วันนี้Ixoraขออนุญาตไม่เล่าเรื่องเศร้า
เศร้าแล้วไม่ดี
ต้องหาเรื่องของพี่นีนาอึ้มมมมม(ninaM) อ่านทุกที
เพราะอ่านแล้วสบายใจ
คนไรไม่รู้..เขียนเก่งชะมัด
ทั้งที่พี่เค้าไม่ค่อยมีเวลาจะเขียน
ทั้งที่พี่เค้าต้องเรียน
ทั้งที่พี่เค้าต้องมึน
ทั้งที่พี่เค้าเขียนเรื่องนั้นให้ข้ามคืนไม่ได้
ซะที
อิ๊..
******
เมื่อเช้าผมไปมหา'ลัย พบเพื่อนมากมายล้วนแล้วแต่น่ารักทั้งนั้น
ด้วยเป็นน้องใหม่ เสื้อผ้าจึงใหม่เอี่อมยองใย สีหน้าผุดผ่องหม่องใส(เอ๊ะ..มีไหมคำนี้??)
และอย่างที่บอกไว้ตั้งแต่คราวนู้น..นู่น..ว่าผมนั้นเป็นคนรูปหล่อ
จึงเป็นเรื่องไม่แปลกที่ผมจะต้องเป็นเป้าปลาตาเดียวของใครต่อใคร
ผมที่ตั้งโด่เองตามธรรมชาติ คิ้วที่เข้มราวกับวาดด้วยถ่านใต้เตา
และดวงตาที่หวานเยิ้มราวตากวางกำลังเป็นกุ้งยิง
จึงช่วยไม่ได้..ที่ใคร ๆ ก็ชอบผม
อ๊ะ..
อย่าอ้วกสิคับ!!
****
เพื่อนชายที่สนิทสนมตั้งแต่งานรับน้องเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว..
แถกันเข้ามาหาผมกันหน้าสลอน
พร้อมกับแบมือสลอนมาด้วย
ผมทำหน้าตาเฉย คราวหลังจะทำหลังตาเฉยดูบ้างว่าจะหลบพ้นไหม?
ก็พวกเขาพากันมาทวงค่าบอลผม
ผมต่อเขาเอาไว้ ยังไงฝรั่งเศษต้องชนะมากกว่าหนึ่งลูกแหงม ๆ
ที่ไหนได้ พ่อซีดาน ณ ทุ่งหมาหลงของผมยิงได้แค่ลูกเดียว
พ่ออองหัวรี และพ่อหลุยซาฮ่า..ไม่ยอมยิงซักกะลูก
เสียไปหลายสิบเชียวนะนี่
อุตส่าห์อดตาหลับงับตานอน(เอ..ไมคำนี้แปลก ๆ หว่า??)
ลงทุนลงแรงเชียร์มาทั้งคืน
เสียแรงแท้ ๆ ๆ
*****
หลังจากชำระหนี้สินเสร็จสรรพ เพื่อนคนหนึ่งก็ล๊อคคอผมมาพูดไรซุบ ๆ ซิบ ๆ
หูผมไม่ค่อยดี..เลยถามซิบ ๆ ซุบ ๆ กลับไป
เขาเองก็คงหูไม่ดีด้วย..เลยต่างคนต่างซุบซิบๆๆ
ต่างคนต่างซุบต่างซิบ เรื่องที่รู้มาเลยแค่เป็นเรื่องซิบซุบ
ซึ่งผมก็คงต้องขอซุบซิบกับพี่ ๆ ว่า
...
...
