ดาวยืนอยู่ใต้ร่มไม้ต้นใหญ่
ข้าง ๆ นั้นคงเป็นคุณแม่ของเธอและเพื่อน ๆ
เธอดูสวยขึ้นมาก หุ่นสูงและผอมเพรียว
ผิวขาวและตายังคม
เธอมีสีหน้าดีใจเมื่อเห็นผม
เธอยิ้ม..
แค่นั้น..เข่าผมก็อ่อนแทบหมดแรง
ดาวยิ้มสวยเหลือเกิน...
*****
ผมสวัสดีคุณแม่ของดาว..
ท่านไม่แปลกใจ..ดาวคงบอกท่านแล้ว
เป็นไงลูก..ทำธุระให้คุณแม่เสร็จหรือยัง?
ผมงง..แสดงว่าดาวคงบอกกับคุณแม่เธอว่า บังเอิญผมต้องขึ้นมาเชียงใหม่ด้วยธุระของคุณแม่ของผม
เสร็จแล้วครับ..คุณแม่ฝากความคิดถึงมาด้วย..ผมพูดออกไปโดยอัตโนมัติ
หางตาเห็นดาวกำลังขยิบตาให้
ป้าเองก็คิดถึงคุณครูเหมือนกัน-ท่านเรียกคุณแม่ของผมว่าคุณครู
งั้นตามสบายนะลูก..ดาวบ่นถึงเข็มจะแย่อยู่แล้ว
ขอบคุณครับ..
แล้วท่านก็หันไปคุยกับเพื่อนของท่าน
ปล่อยให้ผมกับดาวมองหน้ากัน
*****
พี่ ๆ อย่าเพิ่งแปลกใจ
การคบกันของผมกับดาว..เป็นที่รับรู้ของผู้ใหญ่ทั้งสองฝั่ง
ท่านเพียงเฝ้ามองให้ผมทั้งสองอยู่ในขอบเขตที่เหมาะสมด้วยความเข้าใจ
จึงไม่ใช่เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ หากผมจะมาพบดาว..ดาวที่บ่นคิดถึงผมทุกวัน
และผมก็คิดถึงดาวทุกวัน
*****
ใต้ต้นพิกุล กลางลานวัดแห่งนั้น
รายล้อมรอบต้นด้วยโต๊ะหินสำหรับนั่งพักผ่อน
ร่มรื่น รื่นรมย์ ลมเย็น
ที่พื้นเกลื่อนไปด้วยดอกแก่ที่ร่วงหล่นเรียงราย
ผมหยิบขึ้นมาดอกหนึ่ง..มองมัน
หมุนมันเล่น..กลิ่นหอมกำจายเข้าจมูก
เป็นกลิ่นหอมเย็น..ชื่นใจ
ไม่เคยเห็นหรือ? ดาวที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ถามขึ้น
ไร
ดอกพิกุล
เคย..แต่คราวนี้แปลกตากว่าที่เคย
แปลกอย่างไง?
สวยขึ้น..สูงส่งขึ้น
แปลว่าไร
มันดูมีค่ากว่าแต่ก่อน
จริงหรือ?
จริง
คิดไปเองหรือเปล่า
เปล่า..ผมเงยหน้ามองดาวเต็มตา
ดาวสวยขึ้นจริง ๆ
...เธอยิ้ม..
****
เสื้อสีฟ้านั้นมีคอเสื้อที่แปลกตา
คล้ายมีผ้ามาพับ ๆ ซ้อนรอบคอเอาไว้
เช่นเดียวกับแขนทั้งสองข้าง
มีผ้าระบายทับซ้อน..เผยเห็นหัวไหล่กลมกลึง
เธอสวมสร้อยสีเงินเล็ก ๆ
ห้อยไว้ด้วยจี้สีฟ้าเข้ม
ลำคอระหงขาวผ่อง
รูปร่างสูงโปร่งเป็นสาวเต็มตัว
กางเกงขาวรัดความกำดัดนั้นไว้อย่างงดงาม
ดาวเหมือนนางงาม..
นางงามที่สมควรเขาประกวดทุกเวทีที่มีขึ้นในโลกนี้
ดาวควรเป็นดารา
ดาวควรเป็นนักร้องที่ใครเข้าใกล้จะสัมผัสได้ถึงความพิเศษที่พระเจ้าประทานให้เธอ
ดาวมีรัศมีอย่างประหลาด..ที่ผู้ชายธรรมดาอย่างผม..รู้สึกตัวเหมือนแมลงชนิดหนึ่ง
ที่เฝ้าตอมดอมดมอย่างหลงผิด..
ว่าตัวเป็นเจ้าของดอกงามนั้น!!
