มิได้ปักใจเชื่อว่าเจ้าเป็นผู้ลงมือสังหารศิษย์น้องเง็ก เพียงแต่ ถึงอย่างไรเราก็ต้องนำตัวเจ้ากลับไป" เหวินเหม่ยชิงตวาด "ข..ข้า ข้า" เสี่ยวซายังตะกุกตะกัก เด็กหนุ่มคิดมิถึงว่าจะมาพบเข้ากับเหวินเหม่ยชิงในเวลาเช่นนี้ "ตามเรากลับไป เรารับรองจะให้ความเป็นธรรมแก่เจ้าอย่างแน่นอน!!!" เหวินเหม่ยชิงรีบกล่าวเมื่อเห็นท่าทีมิสามารถตกลงใจของอีกฝ่าย "แต่..แต่ข้ามีเรื่องต้องกระทำ มิสามารถไปกับท่านได้ในตอนนี้" เสี่ยวซาตอบกลับ "เรื่องอันใด ยังมีเรื่องที่สำคัญกว่าการไปแก้ข้อกล่าวหาว่าเป็น ฆาตกรอีกหรือ?" เหวินเหม่ยชิงกล่าวโดยจงใจเน้นคำฆาตกร เสี่ยวซาได้ยินเช่นนั้นก็เริ่มรู้สึกคล้อยตาม ในเวลานั้นนั่นเอง พลันได้ยินเสียงหลี่ซังซังร่ำร้อง "เจ้าโง่ คนพวกนี้แรกพบพานก็ลงไม้ลงมือ เจ้ายังเชื่อคำพูดพวกมันหรือ? โอ๊ะ!" หลี่ซังซังร้องอย่างแตกตื่นเมื่อพบว่าหนึ่งในบุรุษทั้งสองลงมือตอบโต้กลับมาแล้ว บุรุษผู้นั้นใช้มีดปังตอสำหรับเชือดสุกรเป็นอาวุธ เวลานี้ปังตอเล่มใหญ่ที่หนักหลายสิบชั่งถูกมันควงเป็นวง ทิ่มแทงเข้ามาอย่างมิหยุดยั้ง มันกลับสามารถใช้อาวุธที่มีน้ำหนักหลายสิบชั่ง ได้เบาราวกับถือขนนกอันหนึ่ง นับว่าพลังฝีมือสูงส่ง มิใช่พวกชนชั้นสามัญ หลี่ซังหมุนตัวเป็นวง หลบมีดที่ทิ่มแทง มือสะบัดผ้าที่ใช้พันเส้นผมพุ่งปราดเข้าใส่อีกฝ่ายประดุจงูร้าย "ฟึ่บๆๆ" บุรุษร่างใหญ่นั้นเอนกายหลบซ้ายหนึ่งครั้ง ขวาหนึ่งครา มีดในมือวกเป็นวงอ้อมเข้าจู่โจมหลี่ซังซังอย่างดุดัน "ระวัง!" เสี่ยวซาตวาด ร่างของมันพุ่งปราดดุจเหยี่ยวถลาลม โถมเข้าใส่บุรุษร่างใหญ่นั้นเพื่อช่วยเหลือ "ซังเอ๋อ" ของมันทันที "เอ๊ะ!" เหวินเหม่ยชิงและบุรุษอีกผู้หนึ่งอุทานออกมาเมื่อเห็นท่าร่างของเด็กหนุ่ม บุรุษผู้นั้นหันหน้าไปมอเหวินเหม่ยชิงกล่าวว่า "น้องสาวแซ่เหวิน ขอเราผู้พี่ทดสอบพลังฝีมือมันดูก่อน"พุ่งปราดเข้าสะกัดเสี่ยวซาทันที "ควับๆๆ" บุรุษผู้นั้นเกร็งฝ่ามือเป็นกรงเล็บตวัดเข้าใส่สามครั้งซ้อน สะกัดหนทางที่เด็กหนุ่มหมายจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทุกท่วงท่ารวดเร็วและสง่างาม คลับคล้ายมังกรที่เผ่นโผน บุรุษผู้นี้ที่แท้มันคือ...ฟาหลินซี นั่นเอง! "ถอยให้กับข้าพเจ้า!"เสี่ยวซาตวาด ซัดฟาดออกหนึ่งฝ่ามือ ฟาหลินซีนั้นอยากรับทราบพลังฝีมือที่แท้จริงของอีกฝ่ายอยู่แล้ว จึงซัดฟาดฝ่ามือของตนเข้าปะทะกับอีกฝ่ายอย่างหักโหม "ครืนน" ทั้งสองปะทะกันหนึ่งฝ่ามือ กระแสพลังสองสายชนกันแล้วแตกระเบิดออกโดยรอบ ผงคลีฟุ้งกระจายไปทั่ว "อุ๊บ!" ฟาหลินซีอุทานออกมาคำหนึ่ง ร่างทั้งร่างสั่นสะเทือนจนโงนเงน รู้สึกพลังของอีกฝ่ายทั้งหนาแน่นและสมบูรณ์ มิเพียงเท่านั้นพลังปราณของฝ่ายตรงข้ามยังอบอุ่นสบายอย่างประหลาด "เด็กน้อยนี้ อายุเพียงมิกี่ปี ไฉนพลังฝีมือจึงร้ายกาจปานนี้!" ฟาหลินซีอดคิดด้วยความแตกตื่นมิได้ ส่วนเสี่ยวซานั้นรู้สึกพลังของอีกฝ่ายเข้มแข็งดุดัน กระแทกกระเทือนจนข้อแขนชาด้าน ก็ทราบว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นยอดฝีมือผู้หนึ่ง โดยปกติเด็กหนุ่มเป็นคนเรียบร้อยสุภาพ ยิ่งมิชมชอบมีเรื่องต่อยตีกับผู้อื่น ถ้าจะพูดให้ถูก