ในเวลาไม่ถึงสิบห้านาทีนี้..ที่ผมต้องไป..ไกล
ผมเข้ามาหน้าคอมพ์ คลิกอ่านเรื่องที่เขียนไว้ เห็นพี่ ๆ เข้ามาก็ดีใจ
เสียดายที่เครื่องจะออกสามทุ่มห้าสิบคืนนี้..ผมจำเป็นต้องไปสนามบินภายในสองทุ่มครึ่ง
ผมจำเป็นต้องไปครับ..
ไปตามหาหัวใจ
หัวใจที่ผมจะขาดเสียมิได้
เพราะผมจะขาดใจ
*****
ผมจึงขอทักทายและขอบคุณพี่ ๆ ด้วยการเขียนตอนนี้เพียงสั้น ๆ
เขียนถึงความรู้สึกของคนรักที่อยู่ห่างไกล ถูกระยะทางเป็นอุปสรรคอย่างยิ่งใหญ่ขวางกั้นอยู่
ความโหยหา..ความคิดถึง..เป็นเสมือนน้ำกรดกร่อนกินใจทุกวัน
หลับตาก็เห็นใบหน้า..เห็นดวงตาอันหวานนั้นประทับอยู่มิรู้วาย
ข้างหูก็ได้ยินแว่วถึงคำพูด..แผ่วเบา หวานซึ้ง..ตรึงจิต
"ดาวคิดถึงเข็มนะ"
****
เราได้คุยกันเมื่อสองวันที่แล้ว เธอเป็นฝ่ายโทรหาผม
เข็ม..
หือม์
ดาวเอง..
ครับ..
เข็มเป็นไงบ้าง?
อือม์..ก็..สบาย
จริงหรือ?
....(เงียบ)
....(เงียบเหมือนกลั้นใจฟัง)
ไม่จริง..ผมตอบ..แผ่วเบา
....(เสียงสะอื้นแผ่วมาแต่ไกล..)
แล้วดาวล่ะ?
...เสียงสะอื้นหนักขึ้น
ดาวคิดถึงเข็มนะ
******
ยามนั้นฝนตกลงมาอย่างหนัก
นายมะเขือนอนกลิ้งไปมา ในมือถือหนังสือการ์ตูนเล่มโปรด
ผมนั่งอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือ..มองผ่านคอมพ์เครื่องนี้ออกไปยังภายนอก
ภายนอกที่มีต้นไม้น้อยใหญ่..ยืนนิ่งสลดรับแรงน้ำที่กระหน่ำมาจากฟากฟ้า
น้ำตาผมจะไหลเสียให้ได้..
ดาวขอโทษ..
ดาวเพียงต้องการพิสูจน์อะไรบางอย่าง
ดาวรู้แล้ว..ว่าดาวรู้สึกอย่างไร..เมื่อไม่มีเข็ม
รู้แล้วว่าดาวรู้สึกอย่างไร เมื่อไม่มีเรา..
ดาวขอโทษนะคะ..
*****
หลังวางหู..นายมะเขือยังไม่นอน
แม้จะดึกมากแล้ว..เหมือนเขาจะรอคุยกับผมอยู่
แต่ผมไม่อยากคุย..ในใจของผมตอนนั้น..มันเต็มตื้น มันอัดอั้น..มัน..
ไมพี่เข็มทำหน้างั้น?
ไง?
เหมือนกลั้นฉี่..
เดี๊ยะ..
จริงนา..พี่ดาวโทรมาคุยไรเหรอ?
นายจะรู้ไปทำไม?
ก็มะเขืออยากรู้..
ไม่ให้รู้
ไม?
ก็ไม่ให้รู้ไง
แบร่..ไม่เห็นอยากรู้เลย
ดี..งั้นนอน พรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้า
****
ผ่านไปครู่ใหญ่..มะเขือยังนอนดิ้นไปมา
จนผมรำคาญ
ดิ้นอยู่ได้..ทำไมไม่นอน
นอนไม่หลับ
เป็นไร?
คิดถึงพี่ดาว
ไปคิดถึงเขาทำไม?
คิดถึงแทนพี่เข็มไง
แก่แดดเสียจริงนะ นายนี่
ถ้าผมเป็นพี่เข็มนะ..ผมไม่อยู่เฉย ๆ อย่างงี้หรอก
ขอพ่อขอแม่ บินไปที่นู่นเลย
ไปคุยกันให้รู้ดำรู้แดง
ให้ชัดแจ้งแปร๋นแปร๋
แดงแจ๋
นั่นแหละ ให้ชัดแจ้งแดงแจ๋ไปเลย
จะได้ไม่ต้องมานอนกลุ้มอยู่อย่างงี้..
****
วันเสาร์นี้ดาวจะกลับมาประเทศไทย ผมบอกเขา
จริงอ้ะ..เขาผลุดลุกจากที่นอน..มองผมตาโต
จริง..แต่ไม่เข้ากรุงเทพฯ ดาวจะไปลงที่เชียงใหม่..คุณแม่ของเธอต้องมาทำธุระที่นั่น
เย๊..เสาร์อาทิตย์นี้พี่มีเรียนปะล่ะ?
มี..แต่ไม่สำคัญนัก
งั้นไปเลยพี่ ไปเลย..
บินไปแป๊บเดียว..ไปเลย
ไปเอาพี่ดาวของเขือกลับมาให้ได้นะ
งั้นเขือไม่ยอมจริง ๆ ด้วย
หางเสียงของเขาลิงโลด..สั่นพร่า
ด้วยความโสมนัสเป็นที่ยิ่ง
****
ผมไม่น้อยกว่าน้อง
เธอบอกข่าวนี้ให้ผมทราบ..เพื่อที่เราจะได้พบกัน
เข็มยังอยากเห็นหน้าดาวอีกหรือเปล่า?
อย่างที่สุด..
คุณแม่มีธุระต้องไปทำด่วนเรื่องที่ดินที่เชียงใหม่ ท่านให้ดาวลงไปเป็นเพื่อนด้วย
ดาวจะอยู่ไม่กี่วัน..คงไม่มีเวลาลงไปกรุงเทพฯ
งั้นเข็มจะขึ้นไปหาดาว..ผมรีบบอกเธอทันที..หัวใจเต้นแรง..
เข็มจะไปหาดาว..ไม่ว่าดาวจะอยู่ไกลแค่ไหน
ไม่ว่าดาวจะสูงสุดเอื้อมแค่ไหน..
..เสียงสะอื้นดังหนักขึ้นที่ปลายสาย...
สุดท้าย..ประโยคอันหวานล้ำก็ดังขึ้น
"ดาวคิดถึงเข็มนะ..ดาวรักเข็มที่สุด.."
******
ผมต้องไปแล้วครับ
ช่วยอวยพรให้ผมด้วย
แล้วผมจะเอาหัวใจของผมที่หล่นหายไปหลายวันนั้นกลับมา
พร้อมกับความสุขมอบให้กับพี่ ๆ ทุกคน
เจอกันอาทิตย็หน้าครับ
บาย...ครับ
********************
จากคุณ :
นายดอกเข็ม
- [
11 มิ.ย. 47 19:42:28
A:202.5.87.50 X:
]
เดี๊ยะ!!!
