"เฮ้ย! บอยเรื่องน้องน้ำตาลไปถึงไหนแล้วฟะ"
"ยังไม่ถึงไหนเลย พี่แกเล่นตัวเป็นบ้า"
"แล้วแกจะเอาไงต่อ"
"ก็ตามต่อไปดิ เล่นตัวอย่างนี้ข้าชอบ"นี่คือเสียงที่นายไม้ได้ยินระหว่างที่เขาเดินไปเข้าห้องน้ำ เขาเป็นห่วงน้ำตาลจริงๆเลย เพราะท่าทางพี่บอยคนนี้จะเล่นไม่เลิกแน่นอนเลย เขาจะบอกน้ำตาลยังไงดีล่ะเนี่ย
"ไม้...นายไม้" เสียงฉันเรียกเขา หลังจากที่เขาเงียบไปนาน
"อะไรเหรอน้ำตาล" เขาสะดุ้งขึ้น
"มัวแต่ใจลอยคิดถึงสาวไหนจ้ะ" ฉันถามเขาพร้อมกับรอยยิ้มล้อเลียน
"เปล่านะ" เขาตอบแถมมีหน้าแดงด้วย
"อ่ะจ้ะเปล่าก็เปล่า แล้วคิดเรื่องไรเหรอ มีอะไรก็บอกเราได้นะ"
"อืม เรื่องเรียนอ่ะ ไม่มีอะไรหรอก" เขาตอบพร้อมกับชวนฉันคุยเรื่องอื่นๆจนถึงบ้าน ก่อนจะแยกย้ายกันเข้าบ้าน เขาก็พูดขึ้นว่า
"น้ำตาลช่วงนี้ยังไงๆก็ระวังตัวด้วยนะ"
"เรื่องอะไรเหรอ" ฉันถามเขาอย่างงงๆ
"ก็เรื่องพี่บอยอ่ะ"
"อ๋อเรื่องนั้นเอง ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะไม้ เราดูแลตัวเองได้จ้า ขอบคุณมากนะจ้ะที่เป็นห่วง"
"อืม งั้นเราเข้าบ้านก่อนนะ"
"จ้า"
หลายอาทิตย์ผ่านไป ทุกคนลืมเรื่องพี่บอยไปแล้ว
"น้ำตาล..." เอ๊ะ! ใครเรียกฉันนะ ฉันหันไปก็เจอเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกันในบางวิชายืนอยู่ถือกระดาษอะไรไม่รู้ในมือ
"อะไรเหรอ" ฉันหันไปถามเพื่อนคนนั้น
"มีคนฝากจดหมายมาให้น่ะ" เธอคนนั้นบอกฉันพร้อมกับยื่นกระดาษในมือเธอมาให้ฉัน
"ขอบใจนะ" พอฉันพูดจบเธอคนนั้นก็เดินไป
ลายมือในจดหมายฉบับนั้น ฉันไม่คุ้นตาเลย ใจความโดยรวมของจดหมายคือ เจ้าของจดหมายต้องการพบฉันโดยลำพังหลังเลิกเรียนวันนี้ 'ฉันจะไปดีมั้ยละเนี่ย' ฉันนึกในใจ แล้วคำตอบที่ออกมาก็คือ 'ไปก็ได้ เย็นวันนี้ฉันไม่ต้องรอนายไม้ด้วย เพราะเขาต้องอยู่ทำงานที่คณะของเขา'
ณ.จุดนัดพบ
ฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนหันหลังให้ฉันอยู่ สงสัยฉันจะเดินเสียงดังไปหน่อย เขาเลยหันมา แล้วฉันก็ต้องตกใจเพราะผู้ชายคนนั้นก็คือพี่บอยนั่นเอง ฉันจะทำไงดีเนี่ย ไม่มีเพื่อนอยู่ด้วยเลยสักคน
"เอ่อ...สวัสดีค่ะพี่บอย" ฉันทักพี่เขาก่อน
"สวัสดีครับน้องน้ำตาล แปลกใจมั้ยครับที่เจ้าของจดหมายก็คือพี่เอง" พี่เขาถามกลับมาพร้อมกับทำหน้าที่ไม่น่าไว้วางใจเลย
"ก็...นิดหน่อยค่ะ ว่าแต่พี่บอยมีธุระอะไรกับน้ำตาลรึเปล่าคะ"
"ไม่มีอะไรหรอกครับ เพียงแต่วันนี้เป็นวันเกิดพี่อ่ะครับ พี่ก็เลยอยากมาชวนน้องน้ำตาลไปทานข้าวเป้นเพื่อนพี่หน่อย"
"แต่..."
"แค่นี้เองครับน้องน้ำตาล ไม่ไกลหรอกครับ แล้วนี่ก็ยังไม่เย็นมากด้วย พี่รับรองว่ากินเสร็จพี่จะรีบไปส่งน้องน้ำตาลถึงบ้านเลยครับ นะครับ"
"แล้วมีใครไปบ้างคะ"
"มีเราแค่สองคนครับ"
"สองคนเองเหรอค่ะ เอางี้นะค่ะเดี๋ยวน้ำตาลโทรไปเรียกเพื่อนมาเพิ่มดีมั้ยค่ะ หลายๆคนสนุกออกค่ะ"
"ไม่ต้องหรอกครับน้องน้ำตาล หรือว่าน้องน้ำตาลไม่ไว้ใจพี่ครับ"
"คือ..."
"พี่รู้ครับว่าน้องน้ำตาลไม่ไว้ใจพี่ ก็ชื่อเสียงพี่มันออกจะโด่งดังในเรื่องแย่ๆอยู่แล้วนี่ แต่พี่ก็อยากจะบอกน้องน้ำตาลนะครับว่าผู้หญิงคนอื่นพี่อาจจะเล่นๆด้วย แต่กับน้องน้ำตาลพี่จริงจังนะครับ" พี่เขาขัดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ขอบคุณนะค่ะที่พี่บอยมีความรู้สึกดีๆให้กับน้ำตาล แต่น้ำตาลไม่ได้รู้สึกกับพี่อย่างนั้นอ่ะค่ะ" ฉันรู้สึกผิดจังเลยที่มองพี่เขาในแง่ร้าย
"พี่ก็รู้ครับว่าน้องน้ำตาลรู้สึกยังไงกับพี่ แต่พี่ก็ไม่รู้ว่าจะห้ามความรู้สึกที่เกิดขึ้นได้ยังไง เอางี้นะครับพี่จะพยายามทำใจให้เป็นพี่ชายของน้องน้ำตาลแล้วกันนะครับ" พี่เขาพูดพร้อมกับส่งรอยยิ้มเศร้าๆมาให้ฉัน
"ก็ได้ค่ะ เรามาเป็นพี่น้องกันนะค่ะ" ฉันพูดพร้อมกับยิ้มไปให้พี่เขา
"งั้นวันนี้น้องสาวไปกินข้าวฉลองวันเกิดกับพี่ชายได้มั้ยครับ"
"ก็ได้ค่ะ แต่พี่บอยต้องสัญญาก่อนนะค่ะว่าจะไม่เย็นเกินไป เดี๋ยวน้ำตาลขอโทรไปบอกที่บ้านก่อนนะค่ะ"
"ครับ"
จากคุณ :
@หนูเอ๋อ@
- [
8 มิ.ย. 47 15:31:48
A:168.120.26.106 X:
]
สาวน้ำตาลกับนายไม้ (ตอนที่ 3)