มันเคยแต่ทนรับการต่อยตีจากผู้อื่นมากกว่า! แต่เวลานี้เรื่องราวเกี่ยวพันกับความปลอดภัยของหลี่ซังซัง ดังนั้นร่ายรำออกด้วยเคล็ดกระบวนท่าในเพลงฝ่ามือไทเก็ก ซึ่งกระบวนท่านี้นับเป็นเคล็ดความที่เด็กหนุ่มช่ำชองที่สุด มันคือ... เคล็ด... "พุ่งไหล่!" ร่างของเด็กหนุ่มกลายเป็นเงาร่างสีเทาสายหนึ่ง ปราดเข้าใส่ร่างของฝ่ายตรงข้าม รวดเร็วจนแทบมิสามารถบรรยายได้ "พี่หลินซี! ระวัง!" เหวินเหม่ยชิงที่ด้านข้างรีบร้องเตือน ฟาหลินซีนั้น ลมปราณพึ่งสงบหายจากอาการปั่นป่วน พลันพบว่าอีกฝ่ายพุ่งปราดมาถึง ได้แต่ซัดฝ่ามือซ้ายขวาเข้าสะกัดกั้นท่าจู่โจมนั้น "พลั่ก! โครม" ฝ่ามือของฟาหลินซีกระแทกถูกหัวไหล่ของเด็กหนุ่มอย่างรุนแรง จนอีกฝ่ายกระอักโลหิตออกมาคำหนึ่ง ทว่าท่าร่างของอีกฝ่ายก็ยังมิสิ้นสุด ในที่สุดทรวงอกถูกหัวไหล่กระแทกของอีกฝ่ายเข้าใส่คราหนึ่ง ร่างทั้งร่างปลิวไปด้านหลังล้มลงกับพื้น "พี่หลินซี!!!" เหวินเหม่ยชิงร้องพลางพุ่งร่างเข้าประคองอีกฝ่าย "ม...มิ มเป็นไร" ฟาหลินซีกล่าวพลางลุกขึ้นโดยทันที มือสองข้างปัดฝุ่นผงที่เสื้อผ้าออก "ยัง..โชคดี เราซัดฟาดถูกมันคราหนึ่ง ท่าร่างมันเลยชะงักงัน มิเช่นนั้นเราคงมิสามารถลุกขึ้นได้อีก" ฟาหลินซีกล่าวพลางหันไปทางคู่ต่อสู้ พบว่าอีกฝ่ายเผ่นโผนเข้าไปหาเสี่ยวโกยที่ควงปังตอใหญ่ไล่จู่โจมเด็กสาวผู้นั้น "น้องแซ่เหวิน แน่ใจหรือว่าเป็นมัน จากที่เจ้าเล่าให้เราฟัง เด็กผู้นั้นคล้ายมิรู้จักพลังฝีมือ แต่นี่..."ตอนท้ายมิได้กล่าวออกมา แต่เหวินเหม่ยชิงก็เข้าใจความหมายดี "ข้าพเจ้าแน่ใจ เป็นมันแน่นอน แต่ข้าพเจ้ากลับไม่เข้าใจ มันที่แท้ฝึกฝีมือเหล่านี้มาได้อย่างไร" "เท่าที่สังเกตดู วิชาที่มันใช้คือ เพลงมวยไทเก๊ก แห่งบู๊ตึ๊ง บู๊ตึ๊งสอนเพลงมวยนี้แก่คนครัวด้วย?" ฟาหลินซีกล่าวด้วยความสงสัย "พักเรื่องนี้ไว้ชั่วคราว เวลานี้รีบสยบมันเสียก่อน มิเช่นนั้นเจ้าโกยคงเสียท่าต่อมันแล้ว!" ฟาหลินซีร่ำร้องเหวินเหม่ยชิง เมื่อเห็นเด็กหนุ่มนั้นหลังจากจู่โจมทำร้ายตนเอง ก็ปราดไปช่วยเด็กสาวผู้นั้น และเวลานี้กำลังรุกไล่เสี่ยวโกยจนถอยร่นมิเป็นกระบวน "ข้าพเจ้าเอง!" เหวินเหม่ยชิงตวาด กุมกระชับกระบี่พุ่งเข้าใส่เสี่ยวซาทันที กระบี่ในมือเหวินเหม่ยชิงกลายเป็นรุ้งขาวเส้นหนึ่ง ตีวงโค้งอย่างงดงามจู่โจมเข้าใส่เสี่ยวซา เด็กหนุ่มเห็นเช่นนั้นก็มิกล้าประมาท เบี่ยงกายคราหนึ่ง ใช้เคล็ด "ปัด" สะบัดฝ่ามือออกตวัดคราหนึ่งเป้าหมายคือมือที่ถือกระบี่ของเหวินเหม่ยชิง โดยกระบวนท่านี้เสี่ยวซาแสร้งทำเป็นหลอกล่อว่าจะฟาดจู่โจมอีกฝ่ายที่ใบหน้า ทว่าพอซัดฟาดไปถึงกลางครันก็พลิกข้อมือวูบลง เป้าหมายแปรเปลี่ยนเป็นมือที่ถือกระบี่ของอีกฝ่ายแทน! ท่วงท่าที่ใช้รวดเร็วปราดเปรียว กระบวนท่าพลิกแพลงพิสดาร ล้วนแต่มิใช่ท่วงท่าในเคล็ดวิชาที่เด็กหนุ่มเคยฝึก เนื่องเพราะกระบวนท่านี้ล้วนเกิดจากไหวพริบอันรวดเร็วฉับไว และประสบการณ์ในการต่อสู้จริงของเด็กหนุ่มนั่นเอง!!! นับตั้งแต่มันเริ่มเข้าใจในวิชากำลังฝีมือ จากการชี้แนะของหลวงจีนกระต่ายน้อย หัวหลินไต้ซือ ก็ผ่านการต่อสู้ขับเคี่ยวชนิดเป็นตายมาหลายครั้งหลายหน ไม่ว่าจะเป็นการประมือกับชายชราลึกลับ กับกระบี่เมฆา เกี่ยมฮุ้น กับพวกซุนยัดไหลทั้งเจ็ด กับยอดฝีมือที่มาจู่โจมเผาโรงเตี๊ยมสี่นึ้ง และกระทั่งกับยอดฝีมืออันดับหนึ่ง...