เดินเล่น
เดินเล่น
เดินเล่น(หนังสือไม่อ่าน..........555)
ก็มันไม่อยากรู้ ก็มันไม่อยากรัก(ฉันจะเรียน)
ไม่มีเวลาที่จะคิดที่จะสนใจ(จะมีเวลาได้ไง.....)
แต่พอเมื่อเจอะเธอ(........)
ก็ดูชีวิตมันผิดเพี้ยนไป(จากที่เพี้ยนอยู่แล้วก็เลยเพี้ยนหนักกว่าเดิม)
ฉันกลายเป็นคนอ่อนแอ........ไม่ชอบเลย(กรี้ด.....ไม่ชอบ)
เมื่อไรที่อยู่ใกล้เธอ
ฉันรู้สึกราวกับเคลิ้มไป
ไม่เป็นตัวเองไม่เหมือนเคย(ควบคุมอาการไม่ได้แบบสุดๆ)
แต่พอเธอห่างหายไป คิดจะลืมยังไม่ได้เลย
ทำไมต้องเป็นไม่เข้าใจ(หงุดหงิด....กรี้ดดดดดดดด!!!)
นี่ตัวฉันเองหรือ(.???......)
เปลี่ยนไปถึงเพียงนี้(อ่ะนะ.....ไม่น่าเชื่อ)
หมดความเข้มแข็งและเหตุผลไปอย่างง่ายดาย
อาจเป็นเพราะเธอนั้น
ที่เดินมาหา เข้ามาค้นใจ
และฉันก็เลยเปลี่ยนไป เพราะ...ร......ร........ร...ร...ระ..............ก..............กกกกกกกกเธอ(เฮ้อ.กว่าจะพูดออกมาได้)
เมื่อไรที่อยู่ใกล้เธอ
ฉันรู้สึกราวกับเคลิ้มไป
ไม่เป็นตัวเองไม่เหมือนเคย
แต่พอเธอห่างหายไป คิดจะลืมยังไม่ได้เลย
ทำไมต้องเธอ........ไม่เข้าใจ(.......!!!!!!!!....)
ชีวิตต้องมาเปลี่ยนไป........เพราะ......ร.......ร................ระ........................................ระ.......ระ...............ก เธอ..........เฮ้อเหนื่อย!!!
อมยิ้มสีฟ้า โหมด:เพี้ยนซะแล้ว
จากคุณ :
อมยิ้มสีฟ้า 
- [
6 มิ.ย. 47 10:37:02
]
วันอาทิตย์ตอนเช้าๆ....(เอ๊ะ...สายแล้วไม่ใช่เหรอยะ)อมยิ้มมาเดินร้องเพลงในถนนนักเขียน
