CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown



    พิกุล

    ดาวยืนอยู่ใต้ร่มไม้ต้นใหญ่
    ข้าง ๆ นั้นคงเป็นคุณแม่ของเธอและเพื่อน ๆ
    เธอดูสวยขึ้นมาก หุ่นสูงและผอมเพรียว
    ผิวขาวและตายังคม
    เธอมีสีหน้าดีใจเมื่อเห็นผม
    เธอยิ้ม..
    แค่นั้น..เข่าผมก็อ่อนแทบหมดแรง
    ดาวยิ้มสวยเหลือเกิน...
    *****

    ผมสวัสดีคุณแม่ของดาว..
    ท่านไม่แปลกใจ..ดาวคงบอกท่านแล้ว
    เป็นไงลูก..ทำธุระให้คุณแม่เสร็จหรือยัง?
    ผมงง..แสดงว่าดาวคงบอกกับคุณแม่เธอว่า บังเอิญผมต้องขึ้นมาเชียงใหม่ด้วยธุระของคุณแม่ของผม
    เสร็จแล้วครับ..คุณแม่ฝากความคิดถึงมาด้วย..ผมพูดออกไปโดยอัตโนมัติ
    หางตาเห็นดาวกำลังขยิบตาให้
    ป้าเองก็คิดถึงคุณครูเหมือนกัน-ท่านเรียกคุณแม่ของผมว่าคุณครู
    งั้นตามสบายนะลูก..ดาวบ่นถึงเข็มจะแย่อยู่แล้ว
    ขอบคุณครับ..
    แล้วท่านก็หันไปคุยกับเพื่อนของท่าน
    ปล่อยให้ผมกับดาวมองหน้ากัน
    *****

    พี่ ๆ อย่าเพิ่งแปลกใจ
    การคบกันของผมกับดาว..เป็นที่รับรู้ของผู้ใหญ่ทั้งสองฝั่ง
    ท่านเพียงเฝ้ามองให้ผมทั้งสองอยู่ในขอบเขตที่เหมาะสมด้วยความเข้าใจ
    จึงไม่ใช่เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ หากผมจะมาพบดาว..ดาวที่บ่นคิดถึงผมทุกวัน
    และผมก็คิดถึงดาวทุกวัน
    *****

    ใต้ต้นพิกุล กลางลานวัดแห่งนั้น
    รายล้อมรอบต้นด้วยโต๊ะหินสำหรับนั่งพักผ่อน
    ร่มรื่น รื่นรมย์ ลมเย็น
    ที่พื้นเกลื่อนไปด้วยดอกแก่ที่ร่วงหล่นเรียงราย
    ผมหยิบขึ้นมาดอกหนึ่ง..มองมัน
    หมุนมันเล่น..กลิ่นหอมกำจายเข้าจมูก
    เป็นกลิ่นหอมเย็น..ชื่นใจ
    ไม่เคยเห็นหรือ? ดาวที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ถามขึ้น
    ไร
    ดอกพิกุล
    เคย..แต่คราวนี้แปลกตากว่าที่เคย
    แปลกอย่างไง?
    สวยขึ้น..สูงส่งขึ้น
    แปลว่าไร
    มันดูมีค่ากว่าแต่ก่อน
    จริงหรือ?
    จริง
    คิดไปเองหรือเปล่า
    เปล่า..ผมเงยหน้ามองดาวเต็มตา
    ดาวสวยขึ้นจริง ๆ
    ...เธอยิ้ม..
    ****

