ความคิดเห็นที่ 1 ฮั่นตงเดินไปหยุดอยู่หน้าพุทธรูปใหญ่ หันไปทางเสี่ยวซากล่าวว่า "นี่คงเป็นพุทธรูปที่เจ้าเอ่ยถึง?" เด็กหนุ่มพยักหน้า "พวกเราช่วยกันค้นหาว่ามีกลไกซ่อนอยู่ที่ใด" ฮั่นตงกล่าวพลางตรงเข้าสำรวจพุทธรูปนั้น คนอื่นๆ ก็พากันแยกย้ายสำรวจ เวลาผ่านไปชั่วน้ำเดือด ทั้งหกคนค้นหาตามจุดต่างๆ จนแทบถ้วนทั่วทั้งวัดร้าง ค้นหาจนผมเผ้ายุ่งเหยิง ทว่ายังมิมีวี่แววจะพบกลไกทางเข้าแต่อย่างใด? "พ...พี่ฮั่น แฮ่ก ที่นี่มีกลไกซ่อนอยู่จริงหรือ?" เสี่ยวโกยถามพลางหอบหายใจ "มิน่าผิดพลาด ดูจากพุทธรูปองค์นี้ก็ทราบว่า ข้างใต้เป็นทางเข้า เพียงแต่พวกเรายังมิสามารถค้นพบ" ฮั่นตงกล่าวขณะลงมือบิดเชิงเทียนอันหนึ่ง "พวกเราใช้ดินระเบิดดีหรือไม่?" เสี่ยวโกยกล่าวเป็นเชิงปรึกษา "มิได้เด็ดขาด!" ฟาหลินซีรีบกล่าว "ถูกของพี่ใหญ่ หากพวกเราใช้ดินระเบิด มิแน่นักว่าทางเข้าอาจถล่มลงไป ทำให้พวกเรามิสามารถผ่านเข้าไปได้ตลอดกาล หรือต่อให้มิเป็นเช่นนั้น แรงสั่นสะเทือนจากการระเบิดอาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามรู้ตัว ต่อให้พวกมันมิเตรียมการรับมือพวกเราอย่างแยบยล พวกมันก็อาจหลบหนีไปได้!" ฮั่นตงกล่าว "อืม แสดงว่าพวกมันมิได้มีทางเข้าออกแต่เพียงทางเดียว?" เสี่ยวโกยกล่าว "หึ หึ เจ้าโกย หากเป็นเจ้าก่อสร้างอุโมงค์ลับเช่นนี้ เจ้าจักสร้างทางเข้าออกเพียงทางเดียว? ถ้าเช่นนั้น เกิดศัตรูของเจ้าควบคุมปากทางนั้นไว้ เจ้ามิใช่กลายเป็นตะพาบในไห ตกเป็นฝ่ายถูกกระทำแต่เพียงถ่ายเดียวหรอกหรือ?" ฟาหลินซีต่อว่า เสี่ยวโกยถูกตำหนิกลับมิรู้สึกกระดากใจ หัวร่อ ฮา ฮา กล่าวว่า "หากข้าพเจ้าถูกขังอยู่ภายในกลับมิใช่ตะพาบในไห หากแต่เป็นสุกรในเล้ามากกว่า ฮา ฮา" คำพูดนี้กลับเรียกเสียงหัวเราะครืนใหญ่ ได้จากทุกผู้คน มิเว้นกระทั่งเหวินเหม่ยชิงและหลี่ซังซัง ที่ต้องรีบเอามืออุดปากแทบมิทัน "เฮ้อ หาเท่าไรก็มิเจอเสียที ผู้ที่สร้างทางลับนี้นับว่าเก่งกาจยิ่งนัก" เสี่ยวซาบ่นออกมา ฮั่นตงได้ยินเช่นนั้น พลันคิดเรื่องประการหนึ่งขึ้นมาได้ "หากว่าพวกเราเป็นคนคิดค้นทางลับนี้ จะติดตั้งกลไกไว้ในที่ใด" เขาถามขึ้นเสียงดัง "อืมม ย่อมเป็นที่ๆ ทุกผู้คนคิดมิถึง และมิสามารถพบเห็นโดยง่าย" เหวินเหม่ยชิงกล่าวออกมา "ข้าพเจ้ารู้แล้ว!!!" หลี่ซังซังร่ำร้องออกมา ปราดเข้าหากระถางธูปใบนั้น "อยู่ที่นี่!" หลี่ซังซัง ยกกระถางธูปขึ้น พบว่าข้างใต้มีแผ่นไม้อยู่แผ่นหนึ่ง พอเลื่อนแผ่นไม้ออกพบห่วงเหล็กที่ยึดติดโซ่เส้นหนึ่ง "เก่งมาก ซังเอ๋อ" ฮั่นตงกล่าวชมเชยนาง หลี่ซังซังเชิดปากพลางหันไปยืดใส่เสี่ยวซา ซึ่งเด็กหนุ่มแสร้งทำเป็นมิสนใจ "พวกเราเตรียมพร้อมเอาไว้ มิแน่นักว่าหนทางเปิดออก อาจมีกลไกกับดักอยู่ภายใน" ฮั่นตงกล่าวพลางมือกำห่วงเหล็กแน่น ห่วงเหล็กทั้งเรียบลื่นและเย็นเยียบ "ครืดดด ครืนนนน" ฮั่นตงดึงห่วงเหล็ก กลไกพลันทำงาน พุทธรูปใหญ่เคลื่อนไปด้านข้าง อุโมงค์ลับสู่ใต้ดินปรากฏแก่สายตาคนทั้งหก ทางลับที่ว่ากลับอยู่ใต้พุทธรูปใหญ่จริงๆ ... ... ... ทางลับใต้ดินแม้มืดมิด แต่มิได้อึดอัดคับแคบเช่นที่ทุกคนเคยคาด "ทุกคนระวัง ภายในมิแน่อาจจัดวางกับดัก!" ฟาหลินซีร้องเตือน "พวกเราจุดชุดไฟดีหรือไม่?" หลี่ซังซังถามขึ้น "อืม ดีเหมือนกัน"ฮั่นตงพยักหน้า หลี่ซังซังจึงหยิบชุดไฟที่นำติดตัวมาจุด แสงไฟส่องสว่างขึ้นมา แม้เป็นดวงน้อยทว่าท่ามกลางความมืดมิดเช่นนี้ มันก็พอเพียงที่จะให้ทุกผู้คนเห็นสภาพภายใน อุโมงค์ใต้ดินแห่งนี้มิเพียงก่อสร้างอย่างประณีต ผนังยังอุโมงค์ทำจากแผ่นหินแข็งแกร่ง ทางเดินปูด้วยอิฐ ภายในคล้ายจัดตั้งช่องระบายอากาศ ดังนั้นมิเพียงไม่อับชื้นยังรู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวของมวลอากาศจากภายนอกเข้าสู่ภายใน ขณะนั้นมีลมพัดวูบหนึ่งทำให้เปลวไฟสั่นระริก จนเงาของทั้งหกหวั่นไหวคล้ายภูตวิญญาณ หลี่ซังซังอดสยิวกายด้วยความหวาดหวั่นมิได้ มือของนางเอื้อมไปคว้ามือของบุคคลที่อยู่ใกล้กับนางที่สุด เป็นมือของ... เสี่ยวซา! เด็กหนุ่มรู้สึกมือของอีกฝ่ายเย็นเยียบ ขณะคิดจะดึงมือออกจากมือฝ่ายตรงข้าม พลันมองเห็นใบหน้าซีดขาวและหวาดหวั่นของหลี่ซังซัง ดังนั้นปล่อยให้เด็กสาวกุมมือต่อไป หลี่ซังซังก็คล้ายมิรู้สึกตน จึงกุมมือเด็กหนุ่มเอาไว้เช่นนั้น ทั้งหกคนเคลื่อนกายผ่านอุโมงค์อันมืดมิดโดยมีเพียงแสงเรืองรองของชุดไฟด้วยความระมัดระวัง เพราะระแวงว่าภายในอาจมีกลไกกับดัก "พวกท่านได้ยินเสียงหรือไม่?" หลี่ซังซังกล่าวขึ้น เวลานี้นางบีบมือของเสี่ยวซาแน่น "ซังเอ๋อ เจ้าได้ยินเสียงใดหรือ?" เหวินเหม่ยชิงเอ่ยถาม หญิงสาวเข้าใจ ตั้งแต่เข้ามาภายในที่แห่งนี้ หลี่ซังซังคล้ายตกอยู่ภายใต้ความหวาดกลัวเป็นพิเศษ เพียงมิทราบว่าอีกฝ่ายหวั่นเกรงสิ่งใด ผู้ที่ทราบเหตุผลมีเพียงสองคนเท่านั้น ผู้หนึ่งคือตัวหลี่ซังซังเอง อีกผู้หนึ่งคือเสี่ยวซา! หลี่ซังซังเคยถูกจับกุมตัวยัดใส่กระสอบ แล้วกักขังในอุโมงค์ลับเช่นนี้ ดังนั้นเพียงเหยียบย่างลงในสถานที่ลักษณะเดียวกัน ความรู้สึกมิปลอดภัยก็แล่นเข้าสู่สมอง ความทรงจำเก่าๆ แสดงออกมาทีละภาพทีละตอนอย่างชัดเจน "ข...ข้า..ข้าพเจ้า มิแน่ใจ เพียงคิดว่าได้ยินเสียงครวญคราง!" เด็กสาวตอบอ้อมแอ้ม "เสียงครวญคราง!!!? เหตุใดเรามิได้ยิน" เสี่ยวโกยกล่าวออกมา "ม..มิทราบ ข้าพเจ้าอาจหูแว่ว" หลี่ซังซังกล่าวด้วยใบหน้าหม่นหมองซีดขาว "หูเจ้ามิได้ผิดพลาดดอก เราเองก็ได้ยินเสียง เพียงแต่มิใช่เสียงครวญคราง หากเป็นเสียงคล้ายของที่มีน้ำหนักมากๆ หล่นกระทบบนโลหะ คล้ายกับเป็นเสียงของร้านตีเหล็ก!" ฮั่นตงกล่าวออกมา ฟาหลินซีและเสี่ยวโกย พากันสบตากับอดีตยอดมือปราบ ไม่ว่าผู้ใดก็ทราบว่าฮั่นตงเป็นยอดมือปราบที่เก่งกล้าสามารถที่สุดในรอบหลายร้อยปี เพลงกระบี่และวิชาตัวเบานั้นจัดได้ว่าอยู่ในระดับต้นของยุทธภพ เพียงแต่น้อยคนนักที่จะทราบว่าโสตประสาทของเขานั้นปราดเปรียวอย่างพิเศษ และนี่ก็นับเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ฮั่นตงเป็นยอดฝีมือในยอดฝีมือ! คนอื่นไม่รู้เรื่องนี้ ทว่ากับฟาหลินซีและเสี่ยวโกยกลับทราบแน่ชัด ดังนั้นทั้งสองเพิ่มความระมัดระวังขึ้นอีกสามส่วน! จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 10 มิ.ย. 47 13:47:39 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ทั้งหกคนเดินไปได้หลายร้อยก้าว พลันพบว่าเบื้องหน้าเป็นทางแยกจำนวนมากมายหลายทาง อุโมงค์ที่ทอดเป็นเส้นสายเดียว เวลานี้แยกออกเป็นนับสิบสาย "ด่านแรกมาแล้วสินะ!" ฟาหลินซีกล่าวขึ้น ที่แท้อุโมงค์ลับแห่งนี้มิเพียงถูกจัดสร้างขึ้นอย่างประณีต ซุกซ่อนปากทางเข้าอยู่ในป่าลึกและทำการก่อสร้างวัดแห่งหนึ่งปกปิดไว้เบื้องบนแล้ว เมื่อผ่านเข้าสู่ภายในอุโมงค์ยังมีทางแยกอีกนับสิบสาย ขอเพียงเลือกเส้นทางผิด บทสรุปย่อมน่ากลัวจนมิต้องกล่าวถึง "ในอุโมงค์นับสิบสายนี้ ย่อมต้องมีเส้นทางที่ปลอดภัยอยู่สายหนึ่ง ทว่าพวกเราจะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นเส้นทางไหน!!?" เสี่ยวซาเอ่ยปากขึ้นในที่สุดหลังจากนิ่งเงียบอยู่นาน จนทุกผู้คนแทบลืมเลือนถึงความคงอยู่ของมัน "พวกเราแยกย้ายกันค้นหาดีหรือไม่?"เสี่ยวโกยเสนอขึ้น "มิได้ หากพวกเราแยกกันเท่ากับว่ากำลังยิ่งอ่อนโทรมลง หากตกอยู่ในยามคับขัน ได้แต่รอให้ผู้คนเชือดเฉือนแล้ว!!!" ฮั่นตงกล่าวออกมา "ถ้าเช่นนั้นทำเช่นไรดี" เสี่ยวโกยกล่าวพลางเดินเตร่ไปยังปากทางอุโมงค์เหล่านั้น "ตึก!!!" ปลายเท้าของเขาเตะถูกเนินดินแห่งหนึ่ง "เจ้าโกย ระวัง!!!"ฮั่นตงตะโกนออกมาสุดเสียง ลูกธนูเหล็กหลายสิบหลายร้อยดอกพุ่งออกจากซอกหลืบตรงเข้าใส่เสี่ยวโกยโดยพร้อมเพรียง เนินดินที่มันกระทบกลับเป็นกลไกของกับดัก!!! ชีวิตของมันตอนนี้ระหว่างเป็นตายนับว่าคั่นอยู่ด้วยผนังบางเบาเพียงชั้นหนึ่งเท่านั้น!!! "ฮึ่มม" เสี่ยวโกยกัดฟันหมุนตัวหลบหลีก ปังตอในมือฟาดฟันออกถูกลูกธนูเหล็กร่วงหล่นไปหลายดอก ในที่สุดก็หลุดรอดจากความตายไปได้อย่างหวุดหวิด ทว่ายังมีอีกหลายดอกที่พุ่งเข้าใส่ตัวมัน เสี่ยวโกยรีบพลิกตัวไปด้านข้าง กลิ้งตัวไปกับพื้น ทันใดนั้นรู้สึกร่างกายสัมผัสเข้ากับอะไรบางอย่าง "ตึก! กริ๊ก!" "ครืนนน!!!" อุโมงค์ทั้งอุโมงค์สั่นไหวราวจะถล่มทลาย หินใหญ่หลายสิบก้อนเคลื่อนมาปิดปากถ้ำ ยังมีด้านหลังของทุกคนปรากฏหินใหญ่กลิ้งเข้าใส่อย่างรวดเร็วรุนแรง เสี่ยวซาฉุดลากหลี่ซังซังไปทางหนึ่งพุ่งกายผ่านเข้าสู่ภายในปากอุโมงค์ที่ใกล้ที่สุดสายหนึ่ง เหวินเหม่ยชิงขณะตกตะลึง พลันพุ่งกายถอยหลัง ร่างชนปะทะถูกคนผู้หนึ่งในที่สุดล้มกลิ้งไปด้วยกัน จากนั้นเศษหินเศษดินถล่มลงมาปิดกั้นหนทางจนสิ้น ทั้งสองกลับถูกกางกั้นด้วยหินใหญ่นับหมื่นชั่ง ในที่สุดติดอยู่เพียงลำพังสองคน เหวินเหม่ยชิงเหลียวหน้าไปดูคนที่นางชนปะทะพบว่าคนผู้นั้นคือ...