ความคิดเห็นที่ 1 “สวัสดีค่ะ” เธอปั้นเสียงไฮโซขึ้นมาทันที ปาจรีย์ยกมือปิดปากหัวเราะอยู่ข้างๆ “สวัสดีครับคุณปาย ไม่ทราบทำอะไรอยู่หรือครับ?” ฐปณีย์เองก็ยังเสียงนุ่มหวานไม่เปลี่ยน จนหญิงสาวหวนนึกถึงความฝันยามรุ่งเช้า “กำลังคิดถึงคุณอยู่มั้งคะ ฮิๆ” คุณกบ! “เหมือนผมเลย ใจเราตรงกันนะครับ” ฐปณีย์พยายามกลั้นหัวเราะเต็มที่ เพราะเสียงฮิๆของเธอมันจี้เข้าไส้นัก    ในขณะที่อีกฝ่ายพยายามห้ามของเก่าไม่ให้ขย้อนออกมา       “เย็นนี้ว่างไหมครับ ผมอยากนัดดินเนอร์”   อุ๊ยตาย ถ้าเธอไปซื้อหวยจะถูกรางวัลบ้างไหมเนี่ย เอาไงดี ปรายฟ้าเงยหน้ามองปาจรีย์ซึ่งแนบหูกับโทรศัพท์อย่างอยากรู้อยากเห็น เพื่อนสาวพยักหน้าหงึกหงักให้ตอบตกลง “ได้สิคะ คุณนีนนัดปายทั้งที จะปฏิเสธได้อย่างไร ค่ะ จะรอนะคะ พบกันค่ะ” ปรายฟ้ากดวางโทรศัพท์อย่างใจเต้นระทึก นัดดินเนอร์ .ที่ไม่ใช่แค่ร้านหน้ามหาวิทยาลัยกิ๊กก๊อกเหมือนคราวออกเดทกระจอกๆกับแฟนเก่าๆ แต่เป็นโรงแรมหรือร้านอาหารดังเชียวนา แถมกับหนุ่มหล่อเหลาขนาดนั้นด้วย หนักใจๆๆๆ “นี่ปา เขาบอกเขาจะมารับฉันนะ จะทำไงดี!!” ถ้าขืนให้ไปรับที่ร้านก๋วยเตี๋ยว บทบาทคุณหนูไฮโซก็หมดกันน่ะสิ “ไม่ต้องห่วงๆ ก็บอกให้เขาไปเจอกันที่อื่นซี่ เอาน่ะ อย่าห่วงไปเลย ว่าแต่เธอยังจำคำที่ฉันบอกได้ไหม?” ปาจรีย์เปลี่ยนน้ำเสียงจริงจังขึ้น “ห้ามหลงรักเขาเป็นเด็ดขาด ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพื่อตัวแกเองนะ ผู้ชายอย่างนั้นให้รู้สึกเจ็บปวดซะบ้าง ” “นี่เธอแค้นแทนพี่สาวมากเลยเนอะ” ปรายฟ้าคลายเรื่องหนักใจลงบ้างแล้ว “อื้อ ก็ฉันมีพี่สาวอยู่คนเดียวนี่ พอได้แล้ว ไปเถอะ ไปซื้อเสื้อผ้ากัน เดี๋ยวปาจรีย์จะเปลี่ยนหนูปายให้สวยเช้งเป็นคุณหนูปรายฟ้าเอง” ปาจรีย์ตีมือเพื่อนสาวจนผลไม้ในมือหล่นลงพื้น ปรายฟ้าบ่นอุบอิบว่าเสียดายของก่อนจะลุกเดินตามปาจรีย์ เพื่อนสาวตัวเล็กไป ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เสื้อผ้าดีๆมากมายถูกหยิบยื่นใส่มือปรายฟ้า เมื่อดูป้ายราคาถึงกับผงะหน้าซีดเผือด “สองพัน แค่เสื้อตัวนี๊ดเดียวเนี่ยนะ” เธอเบ้หน้าเหมือนเห็นเสื้อแบรนด์เนมกลายเป็นของน่าขยะแขยง “ฉันซื้อแถวคลองสาน ประตูน้ำ สองร้อยบาทเอง สวยกว่านี้ด้วย อุ๊บ!!” ปากสีสวยถูกปิดด้วยมือเล็กๆของเพื่อนสาว “จะบ่นอะไรก็เบาๆหน่อยซี่ ไอ้ปาย นี่มันร้านคนสนิทฉันนะ เอาน่ะ ถือว่าเป็นของขวัญจากฉันล่ะกัน แลกกับงานเนี้ย ” “แต่ไม่มากไปหรือไง ฉันกลับไปหาเสื้อผ้าที่บ้านมาใส่ก็ได้ ดีๆก็มีเยอะนะ” อย่างน้อยพวกเสื้อผ้าสวยๆใส่ไปงานจำพวกราตรีต่างๆก็พอมีดีๆบ้าง “ไม่ได้! เอ้า ลองชุดนี้ดีกว่า” ปาจรีย์เห็นหน้าเพื่อนสาวยังไม่หายเหม็น “ราคามันไม่ถึงกับที่แกเห็นหรอกน่า เขาลดให้ฉัน อีกอย่างแกก็ชอบไม่ใช่หรือไงพวกเสื้อผ้าสวยๆน่ะ เอาไปเถอะน่า ถือว่าเป็นของขวัญจากฉัน แล้วก็นะ พี่นีนน่ะหูตาดีจะตาย มีหวังมองออกน่ะสิว่าเธอน่ะไฮซ้อ ไม่ใช่ไฮโซ” ปาจรีย์รุนหลังให้เพื่อนสาวเข้าห้องไปลองชุด ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ในห้องทำงานของฐปณีย์ เขากำลังมองรูปภาพของหญิงสาวนิรนามที่จู่ๆก็โผล่เข้ามาในชีวิตเขาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย “น่ารักดีแฮะ น่ารักกว่าแต่งหน้าอีก” เขารำพึงเบาๆกับอัลบั้มรูปซึ่งมีปรายฟ้าในสภาพต่างๆเต็มไปหมด ไม่ว่าจะชุดนักศึกษา แสดงละครเวที เชียร์ลีดเดอร์หรือแม้แต่สภาพเด็กเสิร์ฟร้านก๋วยเตี๋ยวก็เถอะ “ทำอะไรอยู่คะ นีน เก๋เคาะประตูนานแล้วไม่เห็นเปิด” เสียงหญิงสาวหวานไพเราะดังขึ้น ฐปณีย์ยื่นอัลบัมรูปให้เกล็ดแก้วดู เธอเห็นแล้วหัวเราะทันที “อะไรคะ นี่นีนชอบเด็กเหรอ?” หญิงสาวผมยาวท่าทางมาดมั่นในชุดสีแดงแจ็ดพูดไปเปิดดูไป “อืมม บอกตรงๆว่าผมสนใจนะ น่ารักดี” “อืม เก๋ก็ว่าน่ารักค่ะ เอ ว่าแต่ไปรู้จักกันได้ไงคะเนี่ย?” เกล็ดแก้ววางอัลบัมรูปลงก่อนจะมานั่งตรงหน้าชายหนุ่ม “เพื่อนปาจรีย์นะครับ ” “เอ๋ ปาจรีย์ อ้อ เด็กคนนั้น ลูกสาวของบริษัทวัชระพากุล ระวังนะคะ เก๋ไม่ค่อยไว้ใจเด็กสาวคนนั้นเลย” เกล็ดแก้วเคยได้ยินเรื่องความดื้อเงียบของปาจรีย์มาบ้าง “อาจจะทำอะไรก็ได้” “ผมไม่กลัวหรอกครับ ที่ผมสนใจตอนนี้คือ ละครที่สาวน้อยคนนี้กำลังเล่นอยู่ต่างหากล่ะ ” ฐปณีย์ยื่นมือไปหยิบรูปเด็กสาวผมยาวหน้าตาบอกยี่ห้อจีนแท้มายลอีกรอบ เด็กสาวกำลังยืนยิ้มอยู่ในชุดการแสดงโรมิโอจูเลียส น่ารักสดใสนัก “รักซะแล้วมั้งคะเนี่ย น่าห่วงจริงๆเพื่อนเรา” เกล็ดแก้วหัวเราะขำในท่าทีเพื่อนสนิทอย่างฐปณีย์ “นั่นสินะ” เอาล่ะ คุณบอกผมมาดีๆ ดีกว่า ปรายฟ้า ว่าคุณต้องการอะไรจากผม ดวงตาคู่สวยราวกับจะคาดคั้นคำตอบจากเด็กสาวในรูปให้ตอบมาซะตอนนั้น +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ร้านอาหารบรรยากาศโรแมนติกด้วยแสงเทียน เคล้าเสียงไวโอลิน ไฟถูกหรี่แสงให้เหลือเพียงโคมเล็กๆจากผนังส่องทางเดินไปยังโต๊ะต่างๆ ซึ่งดูๆแล้วส่วนนี้จะมีเพียงไม่กี่โต๊ะเท่านั้น นายฐปณีย์เลื่อนเก้าอี้ให้หญิงสาวในชุดแซ่กสีดำ คอลึก มีสร้อยเพชรแวววับพาดอยู่ตรงคอระหง ซึ่งเป็นของอภินันทนาการจากเพื่อนสาว หญิงสาวปาดปรายกระโปรงซึ่งยาวคลุมเข่า เป็นผ้าสองชั้น