*****
ดาวดีใจ..ที่ได้เจอเข็มอีกครั้ง
เข็มก็ดีใจ
แต่ไม่เห็นชวนดาวคุย
ก็..ยังไม่หายตื่นเต้น
ตอนนี้หายแล้ว?
ยัง
แล้วทำไมถึงคุยได้
ก็ดาวคุยก่อน
งั้นเข็มเริ่มก่อนมั่ง
....เงียบ..หลบสายตาอันหวานซึ้งนั้นกลับไปที่พิกุลในมือ
เริ่มสิ..
ผมเงยหน้า..ตัดสินใจพูดว่า
รู้ไหม..ดาวทำให้เข็มเสียใจ
ดาวพยักหน้า..สายตาสลดลงจนเห็นชัด
ดาวขอโทษแล้ว..
เข็มรู้..แต่เข็มไม่เข้าใจ
ไม่เข้าใจอะไรก็ไม่เห็นถาม
ไม่เข้าใจว่า..อะไรทำให้ดาวตัดสินใจอย่างนั้น
ตัดสินใจที่จะเลิกคบกับเข็ม
อะไร???
*****
ดาวนิ่งไปครู่
เพื่อลำดับเรื่องราวให้กระชับสั้น
ดาวมีคนมาชอบ
ว่าแล้ว..ผมคราง
เขาเป็นลูกนักธุรกิจใหญ่ของเมืองไทย
...ผมฟังนิ่งเงียบ
เราเรียนไฮสคูลเดียวกัน..เราจึงรู้จักกันและคบกันเป็นเพื่อน
เขาดีกับดาว..ดีกว่าเพื่อนคนอื่น ๆ
เทคแคร์ดาวทุกอย่าง ดาวพูดภาษาอังกฤษได้ดีก็เพราะเขาช่วยเทรนด์
เราสนิทสนมกันมาก..แต่ดาวไม่ปล่อยให้เกินเลย
เพราะดาวยังมีเข็ม..
....
ผมยิ้ม..
ทำไมยิ้มอย่างงั้น?? เข็มไม่เชื่อดาวเหรอ?
ผมยังไม่ตอบ..ขอให้เธอเล่าต่อ
*****
ดาวเข้าใจดี..
ดาวเข้าใจดีว่าเขารู้สึกอย่างไรกับดาว
ดาวจึงระมัดระวังตัวระวังหัวใจอยู่เสมอ
วันหนึ่ง..เป็นวันเกิดของเขา
เขาจัดงานเลี้ยงเล็ก ๆ ขึ้นที่ห้องพัก..ดาวถูกเชิญให้ไป
เพื่อเป็นการขอบคุณเขาที่เขาดีกับดาวทุกอย่าง
ดาวจึงไป
****
จริง ๆ แล้วดาวไม่ควรไป
ในงาน..เขาแนะนำกับเพื่อน ๆ ของเขาทุกคน..ว่าดาวเป็นคนพิเศษของเขา
ดาวปฏิเสธแล้ว..แต่ไม่มีใครฟัง
ก่อนกลับ..เขาคุยกับดาวสองต่อสอง
เขาขอโทษ...ที่ทำให้ดาวอึดอัด
แต่การที่เขาได้ทำอย่างนั้น..ทำให้เขามีความสุขที่สุด
เป็นของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดสำหรับวันเกิดของเขา
เขาหวังว่าดาวคงไม่โกรธเขา..
อะไรไม่รู้ที่ทำให้ดาวยิ้มรับคำขอโทษของเขา
อะไรไม่รู้ที่ทำให้ดาวยอมเดินเคียงคู่กับเขา..ไปทุก ๆ ที่
เหมือนดาวเป็นแฟนของเขาจริง ๆ
เข็มรู้ไหม..จากวันนั้น..ดาวรู้สึกผิด
ดาวรู้สึกผิดต่อเข็มจนทนไม่ได้!!
****
ด้วยความรู้สึกนั้น..ทำให้ดาวโทรหาเข็ม
ด้วยความรู้สึกนั้น..ทำให้ดาว..ขอให้เข็มเป็นแค่เพื่อน..หรือแค่พี่..
ด้วยความรู้สึกนั้น..ทำให้ดาว..ต้องเสียใจ
ดาวไม่ควรจะทำให้เข็มต้องเสียใจไปด้วย..
****
แต่แล้วไม่นาน..ดาวก็ทนไม่ได้
ยิ่งรู้ว่าเข็มเสียใจ..ดาวยิ่งเสียใจ
ดาวทนไม่ได้..
ดาวรักเข็ม..
****
หางเสียงสะอื้นนั้นทำให้ผมรีบหลบตาเธอ..