ฮั่นตงเอง "ห่าธนูเหล่านั้นกลับเป็นเพียงกลไกลวง กลไกที่แท้จริงกลับเป็นที่เจ้าโกยกระทบถูกเมื่อครู่ มิทราบคนอื่นๆ เป็นเช่นไรบ้าง?!!" ฮั่นตงกล่าวออกมาด้วยความร้อนใจ น้อยครั้งนักที่เขาจะมีท่าทีรุ่มร้อน เหวินเหม่ยชิงยังนึกอยากจะชมดูให้นานกว่านี้สักหน่อย ทว่าก็มิอาจหักใจเห็นอีกฝ่ายทุกข์ร้อนเช่นกัน ดังนั้นกล่าวว่า "เมื่อครู่ขณะที่หินใหญ่กลิ้งเข้าใส่ เพดานอุโมงค์ถล่ม เราเห็นเสี่ยวซาฉุดลากซังเอ๋อเผ่นโผนเข้าปากอุโมงค์แรกทางด้านซ้าย ส่วนพี่โกย ถูกพี่หลินซีตรงเข้าหอบหิ้วเข้าสู่อุโมงค์ถัดไป ส่วนทางที่พวกเราเข้ามาน่าจะเป็นอุโมงค์สายที่สี่" ฮั่นตงเบิกตามองเหวินเหม่ยชิงจนดวงตาของเขากลมกว้าง "ท่านมองข้าพเจ้าทำไม? ท่านมิเชื่อที่ข้าพเจ้าบอก?" เหวินเหม่ยชิงกล่าวอย่างมิใคร่พอใจ "มิได้ มิได้" ฮั่นตงรีบปฏิเสธ "เพียงสงสัยว่าท่านมีดวงตางอกเงยบนหน้าผากหรือศีรษะด้วยหรือ ชั่วพริบตากลับพบเห็นมากมายถึงเพียงนั้น!" คำพูดของเขาทำให้เหวินเหม่ยชิงหัวเราะคิกคัก "ท่านกลับรู้จักล้อเล่น ในเวลาเช่นนี้ยังสามารถกล่าววาจาเช่นนี้ นับว่ามิธรรมดาจริงๆ" หญิงสาวกล่าวเป็นเชิงต่อว่า เว้นนิดหนึ่งจึงกล่าวต่อ "หากเมื่อครู่มิใช่ข้าพเจ้าชนถูกท่าน น่ากลัวคำตอบเหล่านี้คงมิมีความจำเป็นแล้ว" ฮั่นตงนิ่งเงียบ การนิ่งบางครั้งก็เป็นการยอมรับ เมื่อครู่หากมิใช่ร่างของเหวินเหม่ยชิงบดบัง เขาคงสามารถเห็นสภาพโดยรวมทั้งหมด ส่วนวาจาล้อเล่นเมื่อครู่เขาตั้งใจกล่าวเพื่อให้หญิงสาวรู้สึกผ่อนคลาย ซึ่งก็นับว่าเจตนาของเขาสัมฤทธิ์ผลด้วยดี "ย้อนกลับก็มิได้ พวกเราเดินทางต่อเถอะ หวังว่าหนทางข้างหน้าคงสามารถเชื่อมต่อกัน จะได้พบกับคนอื่นๆ" เหวินเหม่ยชิงกล่าวพลางออกเดินไปก่อน ฮั่นตงจึงติดตามอยู่ด้านหลัง ......... .................................. "เจ้าโง่ ปลดปล่อยข้าพเจ้าได้แล้ว!" เสียงของเด็กสาวเอ็ดตะโรขึ้นมา เสี่ยวซาได้สติ รีบปลดปล่อยเรือนร่างที่กำลังกอดรัดอยู่นั้น "เอ่อ...เอ่อ ข้า" เสี่ยวซาพยายามจะหาคำกล่าวที่เหมาะสมมาแก้สถานการณ์ ทว่าน่าแค้นใจ ในสมองกลับกลวงว่าง มิสามารถนึกคำพูดที่เหมาะสมได้ "เอ่อ อะไร! ข้าพเจ้ายังมิทันจักต่อว่า ก็มาทำอ้ำอึ้ง ข้าพเจ้ามิได้คิดจะต่อว่าเสียหน่อย เพียงแต่รู้สึกอึดอัด หายใจมิใคร่สะดวก" เสี่ยวซาหน้าแดงระเรื่อ มิทราบละอายที่ถูกต่อว่า หรือเป็นเพราะเขินอายต่อเหตุการณ์เมื่อครู่ที่ร่างของทั้งสองอิงแอบชิดใกล้กันดุจคู่รัก "อ้าว ยังมายืนอ้ำอึ้ง ยังมิรีบมาช่วยข้าพเจ้าขนก้อนหินเหล่านี้ออกไป ป่านนี้คนอื่นๆ จะเป็นเช่นไรบ้างก็ไม่รู้" หลี่ซังซังหันมาเอ็ดตะโร เสี่ยวซารีบกระวีกระวาดเข้าไปช่วยเด็กสาวขนย้ายก้อนหินที่ถล่มลงมาปิดปากทาง "ย้ากก" เสี่ยวซาเคลื่อนย้ายหินขนาดใหญ่ก้อนหนึ่งออกไปได้ หันไปทางหลี่ซังซัง เด็กสาวกำลังเบิ่งตากลมกว้าง ปากน้อยๆ ที่เชิดงอนอยู่เสมอกำลังอ้าค้างจ้องมองตนเองอยู่ "หือ? มีอันใด?"เสี่ยวซาถามด้วยความสงสัย "ปะ...เปล่า ข้าพเจ้าเพียงสงสัยหินก้อนนั้นมีน้ำหนักมิต่ำกว่า สองร้อยชั่ง เหตุใดเจ้ายกมันขึ้นเหมือนไร้น้ำหนักเช่นนั้น!" เสี่ยวซาได้ยินก็ตกตะลึงหันไปมองดูหินก้อนใหญ่นั้น "หินก้อนนี้มีน้ำหนักเพียงนั้นเชียวหรือ?" เสี่ยวซากล่าวออกมาเสียงเบา คล้ายถามไถ่ตัวเอง "เจ้าโง่!!! ระวัง!!!" หลี่ซังซังกรีดร้องขึ้น "ครืนนน" ผนังอุโมงค์ด้านบนบริเวณที่เสี่ยวซาพึ่งยกก้อนหินออกไปได้ถล่มลงอีกครั้ง ก้อนหินขนาดใหญ่หนักนับพันชั่งหล่นลงมาเฉียดข้างกายของเด็กหนุ่มไปอย่างหวุดวหวิด "ฟู่ อันตรายจริงๆ" เด็กหนุ่มพึมพำ "นี่เจ้าโง่! พวกเราเลิกขนก้อนหินเหล่านั้นเถอะ หนทางนั้นออกจะอันตรายเกินไป พวกเราลองเดินไปตามทางนี้ดีกว่า อาจจะพบเห็นทางออกก็เป็นได้" หลี่ซังซังบอก หลังจากเหตุการณ์อันตื่นเต้นระทึกขวัญเมื่อครู่แล้ว กลายเป็นว่าเด็กสาวกลับสามารถผ่อนคลายอารมณ์ได้ดียิ่งขึ้น อาการหวาดหวั่นขวัญเสียได้สงบลง เหลือแต่เพียงความน่ารักสดใสเช่นเดิม เสี่ยวซาอดยิ้มออกมามิได้เมื่อเห็นกริยาท่าทางของอีกฝ่าย หลี่ซังซังเห็นดังนั้นก็ตวาดว่า "เจ้าโง่!!! เจ้ายิ้มอันใด ยังมิรีบติดตามมา!!!" นั่นทำให้เสี่ยวซาต้องรีบปราดตามอีกฝ่ายไปทันที จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 10 มิ.ย. 47 13:49:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 "แม่นางเหวิน เจ้าเดินช้าลงสักนิด มิแน่ว่าหนทางเบื้องหน้าอาจมีกับดัก" ฮั่นตงเอ่ยเมื่อเหวินเหม่ยชิงรีบเร่งเดินทาง หญิงสาวชะงักฝีเท้า ในที่สุดผินหน้ามา "แม่นางเหวิน เจ้าสำนักเหวิน ท่านไยมิเรียกข้าพเจ้าว่า ‘เหม่ยชิง’ เช่นพี่โกย หรือพี่หลินซี ท่านเห็นข้าพเจ้าเป็นคนอื่น?" เหวินเหม่ยชิงกล่าวเสียงเรียบ ฮั่นตงรู้สึกงุนงงกับพฤติกรรมของหญิงสาว อ้อมแอ้มกล่าวว่า "แม่นางเหวิน ...เอ่อ เหม่ยชิง มิใช่เช่นนั้น ข้าพเจ้าที่เรียกแบบนี้ เนื่องเพราะคำนึงถึงฐานะเจ้า ซึ่งเป็นเจ้าสำนักหนึ่ง จึงมิควรที่จะเรียกหาโดยเสียมรรยาท" "หึ ท่านกลับคิดอ่านแทนข้าพเจ้า" เหวินเหม่ยชิงกล่าวพลางจ้ำเดินรวดเร็วยิ่งกว่าเดิม นางคล้ายมิพอใจในท่าทีเกรงอกเกรงใจของอีกฝ่าย "แม่นางเหวิน แม่นางเหวิน" ฮั่นตงเห็นอีกฝ่ายเดินรวดเร็วขึ้นก็รู้สึกเป็นห่วงกังวล รีบร้องเรียก ทว่าคำพูดพอกล่าวออกมา ก็รู้ว่าผิดท่า เหวินเหม่ยชิงคล้ายมิพอใจยิ่งขึ้น ฝีเท้าของนางยิ่งมายิ่งรวดเร็ว เหมือนไม่อยากอยู่ร่วมกับอีกฝ่ายแม้เพียงชั่วครู่ "แม่นางเหวิน!!! ระวัง!!!" ฮั่นตงร่ำร้องเพราะเขารู้สึกว่าพื้นดินบริเวณที่อีกฝ่ายเหยียบย่างนั้น มีสีสันผิดแผกจากบริเวณอื่น ดีร้ายอาจเป็นกลไกกับดัก "ท่านยังเรียกข้าพเจ้าเช่นนี้...อุ๊บ!!!" เหวินเหม่ยชิงหันไปกล่าวกับฮั่นตง ทันใดนั้นหญิงสาวรู้สึกพื้นที่ตนเองเหยียบย่ำกลายเป็นว่างเปล่าดุจเหยียบย่ำลงบนอากาศธาตุ อดที่จะอุทานออกมาด้วยความแตกตื่นมิได้ ร่างของหญิงสาวร่วงหล่นลงอย่างรวดเร็ว พื้นที่นางเหยียบย่ำเมื่อครู่กลับเป็นหลุมพรางแห่งหนึ่ง หลุมพรางที่ลึกยิ่ง อันตรายยิ่ง! ทันทีที่ตกลงสู่กับดัก เหวินเหม่ยชิงก็ยื่นมือชักกระบี่คู่กายออกมากระชับไว้ หญิงสาวมิรู้ว่าหลุมนี้ลึกสักเพียงใด ที่ก้นหลุมจัดวางกับดักเช่นไร นางไม่มีเวลาใคร่ครวญ ทั้งนี้เพราะเวลานี้ห่าธนูพุ่งเข้าใส่ร่างจากทุกทิศทางแล้ว!!! หญิงสาวเพียงคิดทำเช่นไรจึงสามารถรอดพ้นจากมฤตยูนี้ได้!!! เหวินเหม่ยชิงรีบใช้กระบวนท่า "ค่ายกลกระบี่โค้ง" กระบวนท่าตั้งรับอันเป็นสุดยอดของหันซาน ซึ่งนับได้ว่าเหมาะสมกับเหตุการณ์อย่างยิ่ง แต่ว่าลูกธนูเหล่านั้นมิเพียงมีจำนวนนับสิบนับร้อย ยังแฝงพลังรุนแรงมหาศาล เพียงแค่แรงลมของมันก็เสียดแทงร่างของนางจนปวดแปลบไปทั่วร่าง "เพี่ยะๆๆ ฟุ่บๆๆ ควับๆๆ" เหวินเหม่ยชิงสามารถฟาดฟันลูกธนูจนร่วงหล่นไปแปดส่วนเก้าส่วน จากนั้นบิดร่างเป็นเกลียวม้วนลอดเข้าสู่พื้นที่ว่างระหว่างลูกธนูหลายดอก ทว่าลูกธนูอีกไม่น้อยที่ยังคงพุ่งทะลวงเข้าสู่ร่างของหญิงสาว ลูกธนูคมกล้านับสิบดอก พุ่งเข้าใส่ด้วยพลังรุนแรง แรงลมของมันรุนแรงจนกรรโชกเสื้อผ้าของหญิงสาวกระพือพัด เหวินเหม่ยชิงแม้เก่งกาจสามารถแต่ก็ยังมิสามารถต้านทานลูกธนูได้ทั้งหมด "จบกัน!" เหวินเหม่ยชิงครางออกมา พริบตานั้นเอง คนผู้หนึ่งได้เคลื่อนไหว ฮั่นตงที่อยู่ห่างออกไปเกือบสิบวา คนได้แปรเปลี่ยนเป็นสายลม สายลมที่รวดเร็ว แต่แม้จะรวดเร็วก็มิได้รุนแรงจนเสียดแทงผิวกายของหญิงสาวแม้แต่น้อย เนื่องเพราะมันคือสายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิ ที่พัดพาความชุ่มชื่นมาสู่โลกหล้า ฮั่นตงใช้ความเร็วที่ไม่น่าเชื่อว่าเป็นของมนุษย์นำพาร่างที่ห่างจากหลุมลึกดังกล่าวนับสิบวา พุ่งลงสู่กับดักที่เหวินเหม่ยชิงพลัดตกโดยมิลังเล เวลานี้ฮั่นตงมิได้คิดถึงความเป็นความตายส่วนตัวแล้ว ที่เขาคิดมีหนึ่งเดียวคือ...ทำเช่นไรจึงสามารถช่วยเหวินเหม่ยชิงได้ และเพื่อการนั้นต่อให้ต้องแลกมาด้วยชีวิตของเขาก็ยินยอม!!! เสียงดังฟุ่บ! เงาพรายไร้รูปถูกใช้ออกอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มฟาดฟันธนูหลายสิบดอกที่เหลืออยู่ร่วงปลิวสิ้น ทว่า ยังคงมีดอกหนึ่งที่รอดพ้นไปได้ และมันยังคงพุ่งตรงเข้าสู่ร่างของเหวินเหม่ยชิง!!! "แย่แล้ว!!!" ฮั่นตงทุ่มเทพลังทั้งหมดพุ่งกายผ่านระยะทางสิบกว่าวาจนลมปราณแทบหมดสิ้น จากนั้นยังฝืนใช้กระบวนท่าไม้ตายติดต่อกันโดยมิหยุดยั้ง ที่ริมฝีปากปรากฏโลหิตหลายสายไหลซึมออกจากมุมปากของเขา หากสุดท้ายยังไม่สามารถช่วยเหลือหญิงสาว "ย้ากกกกกกกก!!!" ชายหนุ่มคำรามและใช้พลังปราณที่เหลือบรรจุลงในเสียงนั้นบังคับเศษหินเศษดินที่อยู่โดยรอบปลิวกระเด็นออกโดยพร้อมเพรียง หวังว่าจะสามารถกระแทกกระเทือนให้ลูกธนูเบี่ยงเบน ทว่าการทุ่มเทครานี้ก็ยังมิเป็นผล เนื่องเพราะลูกธนูดอกนั้นยังสามารถหลุดรอด และพุ่งตรงเข้าสู่ตำแหน่งหัวใจของเหวินเหม่ยชิง ห่างอีกเพียงไม่ถึงคืบเท่านั้น!!! "จบสิ้นกัน!" เหวินเหม่ยชิงครางออกมา ดวงตาสวยซึ้งเหม่อมองเข้าไปในดวงตาของอีกฝ่าย ฮั่นตงก็กำลังจ้องมองนาง "พี่ฮั่น... ท่านมิต้องเสียใจ ท่านได้พยายามเต็มที่แล้ว หลังจากนี้จงเอาตัวรอดเถิด" คำพูดเหล่านี้เหวินเหม่ยชิงมิได้กล่าวออกมา หากแต่ใช้ดวงตาของนางถ่ายทอดไปยังอีกฝ่าย ...ดวงตาที่มีหยดน้ำไหลคลอ... มิแน่ครั้งนี้อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่นางได้พบเห็นเขาแล้ว... "ลืมข้าเสียเถิด..." เหวินเหม่ยชิงพึมพำออกมาแผ่วเบา "ฉึก!!!" เสียงลูกธนูปักลงไปอย่างหนักหน่วง โลหิตฟูฟ่องเป็นฟองฝอย ........... บนร่างของเหวินเหม่ยชิงปรากฎโลหิตที่อุ่นระอุหลั่งไหลโดยมิหยุดยั้ง เพียงแต่โลหิตเหล่านั้นมิใช่ของนาง ร่างของฮั่นตงฟุบอยู่ในอ้อมอกของหญิงสาว ก่อนที่ลูกธนูจะชำแรกเข้าสู่ผิวกายของเหวินเหม่ยชิง ฮั่นตงสำแดงพลังเฮือกสุดท้าย พุ่งร่างเข้าขวางลูกธนูดังกล่าว แม้เขาจะไม่สามารถฟาดฟันลูกธนูดอกนั้นลง แต่เขายังสามารถนำเลือดเนื้อของตนเข้ารับลูกธนูแทนหญิงสาวที่ตนรักแล้ว เหวินเหม่ยชิงอ้ำอึ้ง กล่าวสิ่งใดไม่ออก นางได้แต่กอดร่างที่โชกเลือดนั้นไว้ และปล่อยกายร่วงลงสู่ความมืดมิดอันหาที่สุดมิได้... แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 47 08:54:05 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 10 มิ.