ฮั่นตง ประสบการณ์เหล่านี้ถือเป็นสิ่งมีค่าที่มิสามารถหาสิ่งใดมาเปรียบเทียบได้อีก เนื่องเพราะการต่อสู้แต่ละครั้ง ล้วนคับขันเป็นตาย แต่ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือ... ทุกครั้งเสี่ยวซาล้วนผ่านพ้นมาได้!!! เวลานี้ความช่ำชองในการใช้เพลงมวยไทเก๊กที่ผสมผสานเข้ากับเคล็ดเดินลมปราณเป็นอยู่ด้วยจิตว่างซึ่งหลวงจีนหัวหลินถ่ายทอดให้นั้น สมบูรณ์ถึงขีดสุด นอกจากสามารถใช้ออกอย่างทรงอานุภาพ แล้วยังพลิกแพลงเปลี่ยนแปลงมิรู้จักจบสิ้น เวลานี้เสี่ยวซายืนด้วยความผ่อนคลาย มือสองข้างร่ายรำ ใช้ออกด้วยเคล็ดความต่างๆ ทั้งแปดประการ ใช้ออกด้วยลมปราณอ่อนหยุ่นและกล้าแข็ง สำแดงพลังอันร้ายกาจของเพลงมวยไทเก๊กออกมาจนหมดสิ้น!!! เหวินเหม่ยชิงทิ่มแทงติดต่อกันยี่สิบกว่ากระบี่ ล้วนพบพานกับอากาศธาตุ รู้สึกราวกับว่าทั่วทั้งร่างของอีกฝ่ายห่อหุ้มด้วยแผ่นยางอันหนานุ่ม มิว่าทิ่มแทงไปทางใด ก็ถูกดีดสะท้อนออกมาจนหมด ส่วนกระบวนท่าใดที่สามารถทิ่มแทงทะลวงผ่านเข้าไปได้ ก็ถูกอีกฝ่ายใช้ฝ่ามือปัดป่ายจนเบนเบือนไปหมด เสี่ยวซากับสามารถใช้ฝ่ามือกระแทกด้านแบนของกระบี่ จนมิสามารถทิ่มแทงทำร้ายมัน!!! กระทั่งเหวินเหม่ยชิงยังมิสามารถทำอันตรายมัน!!! เรื่องนี้หากมันบอกกล่าวออกไปรับรองมิมีผู้ใดยินยอมเชื่อถือ ทว่า เหวินเหม่ยชิงก็ยังมิได้ลงมืออย่างสุดกำลัง เพลงกระบี่ไตรลักษณ์ และกระบวนท่า "ธรรมเดียว" ซึ่งถือเป็นไม้ตายสุดยอดของนางยังมิได้ใช้ออก เวลานี้เพียงจู่โจมตามวิถีโค้งด้วยหลักกระบี่หันซานเท่านั้น "ลองรับนี่ดู" เหวินเหม่ยชิงหมุนตัวเป็นวงกลมราวลูกข่างขนาดยักษ์ กระบี่ในมือทิ่มแทงออกโดยรอบ รังสีกระบี่ทุกกระบี่เมื่อทิ่มแทงถึงกลางครัน ล้วนแต่เบนเบือนเป็นวิถีโค้งพุ่งเข้าหาเสี่ยวซาจนสิ้น!!! "ย่าห์" เสี่ยวซาตวาดคำหนึ่ง พลังปราณที่สะสมที่จุดศูนย์ระเบิดออกในคราเดียวกลับสามารถกระแทกรังสีกระบี่หลายสิบหลายร้อยเส้นนั้นแตกสลายในคราเดียว กระบวนท่านี้คือกระบวนที่มันใช้รับการกลุ้มรุมของพวกซุนยัดไหล เวลานี้กลับดัดแปลงมารับกระบวนท่าเพลงกระบี่ไตรลักษณ์ของเหวินเหม่ยชิง ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ มันมิได้หมดสติลงไปเช่นคราวก่อนอีกด้วย!!! "ลองรับกระบวนท่านี้ดู!!!" เหวินเหม่ยชิงสลายกระบวนท่าทั้งหมดจนสิ้น รวบรวมพลังชั่วชีวิตถ่ายทอดเข้าสู่ตัวกระบี่ มันคือ กระบวนท่า...ธรรมเดียว ไม้ตายสุดยอดของนาง เสี่ยวซาสามารถต้านรับกระบวนท่าอันร้ายกาจที่มิเคยมีมาตั้งแต่โบราณกาลเช่นนี้ได้หรือ?!! "ช้าก่อน" เสียงหนึ่งดังขึ้น พลังลมปราณที่แฝงมากับกระแสเสียงรุนแรงจนแก้วหูทุกผู้คนสะท้านเทือน ท่าร่างชะงักงัน บุรุษหนุ่มในชุดสีเขียวผู้หนึ่งปรากฏกายขึ้น บุรุษนั้นคือ...ฮั่นตง ฮั่นตงก็มาแล้ว... จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 20 พ.ค. 47 13:40:26 ]

