นัทตี้เป็นคนขี้เมื่อย ถึงไม่เมื่อยก็ต้องทำให้เมื่อย
ที่จริงไม่ได้เกิดปีลิง แต่ว่องไวและอยู่ไม่เฉยเหมือนลิง
อาการเมื่อยจึงปรากฏอยู่บ่อย ๆ เพราะติดนวด
ถึงอยู่ไกลจากเมืองไทย แต่ยังมีหมอนวดสาวไทยมีอดีหลงมาอยู่นี่โดยมีใบรับรองจากสาธารณสุขเสียด้วย
ซึ่งปน่นอนว่า นัทตี้นั้นเป็นขาประจำของเธอไป
ด้วยความที่นัทตี้นั้นชอบเจือกเรื่องชาวบ้าน ในระยะสองเดือนที่เราได้รู้จักกันนั้น นัทตี้ได้โดดเข้าไปเจือกเรื่องของเธอเต็มตัว และดูเหมือนว่าเธอก็เต็มใจให้นัทตี้เจือกกับชีวิตของเธอด้วยสิ
อันที่จริงนัทตี้หัวสูงนะ ไม่ได้คบคนไทยทางนี้หรอก รู้จักแต่ชื่อแต่หน้าก็พอ แต่ตัวนั้นนัทตี้ไม่ค่อยอยากรู้จักเท่าใดนัก เพราะมีหลายประเภทที่เคยเจอมา เช่นประเภทนักการทูต ประเภทสักยันต์เต็มตัว(เหนียวมาก) ประเภทเห็นเราเป็นแม่เลี้ยงให้ลูกเธอ หรือว่าประเภทตีสนิทมาทุกวัน มีแต่ความเดือดร้อนและความไม่สงบสุขทางใจมาให้
แต่กับสาวอุบลฯ หมอนวดคนนี้นัทตี้ได้เห็นความซื่อและความมีน้ำใจของเธอ เพราะเหตุนี้นัทตี้จึงเจือกแทนเธอทุกเรื่อง ไว้วันหลังค่อยเล่าให้ฟังว่าชีวิตเธอน่าสงสารเพียงใด
นัทตี้ไม่ใช่แม่พระ ไม่ใช่พระเวสสันดร แต่นัทตี้พ่ายแพ้น้ำใจและความซื่อของเธอต่างหาก
ในจำนวนความเจือกของนัทตี้นั้น จะเล่าให้ฟังแค่เรื่องเดียววันนี้คือ นัทตี้ได้เจือกโทรศัพท์ไปหาเพื่อนสนิท ถามเพื่อนบ้าน ว่าใครจะนวดบ้าง ก็คือว่าหาลูกค้าให้เธอนั่นแหละ บริษัทนัทตี้บริการ ให้บริการฟรีไม่รับค่านายหน้า ไม่ทั้งค่าน้ำมันรถและไม่ทั้งค่าโทรศัพท์
แต่ถึงอย่างไรเธอก็ยังตอบแทนกลับมาให้นัทตี้เสมอ เช่น เธอรู้ว่าที่บ้านนัทตี้นั้นกินแต่อาหารฝรั่ง อาหารไทยคือมาม่า และสารพัดไข่ ถ้าอยากกินบางทีนัทตี้ก็ตำน้ำพริกกะปิกินวันละ 3 มื้อ เป็นเวลาอย่างต่ำ 7 วัน เอาให้หายคิดถึงกันไปเลย แบบว่าพอได้กลิ่นกะปิแล้วแทบอาเจียนนั่นแหละ