ย. 47 13:50:23 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ภาพประกอบ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 10 มิ.ย. 47 13:55:08 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขออภัยโพสต์กระทู้ซ้ำเนื่องจากความผิดพลาด ขอบคุณครับ ป.ล. ความลับของ โรคผีตายซาก ยังมีท่อน(2) อยู่นะครับ แต่ยังไม่ถึง แจ้งให้ทราบไว้ ตอนที่แล้ว (พิเศษสาม) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2856300/W2856300.html บทที่ 48 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2850149/W2850149.html บทที่ 47 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2838920/W2838920.html บทที่ 46 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2825864/W2825864.html บทที่45 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2810575/W2810575.html บทที่44 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801941/W2801941.html ตอนพิเศษ 3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2856300/W2856300.html ตอนพิเศษ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801347/W2801347.html ตอนพิเศษ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2775447/W2775447.html บทที่ 43 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2789863/W2789863.html บทที่ 42 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2755204/W2755204.html บทที่ 41 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2744083/W2744083.html บทที่ 40 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2732838/W2732838.html บทที่ 39 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2721228/W2721228.html บทที่ 38 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2709341/W2709341.html บทที่37 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2698665/W2698665.html บทที่ 36 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2687991/W2687991.html บทที่ 35 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2678252/W2678252.html บทที่ 34 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2665660/W2665660.html บทที่ 33 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2656775/W2656775.html ลิงค์ตอนเก่า บทที่ 32 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2646786/W2646786.html บทที่ 31 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2636144/W2636144.html บทที่ 30 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2626616/W2626616.html บทที่ 29 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2616246/W2616246.html บทที่ 28 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2596421/W2596421.html บทที่ 27 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2593819/W2593819.html บทที่ 26 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2583683/W2583683.html บทที่25 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2569693/W2569693.html บทที่24 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2550448/W2550448.html บทที่23 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2540510/W2540510.html 22/4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2530021/W2530021.html 22/3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2518879/W2518879.html 22/2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2508497/W2508497.html 22/1 (ตอนจบ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2501430/W2501430.html บทที่ 22/1(ตอนต้น) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2499177/W2499177.html 21/3 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2490292/W2490292.html 21/2: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2478753/W2478753.html บทที่21/1 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2473806/W2473806.html บทที่20 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2461504/W2461504.html บทที่ 19 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2448228/W2448228.html บทที่ 18 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2438231/W2438231.html บทที่ 17 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2423002/W2423002.html บทที่ 16 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2416822/W2416822.html บทที่ 15 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2406350/W2406350.html บทที่ 14 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2394602/W2394602.html บทที่ 13: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2385217/W2385217.html บทที่ 12 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2380634/W2380634.html บทที่ 11 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2365373/W2365373.html บทที่ 10 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2355452/W2355452.html บทที่ 9: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2347342/W2347342.html บทที่ 8: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2336310/W2336310.html บทที่ 7: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2329311/W2329311.html บทที่ 6 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2323012/W2323012.html บทที่ 5 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2316144/W2316144.html บทที่ 4 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2309810/W2309810.html บทที่ 3 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2302015/W2302015.html บทที่ 2 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2296001/W2296001.html บทที่ 1 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2280892/W2280892.html แนะนำตัวละครและรายละเอียดโดยย่อ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2419342/W2419342.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 10 มิ.ย. 47 14:01:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่มีไร มาลองของใหม่ หุหุ ปล. เชิญเล่นๆ ระวังมาจริงๆ นะนั่น หุหุ จากคุณ : jengly - [ 10 มิ.ย. 47 15:46:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ว้า โดนแซง จากคุณ : ด็อก - [ 10 มิ.ย. 47 17:50:31 A:207.218.122.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไปๆ มาๆ ดูแล้วเนื้อเรื่องคุ้นๆ ไม่ต้องรอท่าน untitled มา ก็มีความสามารถพาคนเข้าถ้ำแล้วจับแยกคู่ได้ยอดเยี่ยมมาก จากคุณ : ด็อก - [ 10 มิ.ย. 47 17:59:51 A:207.218.122.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาแล้วๆ  ลงชื่อก่อน จากคุณ : ตานุ่นภารโรง (y4uc) - [ 10 มิ.ย. 47 18:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เนื่องจากเป็นพระเอก ฉะนั้นไม่ตายแน่ จากคุณ : scottie - [ 10 มิ.ย. 47 18:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 11 "พ...พี่ฮั่น แฮ่ก ที่นี่มีกลไกซ่อนอยู่จริงหรือ?" เสี่ยวโกยถามพลางหอบหายใจ ข้าพเจ้า(pax)คิดว่า เสี่ยวโกยมิน่าใช้การไม่ได้ถึงเพียงนี้ ที่ตอนที่ วิ่งมาก็หาได้เหนื่อยหอบไม่ ว่าแต่ว่า ฮั่นกอกอ จะโดนธนูตรงไหนดี จากคุณ : pax - [ 10 มิ.ย. 47 19:43:58 A:203.172.66.60 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 หึ หึ เค้าเรียกความสามารถในการลอกเลียนแบบ ลากสาวเข้าถ้ำ แล้ว แยกคู่ จากคุณ : หลิว - [ 11 มิ.ย. 47 01:21:58 A:203.118.82.74 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 เงาพรายไร้รูป ยังมีจุดอ่อน ตัวเอกบาดเจ็บ....... ง่ายไปหน่อย ( เอ๋ จะมีไร เกิดขึ้นหว่า) รึ แค่หาข้ออ้าง ยุดติบทบาท  ของ พี่ฮั่น รึ แค่อยากให้พี่ฮั่น หายใจไม่ออก ( ร่างของฮั่นตงฟุบอยู่ในอ้อมอก) . จากคุณ : Z4t4nGuru bofh - [ 11 มิ.ย. 47 01:50:23 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แปลว่าแม่นางอึ๋มมาก? จากคุณ : ด็อก - [ 11 มิ.ย. 47 08:18:49 A:207.218.122.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 เนื่องจากมีการอัญเชิญ เอ้ย refer ถึงจึงได้มาหา >> "แม่นางเหวิน!!!" ฮั่นตงอุทานออกมารีบปลดปล่อยร่างของอีกฝ่าย ถึงขนาดปลดปล่อยเลยหรือ จับหรือกอดกันแน่ท่าน  ฮา ฮา (หัวเราะแบบเสี่ยวโกย) จากคุณ : untitled - [ 11 มิ.ย. 47 09:00:09 ]