ผ้าชั้นในพื้นสีดำ และชิ้นนอกเป็นเพียงผ้าโปร่งบางสีเดียวกันให้เข้าที่เข้าทางยามนั่งลงเรียบร้อน ผมยาวถูกมวยขึ้นประดับด้วยกิ๊บหรูหรา ใบหน้าขาวหมวยถูกแต่งเติมจนไม่เหลือคราบอาหมวยแต่หากเป็นสาวสวยขึ้นมาทีเดียว ชายหนุ่มมองอย่างชื่นชม และเนิ่นนานจนหญิงสาวต้องเอ่ยทัก “คุณนีนคะ มองอะไรคะ” เธอแสร้งถามทั้งๆที่รู้ว่าเงาในดวงตาสดใสนั้นมีเพียงเธอ “มองคนสวยครับ วันนี้คุณสวยมากๆ” เขายิ้มให้ หึ! ชมเข้าไป ชมไปเยอะๆ ฮ่าๆ ลมปากคุณน่ะไม่ระคายหูฉันนักหรอก ก็แค่ละครฉากหนึ่งเท่านั้นเอง แต่ว่ามองดีๆชายคนนี้ก็เหมือนเคโระนะ ตากลมโตๆของเขาไง หญิงสาวเสมองวิวด้านข้าง ภาพวิวทิวทัศน์ยามราตรีของกรุงเทพฯแทนใบหน้าตากลมซึ่งเอาแต่จับจ้องเธออยู่ไม่วาง   “ที่นี่สวยมากเลยนะคะ บรรยากาศดีจัง มาบ่อยหรือคะ” โชคดีครั้งหนึ่งในชีวิตล่ะ ยัยปาย “ในโอกาสพิเศษๆเท่านั้นแหละครับ”   .คงมีบ่อยล่ะสินะ โอกาสพิเศษเนี่ย เหอะ! “แหม ปายดีใจจังค่ะ ที่ปายอยู่ในวาระนั้นด้วย ฮุๆๆ” ปรายฟ้ารู้สึกขัดๆนักเวลายกมือปิดปากหัวเราะแบบผู้ดีเนี่ย แต่เอาเถอะเพื่อความสมจริง ฐปณีย์เองก็จำต้องเบนสายตาไปเรียกบริกรหนุ่มแทนเหมือนกัน ..เพราะเขาก็อดคิดไม่ได้ว่าหน้าของหญิงสาวเนี่ยคล้ายๆลูกชิ้น ที่เขาแอบฝันถึงเมื่อคืน และแล้วการเดท(แบบหลอกลวง)ครั้งแรกก็ผ่านไปด้วยดี ฐปณีย์ขันอาสาจะไปส่งหญิงสาวที่บ้าน ปรายฟ้าต้องรีบร้องดัง “ไปส่งปายที่บ้านปาดีกว่าค่ะ ปายนัดปาว่าจะติวหนังสือกัน” แม้ใบหน้าขาวจะร้อนรนจนแปลกผิดสังเกต แต่ชายหนุ่มกลับตอบรับอย่างง่ายดายและไม่ทำทีสงสัยซักไซ้ถามต่อ ติวหนังสือ เธอกับปาจรีย์อยู่คนล่ะคณะ จะติวอะไรกัน? ฐปณีย์คิดว่าเขาก็ไม่ได้เดือดร้อนถึงกับต้องเปิดปากเค้นถามถึงความจริง เพราะดูแล้วอย่างปรายฟ้าไม่น่าจะมีพิษสงอะไรไปกว่าการป่วนหัวเขาเล่นไปวันๆ อาจจะเป็นการเล่นสนุกของเด็กๆเท่านั้น อีกอย่าง เขาก็มีความสุขกับการเล่นเป็นตัวละครหนึ่งของเรื่องนี้เหมือนกัน ชายหนุ่มปราดมองไปรอบๆข้างยามวิกาล ร้านรวงริมถนนต่างๆเริ่มทยอยปิดกันบ้าง สี่ทุ่มแล้วหนิ เขาชำเลืองร่างบางข้างๆ ซึ่งกำลังสนอกสนใจกับตุ๊กตาหมูน้อยตัวเล็กๆประดับรถที่เขาได้เป็นของฝากจากน้องสาวคนเล็ก “กิจการงานของบ้านคุณปรายฟ้าเป็นไปได้สวยไหมครับ?” “อ๊ะ? ค่ะ? ก็เรื่อยๆค่ะ” ตาคู่สวยเล็กๆของเธอยังคงจับจ้องตุ๊กตาอยู่ ชายหนุ่มยิ้มให้อย่างเอ็นดู “ก๋วยเตี๋ยว คงขายดี” เขาพึมพำในลำคอโดยไม่ขยับริมฝีปาก ก่อนจะผุดยิ้มอย่างขำๆ ไม่นานรถของชายหนุ่มก็มาถึงบ้านของปาจรีย์ “ขอบคุณนะคะ วิเศษมากสำหรับดินเนอร์ในคืนนี้” ปรายฟ้าเอ่ยเบาๆที่ข้างหูชายหนุ่ม