ความรู้สึกเต็มตื้นรื้นขึ้นมาจากลำคอถึงดวงตา
ผมเม้มริมฝีปากแน่น..พูดไม่ออกไปชั่วขณะ
ความรู้สึกนี้..มันยากเย็นเกินไป..มันรุนแรงเกินไป
มันนอกเหนือความคาดหมายจนเกินไป
เพียงแค่มีชายคนอื่นมาทำดีกับเธอด้วย
และเธอก็เผลอใจไปเพียงแวบเดียวเท่านั้น
เธอยังสำนึกได้ถึงขนาดนี้
แล้วผมล่ะ??!!
****
ตลอดเวลาที่ดาวไม่อยู่ ผมเพียงแต่ได้คิดถึงเธอเท่านั้น
ผมได้ทำดีอะไรกับความรู้สึกของเธอบ้างไหม?
แค่คำว่าคิดถึงที่บอกเธอในแต่ละครั้งที่คุยกัน..มันควรค่าแล้วหรือ..
กับความรู้สึกที่งดงามใสสะอาดที่เธอมีให้กับผม
ผมยังมีแก่ใจไปกุ๊กกิ๊กกับสาวคนอื่น
แบ่งหัวใจไปนิยมชมชื่น..นิรารัตน์..
แอบไปให้ความหวัง..กับดาว..น้องสาวของเพื่อน
ผมเองนั่นแหละ..ที่ไม่เคยสำนึกผิดอะไรเลย
ผมเองเสียอีก..ที่สมควรต้องขอโทษเธอ
*****
เข็มขอโทษ
......
หลังจากกล่าวคำนั้นไปแล้ว..ผมก็ตัดสินใจได้เด็ดขาด
ความสวยงามของเธอ..ความสูงค่าของเธอ
สุดเอื้อมเกินจะไขว่คว้าเสียแล้ว
เธอเป็นดวงดาวที่แจ่มจรัส..เจิดจ้าเฉิดแสงขึ้นทุกวินาที
เพื่อผู้ชายอย่างผม..เธอยอมที่จะลดตัวลงมา..
มันไม่คุ้มค่าเลยจริง ๆ
.....
ผมขยับตัว..เสยิ้มระรื่นเพื่อกลบเกลื่อนความในใจ
อีกเกือบห้าปี..ที่เธอต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น..ที่ ๆ ห่างไกลกับผม
เธอคงจะได้พบคนดี ๆ คนที่คู่ควรกับเธอทุกอย่าง
อย่าให้ผม..ไปขัดขวางทางเดินแห่งดวงดาวของเธอเลย
*****
เอาอย่างนี้ดีกว่า..ผมบอกเธอในที่สุด
เข็มเองอยู่ทางนี้..ก็มีผู้หญิงหลายคนที่เข้ามาในชีวิต
ดาวนิ่งฟังอย่างสงบ
เข็มไม่ใช่คนดี..อย่างที่ดาวคาดหวัง..
แม้ว่าเข็มจะรักดาว..แม้ว่าเราจะรักกัน
แต่หนทางข้างหน้านั้น..ยังยาวไกล
ดาวจำได้ไหม..เราสัญญากันเอาไว้ที่หัวหิน
ว่าเราตกลงจะเป็นแฟนกัน..โดยไม่มีพันธะผูกพันใด ๆ
เมื่อแต่ละคนพบคนที่ดีกว่า..หรือเจอความรู้สึกที่เหมาะสมกว่า
หรือความเปลี่ยนแปลงทำให้เราต้องเปลี่ยนใจ
เราจะกลับมาตกลงกันอีกครั้ง..
เวลานั้น...มันมาถึงแล้วครับ...
****
ผมไม่ได้สังเกตสีหน้าของดาว
ผมพูดไปเรื่อย ๆ อย่างคนปลงตก
เพื่อไม่ให้ดาวรู้สึกลำบากใจ..หรือรู้สึกผิดอีกต่อไป
เข็มขอยกเลิกข้อตกลง..
นับแต่นี้ดาวเป็นอิสระ..และเข็มก็เป็นอิสระ
ต่างคนต่างใช้วิจารณญานของตัวเองในการเลือกเฟ้นสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิต
เราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน..หรือดาวจะให้เข็มเป็นพี่ชายของดาวก็ได้
เราจะมีความรู้สึกดี ๆ ให้แก่กัน
และเมื่อดาวกลับมา..หากดาวยังไม่มีใคร
และเมื่อเวลานั้น..เข็มก็ไม่มีใคร
เราจะมาตกลงกันอีกครั้ง..ถักทอสายใยรักของเราต่อไป
ดีไหมครับ?