สไตน์นัทตี้ ที่เจ้าของร้านต้องเก็บไว้ให้ทุกอาทิตย์เวลาของมาจากไทยคือ ผลไม้ ตอนนี้มีลิ้นจี่ สละ ลองกอง ส้มโอ ที่นัทตี้จะจอง ส่วนของลูกสาวจะมีทุเรียนและมะม่วงน้ำดอกไม้สุก ถ้าเป็นมะม่วงอื่นเช่นอกร่องเขาจะไม่กิน (หนูน่าค่อนข้างเรื่องมาก) ถ้าไม่มีผลไม้ที่เธอชอบมา ต้องมีมะพร้าวน้ำหอม ติดมาฝากเธอแทน ซึ่งเจ้าของร้านจะรู้ดี
นี่นิดหมอนวดนี่เค้าคงสงสารที่นัทตี้ไม่ทำอะไรกิน วันหนึ่งเธอนัดมานวดให้นัทตี้นั้น เธอทำข้าวเหนียว ส้มตำปูปลาร้า และไก่ทอดมาฝากลูกสาวด้าย ตั้งใจเอามาให้โดยตรง ฝีมือเธอดีมาก เหมือนกับได้กินอาหารจากสวรรค์ แต่นัทตี้ทำให้เธอเสียใจโดยเขี่ยเอาตัวปลาร้าที่เธออุตส่าห์ใส่มาตั้งหลายตัวทิ้งขยะไป โอเคส้มตำปูน้ำปลาร้าอย่างอิสานแท้นั้นของโปรด แต่นัทตี้กลัวตัวมันน่ะ เธอรีบบอกว่าเธอไม่ทราบว่านัทตี้ไม่กินปลาร้า นัทตี้รีบบอกว่า ชอบกินถ้าไม่เห็นตัวไม่เป็นไร เช่นปลาร้าป่นได้ ปลาร้าสับไม่เอา คราวหลังเธอแก้ตัวใหม่เอาปลาร้าป่น(เรียกว่าน้ำพริกปลาร้ามั้งที่ใส่หอม กะปิ หัวหอมเผาน่ะ)มาฝากพร้อมกับผักลวก และข้าวเหนียวที่ใส่กระติ๊บมาฝาก แซ่บหลายเด้อ
นอกจากนี้นัทตี้ยังพลอยได้กินน้ำยาป่า แกงเผ็ดไม่ใส่กระทิ น้ำตก แม้กระทั่งกุ้งแช่น้ำปลาที่อยากกินเธอก็ทำให้กินได้ นัทตี้ให้เธอไปเซ็นซื้อของที่ร้านไทยได้ เพราะนัทตี้รู้ว่าเธอไม่มีเงิน แต่เธออยากตอบแทนเราด้วยแรงกายบวกความตั้งใจที่มหาศาลที่จะเติมส่วนที่เราขาดให้ นับถือน้ำใจเธอมาก ๆ
เพื่อนโทรมาว่ามีเพื่อนของเธอจะนวดวันอังคาร (18พค.)ตอนบ่ายสอง ว่างไหม นัทตี้โทรหาพี่นิดถามเธอ เธอรับปากเป็นมั่นเหมาะว่า ว่างไปได้แน่
วันอังคารมาถึงสามีเอารถเขาเซอร์วิส ไม่บอกเราสักคำ รีบโทรไปหาพี่นิดว่าให้รีบมาเพราะไม่มีรถ ต้องใช้เวลาเดินทางกันด้วยรถไฟประมาณชั่วโมงกว่ากว่าจะไปถึงบ้านยัสมิน(เพื่อนซี้สาวของนัทตี้) บ้านเธอห่างจากบ้านนัทตี้ประมาณ 50กว่ากม.