ความคิดเห็นที่ 3 บทที่45 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2810575/W2810575.html#22 บทที่44 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801941/W2801941.html ตอนพิเศษ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801347/W2801347.html ตอนพิเศษ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2775447/W2775447.html บทที่ 43 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2789863/W2789863.html บทที่ 42 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2755204/W2755204.html บทที่ 41 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2744083/W2744083.html บทที่ 40 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2732838/W2732838.html บทที่ 39 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2721228/W2721228.html บทที่ 38 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2709341/W2709341.html บทที่37 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2698665/W2698665.html บทที่ 36 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2687991/W2687991.html บทที่ 35 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2678252/W2678252.html บทที่ 34 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2665660/W2665660.html บทที่ 33 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2656775/W2656775.html ลิงค์ตอนเก่า บทที่ 32 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2646786/W2646786.html บทที่ 31 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2636144/W2636144.html บทที่ 30 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2626616/W2626616.html บทที่ 29 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2616246/W2616246.html บทที่ 28 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2596421/W2596421.html บทที่ 27 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2593819/W2593819.html บทที่ 26 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2583683/W2583683.html บทที่25 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2569693/W2569693.html บทที่24 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2550448/W2550448.html บทที่23 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2540510/W2540510.html 22/4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2530021/W2530021.html 22/3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2518879/W2518879.html 22/2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2508497/W2508497.html 22/1 (ตอนจบ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2501430/W2501430.html บทที่ 22/1(ตอนต้น) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2499177/W2499177.html 21/3 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2490292/W2490292.html 21/2: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2478753/W2478753.html บทที่21/1 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2473806/W2473806.html