ความคิดเห็นที่ 16 **********คุยกับคนอ่าน*********** jengly นจ กลับมาเป็นมือหนึ่งอีกแล้ว ^^ ด็อก โดนแซงอีกแล้ว อิ อิ ความสามารถในการแยกคู่เมื่อเข้าถ้ำนั้น มันมีอยู่ตามธรรมชาติ ไม่ว่าจะนิยายประเภทไหนฮับ มันเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ เหมือนกับป่าเขาลำเนาไพร ตานุ่นภารโรง (y4uc) ขอบคุณที่ติดตามฮับ scottie ไม่ได้บอกเหรอครับ ว่าพระเอกคือเสี่ยวตั้ม เอ้ย เสี่ยวซา อิ อิ pax โอ ละเอียดมากครับ อันนี้ขอยอมรับ ว่าอาจจะเกินไปหน่อย เพียงแต่ต้องการจะบอกกับคนอ่านว่า การค้นหาทางลับ เป็นไปอย่างดุเดือด และต้องเค้นทั้งสมองและพลังกายเอามาใช้เป็นอย่างมากครับ ยังไงต่อไปจะพยายามตรวจทานดูให้ดีกว่านี้ ขอบคุณสำหรับคำติชมครับ ^^ หลิว ดีไม่เอากระบอกฟาดแล้วลากเข้าถ้ำ อิ อิ Z4t4nGuru bofh ท่านปังตอกลับมาแล้ว อธิบายนิดนึง ฮั่นตงแม้เป็นยอดฝีมือ แต่อย่างไรก็เป็นมนุษย์ ขีดความสามารถของมนุษย์ย่อมมีขีดจำกัด เท่าที่สำแดงออกมาก็ถือว่าแทบจะข้ามขีดจำกัดได้แล้ว ส่วนเงาพรายไร้รูปนั้น อย่างไรก็เป็นวิชาฝีมือแขนงหนึ่ง ทั้งยังเป็นยอดวิชาที่ฆ่าคน องค์ประกอบและวิธีใช้ย่อมเหมาะสมในการใช้ตามหน้าที่ของมันคือ...ฆ่าคน ดังนั้นเมื่อนำมาดัดแปลงเพื่อช่วยคน อย่างไรประสิทธิภาพย่อมลดลงเป็นธรรมดาขอรับ ส่วนบทบาทของพี่ฮั่น หุ หุ รอชมตอนต่อไปดีกว่านะ (พูดก็พูดเหอะ เป็นข้าพเจ้าก็จะแกล้งฟันผิดแล้วเอาตัวรับลูกธนู ถ้าแลกกับได้ซุกแม่นางเหวินนะ ^O^ หุ หุ -"- แต่ถ้าบังเอิญตายไปเลยก็จ๋อย อิ อิ) ด็อก อีกรอบ แม่นางไม่อึ๋มมาก อึ๋มนิดหน่อย (เป็นบางส่วน) จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 11 มิ.ย. 47 09:11:27 ]