พี่นิดไม่สบาย เธอขอให้เลื่อนนัดไปวันอื่น อ้อลืมบอกไปว่าพี่นิดอยู่ออสเตรียใกล้ชายแดนสวิสที่นัทตี้อยู่
นัทตี้โทรไปขอเลื่อนนัดกับเพื่อน ยัสมินฉุนขาดหาว่าเธอไม่รักษาคำพูด บลา บลา บล่า ไม่เชื่อว่าพี่นิดไม่สบาย พลอยทำให้ยัสมินเสียหน้าด้วย
นัทตี้ตอบเธอว่า /เฮ้ย ก็พี่เขาไม่สบายจริง ไ แล้วหล่อนมาโวยวายเอากับฉันเนี่ยนะ จะให้ฉันทำไง ต้องให้ฉันไปนวดให้เพื่อนเธอหรือไง
ยัสมิน / เออ ความคิดดีมาก(เป็นงั้นไป) มาเลย มาเลยอย่าให้เสียคำพุด
นัทตี้ / ฉันประชดหล่อนนะนั่น จะบ้าเหรอ
ยัสมิน / มาเถอะ เธอทำได้แน่นัทตี้ เธอเคยนวดหลังให้ฉันทีหนึ่งไง เธอนวดได้ดี มาเลยนะ
นัทตี้ / เฮ้ย ได้ไง ไม่ได้เรียนมา ทำได้แค่ขยำ ๆ กด ๆ เท่านั้นเอง
ยัสมิน / ไม่มีใครรู้หรอก หน้าเธอเป็นไทย การันตีได้อยู่แล้ว มาเลยนะ ได้โปรด
นัทตี้ /รถไม่มี เข้าอู่
ยัสมิน / นั่งรถไฟมา จะไปรับที่สถานี โอเคนะ
นัทตี้ / เอาตู้อบ กับชาขัดผิวไปด้วยไหม จับกระแทก ๆ คนละชั่วโมงแล้วใส่ตู้อบไปเลย
ยัสมิน / วิเศษมากเอามาเลย
นัทตี้ / โอเค ไปก็ได้
นัทตี้ตอบรับเพื่อนไปเพราะเพื่อนมั่นใจในตัวเรา และไม่อยากให้เพื่อนเสียหน้า และพี่นิดเสียลูกค้า ไม่ลองก็ไม่รู้ หอบของพะรุงพะรังที่มีทั้งตู้อบหม้ออบ ยาอบ ยาขัด ย่าหม่องสมุนไพรสีเขียวเต็มขวด ครีมทาตัวขวดใหม่ (ที่บ้านนั้นต้องสำรองไว้ให้พ่อสามี เพราะมีปัญหาเรื่องผิว) กางเกงขาสั้นของตัวเอง และพลาสเตอร์แผ่นใหญ่ นั่งรถไฟไป เพื่อนก็โทรเข้าตลอด เขากลัวนัทตี้เปลี่ยนใจลงกลางทางน่ะ
ที่สถานีเพื่อนมารออยู่แล้ว หน้างี้บานเป็นจากเชิงยังกับเห็นพระเจ้ามาช่วยกู้หน้า เธอพาไปบ้านแรก ก็บ้านเพื่อนเธอนั่นแหละ กดกริ่ง เพื่อนเธอมาเปิดประตู โอ้โหไซด์ขนาด xxll ทั้งกลมทั้งสูงใหญ่ นัทตี้ผงะรีบคิดหาเป็นตารางลูกบาศก์ ได้พื้นที่ออกมาค่อนข้างเยอะ ยายเพื่อนตัวแสบของนัทตี้นั้นได้มากระซิบบอกราคาให้เสร็จสรรพว่า "ชั่วโมงละ 40 ฟรังส์นะ" โอเคไม่ว่ากันเท่าไหร่ก็ช่าง ฉันแค่มารักษาหน้าหล่อนหรือจะแตกยับกลับไปทั้งคู่ยังไม่รู้
สามีเจ้าของบ้านนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกตอนที่เราโผล่เข้าไปทักทาย ไซด์ขนาด xxxlll คำแรกที่เขาทักนัทตี้คือ นี่เหรอหมอนวด ตัวนิดเดียวเอง พูดเสร็จก็หัวเราะขำ
เคยเห็นเดวิด กับ โกไลแอท ไหม นั่นแหละ คนอ้วนและเตี้ยอย่างนัทตี้มาอยู่รวมกันในห้องนี้กับพวกนี้ นัทตี้กลายเป็นคนผอมบอบบางเล็กไปได้อย่างน่าอัศจรรย์ ยัสมินเพื่อนสาวนั้นก็ไซด์ขนาดเดียวกับเมียเจ้าของบ้านนั่นแหละ
*เมื่อยมือขอพักก่อน มีต่อจ้ะ*
จากคุณ :
NATTI (นัทตี้)
- [
20 พ.ค. 47 18:34:54
A:62.167.42.129 X:
]