    เสื้อสีฟ้านั้นมีคอเสื้อที่แปลกตา
    คล้ายมีผ้ามาพับ ๆ ซ้อนรอบคอเอาไว้
    เช่นเดียวกับแขนทั้งสองข้าง
    มีผ้าระบายทับซ้อน..เผยเห็นหัวไหล่กลมกลึง
    เธอสวมสร้อยสีเงินเล็ก ๆ
    ห้อยไว้ด้วยจี้สีฟ้าเข้ม
    ลำคอระหงขาวผ่อง
    รูปร่างสูงโปร่งเป็นสาวเต็มตัว
    กางเกงขาวรัดความกำดัดนั้นไว้อย่างงดงาม
    ดาวเหมือนนางงาม..
    นางงามที่สมควรเขาประกวดทุกเวทีที่มีขึ้นในโลกนี้
    ดาวควรเป็นดารา
    ดาวควรเป็นนักร้องที่ใครเข้าใกล้จะสัมผัสได้ถึงความพิเศษที่พระเจ้าประทานให้เธอ
    ดาวมีรัศมีอย่างประหลาด..ที่ผู้ชายธรรมดาอย่างผม..รู้สึกตัวเหมือนแมลงชนิดหนึ่ง
    ที่เฝ้าตอมดอมดมอย่างหลงผิด..
    ว่าตัวเป็นเจ้าของดอกงามนั้น!!
    *****

    ดาวดีใจ..ที่ได้เจอเข็มอีกครั้ง
    เข็มก็ดีใจ
    แต่ไม่เห็นชวนดาวคุย
    ก็..ยังไม่หายตื่นเต้น
    ตอนนี้หายแล้ว?
    ยัง
    แล้วทำไมถึงคุยได้
    ก็ดาวคุยก่อน
    งั้นเข็มเริ่มก่อนมั่ง
    ....เงียบ..หลบสายตาอันหวานซึ้งนั้นกลับไปที่พิกุลในมือ
    เริ่มสิ..
    ผมเงยหน้า..ตัดสินใจพูดว่า
    รู้ไหม..ดาวทำให้เข็มเสียใจ
    ดาวพยักหน้า..สายตาสลดลงจนเห็นชัด
    ดาวขอโทษแล้ว..
    เข็มรู้..แต่เข็มไม่เข้าใจ
    ไม่เข้าใจอะไรก็ไม่เห็นถาม
    ไม่เข้าใจว่า..อะไรทำให้ดาวตัดสินใจอย่างนั้น
    ตัดสินใจที่จะเลิกคบกับเข็ม
    อะไร???
    *****

    ดาวนิ่งไปครู่
    เพื่อลำดับเรื่องราวให้กระชับสั้น
    ดาวมีคนมาชอบ
    ว่าแล้ว..ผมคราง
    เขาเป็นลูกนักธุรกิจใหญ่ของเมืองไทย
    ...ผมฟังนิ่งเงียบ
    เราเรียนไฮสคูลเดียวกัน..เราจึงรู้จักกันและคบกันเป็นเพื่อน
    เขาดีกับดาว..ดีกว่าเพื่อนคนอื่น ๆ
    เทคแคร์ดาวทุกอย่าง ดาวพูดภาษาอังกฤษได้ดีก็เพราะเขาช่วยเทรนด์
    เราสนิทสนมกันมาก..แต่ดาวไม่ปล่อยให้เกินเลย
    เพราะดาวยังมีเข็ม..
    ....
    ผมยิ้ม..
    ทำไมยิ้มอย่างงั้น?? เข็มไม่เชื่อดาวเหรอ?
    ผมยังไม่ตอบ..ขอให้เธอเล่าต่อ
    *****

    ดาวเข้าใจดี..
    ดาวเข้าใจดีว่าเขารู้สึกอย่างไรกับดาว
    ดาวจึงระมัดระวังตัวระวังหัวใจอยู่เสมอ
    วันหนึ่ง..เป็นวันเกิดของเขา
    เขาจัดงานเลี้ยงเล็ก ๆ ขึ้นที่ห้องพัก..ดาวถูกเชิญให้ไป
    เพื่อเป็นการขอบคุณเขาที่เขาดีกับดาวทุกอย่าง
    ดาวจึงไป
    ****

