กระดาษใจ
คิดถึงนะ
ว่านเงยหน้าจากสมุด เขียนคำคำนี้ตัวเบ้อเริ่ม มองทอดสายตาไปนอกหน้าต่าง ต้นชมพูพานทิพย์ที่ออกดอกสีชมพูอยู่ประปรายต่างพากันร่วงลงมาตามแรงลมพัด..กับในความรู้สึกที่ว่า เหงาจัง
คิดถึงเขาจังเลย
ทำไมนะเวลาที่อยู่ต่อหน้า ไม่เคยที่จะคิดถึงสักครั้ง ทะเลาะ หาเรื่องแกล้งกันตลอด แต่พอมันไม่อยู่กลับเหงาอย่างประหลาด
บางที่ใจคนเรานี่ก็แปลกเหมือนกัน
เพิ่งรู้ตัวว่ารัก ในเมื่อมันสายไปแล้ว ทำไมต้องคิดอะไรได้ในเมื่อเวลานั้นผ่านไปแล้วทุกทีเลย เม่น นายจะรู้ไหมหนอว่าคู่กัดของนายคนนี้ คิดถึง นายคงจะแปลกใจสิท่า
ว่านอดความรู้สึกที่ว่าคิดถึง ขึ้นมาไม่ไหว ไปหยิบสมุดรุ่นพร้อมกับเฟรนชิปเล่มใหญ่มาดูอีกรอบ รูปของเม่น ตัดผมสั้น ๆ คิ้วเข้ม พร้อมตาคมคู่นั้นเหมือนจะยิ้ม แม้จะทำหน้าเฉยๆก็เหอะเพราะว่าถ่ายรูปนักเรียนนี่ ว่านมองรูปนี้ทีไร ยิ้มทุกที ตอนนี้เรามีสิทธิใน ตัวเม่นแค่ในสมุดนี้หรอ ว่านหยิบเฟรนชิปอีกเล่มขึ้นมาดูหน้านายตัวดีก็ยิ้มกับข้อความที่เม่นเขียนเอาไว้
ยายบ้า ปากเสียอย่างนี้ ระวังเหอะ จะหาแฟนไม่ได้ นิสัยอย่างนี้ขึ้นคานชัวร์ แล้วไม่ต้องมาคิดถึงชั้นนะไม่อยากฝันสยอง จากเม่นสุดหล่อ
ว่านยิ้ม ดูสิ แม้แต่ในสมุดยังเขียนอย่างงี้อีก ว่านลูบกระดาษที่ติดกาวเป็นรูปคนกระดูก ทำหน้าตากวน ๆ กาวที่ทาไว้นาน หลุดออกมา ว่านหยิบกระดาษแผ่นนั้นกำลังจะหากาวมาติดต่อ แต่ก็เห็นข้อความสั้นๆ หลังรูป
เราชอบเธอ
ว่านยิ้มหน้าแดงพลางนึกเจ็บใจ ดูสิเค้าชอบเรา ไม่เห็นระแคะระคายสักนิด เรานี่เองก็เพิ่งรู้ น่าอายชะมัด แต่ว่ามันคงไม่มีวันนั้นอีกแล้ว
ว่านหยิบกระดาษไปนั้นพลิกไปพลิกมาอีกหลายรอบ ก่อนจะเอามันเก็บไว้ที่เดิม
ว่านกอดสมุดเฟรนชิปมากกอดแล้วรู้สึกอยากจะร้องให้ คิดถึงเม่น
ว่านคงจะร้องให้อีกนานหากแม่ไม่มาตามบนห้องพร้อมกับคำพูดที่ทำให้ว่านรีบปาดน้ำตาลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว
ว่าน เม่นมาหา
จบ
.
จากคุณ :
นันทนีย์
- [
28 พ.ค. 47 18:36:34
A:203.155.3.77 X:
]