บทที่20 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2461504/W2461504.html บทที่ 19 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2448228/W2448228.html บทที่ 18 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2438231/W2438231.html บทที่ 17 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2423002/W2423002.html บทที่ 16 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2416822/W2416822.html บทที่ 15 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2406350/W2406350.html บทที่ 14 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2394602/W2394602.html บทที่ 13: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2385217/W2385217.html บทที่ 12 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2380634/W2380634.html บทที่ 11 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2365373/W2365373.html บทที่ 10 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2355452/W2355452.html บทที่ 9: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2347342/W2347342.html บทที่ 8: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2336310/W2336310.html บทที่ 7: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2329311/W2329311.html บทที่ 6 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2323012/W2323012.html บทที่ 5 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2316144/W2316144.html บทที่ 4 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2309810/W2309810.html บทที่ 3 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2302015/W2302015.html บทที่ 2 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2296001/W2296001.html บทที่ 1 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2280892/W2280892.html แนะนำตัวละครและรายละเอียดโดยย่อ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2419342/W2419342.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 20 พ.ค. 47 13:43:10 ]

ความคิดเห็นที่ 4 *************คุยกับคนอ่าน********** กระทู้นี้เป็นบทที่ 46 แต่พอนับๆ ดู ก็ปรากฏว่าได้ดำเนินเรื่องมาทั้งหมดเป็นจำนวนการลง 52 ครั้ง ไม่รวมตอนพิเศษ หรือตอนที่ลงรูป และเรื่องย่อ ซึ่งในเวลาหนึ่งปีนั้น มีด้วยกัน 52 สัปดาห์ เท่ากับว่าเรื่องได้ดำเนินมาจวบจนจะครบ 1 ปีเต็มแล้ว ซึ่งจะครบหนึ่งปีเต็มในวันที่ 24 พฤษภาคม 2547 นี้ ขอแสดงความขอบคุณอย่างสูง สำหรับผู้อ่านที่ติดตามนิยายเรื่องนี้มาจนครบหนึ่งปี ทั้งผู้ที่สามารถลงชื่อและไม่สามารถลงชื่อ หรือผู้ที่งานยุ่งแต่ก็ยังแวะมาเซฟไปอ่านหรือ ลงชื่อให้กำลังใจเอาไว้ ขอบคุณครับ รสา รสา คราวนี้มาเป็นอันดับหนึ่งเลยนะครับ ^^ jengly นจ เสียตำแหน่งที่หนึ่งไปแย้ว ไม่สบายเป็นยังไงมั่ง หายไวๆ นะ พักมากๆ ล่ะ Z4t4nGuru bofh ท่านปังตอ เอาอะไรจ่อก้นบ่างน่ะท่าน กระบี่ในกระบี่นะ ไม่ใช่กระบี่ถุงยาง ^^" scottie หุ หุ ฝักแท้จริง หรือคมกระบี่ลวงจ้า ตอกะจอ ^^" คุณน้อง ฝักออกแบบพิเศษย่ะ คมยังไงมันก็ไม่แทงทะลุออกมา เพราะมันออกแบบมาให้ใส่ได้พอดี คมกระบี่ไม่ได้ชำแรกฝักออกมา bucky_m ขอบคุณท่าน แต่จริงๆ แล้ว เด็ดทุกตอนตะหาก หุ หุ ด็อก ขอบคุณคร้าบบบบ ตานุ่นภารโรง ขอบคุณเช่นกันคร้าบบ new พิมพ์อังกฤษแสดงว่าอยู่บริษัท หุ หุ GTW ขอบคุณจารย์จีสำหรับคำผิดครับ จะพยายามสอดส่องให้ละเอียดกว่านี้ครับ ส่วนของเก่าผมเข้าไปแก้ไม่ได้ เครื่องมันต๊อง เข้าไปทีไรมัน eror ทุกที ยังไม่อยากฟอร์แมทเครื่องตอนนี้จ้า น้ำลายบูด นี่ก็มายิ้มสม่ำเสมอ ขอบคุณครับ ส่วนท่านอื่นๆ ที่ติดงาน อาจจะเข้ามาอ่านแล้วแต่มิได้ลงชื่อ ก็ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 20 พ.ค. 47 14:02:23 ]

ความคิดเห็นที่ 5 วิทยายุทธ ครับผม จากคุณ : ด็อก - [ 20 พ.ค. 47 15:11:07 A:207.218.122.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 เย้ ได้เจอกันเสียที จากคุณ : scottie - [ 20 พ.ค. 47 15:59:48 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ครบปีแล้ว นึกว่าจะมีอะไรแถมให้เป็นพิเศษ เป็นกำลังใจคนตามอ่าน ตามบ่าง เป็นกำลังใจคนคอยปวดกบาลกะทีม เหอะๆ ที่ไหนได้ไม่มีเหรอเนี่ย งกจริงๆ จากคุณ : jengly - [ 20 พ.ค. 47 16:15:18 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ^^" 24 ถึงจะครบจ้า แหมๆๆ ว่าแต่ค่อยยังชั่วแล้วเหรอนั่น จากคุณ : มันตั้ม - [ 20 พ.ค. 47 16:22:39 A:202.133.139.26 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขำอ่ะ ===> สุกรประการัง แต่บอกตามตรงนะ  สงสัยมานานแล้ว เสี่ยวซ่ากินอะไรเป็นพิเศษเปล่า   ถึงเก่งได้เก่งดีขนาดนี้  ในเวลาอันรวดเร็วอ่ะ จากคุณ : ตอกะจอ - [ 20 พ.ค. 47 17:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 \\(^O^)//\\(^O^)//\\(^O^)//\\(^O^)// จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 20 พ.ค. 47 18:17:44 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อวยพรวันเกิดล่วงหน้าดีกว่า สสวก ของ ฉิกฯเด้อ.. ขอให้คนอ่านเยอะๆ ขอให้ได้ตีพิมพ์ ขอให้ขายออกเยอะๆ (แต่เอามาแจกแฟนประจำนะ :-P) ว่าแต่ว่า.. เอ่อ.. จะเลี้ยงที่ไหนไม่ทราบ (เอิ๊กกก !!) อ่ะ ไหนๆ ก้อครบวาระ 1 ปี งั้นให้ข้อแนะนำ อะไรหน่อยดีกว่า (หมู่นี้เขียนดีขึ้นเลยไม่ค่อยได้ทำงานเลย.. อ่ะ อ่ะ) - สังเกตุว่าหมู่นี้ มีมุกเยอะ.. ก้อจะแนะนำว่า ระวัง ฟิลลิ่ง ของตัวละครด้วยเด้อ.. เช่น น้อง3 กับ ซังซัง นี่ จะปล่อยมุกกันระเบิดไปหน่อยจนทำให้คน 2 คนนี้ดูไปเหมือนคนๆ เดียวกัน หรือบางทีพี่ฮั่นก้อจะปล่อยออกมาบ้างเหมือนกัน ทำให้ คาแลกเตอร์ หลุดไปนิดๆ (กลายเป็นคุณตั้ม ทั้ง 3 คนเลย :-P) ก้อระวังๆ หน่อยแล้วกันเนอะ..  อย่างน้อยวิธีปล่อยมุก ก้อน่าจะมีจุดเด่นของแต่ละคนไป เช่น น้อง3 จะปล่อยซื่อๆหน่อย ซังเอ๋อก้อแบบ เล็กพริกขี้หนู อะไรยังงี้แหละ นะ.. ป.ล. อยากอ่านเสี่ยวซาท้าโจโฉ อ่ะ.. (เอิ๊กกก!) จากคุณ : นิว (อยู่บ้านแล้ว ไม่ต้องเดา) - [ 20 พ.