    จริง ๆ แล้วดาวไม่ควรไป
    ในงาน..เขาแนะนำกับเพื่อน ๆ ของเขาทุกคน..ว่าดาวเป็นคนพิเศษของเขา
    ดาวปฏิเสธแล้ว..แต่ไม่มีใครฟัง
    ก่อนกลับ..เขาคุยกับดาวสองต่อสอง
    เขาขอโทษ...ที่ทำให้ดาวอึดอัด
    แต่การที่เขาได้ทำอย่างนั้น..ทำให้เขามีความสุขที่สุด
    เป็นของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดสำหรับวันเกิดของเขา
    เขาหวังว่าดาวคงไม่โกรธเขา..
    อะไรไม่รู้ที่ทำให้ดาวยิ้มรับคำขอโทษของเขา
    อะไรไม่รู้ที่ทำให้ดาวยอมเดินเคียงคู่กับเขา..ไปทุก ๆ ที่
    เหมือนดาวเป็นแฟนของเขาจริง ๆ
    เข็มรู้ไหม..จากวันนั้น..ดาวรู้สึกผิด
    ดาวรู้สึกผิดต่อเข็มจนทนไม่ได้!!
    ****

    ด้วยความรู้สึกนั้น..ทำให้ดาวโทรหาเข็ม
    ด้วยความรู้สึกนั้น..ทำให้ดาว..ขอให้เข็มเป็นแค่เพื่อน..หรือแค่พี่..
    ด้วยความรู้สึกนั้น..ทำให้ดาว..ต้องเสียใจ
    ดาวไม่ควรจะทำให้เข็มต้องเสียใจไปด้วย..
    ****

    แต่แล้วไม่นาน..ดาวก็ทนไม่ได้
    ยิ่งรู้ว่าเข็มเสียใจ..ดาวยิ่งเสียใจ
    ดาวทนไม่ได้..
    ดาวรักเข็ม..
    ****

    หางเสียงสะอื้นนั้นทำให้ผมรีบหลบตาเธอ..
    ความรู้สึกเต็มตื้นรื้นขึ้นมาจากลำคอถึงดวงตา
    ผมเม้มริมฝีปากแน่น..พูดไม่ออกไปชั่วขณะ
    ความรู้สึกนี้..มันยากเย็นเกินไป..มันรุนแรงเกินไป
    มันนอกเหนือความคาดหมายจนเกินไป
    เพียงแค่มีชายคนอื่นมาทำดีกับเธอด้วย
    และเธอก็เผลอใจไปเพียงแวบเดียวเท่านั้น
    เธอยังสำนึกได้ถึงขนาดนี้
    แล้วผมล่ะ??!!
    ****

    ตลอดเวลาที่ดาวไม่อยู่ ผมเพียงแต่ได้คิดถึงเธอเท่านั้น
    ผมได้ทำดีอะไรกับความรู้สึกของเธอบ้างไหม?
    แค่คำว่าคิดถึงที่บอกเธอในแต่ละครั้งที่คุยกัน..มันควรค่าแล้วหรือ..
    กับความรู้สึกที่งดงามใสสะอาดที่เธอมีให้กับผม
    ผมยังมีแก่ใจไปกุ๊กกิ๊กกับสาวคนอื่น
    แบ่งหัวใจไปนิยมชมชื่น..นิรารัตน์..
    แอบไปให้ความหวัง..กับดาว..น้องสาวของเพื่อน
    ผมเองนั่นแหละ..ที่ไม่เคยสำนึกผิดอะไรเลย
    ผมเองเสียอีก..ที่สมควรต้องขอโทษเธอ
    *****

    เข็มขอโทษ
    ......

    หลังจากกล่าวคำนั้นไปแล้ว..ผมก็ตัดสินใจได้เด็ดขาด
    ความสวยงามของเธอ..ความสูงค่าของเธอ
    สุดเอื้อมเกินจะไขว่คว้าเสียแล้ว
    เธอเป็นดวงดาวที่แจ่มจรัส..เจิดจ้าเฉิดแสงขึ้นทุกวินาที
    เพื่อผู้ชายอย่างผม..เธอยอมที่จะลดตัวลงมา..
    มันไม่คุ้มค่าเลยจริง ๆ
    .....

