ตอนที่2
คุณเงินยวงหมดลมหายใจไปอย่างแน่นอนแล้ว
ไม่ปรากฏฝ้าจากไอน้ำเกิดขึ้นบนกระจกหน้าปัดนาฬิกาข้อมือซึ่งนายตำรวจหนุ่มนำไปอังไว้ใต้จมูกของหญิงสูงวัย
ในความเป็นจริงนั้นแม้ไม่ต้องเข้าไปสัมผัสอย่างใกล้ชิดกับร่างที่แน่นิ่งอยู่บนพื้น ไม่ว่าใครที่เห็นก็ย่อมรู้ดีว่าหมดหนทางที่จะเรียกชีวิตของบุคคลที่อยู่ตรงหน้าให้หวนคืนมาได้อีก
สภาพศพของหญิงแกร่งผู้กุมบังเหียนบริษัทผลิต ส่งออกและนำเข้าเครื่องเงินใหญ่ที่สุดในภาคเหนือน่ากลัวจนคนที่เป็นตำรวจอย่าง ร.ต.ต. ประณตเผลอเบือนหน้าหนีเมื่อแรกเห็นเต็มตา ร่างกายของคุณเงินยวงซึ่งนอนอยู่ข้างรถเข็นที่ล้มคว่ำดูบิดเบี้ยว มือทั้งคู่กำเกร็ง ดวงตาเฉียบคมยามมีชีวิตบัดนี้ขุ่นมัวและเบิกโพลง จ้องตรงไปข้างหน้าราวกับกำลังเผชิญกับสิ่งที่เธอหวาดผวาที่สุดในชีวิต ริมฝีปากเขียวคล้ำ แสดงว่าเธอต้องทุรนทุรายกับอาการชักเกร็งและการกระตุกของกล้ามเนื้อ ในที่สุดกล้ามเนื้อก็จะอ่อนล้าจนไม่สามารถหายใจได้ ทำให้ระบบการหายใจล้มเหลว และถึงแก่ความตายในที่สุด
เท่าที่ได้พบกับคดีที่มีผู้เสียชีวิต เขาไม่เคยเห็นคนที่เสียชีวิตด้วยอาการแบบนี้มาก่อนแต่เมื่อนึกให้ดีอาการที่เกิดขึ้นเหมือนกับอาการที่เกิดจากพิษของสตริกนินที่เคยอ่านมาจากหนังสือที่อาจารย์เคยให้มา ในหนังสือเล่มเดียวกันนั้นกล่าวว่าคดีที่ใช้สารพิษสตริกนินค่อนข้างจะพบได้ยาก โดยคดีที่ใช้สารสตริกนินส่วนใหญ่เป็นการฆ่าตัวตาย บางกรณีเป็นการได้รับโดยอุบัติเหตุ น้อยมากที่จะเป็นการฆาตกรรม ประโยคนี้เขาเป็นคนขีดเส้นใต้เอาไว้เองกับมือ
สตริกนิน เป็นสารพิษอัลคาลอยด์(Alkaloid Poisons) มีลักษณะเป็นผงผลึกสีขาว ไร้กลิ่น มีรสขม ในอดีต สตริกนินเคยถูกใช้เพื่อการรักษาอาการเจ็บป่วยของมนุษย์ทั้งรูปของยาเม็ดและยาสมุนไพรจากพืช ปัจจุบัน โดยทั่วไป สตริกนินถูกนำมาใช้เป็นยาเบื่อ โดยเฉพาะในการเบื่อหนู เบื่อสุนัข ใช้เพียงประมาณ 0.1 กรัมหรือประมาณปลายช้อนชา ก็เพียงพอที่จะทำให้เกิดอันตรายถึงชีวิตได้ภายในเวลาประมาณสองชั่วโมง โดยอาการอันตรายอาจปรากฏได้ในเวลาเพียง 5 15 นาทีเท่านั้น ขึ้นอยู่กับจำนวนและทางที่ได้รับสตริกนิน รวมถึงเงื่อนไขด้านสุขภาพของบุคคลนั้น ๆ ในเวลาที่ได้รับสารพิษ
ในมือข้างหนึ่งของเธอกำปากกาสำหรับเขียนไว้ท์บอร์ดแน่น ใกล้ ๆ กันนั้นมีกระดาษขาวขนาด A4ซึ่งเขียนด้วยปากกานั้นเป็นเส้นสายเป็นรูป คล้ายสระ อุ หรือ คล้ายหัวตัวอักษรในภาษาไทยเอาไว้เพียงครึ่งตัวเพราะเส้นต่อจากนั้นกระตุกขึ้นลงเหมือนผู้เขียนไม่อาจควบคุมการเคลื่อนไหวของตนเองได้ตกอยู่บนพื้น ความคิดหนึ่งแวบขึ้นมาในสมอง
Dying Message นี่เป็นคำบอกใบ้ก่อนตายอย่างนั้นหรือ
ในห้องไม่มีร่องรอยการต่อสู้ หน้าต่างทุกบานปิดไว้แน่นหนาและปิดม่านเอาไว้เนื่องจากเปิดเครื่องปรับอากาศซึ่งกำลังส่งเสียงครางอยู่เป็นระยะ ประตูห้องล็อกเอาไว้ก่อนที่จะรัชดาจะไขเข้าไปเนื่องจากเคาะเรียกแล้วไม่มีเสียงตอบกลับมาจากภายใน พื้นพรมใต้รองเท้าบู๊ตสั้นที่สวมอยู่ให้ความรู้สึกถึงความแน่นหนา ไม่น่าแปลกใจถ้าหากไม่มีใครได้ยินเสียงเก้าอี้ล้ม บนโต๊ะทำงานของคุณเงินยวงเปรอะเปื้อนเพียงเล็กน้อยด้วยน้ำข้าวต้มและนมที่เหลืออยู่ในชามเซรามิคส์และแก้วใสทรงสูงซึ่งตกอยู่บนพื้นพรมด้วยอาการชักของเธอที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว แสดงเธอกินอาหารมื้อเที่ยงจนหมดแล้วยาพิษจึงออกฤทธิ์