ลมหายใจอุ่นรดต้นคอให้วาบหวามนัก พร้อมด้วยแววตาพริ้มพราวด้วยสเน่ห์ที่หญิงสาวเค้นออกมาจนหมดไส้ ฐปณีย์ตะลึงจนหลงลืมเรื่องราวอุบายไปชั่วครู่ เขากำลังตกหลุมพรางปรายฟ้าเข้าจริงๆจังๆ ตกลงไปหมดทั้งตัวและก็หัวใจ มือหนาเลื่อนแตะคางหญิงสาว . ปรายฟ้ารู้สึกว่าถ้านานไปกว่านี้ จะต้องเป็นแบบความฝันยามรุ่งเช้าแน่ๆ “ไว้เราพบกันใหม่นะคะ” ปรายฟ้าพยายามแงะมือเหนียวหนึบของกบหล่อเข้มอย่างฐปณีย์ให้ออกจากใบหน้าสวยด้วยความนุ่มละมุนที่สุด ฐปณีย์ดึงมือหญิงสาวมจุมพิตลาเบาๆ “ครับ ฝันดีนะครับ” “แน่นอนค่ะ คุณนีนก็อย่าลืมฝันถึงปายบ้างนะคะ” “ผมฝันถึงคุณทุกคืนล่ะครับ” หญิงสาวยิ้มหวานก่อนก้าวลงจากรถ โบกมือลาน้อยๆพองาม เมื่อรถของเจ้าชายกบแล่นออกไปจนลับตา “หนอยอีตาบ้า มือไวเชียว โรคจิต ฝันถึงทุกคืน .. อีตาเคโระ!” หญิงสาวแลบลิ้นปลิ้นตาใส่รถซึ่งวิ่งหายไปนานแล้ว พลางเช็ดหลังมือกันกระโปรงตัวสวย ขนลุกไม่น้อยเชียว “คนรวยนี่เขาจูบมือกันทุกทีที่ลาเลยหรือไงนะ ฮึ่ย!” ++ ต่อตอนหน้านะคะ ...(สั้นไปหรือเปล่าเนี่ย??) แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 47 20:54:32 จากคุณ : iNt_GaL - [ 21 พ.ค. 47 20:25:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อะแหะๆ ก่อนอื่นไม่ต้องตกกะใจนะค้า พอดีโรสได้ log inแล้ว เลยขอใช้สักหน่อยเลย :) ตอนแรกค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2826527/W2826527.html ตอบกระทู้นะคะ คุณ pop ... ร้ายหรือไม่ร้าย ก็รู้เท่าทันนางเอกล่ะ ฮิๆ คุณ scottie ... หุๆ ฮ่าๆ งั้นมั้งคะ ...แต่ใครจะตกหลุมรักใครก่อน อันนี้ต้องรอเฉลย คุณ blvan ... ฮ่าๆ นั่นสิ ...คิดสภาพแต่งตัวดีๆ ...อืมม นะ ^^ คุณ ยาหยี ... ร้ายมั้งคะ :) คุณ bee ... ขอบคุณค่ะ ดีใจจัง (เราไม่ค่อยเก่งแนวคอมเมอดี้อะ เราได้แต่แนวหวานแหวว ...) คุณ อุณากรรณ ... ยกให้ไปหมดใจ แต่ต้องมีมาดไว้ก่อนแหละ ฮุๆ (เลียนแบบนางเอกบ้างจะได้มีหนุ่มมาจีบ เหงาจังๆ) คุณ bookmark ... เราว่ามันเป็นอาหารนานาชาติเลยนะคะ เส้นๆเนี่ย ฮ่าๆ ว่าไหมๆว่าก๋วยเตี๊ยวต้มยำเนี่ยอร่อยกว่าราเม็งอีกเนาะ ..:) ชอบ (แต่ก็ชอบราเม็งเหมือนกัน แหะๆ) รูปตาพระเอก เฮอะๆ (นางเอกคิดอะ) จากคุณ : iNt_GaL - [ 21 พ.ค. 47 20:32:18 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รูปน้องเคโระน่ารักจังเลย อิอิ ไม่ได้เห็นตั้งนานแล้ว เรื่องน่ารักอีกแล้วค่ะ ^__^ ชอบๆ ขำนางเอกอะ จากคุณ : Viva Tam - [ 21 พ.