    ผมขยับตัว..เสยิ้มระรื่นเพื่อกลบเกลื่อนความในใจ
    อีกเกือบห้าปี..ที่เธอต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น..ที่ ๆ ห่างไกลกับผม
    เธอคงจะได้พบคนดี ๆ คนที่คู่ควรกับเธอทุกอย่าง
    อย่าให้ผม..ไปขัดขวางทางเดินแห่งดวงดาวของเธอเลย
    *****

    เอาอย่างนี้ดีกว่า..ผมบอกเธอในที่สุด
    เข็มเองอยู่ทางนี้..ก็มีผู้หญิงหลายคนที่เข้ามาในชีวิต
    ดาวนิ่งฟังอย่างสงบ
    เข็มไม่ใช่คนดี..อย่างที่ดาวคาดหวัง..
    แม้ว่าเข็มจะรักดาว..แม้ว่าเราจะรักกัน
    แต่หนทางข้างหน้านั้น..ยังยาวไกล
    ดาวจำได้ไหม..เราสัญญากันเอาไว้ที่หัวหิน
    ว่าเราตกลงจะเป็นแฟนกัน..โดยไม่มีพันธะผูกพันใด ๆ
    เมื่อแต่ละคนพบคนที่ดีกว่า..หรือเจอความรู้สึกที่เหมาะสมกว่า
    หรือความเปลี่ยนแปลงทำให้เราต้องเปลี่ยนใจ
    เราจะกลับมาตกลงกันอีกครั้ง..
    เวลานั้น...มันมาถึงแล้วครับ...
    ****

    ผมไม่ได้สังเกตสีหน้าของดาว
    ผมพูดไปเรื่อย ๆ อย่างคนปลงตก
    เพื่อไม่ให้ดาวรู้สึกลำบากใจ..หรือรู้สึกผิดอีกต่อไป
    เข็มขอยกเลิกข้อตกลง..
    นับแต่นี้ดาวเป็นอิสระ..และเข็มก็เป็นอิสระ
    ต่างคนต่างใช้วิจารณญานของตัวเองในการเลือกเฟ้นสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิต
    เราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน..หรือดาวจะให้เข็มเป็นพี่ชายของดาวก็ได้
    เราจะมีความรู้สึกดี ๆ ให้แก่กัน
    และเมื่อดาวกลับมา..หากดาวยังไม่มีใคร
    และเมื่อเวลานั้น..เข็มก็ไม่มีใคร
    เราจะมาตกลงกันอีกครั้ง..ถักทอสายใยรักของเราต่อไป
    ดีไหมครับ?
    *******

    ผมเดินจากดาวมาด้วยหัวใจที่ถ่วงหนัก
    อีกใจหนึ่งก็รู้สึกรักและแสนเสียดายอย่างสุดซึ้ง
    หากอีกใจหนึ่ง..กลับปลอดโล่งและสบายอย่างประหลาด
    เหมือนได้ปลดปล่อยนกน้อยในกรงเล็ก..ให้ออกสู่โลกกว้างอย่างเสรี
    ผมหวังว่าดาวจะรู้สึกเช่นเดียวกับผม
    แม้ว่าเธอ..จะกล่าวคำลาที่ฟังแล้วใจหายอย่างเหลือเกิน
    ลาก่อนค่ะ..เข็ม
    *******