มุมหนึ่งของโต๊ะทำงาน เขาเพิ่งสังเกตเห็นว่ามีซองพลาสติกใสแบบซิปล็อกขนาดเล็กอย่างที่ใช้ใส่น้ำตาลหรือครีมเทียมเวลาเลี้ยงประชุมวางอยู่ ปากถุงรีดปิดเรียบร้อย ภายในบรรจุวัตถุสีขาว
อยู่ประมาณครึ่งถุง เขากำลังสงสัยว่านี่คือสารพิษที่นำมาใส่ในซองแทนน้ำตาลหรือเป็นน้ำตาลที่มีสารพิษเจือปนอยู่ เป็นของที่ผู้อื่นนำมาให้หรือเป็นของที่เธอเตรียมมาสำหรับใช้กับตัวเองกันแน่
ถ้าไม่ใช่การฆ่าตัวตายแล้วทำไมคุณเงินยวงจึงไม่กดกริ่งเรียกให้คนช่วยทั้ง ๆ ที่กริ่งนั้นก็อยู่กับตัวของเธอเองอย่างที่เขาเห็นมันตกอยู่บนพื้นห้องในไม่ห่างจากศพของเธอมากนัก
ตำรวจท้องที่มาแล้วครับ เทิดเดินมาบอก หน้าตาของเขายังงุนงงและไม่อยากเชื่อว่าเจ้านายของเขาจะเสียชีวิต
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ประณตถอนใจยาว ถอดแว่นสายตา ทิ้งตัวเอนลงพิงพนักเก้าอี้หลังโต๊ะตัวหนึ่งในห้องประชุมเล็กทางปีกซ้ายของสำนักงานชั้นสองเมื่อตำรวจของท้องที่ที่เหตุเกิดขึ้นมาถึง เขาก็หมดหน้าที่ ที่โซฟามุมห้องรัชดายังนอนไม่ได้สติ โดยมีกานตาภาคอยดูแลอยู่ใกล้ ๆ ส่วนรชตะยืนหันหน้าให้มุมหนึ่งของห้อง ตัวของเขาไหวน้อย ๆ คล้ายกำลังร้องไห้ เทิด ชำนาญ ทรายขวัญและสุวัฒน์ยังอยู่กับตำรวจ
วันนี้เป็นวันที่ไม่สมควรมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นเลย ทุกคนต่างกำลังมีความสุขกันอยู่แท้ ๆ กลับต้องพบกับเรื่องเศร้าโดยไม่ได้คาดหมาย
ทรายขวัญเปิดประตูเข้ามา ตำรวจคงสอบปากคำเธอเรียบร้อยแล้ว
กาแฟร้อนสักแก้วไหมคะ คุณประณต หญิงสาวถาม
สักแก้วก็ดีครับ ขอบคุณครับ เขาเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่ง เมื่อเธอวางถ้วยกาแฟลงตรงหน้าเขาและนั่งลงฉีกซองครีมและน้ำตาลที่หยิบมาจากกล่องครีมเทียมและน้ำตาลแพ็คสำเร็จบนโต๊ะซึ่งจัดไว้เป็นสวัสดิการของพนักงาน เขายังติดใจกับท่าทางของเธอขณะสนทนากับพนักงานขาย
สีหน้าคุณไม่ค่อยดีมาตั้งแต่ตอนที่คุยกับพนักงานขายตรงหน้าออฟฟิศแล้วนะ
ทรายขวัญจับปอยผมที่ตกปรกหน้าคล้องที่หลังหู พูดกับเขาด้วยเสียงไม่ดังไปกว่ากระซิบ น้องเขาเล่าให้ฟังว่าเมื่อเช้านี้มีคนเจอสุนัขแถวบ้านพักคนงานด้านหลังโรงขึ้นรูปเครื่องเงินถูกยาเบื่อตายไปหลายตัวเลยค่ะ แล้วยังมีเรื่องคุณท่านเกิดขึ้นอีก คุณประณตคงทราบว่าอาการของคุณท่านเหมือนกับอาการที่เกิดจากสารพิษสตริกนิน ดิฉันก็เลยรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ
รู้สึกว่าตำรวจจะเชื่อว่าคุณท่านฆ่าตัวตาย
หญิงสาวขมวดคิ้วและส่ายหน้ากับสิ่งที่เธอได้ยินมา ท่านเป็นคนเข้มแข็ง ไม่ยอมแพ้กับแค่โรคประจำตัวหรอกค่ะ
ถ้าขวัญอยู่กับคุณท่านตลอดเวลาเรื่องแบบนี้คงไม่เกิด ทั้งๆ ที่คุณท่านส่งพี่เทิดกับขวัญให้ได้เรียนมาถึงขนาดนี้ เป็นความผิดของขวัญเองแท้ ๆ
จากนั้นความพยายามที่จะเก็บอาการทุกข์ใจของพยาบาลสาวก็สิ้นสุดลงด้วยการร้องไห้โฮออกมา
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
(ยังมีต่อค่ะ)
จากคุณ :
ปิยะรักษ์ 
- [
13 มิ.ย. 47 19:03:50
]
เหตุผลเพียงข้อเดียว(ตอนที่2)