ค. 47 20:57:25 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ฮาฮาฮา ตลกดี มาต่ออีกนะ จากคุณ : โทปาส - [ 21 พ.ค. 47 22:41:42 A:194.66.64.150 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 555 ตลกทั้งนางเอกและพระเอกเลยค่ะ ขำๆ ^___^ จากคุณ : blvan - [ 21 พ.ค. 47 23:11:05 A:203.146.26.254 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 หุหุ น่ารักทั้งคู่เลยคะ นางเอกก้อร้ายนะ พระเอกก้อร้าย ชอบคะแบบนี้ จากคุณ : pop - [ 21 พ.ค. 47 23:18:35 A:210.86.188.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 I also like Kero too : P จากคุณ : bee - [ 22 พ.ค. 47 11:36:47 A:69.3.76.75 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ต่างฝ่ายต่างฝันถึงกัน จากคุณ : scottie - [ 22 พ.ค. 47 12:32:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เวรกรรม พระเอกหล่อเหมือนเคโระเหรอเนี่ยยยยย ฮ่าๆๆๆ นางเอกก็สวยเหมือนลูกชิ้น อูววววว ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : TSURUGI - [ 22 พ.ค. 47 12:59:43 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สนุกดีครับ รออ่านต่อ จากคุณ : F1FTE5N BOY (เด็กอายุ 15) - [ 23 พ.ค. 47 00:43:45 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สนุกดีค่า ฮาทั้งพระเอกนางเอก จากคุณ : พริมระตา - [ 23 พ.ค. 47 06:08:33 A:140.247.67.187 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 พระเอกเป็นเคโระ นางเอกเป็นลูกชิ้น ^^"   คิดได้ไงค่ะ?? แต่น่ารักดีอ่า ....อืม~  แต่ถ้านางเอกหน้าเหมือนคิตตี้ล่ะ? .....พระเอกฝันถึงคิตตี้.... โอ้ววววววว  ><" จากคุณ : zee - [ 23 พ.ค. 47 10:06:04 A:203.113.36.12 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 หะๆ ๆ     สนุกจังเลยค่า...  เคโระ VS  ลูกชิ้น    แล้วจะเป็นยังไงต่อเนี่ย   รีบมาต่อเร็วๆนะคะ จากคุณ : Z@_leng - [ 23 พ.ค. 47 10:32:06 A:202.133.137.79 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 ว้าว ตามมาอ่านอีกเรื่อง สนุกเหมือนกัน มาแปะต่อเร็วๆนะ จากคุณ : ต้นข้าว (tonkho-w) - [ 23 พ.ค. 47 12:00:50 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สนุกค่ะเรื่องนี้ มาแปะเร็วๆๆนะคะ จากคุณ : น้องนาง ณ บ้านนา - [ 23 พ.ค. 47 20:57:09 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อิอิ หนุกจัง รอลุ้นเมื่อไหร่จะรู้ตัวซะทีว่าเค้ารู้แล้ว เหอๆๆ จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 25 พ.ค. 47 14:57:23 ]