    น้องมะเขือนั่งขมวดคิ้วฟังผมเล่าอย่างไม่เข้าใจ
    เขาใช้มือทั้งสองเท้าคาง..จ้องมองตาแป๋วมายังผม
    แล้วก็บอกว่า
    พี่เข็มบ้าไปแล้ว
    บ้าไง
    มะเขือไม่รู้..รู้แต่ว่าพี่ต้องบ้าแน่ ๆ
    ทำไม?
    คนดี ๆ เขาไม่ทำกันอย่างงี้หรอก
    ก็พี่ไม่ใช่คนดีไง
    ใช่..พี่เป็นคนบ้า..
    ผมเงียบ..
    พี่ก็รักพี่ดาว พี่ดาวก็รักพี่
    แล้วทำไมถึงจะเป็นแฟนกันไม่ได้..
    นายยังเล็กนัก..ยังไม่เข้าใจอะไรหรอก
    ใช่..มะเขือยังเด็ก..มะเขือยังไม่เข้าใจ
    ถ้ามะเขือโตกว่านี้..มะเขือคงเตะพี่ไปแล้ว!!
    เขาพูดออกมาด้วยเสียงที่ผมไม่เคยได้ยิน
    ****

    ผมไม่โกรธน้อง..ผมเข้าใจเขาดี
    มะเขือเชียร์ผมเต็มที่..เพราะเขานั้นก็รักพี่ดาวเหมือนพี่แท้ ๆ ของตัวเอง
    ถ้าพี่ ๆ เห็นเขาตอนนั้น..พี่ ๆ จะต้องแปลกใจ
    ที่เห็นเด็กชายหน้าตาน่ารัก..โกรธจนหน้าแดง
    ตาเขียวปั้ด
    ****

    พี่เข็มบอกว่าจะไปตามหาหัวใจ..แต่พอเจอแล้ว..พี่เข็มกลับทิ้งมันไป
    ทิ้งไม่ทิ้งเปล่า..พี่ขว้างมันไปไกลลิบ
    ทีนี้อย่ามาร้องไห้ให้เห็น
    อย่ามาละเมอเรียกพี่ดาวให้ได้ยิน
    มะเขือเตะจริง ๆ ด้วย!!
    ****

    มะเขือไม่พูดกับผมอีกต่อไป
    ปล่อยให้ผมนั่งอยู่บนที่นอน..ทอดสายตาไปที่หน้าต่าง..มองไปสุดสายตา..
    ผมคิดว่าผมทำดีที่สุดแล้ว..สำหรับชีวิตของเธอ..และของผมเอง
    เรายังเด็กนัก..เรายังต้องเจออะไรอีกมากมายในชีวิต
    เราไม่ควรจะปิดโอกาสของกันและกัน..โดยเฉพาะโอกาสของคนที่ตนรัก
    ปล่อยให้แต่ละคน..เจอสิ่งที่ดีกว่า..หรือคนที่ดีกว่า..
    ให้ทุกอย่างเป็นไป..ตามชะตาของชีวิต..ที่ถูกกำหนดไว้แล้ว..โดยพรหมลิขิต
    นั่นจึงเป็นหนทางที่ดีที่สุด
    *****

    ผมซุกหน้าลงกับหมอน
    ปล่อยหยาดน้ำตาของลูกผู้ชาย..ออกมาโดยไม่ต้องกลั้น
    ร้องเสียให้พอ..ร้องเสียทีเดียวเลยดีกว่า..
    ที่จะมาเสียน้ำตาอีกหลายหน..
    ***

    พี่เข็ม
    หือม์
    มะเขือขอโทษ
    อือม์
    มะเขือหยาบคายกับพี่เข็ม
    มะเขือโมโห
    พี่เข็มไม่ได้ดังใจ
    มะเขือหายโมโหแล้ว
    มะเขือไม่อยากเห็นพี่เข็มร้องไห้
    พี่เข็มไม่ร้องนะ
    นะ นะ..
    ******

    พี่ชายกับน้องชายได้นอนกอดกันอีกครั้ง
    ท่ามกลางแสงจันทร์อร่ามฟ้า
    และดวงดาราสุกสกาว
    ดาวครับ..โชคดีนะครับ
    เข็มจะคิดถึงดาวตลอดไป...
    ******

    จากคุณ : นายดอกเข็ม - [ 19 มิ.ย. 47 19:19:33 A:202.5.87.31 X: ]