มีสาวตามหาผมอยู่
วาว!! ^_^
******
สาวน้อยคนนั้นมีนามว่านิรารัตน์
ผมพบเธอครั้งแรกในงานรับน้อง
นั่นเป็นเรื่องราวหลังจากผ่านเหตุการณ์ของกระทู้ที่แล้วมาแล้ว
(ประมาณสิบวัน)
ผมเลยไม่ค่อยมีกะจิตกะใจจะให้ความสนใจกะใครนัก
เธออยู่กลุ่มเดียวกับผม..ผมซึ่งเป็นผู้ชายตัวสูง ๆ
หน้าหล่อ ๆ
เธอซึ่งเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ
หน้าสวย ๆ
แต่ก็สวยสู้ดาว(ของผม)ไม่ได้
ก็เลยทำให้ผมมองเธอไม่ค่อยเห็น
จนกระทั่งผมเดินสะดุดจานข้าวของเธอที่ถืออยู่ในมือ
หล่นโครมลงกับพื้น
พร้อมกับหัวใจที่หายวาบของผม
ว๊าย!!!
****
ปล่าวครับ นั่นไม่ใช่เสียงผม
และก็ไม่ใช่เสียงของเธอ
แต่เป็นเสียงของนังกุ๋งกิ๋ง
อันเป็นชื่อเรียกของนายวรเชษฐ์
บุรุษอ่อนแอ้นคนหนึ่ง
ที่เกาะผมแจมาตั้งแต่วันไปรายงานตัว
--_--"
******
ผมกุลีกุจอขอโทษ
ขณะที่นายวรเชษฐ์กุ๋งกิ๋งนั่น รีบจีบไม้จีบมือแย่งผมเก็บจาน
เธอหายตกใจ..เธอกลั้นยิ้ม
ผมหน้าแดง
เธอทำยักคิ้วหลิ่วตาล้อเลียน
ผมรีบบอกว่า ผมจะไปตักให้ใหม่
เธอส่ายหน้า..ไม่เป็นไรค่ะ
นิกำลังอิ่มพอดี
เออแฮะ..เธอน่ารักดี
^__^
****
วันสุดท้ายของการรับน้อง รุ่นพี่ต่างให้น้อง ๆ ทุกคนออกมากล่าวความในใจ
เจ้าอู๊ดเพื่อนผมบอก สนุกดีครับ
เจ้าหน่อยบอก มันพ่ะยะค่ะ
เจ้าเลขบอก หนักกว่านี้ยังมีอีกไหม
ส่วนสาว ๆ หลายคนบอกคล้ายกัน พี่ ๆ โหดจัง
ส่วนเธอ..เธอคนนั้น
เธอบอกคล้ายผม
ดีใจ..ที่ได้มีวันนี้
อือม์...โรแมนติกชะมัด
อิ๊..
*******
เราคุยกันไม่บ่อยหรอกครับ เพราะถึงอย่างไรผมก็ยังเห็นว่าเธอสวยน้อยกว่า(อดีต)แฟนของผมอยู่ดี
แค่วันละสองสามครั้ง
หลังอาหาร
โดยเฉพาะยามเช้า
เมื่อเราเจอหน้ากัน
รอยยิ้มของเธอแทรกเข้าไปในช่องหูของผม
ให้หวิว ๆ ซะทุกทีไป
เฮ้อ..
*****
อย่าเพิ่งหาว่าผมเจ้าชู้
อย่าเพิ่งหาว่าผมเป็นเด็กไม่ดี
เลิกกับแฟนไม่ทันไร ก็เริ่มกิ๊กคนใหม่อีกแระ
ไหนจะน้องดาว น้องสาวไอ้ด้วง เอ้ย เจ้าดวง เพื่อนสมัยมัธยมของผมคนนั้น
ที่ทุกวันนี้ยังโทรมาหาบ้างเป็นบางครั้ง
แหะ...
ก็ผมเป็นผู้ชาย
ผู้ชายที่เปิดเผย..จริงใจ
(ทำรูปแลบลิ้นยังไงเนี่ย??)
รักเพื่อน..รักทุกคน
อยากทำให้พวกเขามีความสุข
อยากทำให้พวกเขารู้สึกว่า..