*******
ผมเดินจากดาวมาด้วยหัวใจที่ถ่วงหนัก
อีกใจหนึ่งก็รู้สึกรักและแสนเสียดายอย่างสุดซึ้ง
หากอีกใจหนึ่ง..กลับปลอดโล่งและสบายอย่างประหลาด
เหมือนได้ปลดปล่อยนกน้อยในกรงเล็ก..ให้ออกสู่โลกกว้างอย่างเสรี
ผมหวังว่าดาวจะรู้สึกเช่นเดียวกับผม
แม้ว่าเธอ..จะกล่าวคำลาที่ฟังแล้วใจหายอย่างเหลือเกิน
ลาก่อนค่ะ..เข็ม
*******
น้องมะเขือนั่งขมวดคิ้วฟังผมเล่าอย่างไม่เข้าใจ
เขาใช้มือทั้งสองเท้าคาง..จ้องมองตาแป๋วมายังผม
แล้วก็บอกว่า
พี่เข็มบ้าไปแล้ว
บ้าไง
มะเขือไม่รู้..รู้แต่ว่าพี่ต้องบ้าแน่ ๆ
ทำไม?
คนดี ๆ เขาไม่ทำกันอย่างงี้หรอก
ก็พี่ไม่ใช่คนดีไง
ใช่..พี่เป็นคนบ้า..
ผมเงียบ..
พี่ก็รักพี่ดาว พี่ดาวก็รักพี่
แล้วทำไมถึงจะเป็นแฟนกันไม่ได้..
นายยังเล็กนัก..ยังไม่เข้าใจอะไรหรอก
ใช่..มะเขือยังเด็ก..มะเขือยังไม่เข้าใจ
ถ้ามะเขือโตกว่านี้..มะเขือคงเตะพี่ไปแล้ว!!
เขาพูดออกมาด้วยเสียงที่ผมไม่เคยได้ยิน
****
ผมไม่โกรธน้อง..ผมเข้าใจเขาดี
มะเขือเชียร์ผมเต็มที่..เพราะเขานั้นก็รักพี่ดาวเหมือนพี่แท้ ๆ ของตัวเอง
ถ้าพี่ ๆ เห็นเขาตอนนั้น..พี่ ๆ จะต้องแปลกใจ
ที่เห็นเด็กชายหน้าตาน่ารัก..โกรธจนหน้าแดง
ตาเขียวปั้ด
****
พี่เข็มบอกว่าจะไปตามหาหัวใจ..แต่พอเจอแล้ว..พี่เข็มกลับทิ้งมันไป
ทิ้งไม่ทิ้งเปล่า..พี่ขว้างมันไปไกลลิบ
ทีนี้อย่ามาร้องไห้ให้เห็น
อย่ามาละเมอเรียกพี่ดาวให้ได้ยิน
มะเขือเตะจริง ๆ ด้วย!!
****
มะเขือไม่พูดกับผมอีกต่อไป
ปล่อยให้ผมนั่งอยู่บนที่นอน..ทอดสายตาไปที่หน้าต่าง..มองไปสุดสายตา..
ผมคิดว่าผมทำดีที่สุดแล้ว..สำหรับชีวิตของเธอ..และของผมเอง
เรายังเด็กนัก..เรายังต้องเจออะไรอีกมากมายในชีวิต
เราไม่ควรจะปิดโอกาสของกันและกัน..โดยเฉพาะโอกาสของคนที่ตนรัก
ปล่อยให้แต่ละคน..เจอสิ่งที่ดีกว่า..หรือคนที่ดีกว่า..
ให้ทุกอย่างเป็นไป..ตามชะตาของชีวิต..ที่ถูกกำหนดไว้แล้ว..โดยพรหมลิขิต
นั่นจึงเป็นหนทางที่ดีที่สุด
*****
ผมซุกหน้าลงกับหมอน
ปล่อยหยาดน้ำตาของลูกผู้ชาย..ออกมาโดยไม่ต้องกลั้น
ร้องเสียให้พอ..ร้องเสียทีเดียวเลยดีกว่า..
ที่จะมาเสียน้ำตาอีกหลายหน..
***
พี่เข็ม
หือม์
มะเขือขอโทษ
อือม์
มะเขือหยาบคายกับพี่เข็ม
มะเขือโมโห
พี่เข็มไม่ได้ดังใจ
มะเขือหายโมโหแล้ว
มะเขือไม่อยากเห็นพี่เข็มร้องไห้
พี่เข็มไม่ร้องนะ
นะ นะ..
******
พี่ชายกับน้องชายได้นอนกอดกันอีกครั้ง
ท่ามกลางแสงจันทร์อร่ามฟ้า
และดวงดาราสุกสกาว
ดาวครับ..โชคดีนะครับ
เข็มจะคิดถึงดาวตลอดไป...
******
จากคุณ :
นายดอกเข็ม
- [
19 มิ.ย. 47 19:19:33
A:202.5.87.31 X:
]