ความเดิม
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2839354/W2839354.html
ฉันดูแลครอบครัวของฉัน...ด้วยแรงใจและแรงกายทั้งหมดที่มี
หัวหน้าครอบครัว..ไม่ทำหน้าที่...แต่ฉันไม่เห็นเป็นสาระสำคัญ
แล้ววันหนึ่ง...โดยไม่มีสัญญาณใดใด
เรายังคงเฮฮากันเหมือนเดิม...
เหมือนสายฟ้าฟาดลงกลางแสกหน้า
ผู้ชายของฉันบอกกับฉันว่า...เขาขอมีผู้หญิงคนใหม่
โดยที่เขายังต้องการฉันและลูกเหมือนเดิม
เพื่อครอบครัวที่ฉันรัก...ฉันตั้งใจว่า...จะยอมรับ
เพื่อนของฉันที่ได้รับรู้...พยายามเหลือเกิน...ที่จะฉุดกระชากฉันออกมา
แต่ฉัน...ดื้อ...ไม่ยอม...เพื่อนก็ทำอะไรฉันไม่ได้
ฉันทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดเวลา...
มีบางอย่างที่ฉันบกพร่อง...ฉันยอมรับ
แต่ในสิ่งที่ฉันทำให้ครอบครัวตลอดเวลา...
ฉันทำด้วยหัวใจ...ทำด้วยแรงกายทั้งหมดที่ฉันมี
น่าจะทดแทนกันได้...ไม่รู้นะ...ว่าผู้ชายของฉัน...คิดเหมือนกันไหม
ในวันแรกของชีวิตคู่...วันที่ฉันยังน่ารักสดใสสำหรับเขา...เขาก็คงคิดเหมือนฉัน
แต่ในวันนี้...เขาคิดอย่างไร...คงไม่ต้องบอกกัน
เหมือนกับฉันนั่นแหละ...ครอบครัวที่ผู้นำไม่ทำหน้าที่
ในวันแรกของชีวิตคู่...ฉันไม่เห็นเป็นสาระสำคัญ
แต่ในวันนี้...ฉัน...ไม่รู้เหมือนกัน...ว่าฉันคิดอะไร
ฉันนึกขอบคุณเขา...ผู้ชายของฉัน...ที่ให้เพื่อนร่วมชีวิตที่น่ารักกับฉัน
เพื่อนตัวน้อยน้อย...ที่เข้าใจฉันลึกซึ้งเหลือเกิน
เพื่อนตัวน้อย...ที่ทำให้ฉันคิดจะต่อสู้กับทุกอย่างอีกครั้ง
ความไม่เป็นผู้นำ...ที่เขามอบให้ฉันตลอดเวลาของชีวิตคู่
ทำให้ฉันเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยว...แม้ความเข้มแข็งนั้นจะไม่มีมากมายนัก...
แต่ก็มีมากพอ...ที่จะทำให้ฉัน...อยู่ได้ด้วยตัวเอง
ความสัมพันธ์ของฉันกับผู้ชายของฉัน...ค่อนข้างแปลกประหลาด
เรายังคงอยู่บ้านเดียวกัน...แยกกันอยู่คนละที่...
ฉันอยู่ในห้องส่วนตัว...โดยเพื่อนตัวเล็กย้ายห้องนอนมาอยู่ด้วยกัน
เขาอยู่ของเขา...ในห้องทำงานบ้าง...ในห้องนั่งเล่นบ้าง
มีหลายครั้ง...ที่เขาพยายามเข้าใกล้ฉัน...แต่ฉันรับไม่ได้
สัมผัสของเขา...ไม่ทำให้ฉันรู้สึกถึงความรักได้อีกต่อไป
ฉันเข้าใจว่า...ความสัมพันธ์ของเรา...คงเป็นอย่างนี้อีกนาน
นานเท่าที่...ฉันจะให้มันเป็น
จากคุณ :
Big Spender
- [
29 พ.ค. 47 23:05:27
]