ความคิดเห็นที่ 17 งั้นนายฮั่นก็ยังพอหายใจออก ค่อยยังชั่ว ซบนานๆ นะ จากคุณ : ด็อก - [ 11 มิ.ย. 47 09:21:45 A:207.218.122.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอเสริม เข้าใจว่าฮั่นตงนอนหงายครับเลยพ้นจากการ ขาดอากาศหายใจตาย เน้นครับ นอนหงาย จากคุณ : ทีมแต่งนิยายนัมเบอร์ทู (ทีมแต่งนิยาย) - [ 11 มิ.ย. 47 09:22:06 ]

ความคิดเห็นที่ 19 pax เกิดที่ฉวางนั่นละครับ พูดภาษาใต้ได้ดีมากไปหน่อย ตอนนี้กำลังวางแผนอพยบออกจากเหมืองทองแดงอยู่ จากคุณ : pax - [ 11 มิ.ย. 47 10:40:10 A:192.150.249.245 X:203.172.66.157 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สมัครเป็นแฟนนิยายด้วยคนนะ อ่านแล้วชอบมาก สนุกจริง ๆ อยากให้ออกมาไวไว มาม่าหน่อย แถมรูปให้นะ ฮั่นตงกับเหวินเหม่ยชิง จากคุณ : ผู้กอง - [ 11 มิ.ย. 47 11:11:32 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ฮั่นตงกับหลี่ซังซัง จากคุณ : ผู้กอง - [ 11 มิ.ย. 47 11:15:14 ]