ค. 47 19:15:10 A:210.203.182.109 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 นาน ๆ จะมาตามอ่านนะครับ จากคุณ : นิรนาม - [ 20 พ.ค. 47 20:22:58 A:203.113.51.7 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 ไหน บอกพฤหัสที่แล้วจะแถมให้อีกตอนไง อะโถ่ อุตส่าห์ตามเข้าไป หา ยันเที่ยงคืน แช่งให้จู๊ดๆ ซะดีมะเนี่ย   หลอกกันได้ จากคุณ : ตานุ่นภารโรง - [ 20 พ.ค. 47 20:45:23 A:202.129.13.196 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 เอาไม้นวดแป้ง จ่อ ขอรับ อ๋อๆๆๆๆ ตอนนี้จบแบบเบรค หัวทิ่ม.... . จากคุณ : Z4t4nGuru bofh - [ 20 พ.ค. 47 23:21:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ลงชื่อ ว่าแต่ว่า วันที่ 24 จำทำอะไรดีล่ะเนี่ย ตาตั้ม!!! จากคุณ : หลิว - [ 20 พ.ค. 47 23:40:24 A:203.118.81.33 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 วันที่ 24 เพิ่มความยาวเป็นสองเท่า เป็นการคืนกำไรให้บ่าง เอ้ย ท่านผู้อ่าน จากคุณ : jengly - [ 21 พ.ค. 47 00:02:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ข้างบน โปรดระบุให้ชัดเจนด้วยว่า เพิ่มความยาวของอะไร ม่ายงั้น ทีมงาน จะนึกว่า ให้เพิ่มความยาวของการอู้ จากคุณ : หลิว - [ 21 พ.ค. 47 00:31:15 A:203.118.81.33 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอ... อ่านไปอ่านมา ก็ยิ่งแน่ใจ พระเอกเรื่องนี้ คือ เสี่ยวซา นี่นา ว่าแต่ฉิกฯ แต่งครบปีแล้วเหรอเนี่ย โอ..ไม่น่าเชื่อ (นานกว่าศึกฯ อีก ^^") จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด - [ 21 พ.ค. 47 11:24:27 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จำนวนตอนก็เท่ากันพอดีด้วย ศึกฯ ตอนนั้นพอครบปีก็ได้ 46 ตอนเหมือนกัน แต่ศึกฯ ตอนนั้นบรรดาคนแต่งหมดแรงกันหมดแล้ว แต่ว่าฉิกฯ กลับแตกต่าง ยิ่งเล่นยิ่งแรงดีจังนิ ข้างบน #17 เห็นด้วย 150% ว่าต้องระบุให้ชัดเจน ไม่งั้นทีมงาน(จ้อง)จะคิดว่าให้อู้ได้ แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 47 13:06:09 จากคุณ : untitled - [ 21 พ.ค. 47 13:01:13 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ความยาวของเนื้อเรื่องค่ะ หนูขอโทษพูดจากำกวม อารามกำลังรีบไปดู Kill Bill Vol.2 ค่ะ จากคุณ : jengly - [ 21 พ.ค. 47 15:52:03 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เอ่อ ขอบคุณมิตรรักแฟนเพลง พี่เบิร์ดก็ เย่ย ไม่ใช่ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านครับ ด็อก ขอบคุณที่ช่วยตรวจคำผิดครับ scottie ดีใจที่เจอกันเหมือนกันครับ นจ ตกลงว่าคนแต่งอู้น้อยไปเหรอ ให้อู้สองเท่า ล่ายๆ ^^ ตอกะจอ หุ หุ บางคนว่ามันเก่งช้าไปจ้า แมงเม่าเริ่งร่า หุ้นขึ้นเหรอ อิ อิ นิว ขอบคุณครับ บางทีคนแต่งก็ลืมๆ ไปเหมือนกัน มัวแต่ดูเนื้อเรื่อง ดูคำ สภาพแวดล้อม ฯลฯ ยังไงก็จะระวังๆ ให้มากขึ้นนะครับ ส่วนเรื่องเสี่ยวซาท้าโจโฉนี่ ^^" สงสัยต้องให้จอมยุทธ แซ่โจ นามโฉ แทนแล้วกัน :P นิรนาม นานๆ จะตามอ่าน ก็ไม่เป็นไรครับ แต่มาลงชื่อบ่อยๆ ก็ดี อิ อิ ตานุ่น เอ่อ ^^" จริงๆ คือ หมายถึงว่า ตอนที่แล้วแต่งเสร็จเร็ว เลยโพสต์เร็ว ตอนต่อไปจะโพสต์วันพฤหัสเหมือนเดิม