ในทุกๆที่ มีคนมากมาย
แต่ละคนกำลังเดิน
และกำลังเดิน ด้วยจุดประสงค์ที่แตกต่างกัน
คนหนึ่ง เดินไป เพื่อหาความก้าวหน้า
จับมือคนใกล้ๆเอาไว้แบบหลวมๆ
ที่พร้อมจะปล่อยมือเมื่อไรก็ได้
คนคนนี้มีความเชื่อมั่นในความคิดของตัวเอง
และคิดว่า ตัวเองไม่จำเป็นต้องพึ่งพาใคร
เดินเดี่ยวได้...แต่บางทีก็อยากมีเพื่อนบ้างเหมือนกัน
อีกคนหนึ่ง...เดินไปเพื่อหาความก้าวหน้าเหมือนกัน
และพยายามหาคนเคียงข้าง...
และพร้อมจะจูงมือเค้าทุกเมื่อ
และพยายามที่จะให้เค้า จับมือ พร้อมๆกับเดินไปด้วยกัน
กับอีกคนหนึ่ง...มีเป้าหมายเดียวกับสองคนข้างบน
เค้าพยายามจะจับมือคนทั้งสองคน...
แล้วจูงให้มาเดินไปด้วยกัน
มือที่จับอาจจะไม่ได้แน่นมากนัก
แต่อย่างน้อย...ก็มีอะไรบางอย่าง
ที่จะไม่ทำให้มือหลุดออกจากกันง่ายๆ
ใคร...จะเป็นคนที่ถึงเป้าหมายได้รวดเร็วที่สุด
คนแรก...ตัวคนเดียว
คนที่สอง...กำลังแสวงหาใครบางคน
และคนสุดท้าย...มีคนคอยเคียงข้างถึงสองคน
คนที่หนึ่ง...ชื่อว่า ผลักดัน
คนที่สอง...ชื่อว่า ดึงดูด
สองคนนี้ ทำให้ชีวิตของคนที่สาม
ไม่ร่วงหล่น และถูกทิ้งขว้างได้ง่าย
เพราะมี ผลักดัน...ช่วยทำให้ก้าวหน้า
และมี ดึงดูด ช่วยไม่ให้ตกหล่น...
นิทาน (มั่วๆ) เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
การเป็นมิตรกับใครสักคน
ประโยชน์จากคนคนนั้น...อาจไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด
แต่กลุ่มคนเหล่านั้น
จะมีประโยชน์ทางใจ ที่ใครๆ อาจมองไม่เห็น...
แม่เหล็ก...
ถ้ามาวางอยู่พร้อมกัน 3 ชิ้น
ชิ้นกลางจะไม่มีวันหล่น
เพราะมีสองตัวข้างๆ ช่วย ผลักดัน และ ดึงดูดอยู่...
แต่ว่าต้องกลับขั้วให้ถูกด้วยนะ
แล้วคุณอยากจะเป็นแม่เหล็กชิ้นไหนล่ะ ?
จากคุณ :
เยื่อไผ่
- [
8 มิ.ย. 47 12:36:10
A:202.183.244.4 X:
]
แม่เหล็ก