ความคิดเห็นที่ 22 \(^^ \)))(((/ ^^)/ <<< ดีใจมีคนอ่านเพิ่ม กำลังเต้นไปมา ภาพจากศึกลำน้ำเลือดรึเปล่าครับ คุณผู้กอง ภาพแรกขอเดา องค์หญิงหลานหลิง(ไม่แน่ใจ) กับฉิวหยั่นเค่อ ใช่มั้ย? ภาพสอง(เดาอีกรอบ)หญิงสาวนี่ คู่หมั้นหลี่ซื่อหมิน ป่าวหว่า มันนานแล้วชักเลือนๆ ออกไว ลำบากนิดนึงครับ เพราะข้อจำกัดมันเยอะ เอาเป็นว่าจะพยายามลงสม่ำเสมอไม่ขาดแล้วกันนะครับ ขอบคุณที่ติดตามจ้า ท่าน untitled ตอนแต่งตอนนี้นี่ ผมสวมวิญญาณท่านเลยนะนั่น ฮา ฮา ส่วน pax แสดงว่ามาเรียนกรุงเทพ อยู่หอสินะครับ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 11 มิ.ย. 47 11:28:36 ]

ความคิดเห็นที่ 23 -"- หน็อย ดีนะเราเข้ามาดูไม่งั้นคงไม่เห็นว่ามีการใส่ความกันเห็นเห็น ใครเพิ่งเห็นอย่าเพิ่งเชื่อนะขอรับ ขอนอกเรื่องนิดนึง ตต กับ นป ขอเชิญที่กระทู้สตาร์ด้วยขอรับ จากคุณ : untitled - [ 11 มิ.ย. 47 12:01:10 ]