คือ พฤหัสหน้าน่ะครับ ขออภัยด้วย เขียนไม่กระจ่าง แหะๆ ท่านปังตอ เอาไม้นวดแป้งจ่อ ระวังโดนบ่างเตะนะท่าน บ่างดุนะเออ พี่สาว 108 ปั่ทโธ่ มันเป้นมาตั้งนานแล้ว เย่ย ล้อเล่น แหะๆ อันไทเทิ้ล (แจปินิสเกิร์ล) ต่อไปมันจะกลายเป้นชื่อจริงของท่าน จำนวนตอนเท่ากัน แต่ศึกยาวกว่าเยอะ เพราะแต่ละตอนยาวเป็นกิโลเมตร 5555 ปล. เนื่องจากกระทู้เดินมาครบปีในวันที่ 24 นี้ ทีมงานเลยขอลาหยุดประจำปี เย่ย ล้อเล่นอ่ะ เอาไว้คิดออกว่าจะทำอะไรแล้วจะบอกฮับ บายล่ะ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 21 พ.ค. 47 15:54:28 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โอ้.. ^______________________________________________^ จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 22 พ.ค. 47 08:43:54 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอนนี้มันส์(อีกแล้ว) ตำรามวยไทเก๊ก ผมเคยซื้อมาฝึกด้วยตัวเอง (ต้องแอบฝึกในห้อง เพราะคนที่ไม่เข้าใจอาจหาว่าบ้า เพราะท่าทางผิดๆเพี้ยนๆไม่สวยงามอย่างในหนัง ฮ่ะๆๆๆ  ฝึกตามหนังสือได้ระยะหนึ่งก็เลิก เพราะยากจัง) อ้อ มีสะดุดนิดๆเท่านั้น รังสีกระบี่ทุกกระบี่เมื่อทิ่มแทงถึงกลางครัน /กลางคัน แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 47 13:05:26 จากคุณ : GTW - [ 22 พ.ค. 47 13:04:29 ]

ความคิดเห็นที่ 24 น้ำลายบูด ยิ้มกว้างๆ เหมือนเดิม GTW จารย์จีตรวจแก้คำผิดให้เหมือนเดิม ว่าแต่ฝึกไทเก๊กแล้วเก่งขึ้นมั้ยท่าน อิ อิ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 24 พ.ค. 47 13:50:22 ]

ความคิดเห็นที่ 25 Happy Birthday. Anyway, why don't we have a special chapter on this important day? จากคุณ : nouveau - [ 24 พ.ค. 47 16:12:31 A:193.52.45.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 คราวนี้ไม่ได้มาคนแรกแล้วค่ะ ว่าแล้วก็ใช้ท่าไม้ตายอันเดิมคือเซฟออกไป หุ หุ จากคุณ : รสา รสา - [ 24 พ.ค. 47 23:49:55 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เอามาคืนแล้วนะคะ สุขสันต์วันเกิดด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 47 02:10:56 จากคุณ : รสา รสา - [ 25 พ.ค. 47 02:10:15 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาไม่ทันจนได้ สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังแด่คณะฉิกฯ ขอรับ  ^^ ขอความสำเร็จจงมา ขอความอู้จงหายไป...เพี้ยงๆๆๆๆๆๆๆๆ (อันหลังนี่ต้องภาวนากันเมื่อยหน่อย) จากคุณ : untitled - [ 25 พ.ค. 47 10:45:58 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ^^ ขอบคุณทุกคนครับ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 25 พ.ค. 47 13:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 30 วันเกิดฉิก ต้องมีของขวํ ให้คนอ่านนะ แต่งเรื่องยาวขึ้นๆ หุหุ จากคุณ : jengly - [ 25 พ.ค. 47 16:38:06 ]

ความคิดเห็นที่ 31 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2838920/W2838920.html#3 ตอนต่อไป จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 27 พ.ค. 47 18:44:04 ]