เออ..คบไอ้หมอนี่..ก็ยังดีกว่ารอถูกหวยหงส์ละเว้ย
แค่นั้นเอง..
****
นิรารัตน์มาจากโรงเรียนมัธยมสตรีล้วนที่มีชื่อ
มีชื่อว่าอะไรสักอย่างนึงน่ะแหละ
อย่าไปสนใจเลย
แค่ผมจะบอกว่าเธอเรียนเก่ง
เธอร่าเริง
และดูเหมือนเธอจะเป็นทอม
(อีกแร้ว!!!)
*****
ทอมคนนี้ตาหวาน
หวานไปคนล่ะอย่างกับทอมที่ชื่อดาว
ดาวคนที่น้องมะเขือบอกว่าใจร้าย
คนนั้น
ดวงตาของดาว..หวาน..หวานจนรู้สึกได้ของความหวาน
แต่ดวงตาของนิรารัตน์..ต้องค้นให้ลึก จ้องให้นาน
เราจะได้รสหวานพอปะแล่ม ๆ
เอามาแกล้มฝันได้
อึ๊ยส์..
เขิลจัง!!
*****
หลังจากเพื่อนคลายล๊อคจากคอของผมไปแล้ว
ผมก็เดินหาเธอ
เธออยู่หนายยยย
โอย..หาไม่เจอ
มหา"ลัยไรฟระนี่?? กว้างซะเหลือเกิน
ไกลก็ไกล
ทำไมน้า?? ปีหนึ่งต้องมาเรียนถึงนี่ด้วย
รุ่นพี่ ช่วยตอบทีดิ
นะ
******
นั่น..นั่งอยู่นั่น
ไขว่ห้าง ก้มศีรษะ อ่านหนังสือในมือ
โต๊ะหินอ่อน ใต้ร่มไม้ กลางแดดเปรี้ยง
ไกลกับตึกเรียนอีกต่างหาก
ผมเดินเข้าไปใกล้..เธอเงยหน้าขึ้นมา
สายตาว่างเปล่า..ไม่มีอะไรในนั้นเลยจริง ๆ
อ้าว..เข็ม..เพิ่งมาเหรอ..
ครับ
เธอยิ้ม ก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ
ผมยิ้ม..แห้ง ๆ ราวมาม่าขาดน้ำ
เก้กัง..จะนั่งก็ไม่กล้า จะเดินไปก็ไม่ดี
เหวี่ยงแขนไปมา..จนเธอเงยหน้าอีกครั้ง
คิ้วขมวด
มีไรหรือเปล่า..คะ?
ผมยิ้ม..มาม่าน้ำยิ่งงวด
เปล่า..
เธอมองไปทั่ว..
แล้วก็ร้องอ๋อ..
มารอใครนี่เอง..นั่นไงมาแล้ว..
ผมงง
หันไปข้างหลังตามเธอชี้
นังกุ๋งกิ๋งเดินก้นบิดฉีกยิ้มเข้ามาอย่างยินดี
นัดกันไว้ตรงนี้นี่เอง..
งั้นตามสบายเถอะค่ะ
เธอลุกขึ้น..เดินจากไป
แขนของผมถูกจับหมับด้วยมือหยาบ ๆ
หูของผมได้ยินเสียงห้าว ๆ ที่ดัดสุดฤทธิ์
มาอยู่ตรงนี้เอง..ปล่อยให้กุ๋งกิ๋งตามหาซะตั้งนาน
ทานข้าวรึยังจ๊ะ?
มา มา..ไปหาอะไรทานกัน
อู๊ย..วันนี้ไม่รู้เป็นไร กุ๋งกิ๋งอยากทานส้มตำปูแต่เช้า
ฯลฯ
-_-''
****
จากคุณ :
Ixora
- [
7 มิ.ย. 47 23:13:52
A:202.5.87.7 X:
]
ส้มตำปู
เสร็จน้องกุ๋งกิ๋งแน่ 