ความคิดเห็นที่ 24 - -" ตอนนี้เนี่ย ทำให้รู้ซึ้งถึงตัวตนใครหลายๆ คนมากขึ้น กึ๋ยๆ >,< จากคุณ : jengly - [ 11 มิ.ย. 47 15:42:24 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สายข่าวรายงานว่า หากฮั่นตงเปลี่ยนจากซุกแม่นางเหวิน เป็นซุกแม่นางเจงลี่แล้วล่ะก็ ขาดใจตายขอรับ!!! จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 11 มิ.ย. 47 15:50:30 ]

ความคิดเห็นที่ 26 O_o คนแต่งอยากฉลองวันเกิดดีๆ ไหม หรืออยากได้ระเบิดเป็นของขวํ จากคุณ : jengly - [ 11 มิ.ย. 47 17:26:51 ]

ความคิดเห็นที่ 27 จริงเหยอ หรือว่า ราคาคุย O_o จากคุณ : คุณชายหลิว - [ 11 มิ.ย. 47 19:12:05 A:202.133.178.169 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 ข้างบนถ้าต้องการ ปุ๋ย ยูเรีย ที่บ้าน ตจว ยังเหลืออีดเพียบ ยินดีให้เอาไปใช้ฟรี . จากคุณ : Z4t4nGuru bofh - [ 11 มิ.ย. 47 19:12:45 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่ได้มาเซฟท่าบวมนะฮับ โอ้ เรื่องนี้มีฉากสวีทกะเขาด้วย เหอ เหอ เข้าถ้ำแยกคู่ แล้วคู่ชายกะชาย นี่หมายถึงอะไรคะ จากคุณ : รสา รสา - [ 11 มิ.ย. 47 19:18:16 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ที่บ้านทำระเบิดได้อีกกี่ตัน ไปขนมาพร้อมกะลองกองได้ไหมเพ่ จากคุณ : jengly - [ 11 มิ.ย. 47 22:45:28 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อยากกินลองกองอ่ะ จากคุณ : ด - [ 12 มิ.ย. 47 03:09:20 A:207.218.122.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 32 คุณพี่เขาจะส่งมาพร้อมกับวัสดุทำระเบิดน่ะค่ะ เดี๋ยวจะเผื่อนะคะ จากคุณ : jengly - [ 12 มิ.ย. 47 21:54:32 ]

ความคิดเห็นที่ 33 (' ' )))((( ' ')oO(เอาระเบิดมาทำไรหว่า?!!) จากคุณ : มันตั้ม - [ 13 มิ.ย. 47 01:25:08 A:203.118.80.78 X: ]

ความคิดเห็นที่ 34 Happy Belated Birthday ค่ะ ปล. ระเบิดคนปากดี จากคุณ : jengly - [ 13 มิ.ย. 47 15:22:27 ]

ความคิดเห็นที่ 35 สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังท่านมันตั้มขอรับ เกิด ๑๑ ใช่เปล่าคะ ถ้าจำไม่ผิดน่ะค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 14 มิ.ย. 47 01:00:47 ]

ความคิดเห็นที่ 36 จำผิดครับ เต็มๆ เลย เกิด 12 จ้า TT จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 14 มิ.ย. 47 09:14:38 ]

ความคิดเห็นที่ 37 โอ๊ะ โอ มาช้าไปหรือนี่ สุขสันต์วันเกิดคร้าบ ท่านตั้ม ขอให้เงินทองไหลมาเทมา และ หล่อขึ้นๆ ทุกวันๆ ว่าแต่อย่าลืมไปต่อเรื่องสตาร์ด้วยเน้อ ไม่ได้ทวงนา แค่อยากให้ไปฉลองวันเกิดด้วยการต่อเรื่องยาวๆ แค่นั้นเอง ^^ จากคุณ : untitled - [ 14 มิ.ย. 47 09:25:33 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ^^" ไอ้ที่พูดน่ะเค้าเรียกทวงแล้วเฟ้ย เดี๋ยวบ่ายๆ ไป จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 14 มิ.ย. 47 11:43:19 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อ่ะ ชักติดเรท.. ไม่เหมาะกับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีขึ้นไป !! พี่ฮั่นตายซะละ.. หรือจะตกลงไปเจอทั่นผู้เฒ่าฝึกวิชาอีก ???? อ่ะ อ่ะ ต้องติดตาม.. จากคุณ : new - [ 14 มิ.ย. 47 13:03:53 A:169.252.4.21 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 หมัค สมาชิกใหม่ด้วยนะงับ ตามมาตั้งกะต้น จนตอนนี้ เพิ่งอ่านไปได้ 7 หน้า(word) เองอะ ยังไงก็ขออวยพรวันเกิดย้อนหลังกับท่านมันตั้มด้วยงับ จะพยายมเอ้ย พยายามอ่านให้จบไวๆงับ จะได้คุยกานรู้เรื่องหน่อย รูปที่ใส่เป็นของขวัญละกันท่าน พอจาเปงแม่นางเหวินได้ป่าวหว่า (= =))a จากคุณ : หงิมหงิมฉึก - [ 14 มิ.ย. 47 20:57:35 A:203.113.32.14 X: ]

ความคิดเห็นที่ 41 ไม่ผิดค่ะ ไม่ผิด ให้คุณตั้มไปบวกหนึ่งเอาข้างหน้าไงคะ ว่าแต่เกิดปีอะไรคะ ชวด ฉลู ขาล เถาะ แล้ววันอะไร อาทิตย์ จันทร์ ... จากคุณ : รสา รสา - [ 14 มิ.ย. 47 21:01:37 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เง่ย หงิมหงิมฉึก เนี่ยนะ คิดได้ไงฟะ เจ้าแท้จริงเป็นใคร จงบ่งบอกนามออกมา (= =))a รูปที่ว่าคือเจ้านี่เหรอ แม่นางเหวินนะยะ ไม่ใช่แม่นางหงอย (อุ๊บ! แต๋วแตก) ยินดีต้อนรับจ้า เอ่อคุณรสา แอบแฝงรึเปล่าน่ะ คำถามน่ะ ถ้าบอกว่าเกิดปีอะไรก็เดาอายุได้สิ ว่า 19 อิ อิ ปีเถาะ วันพฤหัส จ้า ซ้าย หลี่ซังซัง ขวาเหวินเหม่ยชิง ล่าง นู๋เคียวโกะ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 15 มิ.ย. 47 08:50:47 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ว่าแต่อายุนั้นน่ะลืมบวกเท่าไหร่ไปด้วยหรือเปล่าคะ จากคุณ : รสา รสา - [ 15 มิ.ย. 47 20:32:57 ]

ความคิดเห็นที่ 44 แหม ยอมรับก็ได้ (^^)> จริงๆ ก็ 20 แล้วล่ะครับ +1 เหมือนวันเกิด จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 16 มิ.ย. 47 10:51:24 ]

ความคิดเห็นที่ 45 สวัสดีอีกครั้งครับ ทุกท่าน ตอนนี้อ่านไปจนจบบทที่ 17 แล้ว ต้องขอย้อนหลังไปจนถึงตอนที่ วาบหวิวที่สุดตอนนึงของเรื่องแล้วล่ะ ท่านตั้มและทุกท่านงับ ทำไมถึงทำกับเสี่ยวเง็กได้ลงคอล่ะนั่น น่าสงส่รจิงๆเลย แล้วได้ที่ตกแตกอะ มันก็โถซุปไก่ไม่ใช่เหรอ งอืๆๆ น่าสงสารเสี่ยวซาอะ เพิ่งมีเพื่อนคนแรกก้โดน หงิมหงิมฉึก ซะแล้ว ToT ขอย้ำงับ ว้าคนที่โดยไม่ใช่แม่นางเหวินของกาพ้มแน่นอน แต่เป็นแม่นาง เสี่ยวเง็ก ถ้ายังไงลองออกมายืนยันความบริสุทธิ์ด้วยนะงับ  หุๆๆ จากคุณ : หงิมหงิมฉึก - [ 16 มิ.ย. 47 16:11:55 A:203.113.32.14 X: ]

ความคิดเห็นที่ 46 มีใครในที่นี้ เคยอ่าน นิยายของคุณ bigpig daddy ครับ เป็นกำลังภายในเชิงสืบสวนเหมือนกัน สนุกดีมาก แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าหายไปไหนแล้ว เอหรือว่าจะไปแปะไว้ที่อื่น ใครทราบข่าวช่วยบอก pax ที จากคุณ : pax - [ 16 มิ.ย. 47 19:19:25 A:203.172.66.60 X: ]

ความคิดเห็นที่ 47 ตอบ หงิมหงิมฉึก ยืนยันครับ ว่าเสี่ยวเง็ก pax ใช่เงากระบี่ใต้อักษรหรือเปล่าครับ รู้สึกว่าจะงดลงชั่วคราว ได้ยินว่าคนแต่งงานยุ่ง ไม่ค่อยว่างครับ ลองตามไปดูแถว www.jj-book.com อาจจะพบเห็นบ้างครับ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้าไปเลยไม่รู้ว่าลงอยู่ที่นั่นอยู่รึเปล่า(งานยุ่งมาก) แถวนั้นนิยายสนุกๆ ก็เยอะครับ มังกรเจ้าปฐพีก็สนุกครับ ของเจ๊หลานหลิง แต่ไม่รู้ลงจบรึยัง สมัยก่อนผมสิงสถิตย์อยู่ที่นั่น หลังๆ งานเยอะ เวลาว่างน้อย บวกกับสมาชิกที่นั่นเริ่มเยอะ คนไม่ค่อยคุ้นเลยเยอะ นิยายก็อ่านไม่ทัน เลยไม่ค่อยได้เข้าไปครับ ลองแวะไปดูนะครับ แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 47 21:16:38 จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 16 มิ.ย. 47 21:13:22 ]

ความคิดเห็นที่ 48 มังกรเจ้าปฐพี ของเจ๊หลานหลิง หรือ kjb ไปถึงภาค ๓ แล้วค่ะ http://board.dserver.org/d/dragonstory/ http://www.geocities.com/jj_book/dgindex.htm จากคุณ : รสา รสา - [ 17 มิ.ย. 47 01:38:59 ]

ความคิดเห็นที่ 49 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2872151/W2872151.html ตอนต่อไป (พิเศษ4)<<<<สนุกมาก จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 17 มิ.ย. 47 08:50:43 ]

ความคิดเห็นที่ 50 TT ภาคสามอ่านแล้วฮับ ตั้งแต่สองปีก่อนได้แย้วมั้ง ต่อจากนั้นยังม่ายล่ายอ่าน ป.ล. เรามีหนังสือทำมือเรื่องนี้ด้วย ชิงรางวัลมาได้จากอาเจ๊จูน (แต่มีแค่ภาค1) จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 17 มิ.ย. 47 08:53:10 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ใช่ๆ ใช่เลย ขอบคุณครับท่านตั้ม แต่ใน jj ไม่มี ได้ข่าวว่าเขาเพิ่งทุบทิ้งแล้วยังซ่อมไม่เสร็จเลย จากคุณ : pax - [ 17 มิ.ย. 47 13:01:19 A:203.172.66.60 X: ]

ความคิดเห็นที่ 52 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2873253/W2873253.html#2 บทที่ 50 จ้า จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 17 มิ.ย. 47 18:29:46 ]